=Daniel's PoV=
Kami na ni Mei, like seriously, naging kami pagkatapos namin mag-usap kahapon sa labas ng bahay nya. Niligawan ko, agad naman akong sinagot. Inlab sya sa 'kin. 'Lam ko yun. =P
Pangatlong araw ko ngayon sa bahay nya. Inayos ko na ang mga gamit ko, aalis na kasi ako mamayang hapon. Payag naman si Mai-Mai na dumalaw ako dito minsan.
Mai-Mai nga ang tawag ko sa kanya, kasi ankyuttt nya!
"DJ." pumasok si Mai-Mai sa kwarto ko.
"Yes?" ako.
"Wala lang." sabi nya sabay upo sa kama ko.
"Mamimiss mo lang ako eh! Asus!" kinurot ko yung pisngi nya.
"Hindi ah! Gusto lang kitang makausap." sabay talsik ng kamay ko. 'Di naman mataray girlfriend ko noh?
"Ano naman yun?"
"..."
"Oh, see? 'Di ka nga makapagsalita eh! Palusot mo lang yun!" ako. Tumatawa ako ng nakakaasar, inirapan nya lang ako.
"'Wag ka kasing mag-alala. Bibisita naman ako eh, kahit pa nga araw-araw. Gusto mo?" sabi ko sabay upo sa tabi nya at yakap mula sa gilid nya.
Namumula sya, andali naman kiligin ng babaeng 'to. Pero keri na rin, cute kasi eh. Ack! I sound gay.
Pero mas gay ako pakinggan nung nagseselos ako sa sarili ko. Yung nagseselos ako sa lalaking mahal pa rin ni Mai-Mai. Isispin nyo? Ako lang pala yun?
-__-
Ba't wala kayong masagot? Alam nyo na ba 'to ha? At naglihim pa talaga kayo?! Mukha ninyo. Tsk.
JOKE LANG GUYS! =)) LABS KAYO NI DJ.
"DJ, sasabihin mo ba kay Olivier?" bumitaw sya sa yakap at hinarap ako.
Hinarap ko rin sya. Harapan kami, sparring. -__- At nagbiro pa talaga ako?
"Oo naman, bakit?" ako.
"Baka ilayo ka lang nila sa 'kin?" asus! Mahal nga nya ako.
"Ano ka ba, wala kang dapat ipag-alala, mahal kita. Walang makakapigil sa 'kin." mas namula sya dun. =))
"Sus! Mukha mo! Sige na nga, pero promise mo ha. Walang ibang makakapigil." tinitigan nya 'ko sa mata.
*gulp*
Kahit ang paggising ko?
"Sure." yun nalang ang nasagot ko.
"Sige, halika na. Kain na tayo. May lakad pa tayo." ah, oo nga pala. Punta kaming bayan ngayon, mamimili kami ng mga prutas at iba pang mga kakailanganin.
Lumabas na kami ng kwarto at kumain. Wow lang ha? 16 years old lang kami, iisang bahay, magsyota pa. Buti na lang, hindi kami-- 'lam nyo na.
-___-
Pagkatapos naming kumain, pumunta na kami sa bayan. Naglakad-lakad kami at bumili, nang sa tingin naming nabili na namin lahat, umupo muna kami sa isang bangketa sa gilid.
"Haay, nakakapagod." ako. Tanghaling tapat na kasi.
"Oo nga eh." ang sagot naman ni Mai-Mai sabay lagay ng basket sa lupa.
*rooof roof roooof*
Aso yan. Napalingon kami sa aso, papunta sa direksyon namin.
"Hala ka?!" hinatak ng aso yung basket at dinala tapos tumakbo.
"Tara, habulin natin." sigaw ni Mai-Mai.
Hinabol namin ang aso at kung san san na ito tumakbo hanggang sa napagod yata. Tumigil ito sa harap ng MALAKING GATE ng palasyo. Malaking malaking malaki. Pinulot namin yung basket. May isang nakadikit sa poste ng gate na nakakuha ng atensyon namin.
Tinignan namin ito. Ito ang nakalagay.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Attention Canai!
Whoever foundeth the daughter of the King and Queen, Princess Blaire, shall be able to have the honor of picking his own prize.
