i dont know were to start this story:D ahahah!
i choose to do a story of my life kasi mahilig akong gumawa ng poem then i choose to do a story about sa love and life ko kasi masyado na akong maraming napagdaanan...
i hope magustohan nyo ang life and love story ko! :D
Suplada, pala irap , simple , hindi ganun kagandahan , mabait sa mga taong mabait din saakin . Yan ang ilan sa mga sinasabi ng mga kaibigan ko. Ang Tatay ko ay isang business man ganun din ang aking Ina . Ako ay pangatlo sa apat na magkakapatid bunso sa babae. Ako ay 17yrs. old na . Nagaaral sa Colegio de San Juan de Letran-Calamba campus. Ang kinukuha kong kurso ay Bachelor of Science in Industrial Engineering o kilala sa tawag na BSIE ako ay 2nd yr na. Di ko gusto ang kursong yan pero wala akong magagawa dahil iyan ang gustong ipakuha ng magulang ko. Nung una gusto kong mga Law pero wala kaming sapat na pera para sa kursong yan kaya ang 2nd. choice ko ay ang kursong pagdodoctor pero sawi ako sa aking kagustohan. Engineering talaga ang gusto nilang ipakuha saakin. Kaya wala akong choice kundi ipagpatuloy ang kagustuhan nila. Tinaguyod kami ng aking mga magulang upang mkapagaral sa mgaandang paaralan. Ang Kuya ko ay isang pulis, si Ate naman ay isang marketing assistat sa isang Hospital sa Laguna. Ang bunso namin ay 1st.yr college na . Lahat kami ay nagaaral sa isang Sikat na paaralan dito sa Laguna. Marami ang naiingit saamin dahil naitataguyod kami ng magulang ko kahit sa simple pagtitinda lang. Mahirap ang maging anak ng isang businessman dahil ako na mismo ang nahihirapan dahil wala ng oras saamin ang magulang namin pero alam ko naman na para saain din kung bakit nila mas ginugugol ang kanilang oras sa hanap buhay namin. Lumaki kami sa piling ng aking mga tita pero may sarili kaming bahay at lupa pero tita ko ang nagaalaga saamin hanngang ngayon. (Sapat na siguro yan upang makilala nyo ang buhay ko
(Ngayon naman ang buhay pag-ibig ko naman)
Ako ay grade 6 palang nung nakatagpo ako ng isang lalaki. Hindi maitsura , mabait , simple, malambing. Tatawagihn nalang natin syang kimpoy (hindi totoong pangalan) . Si Kimpoy ay nagaaral ng 2nd. yr nung nakilala ko sya. Oo mabarkada sya at s abarkada ko din sya nakilala. Isang araw nagtanong si Kimpoy saakin kung pwede nya akong ligawan . Sumangayon ako dahil alam ko may nararamdaman na din ko para skanya pero hindi nya ito alam. Magkasama kami tuwing awasan , lagi nya akong hinihintay noon. Isang oras mahigit syang nakatunganga sa guard house ng school ko makasama at makita lang ako. Nakakatuwang isipin dahil sobrang tyaga nya. Pero udyok ng barkada " Rose wag ka ng pumasok. Tambay nalang tayo. Dahil nga manliligaw ko si kimpoy hindi sya pumayag sa kagustohan ng mga kabarkada nya "Pumasok ka. wag na wag na hindi. masisira ang pagaaral mo. Graduating ka pa." Sinunod ko nun si kimpoy . pero araw at buwan ang nagdaan kahit hindi ko pa sya sinagaot masyado na nya akong pinaghihigpitan pero alam kong tama sya. Hindi ko alam ang eksaktong araw nung sinagot ko si kimpoy. Ung Araw na yon walang ibang bangit si kimpoy kundi "MAHAL NA MAHAL KITA ROSE" sa salitang iyan ako lalo napapasaya ni kimpoy. Oras at araw ang nagdaan masaya ako sa piling ni kimpoy. Pero isang araw udyok ng kaibigan "KIMPOY! tayo ay maggala! wag mo ng papasukin si rose!" nagulat ako nung sinabi ni kimpoy na oo. mga pare! di na papasok yan. Isasama ko yan.. wala akong nagawa kundi sumama.Nalaman ko si kimpoy pala ay isang sakristan ng isang simbahan . Kaya simula noon ang simbahan na ang aming tambayan kung baga. Pero 6 months lang ata kami ni kimpoy nun at nagwakas din ang aming relation .
