Fujiwara Densui
M R. L E E
"F-f-uj-jiwara Den-den-soy?"
"It's Fujiwara Densui, as in Densuwe," Mr. Lee respectfully corrected Lukrecia Kamulag's mispronounciation of 'Fujiwara Densui', dalawang salitang nakalapat sa beer can na iniinum nila habang naglalakad sila rito sa gilid ng daan.
Madilim pa rin sa buong Quezon City. It is still 2:14 ng madaling araw. May mga mangilan-ngilan ng establishments na nagbubukas na at may mangilan-ngilan din na kakasara pa lang.
Ayos naman ang paglalakad niya kasama si Lukrecia. Masaya ito kausap at hindi boring. Mga 20 minutes na rin ang nakalipas bago niya nailabas sa presinto si Lukrecia. He paid 15,000 pesos para mailabas lang ito. Hindi naman nagdalawang isip si Mr. Lee na magbayad. Barya lang din kasi iyon sa kanya. At isa pa, ramdam din naman niyang walang kasalan si Lukrecia.
"Masarap," ani Lukrecia. Nilingon ito ni Mr. Lee at nakitang dumighay ito ng paglakas-lakas matapos lumagok ulit ng beer.
Mr. Lee candidly smiled as he explains kung bakit ganoon kasarap ang beer na iniinum nila. "Fujiwara Densui was one of the oldest beer in Japan. Gawa ito sa fermented soy at purong pagmamahal."
N O W P L A Y I N G
P O R Q U E
B Y M A L D I T A
Tulala lang sa 'king kuwarto
At nagmumuni-muni
Ang tanong sa 'king sarili
Sa'n ako nagkamali? 🎶
"Pagmamahal?" litong ani Lukrecia.
Mr. Lee candidly smiled again. "Yes. Bukod sa fermented soy beans ay pagmamahal din ang isa sa mga main ingredient niya. This beer was made by a girl named Fujiwara, isang anak ng nagtatanim ng soy sa Japan. May crush si Fujiwara sa isang makisig na binata na si Densui, isang magsasaka sa Sapporo Japan. Fujiwara stalked Densui at nalaman niyang mahilig pala ang binata sa alak."
"Lasingeru pala si Densuwi," bulong ni Lukrecia na hindi narinig ni Mr. Lee.
Mr. Lee continued, "Kaya ang ginawa ni Fujiwara, nag-imbento siya ng alak. And as a result, nakagawa siya ng beer out of soy. Ibiningay niya ang ginawa niyang beer kay Densui at eventually, nagustuhan naman ng binata at humingi pa siya ng marami kay Fujiwara. Tuwang-tuwa si Fujiwara at halos linggo-linggo siyang gumagawa ng beer."
"Sabi rin nila, sobrang tamis daw noon ng beer ni Fujiwara kaso bigla itong naging mapait nang isang araw ay nakita niyang may kasiping na babae si Densui. Fujiwara got depressed pero ibinigay niya pa rin kay Densui ang recipe ng beer. At isang araw, bigla na lang nakita si Fujiwara ng mga magulang niya na wala ng buhay sa taniman ng mga soy."
Bakit sa'yo pa nagkagusto?
Parang bula ika'y naglaho... 🎶
"Baket siya nawalan ng buhay?"
"Kasi namatay siya," Mr. Lee answered. What a good conversation!
"I men, anu ang ikinamatay niya?"
"No one knows..." Nagkibit balikat si Mr. Lee at habang naglalakad sila ni Lukrecia sa gilid ng daan ay bigla siyang napangiti ulit. He wants to emphasize that Fujiwara was like Lukrecia, na handang magpakamatay sa Dudong nito. Iyon nga lang, mukhang lutang pa rin si Lukrecia kaya natawa na lang siya.
His matured adams apple is budging everytime he chuckles. At parating iyong gumagalaw kada matatawa siya kay Lukrecia. For her, Lukrecia is a clown without a make up.
Well alam na ni Mr. Lee ang istorya ni Lukrecia. Lukrecia tells it all on him. Na niloko ito ng pinakamamahal nitong si Dudong.
The yellowish light from the bulbs on every posts of the road give a static and nostalgic effect on their surroundings. Naglalakad pa rin sila ngayon.
Sa gilid nila, may malawak na kalsada na halos wala ng dumadaan na sasakyan. And sandwiching the wide road was the different buildings and establishments.
"Fujiwara Densuwi. Mola ngayun, ikaw na ang bebi ko," ani Lukrecia sabay halik sa beer can.