Princess Blaire is fifteen years gone, and is sixteen years old.
That is all, and good day!
------------------------------------------------------------------------------------------------
"Ikaw kaya 'yan?" tanong ko kay Mai-Mai habang nakatingin pa rin sa papel.
"Huh? Sobra naman? Princess talaga? Imposible." ayaw maniwala?
"Sige, halika na nga lang." kinuha ko ang basket kay Mai-Mai, maglalakad na sana kami nang
"Katsumi! Lester! Seth!" tumakbo ako papunta sa tatlong lalaking nagkukumpulan dun sa asong hinahabol namin kanina.
Nung nakalapit na ako sa kanila, they just gave me a "who-are-you look."
Ay! Oo nga pala, hindi nila ako kilala. Anlaki pa naman ng boses ko.
"Lawrence, who's that, kilala mo?" bulong ni Seth kay Lester. Lawrence pala ang name ni Lester dito. Hmmmm.
"Hindi eh, close kayo Karl?" bulong naman ni Lester kay Kats. Oh, so? Karl pala ang name ni Kats dito.
"Tss, hindi nga eh. Baka ikaw dyan Salem? Kilala mo?" at aba'y hindi na binulong ni Kats yung sinabi nya, yung tipong pinarinig talaga? With crossed arms pa 'yan ah!
"Huy, DJ. Ba't ba inwan mo 'ko? Ang hirap kaya humabol sa isang katul--- Salem! Karl! Lawrence!" hala? Kilala ni Mai-Mai 'tong mga 'to?
"Uy! Mei! Kumusta ka?" tanong ni Le-- Lawrence kay Mai-Mai.
"Okay lang. Ang tagal nyong hindi nakabalik dito ah?" Mai-Mai.
"Oo, kasi eh. Mga tatay namin, ayaw magpaiwan. The three blind mice. 'Lam mo na." ang sagot ni Karl.
Huh? Teka? Three blind mice? Blind? BLIND? THREE?
"Haha, oo na. Sus! Ay nga pala, si Jackson." at Jackson talaga? Ano bang pangit sa real name ko? Tss. "Taga-Trekking rin sya, hindi nyo alala mukha nya?" dagdag ni Mai-Mai.
"Ah! Ikaw pala yun! Yung bestfriend ni Mira? Haha, ikaw pala yun eh." sabi ni Karl sabay turo sa 'kin at tumatawa. Tapos hinarap nya sina Lawrence habang tinuturo pa rin ako at tumatawa. "Haha, sya yun guys. Sya yu--- Yun nga, sabi ko nga, sya yun." napatahimik na lang sya kasi hindi naman tumatawa sina Lawrence at Salem. They were just giving blank faces to Karl.
"Psh, kahit kelan ka talaga, Karl. Haha." natawa pa ang girlfriend ko. Oo, proud akong tawaging girlfriend sya.
"Eh, kasi naman 'tong mga kaibigan ko eh. Mahilig kumitil ng kaligayahan, kita mo nga 'yang si Lawrence? Nako! Parang katulad lang ng mga ama namin! Bulag! Hindi nakakaramdam ng pagmamahal at appreciation o kahit joy man lang."
"Ack! Ang gay ng dating mo, dre!" umarte ng parang nasusuka si Mai-Mai.
Natawa na lang kaming lahat.
Ay! Speaking of bulag.
"Guys, pwede mahiram ko muna ang GIRLFRIEND ko?" at tinapat ko pa talaga kay Lawrence ang mga mata ko sa pagkasabi ko ng girlfriend, para kasing may something sya para kay Mai-Mai kung makatingin.
Parang umasim ang mukha ni Lawrence, may gusto nga 'to kay Mai-Mai. Nagulat rin naman sina Salem at Karl, pero bago pa sila makapagsalita, hingit ko na si Mai-Mai palayo sa kanila.
"Bakit?" agad na pambungad ni Mai-Mai.
"Kung makataas ka naman ng kilay, parang 'di kita girlfriend. May gusto ka dun sa Lawrence na yun noh?" ano ba kayo? Nagpapacute lang ako.
"Selos?"
"Hindi."
