Note: Guys, rated SPG para lang sa malalawak ang pangunawa at imahinasyon ang chapter na to. hahahahahaha
Angelie's POV
Mom locked me up in her new mansion. She bought this house before siya magpunta sa bansa, matagal-tagal na rin akong nakabilanggo dito ang dami kasing guards eh.
But today is the day. No more cowardness tatakas ako, mahaba-habang pasensya na rin ang binigay ko sa babaeng 'to mapupuno na 'ko. Dadating ang mga amiga niya ngayon bago kami umalis bukas, oo pumayag na 'ko sasama na 'ko pabalik ng London tatapusin ko na lahat ng mga problema ko dun pero this time hindi ako pwedeng hindi mag paalam kay Stanly, tatakas na talaga ako no one knows how I miss him and how sorry I am for what mom did to us.
Lumabas ako ng kwarto ko at dahan-dahang bumaba. Hindi na 'ko mapapansin ni mommy dahil for sure, nagyayabangan na sila ng mga kaibigan niya hmmm paramihan lang ng pera ang lagi nilang pinaguusapan at kung may competition lang dito malamang panalo na si mommy.
Sinilip ko muna ang gate tsk nandoon yung 10 guards so it's not possible na makalabas ako so I checked the back of the house... Ang taas naman ng bakod siguro may mga 20 guards na umiikot-ikot pa grabe daig pa ang presidente ng pilipinas.
Biglang tumunog yung isang radyo ng guard.
"Wala si ma'am Angelina dito..."
"Copy!" At nag simula na silang maghanap bigla akong napaupo sa sulok sa takot na baka makita nila ako...
Hanggang sa naisip kong maglunod lunuran at madala sa ospital... Kaso nag dalawang isip ako baka i-cpr pako ng mga panget na to kadiri. Kaya dahan dahan akong umalis sa pinagtataguan ko at nagmasid masid.
Sa dami nila hindi ko alam kung paano ako makakatakas dito pero sige gagawin ko ang lahat ng pwedeng gawin. 30 v.s. 1 ? Kaya yan hanggang sa may isang guard na lang ang natira sa gate ayun kaya ko na 'to.
Kumuha ako ng ipanghahampas ko kay manong guard and shoot! Patay!!! Hindi tinablan at tinitigan na 'ko ng masama...
Kumaripas ako ng takbo palabas ng gate phew nakalabas na rin ako! Pero kailangan kong bilisan kung ayaw kong mahuli.
Nag left turn ako tamang-tama I saw an abandoned police house pero for sure titingnan nila yan kaya naisip kong mag iwan ng kahit anong part ng suot ko dun. I wore off my watch at binato ko sa loob ng abandonadong police house.
But that is not enough! Kailangan ko pang umisip ng strategy... Kailangan kong tumakbo ng tumakbo dahil tapos ako pag nahuli nila ako.
My path is on the right turn and shoot na naman! Naharangan na 'ko ng limang guards.
Alam ko na na wala na 'kong magagawa kahit na kumalas pa 'ko kaya sumama na lang ako.
"Nahanap na namin siya." sabi nung isang guard sa radyo.
"Copy!" said the other guards.
Habang naglalakad kami parami na ng parami ang guards na pumapalibot sa 'kin...
"Ma'am...?" said the guard. Inabot niya sa 'kin yung watch ko at napahinto ako ng lakad.
Tinitigan ko sila ng masama sabay kuha ng relo ko at hagis sa malayong malayo.
"Maam!!! Mahal po yan!"
Ngumisi ako... "I know." I said.
Gulat na gulat sila, alam ko kung bakit sila nandito no offense pero alam kong pera lang ang kailangan nila kaya nila ginagawa ito at alam kong maraming pambayad si mommy.
Pero siya lang ba?
"That watch is worth a million! Kaya kong bilhin ang mga bahay ninyo ng sabay sabay! Aalis na kami bukas.
After tomorrow saan ulit kayo kukuha ng income niyo? Maghahanap na naman kayo ng trabaho. Let me go straight to the point... Do you want money? I'll give you the money doble pa ng ibibigay sa inyo ni mommy."
"Mom ano po ba ang gusto niyong gawin namin?"
Ngumiti ako sa nagtanong... "Everyone go back to the house na parang walang nangyari... Only 3 guards will come with me... At ikaw what's your name?" Pointing to the last guard who asked me.
"Jong po."
"Jong? Ok can you drive?"
"Opo ma'am." Mabilis niyang sagot.
"Drive me to Alexus... Hintayin niyo lang ako then we'll all go back to the mansion na parang walang nangyari."
"Opo ma'am."
"At sa mga maiiwan, make sure hindi mahahalata ni mommy na wala kaming apat malinaw?"
"Opo ma'am."
Madali naman palang kausap 'tong mga 'to nakipag-patintero pa 'ko kanina hayyy!
I'm so excited to see you Stanly, I will explain everything. I will tell you everything... Aalis ako pero just for a while at pagbalik ko? Let's have our happy ending.
Stanly's POV
I never thought mauubos ko ang isang bote ng alak sa unit ko. It's not natural for me to drink alcohol pero parang everyday, every hour...
Every minute and second na hindi ko nakikita si Angelie, parang nasanay na 'rin akong umubos ng ilang bote sa magdamagan.