Nakagraduate na ko ng elementary "HIGH SCHOOL na ko!" lagi kong iniisip si kimpoy nun dahil 1st. time kong magka Boyfriend nun.
1st. yr. high school ako naninibago ako dahil isang katolikong paaralan ang pinasukan ko. Naging scholar ako nun. Secretary sa loob ng klase. Nakalimutan ko nun si kimpoy dahil sabi ko sa sarili ko magfofocus muna ako sa pagaaral. At nakapagfocus naman ako sa pagaaral nun.. Bagong pakikisalamuha at bagong kaibigan ang aking hinarap noon , pero napakadaling makahanap ng mga kaibigan . Nung una akala nila maarte, suplada pero nung nakilala nila ako ng husto . Top 7 ako nung 1st. yr ako. Masipag magaral pa ako nun. ahahah..
2nd. yr high school ako nung nakilala ko si icle (Hindi totoong pangalan) :D . May istura si icle kaysa kay kimpoy. Nanligaw si icle saakin . Barkada sya ng aking kapatid na bunso. Mas matanda ako kay icle nun ng isang taon. pero hindi ito naging hadlang upang masira ang relation namin. Mabait si icle, mahiyain kaming parehas. Nutrition month nun. July. nag lakas loob pumunta si icle sa saaking room upang dalhan ako ng isang palamig. Napaka saya ko nun dahil hindi ko akalain na sya mismo ang magaabot nun saakin. Hiniram ko ng cellphone nya at binigay nya to " icle pahiram ng cellphone, maglalaro lang ako, tuladng ginawa ko, hiniram din nya ang cp ko. pag tingin ko ng cp nya nagulat ako sa aking nakita dahil panay larawan ko ang aking nakita. Nakita ito ng mga kaklase ko ay hindi nila ako inalisan sa pangaasar . Hapon nun nung bunalik na namin ang cp ng bawat isa. " SABAY tayo umuwi " sabi nya. Nabigla ako sa sinabi nyang yon. Pero hindi ako sumangayon sa gusto nya.. marami akong alibay para lang hindi ko sya makasabay. 17 days lang kami ni icle . Hindi kami ngatagal dahil alam ko PUPPY LOVE lang ang aming nararamdaman sa isa't isa.
2nd. Yr din ako nung napansin ko si kerbi ( Hindi totoong pangalan) naging campaign manager nya ko sa isang election sa paaralan. Si kerbi ay isang mabait, malambing, suplado, magaling magguitara, maganda ang boses, hindi ganun katangkaran. Sya ang 3rd. yr. na nun. Rose pahingi nga ng # mo. para pag may kailangan ako itetext kita sabi nya. Si ako naman nagbigay ng # ko. wala pa akong nararamdaman nun para kay kerbi. Sobrang suportado ko sya nun dahil magkaibingan nga kami. Pero unti-unti ng nahulog ang loob ko sakanya ng hindi ko namamalayan. Dumating na ung oras ng pagpeperform nya sa stage. kumanta sya ng harana sa karamihan ng mga estudyante. Napaka saya ng araw na un saakin dahil ako din ang trainor nya sa pagkanta nun.. :D Walang nakakaalam na nagkahulugan na ang aming loob. Inaalala nya ako pag nakauwi na ba ako ng bahay. masaya syang katext. dahil malambing, open minded sya. at lahat ng problema nya kinukwento nya saakin hanggang nalaman ko na ang lahat sakanya. Madalas kaming magkasamang magsimba kumain sa labas . Nung una nagkakailangan pa kami dahil walang alam ang mga kaklase ko at nya tungkol saamin.. Isan beses hindi namin akalain na magkakasabay kami sa jeep, kasama nya ang barkada nya at kasama ko din ang barkada ko, hindi ko mapigilan ang pagtingin sakanya dahil magkatapat lang ang aming upuan sa jeep. Mas mnabuti nyang lumipat sa tabi ko at pabulong na sinabi " Ingat ka po, text nalang kita mya. " Si kerbi ay mas matanda saakin ng isang taon , pero kahit ganun hindi nagkakaiba ang kagustohan namin sa mga bagay bagay. Nagkakasundo