"Yun naman pala eh, oh? Yun lang? Balik na tayo sa kanila." kinuha nya ang kamay ko at hihigitin na sana ako pabalik kina Karl, pero hinila ko muna sya.
"Bakit na naman?" humarap sya sa 'kin ulit, asar naman sya ngayon? May hinala talaga ako sa babaeng 'to eh.
"May gusto ka kay Lawrence noh? Amin." tinuro ko pa sya.
"Wala nga! Ano ka ba? Sino bang boyfriend ko?"
"Ako." sabay turo sa sarili ko.
"Oh, yun na nga. Ano ba kasi yun? Namiss ko kasi sila, kaya ganun. Walang dapat ipagselos. Tapos na?" ba't ang bait nya sa mokong na yun. Ay, nga pala.
"Blind."
"Anong blin-- Gas! Tama ka nga! Ba't 'di ko naisip yun?" nakuha nya agad ang ibig kong sabihin.
"Blind parents nila, kaya hindi nila maiwan." dinagdag nya. Toink! Okay na sana eh! Akala ko naman nakuha nya!
"Hindi! Hindi yun!"
"Oh? Ano ba naman kasi yun?" Mai-Mai.
"Sabi mo, tatlong lalaki ang dumukot sa 'yo nung baby ka pa, binulag sila, diba?"
"Hala, oo nga pala noh? Tama ka! Pero anong gagawin natin? Malayo ang Trekking, DJ." lumungkot yung mukha nya, sino ba ang hindi? Chance na nga, lumalayo pa.
"Kahit na, punta pa rin tayo. Kelangan natin malaman ang totoo." ako.
"Sige. Pero sa susunod na araw na lang tayo magsimula sa paglakbay, it's four days time, you know?"
WHAT?! Four days? Layo naman ata nun?
*ting*
"Horses?" parang nakuha nya ang ibig ko sabihin dun, ibig sabihin, panu pag sumakay kami ng kabayo. Oh, diba? Laking tulong ng ideya ko.
"2 and a half days. Ang galing naman ng boyfriend ko!" sabi nya sabay kurot ng pisngi ko.
Three points yun. =))
Grabe, ang bilis ng mga nangyayari, naging girlfriend ko si Mai-Mai, tapos nakilala namin ang mga anak ng mga posibleng dumukot noon kay Mai-Mai.
Andito na kami ngayon sa bahay ni Mai-Mai. Wala na kami kasing magawa sa bayan, kasi pagkatapos namin makipagkwento kina Karl, umalis na sila agad.
Pagpasok namin ng bahay, dumiretso na ako sa kwarto ko at kinuha yung bag ko. Uuwi na 'ko. Miss na ako ni Olivier, sure ako dun. Kahit nga ako, miss ko na utol ko.
Paglabas ko ng kwarto, nakita ko si Mai-Mai, naghahanda ng mga dadalhin kong pasalubong para sa bahay. Panigurado, matutuwa nito si Olivier. Paborito pa naman daw nya ang keso.
Hinatid na ako ni Mai-Mai sa labas ng bahay nya.
"Sige, ingat ka sa pag-uwi ah? Hindi makikipag-away. Hindi titingin sa iba, mag-ingat palagi." sabi nya habang inaayos ang kwelyo ko. Naman, nanay ang peg ng girlfriend ko ngayon. =))
Ack! Ang bakla pakinggan ng peg. =P
"Opo. Sige alis na 'ko." ako.
"Sige. Ingat ka ah?"
"Opo." papasok na sana sya sa pintuan pero kasi may nakalimutan sya kaya pinigilan ko.
"Oh? Bakit?" Mai-Mai. Sabi nya sabay harap sa 'kin ulit.
Tinuro ko ang lips ko tapos nagpuppy eyes. =))
"Hala ka? Kelangan bawat galaw, kiss? Ganon? Maliligaw ka ba 'pag walang halik? Makakalimutan mo ang daan?" hindi rin mataray ang girlfriend ko noh? Ano ba naman 'yan! Nakailang tanong na ako sa inyo nyan. Haha.
"Syempre naman." ngumisi nalang ako ng pilyo.
Sumeryoso mukha nya, hahalikan na yata ako. Kinuha nya ang kwelyo ko 'tas lumapit sya sa 'kin ng isang hakbang. Tapos yung isang kamay nya, nilagay nya sa buhok ko. Then she pulled me closer, making our lips meet.