Porque contigo yo ya eskuhi?
Ahora mi corazon ta supri
Bien simple lang iyo ta pidi
Era cinti tu el cosa yo ya cinti... 🎶
Mr. Lee chuckled habang nakasilid ang isang kamay niya sa bulsa ng jeans at ang isa naman ay may hawak na beer. He don't really kniw but he really finds Lukrecia cute and unique. Natutuwa siya rito. Or maybe he's just seing his self on her? Sa kadahilanang minsan sa buhay niya ay niloko at iniwan na rin siya ng taong pinakamamahal niya? Si Thalia.
"You're Dodong must be an idiot guy that he could afford to lose a unique woman like you Lukrecia," Mr. Lee stated in his usual, seductive and very manly voice.
"Iwan ko sa kanya," Lukrecia bitterly answered.
Mr. Lee chuckled again. "You should start to move on from him. Those kinds of person doesn't deserve love at all."
"Tama..." Lukrecia agreed. "Mga demunyo 'yong mga taong ganun."
Tawang-tawa si Mr. Lee sa sinabi ni Lukrecia.
Ta pidi milagro
Bira'l chempo
El mali ase derecho
Na dimio reso
Ta pidi yo
Era ulvida yo contigo... 🎶
"Eh ako Lukrecia? Hindi ba demunyo rin ang tawag mo sa akin?"
Huminto si Lukrecia. "Iba 'yong kay Dudong." Tumingin siya sa mapanghalinang mga mata ni Mr. Lee. "Ikaw, ang ibig sabehin ku ng Demunyo sa'yo eh demunyo ka sa subrang guwapo. Hehehe," nalalasing ng sabi ni Lukrecia.
Without forcing, kusang napangiti ang mga labi ni Mr. Lee. "Out of the girl I encountered, you are the most unique Lukrecia," masyang komento ni Mr. Lee.
"Talaga? Bakit? Dahel mokha akung dimunyu?"
"What the!" Mr. Lee chuckled again at nang mahimasmasan ay nagsalita na siya na ulit, "You're unique because of you're the only one who can make me laugh making my pen!s erect. Iyong iba, kailangan pa nilang maghubad para patigasin 'tong akin pero ikaw, simpleng pagmis-pronounce mo lang ng salita tinatayuan na ako.
"Gagu," pagmumura ni Lukrecia sabay tawa. Pareho na silang lasing dahil sa ininum nilang beer na may pangalang Fujiwara Densui.
Pinatid ni Lukrecia ang takong ng heels na pangsimba sa aspalto dala ng medyo nag-wet ang panty niya sa sinabi ni Mr. Lee. Bumingisngis siya kakatawa.
Ang lahat ay binigay ko
Ngayon ay sising-sisi
Sobra-sobra ang parusa
Di alam kung kaya pa...🎶
"Demunyo, virgin ka pa ba?" tanong ni Lukrecia nang maglakad ulit sila.
"Hindi na. Ikaw ba Lukrecia? Virgin ka pa ba?"
"Hindi na rin. Subrang luwang na. Ramdam ko na nga 'yong lamig ng hangin sa loob."
And they laughed again. Tipong tawa sa sumasakit na ang tiyan nila. Dala na rin ng alcohol na nainum nila. "WALANGYA KA TALAGA LUKRECIA. HAHAHAHA!"
Halos maiyak na rin si Mr. Lee.
Nang parehong mahimasmasan ay nagsalitang muli si Lukrecia.
"Demunyo, gaano kahaba 'yong sa'yo?"
"Anong akin?"
"'Yong finish mo."
"Ha?"
"Fenish."
"Ano ulit?"
"Yong are mo, gaano kalaki! Bongol!"
"Aw!"
And they both laughed again. At noong natapos ay sinagot ni Mr. Lee ang sagot sa tanong ni Lukrecia.
Bakit sa'yo pa nagkagusto?
Parang bula ika'y naglaho...🎶
"7.6 inches. Clean cut. Mga ganito kataba," sabay tingin ni Mr. Lee sa hawak na beer can.
Napahawak naman si Lukrecia sa beer niya. "Ang taba nga!" tumalon-talon si Lukrecia na parang baliw.
And they laughed again. Pudpud na ang heels ni Lukercia sa kakapatid niya sa aspalto. Tawang-tawa talaga silang dalawang ni Mr. Lee.
Porque contigo yo ya eskuhi?