kami. isang araw Nakakahalata na ang mga kaibigan ko dahil madalas ko na syang nakakasama at madalas ko na syang nakakatext mahirap itago ang relation namin dahil nasa isang campus lang kami. nagsimula ang relation namin nung 3rd. yr ako. at sya ay 4th. yr na. Isang magandang event ang Js prom. isang event na hinding hindi ko makakalimutan... Nagusap kami bago ang js namin na walang magsasayaw sa isa't isa dahil mahahalata kami. Sumangayon sya pero nung gabing yon, masama ang loob ko dahil sya lang ang kukumpleto ng Gabi ko pero kahit anong gawin ko hindi pwede. Magkatext kami nung gabing yon. Parehas namin tinitiis kahit anong mangyare. Nagpunta ako ng CR at hindi ko akalain na magkakasalubong kami. Hinawakan nya ang aking kamay at sanabing ano? ayos ka lang.. Patuloy akong naglakad na kunwari na hindi ko sya pinansin talaga.. Pag balik ko ng aking upuan nakita ko sya malapit sa stage na nakatingin saakin. At mya mya nawala sya saakin paningin... at mya mya din may kumulbit saakin likod at kamay nya lang ang aking nakita kaya ang sanabi ko sorry masama ang pakiramdam ko. At mya mya Lumuhod sya at nakita ko ang mukha nya at nagulat ako at LAHAT ng mga kaklase ko ay nagsihiyawan nalang. Wala akong nagawa kundi nakatingin sknya habang hawak nya ang aking kamay at Naihagis ko pa ang aking cellphone nun. Mahinag bulong nya saakin. "HINDI KITA KAYANG TIISIN tara sayaw tayo? :D Mga udyok ng mga barkada at kaklase ko at nya ang aking naririnig, habang hawak nya ang aking kamay na ngingilid ang aking mga luha di ko akalin na magagawa nya un sa gabing un.. matagal kaming magkasayaw.. Hindi ako makatitig sa mga mata nya kahit patuloy nyang tinitingala ang aking mukha ., nahihiya ako sa ginawa nya... Tamang tama pa ang kanta nung nagsasayaw kami "PAANO na Kaya" Andami nyang sinasabi nung magkasayaw kami pero wala akong maisagot sa mga tanong nya. hinatid nya ko sa aking iniupuan at patuloy pa rin ang kanyang mga tanong at patawa. NAPAKA SAYANG GABI NUN SAAKIN .. tiime and days pass us by masaya kaming dalawa pero dumating na ung time na lilisan na sya ng paaralan at alam ko bihira ko nalang sya makikita. Nagpunta ako nung graduation nya kahit ayaw nya. Ang hirap tangapin dahil malayo na sya saakin.. magkokolehiyona sya at ako ay mag 4th. yr palang. Sa maikling salita hindi na namin napagpatuloy ang relation namin.. Incoming 4th, yr na ako , bakasyon na, pero still, nagkakasama at nagkakatext pa din kami ni kerbi. Kahit hndi na kami, nararamdaman ko na mahal nya ako ng sobra-sobra. Pati pagpunta nya sa kapit bahay nila o sa shop nila nagpapaalam pa rin sya saakin.Isang araw nagkausap kami at sabi nya “Miss na Miss na kita” nalungkot ako dahil parehas kami ng nararamdaman. Sa tuwing namimiss k si kerbi nagpupunta ako ng park doon ko inaalala ang nakaraan doon ko nilalabas ung sama ng loob ko. Pero isang araw pag punta ko park nasulyapan ko si kerbi na noon ay nakitang kong umiiyak. Nilapitan ko si kerbi nun na parang wala lang. Nagulat sya saakin nung tumabi ako sakanya. “Bakit ka nandito?” ang tanong nya. “Alam mo naman na pag may inaalala at pag naiinip ako ditto ako nagpupunta ah.” Ito ang sagot ko sa katanungan nya. Di ka pa rin nagbabago wika nya. Mailap at sensitibo ka pa ding babae ka. Wala akong masabi skanya noon!.
Umalis nalang ako bigla dahil patulo na ang aking mga luha…
may kasunod pa yan... wait nyo nalang :D