I felt her hand on my hair run down though my nape and then she pulled me closer, deepening the kiss. I wrapped my left arm around her and lifted her up a little. I put my other hand on her cheek. After that, she wrapped her arms around my neck.
After a minute or two, we broke the kiss and just smiled to each other.
Naks! Dumugo ilong ko sa pagdescribe ng second kiss namin. Second yun, walang kokontra, ako ang boyfriend kaya ako ang may alam, okay? ^ ^
"Sige na, alis ka na. Shoo!" aso lang?
"Kung makataboy ka naman ng syota." ako.
"Haha, peace! Sige na, alis ka na." T.T pinagtatabuyan nga ako.
"Oo na." nag-smack pa ako sa kanya. "I love you."
Napahawak sya sa labi nya.
"Huy, sabi ko I love you. Anyare?" ako.
"Mahal na mahal rin kita, DJ." ngumiti lang sya, napangiti naman ako dun. Tumalikod na ako at naglakad, wearing that glorious smile on my lip--- Ba't english trip ko ngayon?
Pagdating ko sa bahay, andun si OIivier, hapon na rin kasi, kaya tapos na training.
"Kumusta lakad mo?" pambungad ni Olivier sa 'kin.
"Okay lang naman." ang laki ng ngiti ko.
"Nakangisi ka?"
"Ay, hindi. Nakatibi, gusto mo nakatibi?" -__-
"Sorry na, nagtanong lang nama-- Uy! Kesooooooooooooooo! San ka bumili nito?" sabi nya sabay hatak ng bitbit ko. Tss, paborito nga nya keso.
"Sa bayan, si Mei pumili nyan, 'yan daw ang pinakamagandang klase ng keso sa bayan." binaba ko ang bag ko sa upuan at tumabi kay Olivier sa mesa.
"Uy, thanks Bro ha? Pati na rin kay--- Ano?! Mei?!" hala? Mangugulat? Ganon?
"Oo, bakit?"
"Bro, diba nga isa syang---"
"Wala akong pakialam. Tsaka pwede ba? 'Wag ka nga magsalita ng ganyan sa syota ko."
"SYOTA?! ANO?!" OA lang eh noh? -___-
"Oo nga, sige na. Pasok na ako. Matutulog na ako. Tapos na ako kumain, may training pa bukas kaya matulog ka na rin."
Hindi ko na hinintay pa na sumagot si Olivier, pumasok na ako ng kwarto ko at nagbihis tapos humiga sa kama.
*sigh*
"Malapit na Mei, hintay ka lang. Mahahanap na natin ang mga magulang mo." bulong ko.
Pagkatapos nun, natulog na ako. Gabi na rin kasi tsaka may training bukas.
THE NEXT DAY
Maaga kaming pumasok ni Olivier sa camp. Pagdating namin dun, si Chief at si Caren, nag-uusap.
"Caren, I don't want you to talk like that. You're my daughter and I'm just concerned about you, why are you acting like that lately? It's been two days." narinig ko si Chief na kinakausap si Caren sa loob ng tent ng leaders.
"Wait, anak ni Chief si C?" napatigil ako sa paglalakad, nabangga tuloy si Olivier sa likod ko.
"Ha? Ay, hindi mo pala alala, oo. Anak nya si Caren."
WHAT?! Nasaktan ko pa naman ng husto si C. Patay ako nito. Nakatayo lang kami ni Olivier sa labas ng tent nang lumabas si Caren. Malungkot ang mukha nya, parang napagalitan kasi sya kanina. Malamang diba? Rinig nga namin eh.
Wait, if tatay ni C si Chief, asan ang nanay nya?
"Tss." yun lang ang narinig ko mula kay C tapos umalis na sya sa harap ko. halatang galit pa rin sya sa 'kin. Sino bang hindi? Ireject ka ba naman ng taong mahal mo?
Ang sunod na lumabas ng tent ay si Chief.
"Uy, Jackson." tinawag ako ni Chief.
"Po?" ako.