Ahora mi corazon ta supri
Bien simple lang iyo ta pidi
Era cinti tu el cosa yo ya cinti... 🎶
"Eh ikaw Lukrecia, gaano kaluwang 'yong sa'yo?"
"Mga sampung beer cans cashya! SAMPU CASHYA!"
"WAHAHAHAHA!"
At mas lalong natawa si Mr. Lee nang bumukaka si Lukrecia sa harapan niya. Suddenly, nagmukhang si Mommy Dionisia ito sa harap niya. At tawang-tawa talaga siya.
"Siyempre juk lang," pambawi naman ni Lukrecia. "Si Demonyo naman oh! Tawang-tawa. Segi, tawa ka pa. Sampu cashya," at bumukaka ulit siya sa harapan ni Mr. Lee.
"Tama na Lukrecia. Tama na..." tawang-tawang sabi ni Mr. Lee na pulang-pula na ang mukha.
Ta pidi milagro
Bira'l chempo
El mali ase derecho
Na dimio reso
Ta pidi yo
Era ulvida yo contigo...
"Eh ano naman ang feminine wash mo?"
"Whisper."
"Pfft. Hahahahaha!"
"Sampu, cashya!"
"Wahahahaha!"
Huwag nang lumapit, o tumawag pa
At baka masampal lang kita
Di babalikan, magsisi ka man
Ako ay lisanin...
"Thank you Lukrecia, napatawa mo ako ng sobra-sobtra."
"Your wilcome Demunyo. Sampu cashya!"
"WAHAHAHAHAHA! Tama na please."
"Thank you rin Demunyo sa pagpapalaya sa akin sa kulungan. Akala ku, furevir na ako run."
"My pleasure Lukrecia," Mr. Lee gently smiled. "So pa'no? Hatid na kita?"
"Ahh, hendi na. Kaya ku na sareli ku, una ka na."
"Are you sure?"
Tumango si Lukrecia. Nililipad ng hangin ang magulong buhok niya at pati na rin ang mahaba niyang palda. Nasa kamay pa rin niya ang bote ng beer na bigay sa kanya ni Mr. Lee. Ang Fujiwara Densui.
Porque contigo yo ya escoji?
Ahora mi corazon ta sufri
Bien simple lang I yo tapidi
Era cin ti tu el cosa yo ya cin ti..
Pumasok na si Mr. Lee sa loob ng Audi niya. When the engine finally started, he smiled at Lukrecia
"Tomorrow 6PM. Soo Jang Min Restaurant. Contract Signing. Be there."
"Oo naman," ani Lukrecia. Bumakas na ang totoong ngiti sa mukha niya.
"Night."
"Night.."
Itinuon na ni Mr. Lee ang panginin niya sa kalsada nang magsimulang tumakbo ang sasakyan niya. At noong malayo-layo na ang nilakbay niya ay muli siyang napatingin sa rear view mirror kung saan ay maliit na maliit na si Lukrecia.
On Lukrecia, Mr. Lee did just not only found a model but also a comrade.
Bakit ikaw pa ang napili?
Ngayon ang puso ko ay sawi
Kay simple lang ng aking hiling
Na madama mo rin ang pait at pighati...🎶
Nang makasay si Lukrecia ng taxi ay hindi niya napigilan ang sarili niyang mapangiti habang nakatingin sa beer can.
"Fujiwara Densuwe," she says at habang binabaybay ng taxi ang malamig at madilim pa ring daan ay napangiti siyang bigla nang malala niya ang dalawang bagay:
1.) Mr. Lee's candid smile.
2.) Kung gaano daw kataba ang finish ni Mr. Lee.
"Fujiwara Densui," kinikilig na ani ni Lukrecia while hugging the beer can.
Minsan sa buhay natin, hindi na kailangan bumili ng mga mamahalinh kagamitan para maging masaya.
Isang can lang ng Fujiwara Densui sapat nang mapangiti tayo.
Sana'y magmilagro
Mabalik ko
Mali ay mai-diretso
'Pinagdarasal ko
Sa 'king puso
Na mabura ka sa isip ko...🎶
* * *
E N D O F C H A P T E R 12
* * *
JOEY'S NOTE: Pinatugtog sa bus na sinasakyan ko 'yong Porque habang nagta-type ako kaya sinama ko siya sa chapter na ito. Haha. Thank you sa pagbabasa. Sana nag-enjoy ka. Comments and votes will be highly appreciated. Kamsa! Night.]