"Kanina pa kayo? Pasensya na, may sasabihin ba kayo? Sorry ha? Pinaparangalan ko pa kasi yung prinsesa ko." sabi nya sabay smile. More like chuckling, at natuwa pa sya dun? Pinagalitan nya anak nya tapos tatawa? Anong klase yun?
"Ba't po kayo natatawa?"
"Wala, klasi naalala ko lang ang nanay ni Caren. Kamukhang kamukha nya kasi yung nanay nya parati 'pag napapagalitan ko sya tapos nagtitibi sya, hindi ko tuloy palagi natutuloy ang sermon ko. Naaalala ko kasi ang nanay nya." bigla naman lumungkot ang mukha nya ngayon.
"Eh, ba't naman po kayo malungkot?" ako.
"Wala na kasi ang babaeng pinakamamahal ko. Haaay. Tsk."
"Bakit po?"
"She died due to severe heart attack. Sobrang nastress kasi sya noon kakaasikaso kay C, spoiled kasi sa nanay yun. The day C turned four, her mother died."
Ouch.
"Ang saklap naman po pala ng buhay ng anak nyo, Chief." sabi ko sabay tingin kay C sa malayo, nag-eensayo na kasi sya.
"Ah, sige. Jackson, punta ka na sa session mo. Ikot muna ako ng camp."
Nagbreak na kami ni Chief, joke lang. Hahha. Naghiwalay na kami. -___- Tinagalog ko lang naman eh, anong pinagkaiba?
Ganun, nag-training lang kami ng training hanggang sa natapos ang araw. Lumapit ako kay Chief.
"Chief, may sasabihin po sana ako." ako.
"Ano yun?" ang sagot ni Chief.
"Wala po ako the whole week next week."
"Bakit naman? Kelangan mo mag-ensayo, magtatanghal na ang hari't reyna sa susunond na susunod na linggo."
"Chief, promise naman po. Babalik ako 'pag tapos na ako sa gagawin ko. Pupunta po kasi akong Trekking. May bibisitahin lang po ako dun."
"*smirk* Miss mo na mga magulang mo noh?" sabay hawak sa balikat ko.
*blag*
Kinailangan pa ba talagang sabihin yun? Haay. Namiss ko tuloy sila.
"Sige na. Natulala ka pa dyan. Sigurado ako, miss ka na nila." nabalik ako sa katinuan nang nagsalita ulit si Chief.
Pagkatapos nun, umuwi na ako. Bago ako natulog, hinanda ko muna lahat ng mga kakailanganin ko bukas. Pagkatapos kong ihanda lahat, natulog na ako.
Pagkabukas nun, nagpaalam na ako kay Olivier at umalis na. Pumunta na ako kina Mai-Mai. Nga pala, may dala akong kabayo. Kaso nga lang isa lang sya.
Dalawa kami ni Mei kaya dalawa kaming sasakay. Pinuwesto ko sya sa harap, at ako naman sa likod. Ako nagmaneho ng kabayo.
Lumipas ang tatlong araw, nakarating na kami sa Trekking, hinanap namin agad ang mga tatay nina Karl.
Unfortunately, hindi namin nahanap sila. Ba't naman kasi ang tanga namin? Hindi namin tinanong ang adres kina Karl. Utak lang eh noh?
Umuwi kami ng medyo downcast ang nararamdaman, pero I still cheered up my girlfriend. After three days, nakabalik na kami sa Canai.
Medyo malungkot si Mei kaya 'di ko na muna kinausap. Baka mairita lang sya sa 'kin. Sabi nya rin naman kasi na bayaan ko na muna daw syang mag-isa.
So, yun. Sinunod ko naman sya. Nagpakasaya ako, hindi yung talagang masaya, sumali lang ako sa mga piging, mga pagdiriwang.
Isang beses, inimbita ako ni C sa isang piging sa palasyo, sumama ako. PArang sorry na rin, nakakabagot naman kasi sa bahay. Dalawang araw ko nang hindi nakakausap si Mei.
Siguro she's still sad, kaya lalayo muna ako ng konti. 'Di ko namalayan, 17 days na nga pala ang nasayang ko, hindi ko pa rin natutulungan si Mei sa paghahanap ng mga magulang nya.
Pagdating namin sa palasyo, inuman agad ang nadatnan ko. Pinapainom ako ng mga kaibigan ni Mei. Grabe, BI 'tong mga kaibigan nya.
Napasubo na lang ako. Sign of respect. Readers, 'wag nyo ko gayahin, okay?
Pagkatapos ng ilang baso, pakiramdam ko tumatama na ang alak kaya nagpasya na akong umuwi.
"Hatid na kita." yaya ni C.
"Wag na." tanggi ko, medyo hilo ako. Pero kaya ko pa naman.
"Halika na. Hatid na kita." nasa likod kami ng palasyo. Yung gubat pala ang likod ng palasyo, 'di ko alam yun ah? Sa bagay, bago lang naman akong nakapunta dito.
"Wag na nga." tanggi ko ulit.
"Hatid na nga kita!" hindi pala uminom si C. Kaya panigurado, may gagawin 'to. Aalis na lang ako. Bahala sya sa buhay nya.
Tatalikod na sana ako, pero hinawakan ni C ang braso ko at hinila ako ulit tapos hinawakan nya ang mukha ko at hinalikan ako sa labi.
Nagulat ako sa ginawa nya, medyo natagalan yung kiss, dahil matagal nagsink-in sa 'kin yung ginawa nya.
Tinulak ko sya, parang nagalit sya.
"Hayop!" may biglang nagsalita.
Si Mei! Umiiyak sya, basang basa na ang mukha nya ng luha. Galit rin ang mukha nya.
"Mei, hindi ako ang gumawa nun!" sinubukan kong magpaliwanag pero tumakbo sya.
Susundan ko sana pero hinawakan ako ni C sa balikat at pinigilan.
"Alam mo, isa ka pa eh! Kababae mong tao ang landi mo!" pumutok na yata ako. Galit na ako, puno na ako sa mga pinaggagawa ng babaeng 'to.
Pagkatapos kong sabihin yun, tumakbo na ako paalis. Panigurado, sa bahay nya dumiretso si Mei. At tama nga ako, andun sya sa may bakod ng bahay nya, nakaupo at nakayuko, umiiyak.
"Mai-Mai." dahan-dahan akong naglakad papunta sa kanya.
Inangat nya ang ulo nyo tapos tumayo.
"Wag na wag kang lalapit sa 'kin!" nilahad nya ang kamay nya, biglang may namuong asul na ilaw na umiikot sa kamay nya. I think it's a witchy power thing.
"Mai, hindi ko naman alam na gaga--"
"I don't need your explanation! Ganyan ka ba talaga DJ? Dalawang araw lang kitang hindi kinausap, sasama ka agad sa iba? Akala ko pa naman katulad ka ng Jackson na mahal ko NOON. DJ, as time passed by, sa sandaling nakilala kita, naisipan kong bigyan ka ng pagkakataon. Nahulog ako sa 'yo, oo! At seryoso ako dun! Akala ko ba walang makakapigil?!" mangiyakngiyak pa nyang sabi yun.
What should I do? She doesn't even want to listen to me.
"Mai, mahal din kita." tumulo na lang ang mga luha ko.
Sinubukan kong humakbang ng isang step, biglang mas lumaki ang asul na ilaw sa kamay nya.
"Wag na wag kang lalapit, DJ! Wag mo kong subukan."
Hindi ako nakinig sa kanya, hahakbang pa sana ako pero tinapon nya yung ilaw sa may paanan ko, tumalsik tuloy ako at napaupo.
"Sabi ko sa 'yo wag mo kong subukan! Minahal kita! Pero anong ginawa mo? Ito? DJ, minahal kita bilang DJ na kilala ko, hindi bilang Jackson. Dahil sasabihin ko sa 'yo ang totoo, totoong nahulog na ako sa pagkatao mo. But you're just so dumb, you wasted that chance!"
Tapos tumakbo na sya papunta sa loob ng bahay nya. Tumayo ako, papasok sa na ako sa bakod, pero tualsik ako. Felt like an electric current flowed on my body. It was some kind of force barrier na nilagay nya around her lot.
She doesn't really want me inside, what should I do? I broke her heart kahit na wala akong ginawa. Nakakakonsensya tuloy, mahal ko rin naman sya ah? What should I do?
Nag-isip ako saglit.
"Hintay ka lang, Mei."