It really feels great! Makakalimutan mo talaga ang lahat lahat kapag nakarami ka na. Pero paggising ko bukod sa ang sakit sakit ng ulo ko... Bumabalik din lahat ng sakit eh yun siguro ang dahilan kung bakit patuloy akong umiinom ng alak. Kasi tuwing nakakainom ako, nakakalimutan ko siya.
"Kuya you're not in your usual self ano ba!?" Said Tanya.
I was lying on the floor, my head's on the couch and holding a bottle of alcohol.
Ngumiti lang ako paglingon ko kay Tanya.
"Old maid!!! What are you doing here? Nasan pala yung kaskasero mong kuya?" I asked.
"Hibang ka na talaga!!!!" Tinadyakan ni tanya ang bunbunan ko.
Ahhhhhhhhhhhh!
"Gumising ka nga kuya! Hindi lang si Angelie ang nagpapaikot sa mundo mo for God's sake kuya!"
Nakakunot ang noo ko at tumayo sabay hawak sa braso ni Tanya.
"Kuya let go of me!!!"
"You know what? Get out of here old maid!!" Nilabas ko siya sa unit ko at sinaraduhan ng pinto.
Psss sagabal! She really can't understand me. I'm just having a good time! Sadyang di talaga kami close kagaya nila ni Slate. Hayyyy
Nakatulog na 'ko sa couch sa kalasingan.
Hanggang sa napadaan sa panaginip ko ang isang napakagandang babae na naging akin na, nawala pa. She's the reason kung bakit tinuon ko ang sarili ko sa trabaho. I thought that's just it, may dadating pa palang isang babae na mas mamahalin ko pero siya naman ngayon ang dahilan kung bakit ako tatandang lalake ngayon!
Hanggang sa magising ako gabi na at basang-basa ng pawis. Grabe ang inet! Nakalimutan ko buksan yung aircon bago matulog.
Teka bakit ako nandito?? Nalasing na naman ba 'ko?
Tumayo ako at mangilang ulit akong muntik matumba. Ang sakit ng ulo ko!!!
Ililigo ko nalang 'to.
After taking a bath, akala ko magiging ok na pero sadya atang lasing pa 'rin ako at masakit pa 'rin ang ulo ko.
I opened the aircon at nagsuot na ng pambahay. I'm wearing a white shirt and a black basketball shorts at nagsuot ako ng katamtamang haba ng medyas at humiga na sa kama.
Napapapikit na 'ko nang biglang tumunog ang doorbell ko, nagising ang buong pagkatao ko bigla.
"Sino ba yan!?" At pagbukas ko, isang napakagandang babae ang nakita.
"A... Angelie?"
Mabilis ang mga pangyayari at bigla niya na lang akong niyakap ng mahigpit. Dahil sa yakap na yun naramdaman ko ulit na dumadaloy ang dugo sa puso ko, ang tagal kong hinanap ang yakap na 'to hanggang sa napaluha na lang ako at napahagulgol.
Para akong bata pero hindi ko mapigilan ang sarili kong humagulgol.
"I'm sorry... I'm really sorry Stanly sorry sorry sorry...." Paulit ulit siyang nagso-sorry pero hindi niya alam na napatawad ko na agad siya pagbukas palang ng pinto.
"Sorry Stanly!!! I love you very much I'm so sorry!" Pumiglas ako sa pagkakayakap at hinawakan siya sa magkabilang braso.
Tinitigan ko siya ng mabuti, she's so beautiful that I want to kiss her very hard.
I kissed her hard and held her tight, hindi ko mapigilan ang sarili ko hanggang sa natulak niya ko ng konti palayo.
At natauhan ako. "Sorry Angelie."
"No, I love it... Please kiss me again." At hindi na 'ko nagpaligoy-ligoy pa. I kissed her hard again and we walked to my room while kissing.
She first attempted to undress me pero pinigilan ko siya.
"Don't." I said.
"Please let me do this."
I never thought she will insist on making love with me.
"Are you sure? Because if you're not its fine." I asked.
May pag-aalinlangan, pero tumango siya at ngumiti sakin.
That's why I undressed her first at ang tanging suot-suot niya ay ang panloob niya.
She undressed me too at nung nakaupo na kami we're both naked and we started sharing our love to each other.
I gave her all my love...
She gave me all my needs...
I missed her so much that I can't control my feelings
"I love you Anj." I whispered to her ears until we're done and tired that we both got to sleep. This is the first time that I felt happy for the whole month.
Until I woke up this morning, wala na siya sa tabi ko.
"Angelie?" Hinanap ko siya sa buong unit ko hanggang sa makita ko ang letter na naka-post sa refrigerator ko.
At some point, parang panaginip ang lahat ng nangyari. Paggising ko wala na...
Angelie's POV
Staring at the windows while sitting on the bed. Hindi ko inasahang magagawa ko to. Napapikit ako at napaluha.
There was guilt pero I'm happy. Tinitigan ko siya habang natutulog. He looks so relieved and happy too.
Napaluha ulit ako, I will miss his handsome face, I will miss everything about him.
I kissed his forehead and said. "I love you Stanly and I always will."
Tumayo ako at humanap ng papel at panulat.
Hey Stanly,
I'm so sorry about what happened between you and me. You were in deep sleep so I decided not to wake you up.
Mom forced me to go back to London and I already said yes I'm sorry,
I need to fix everything in the company I'll be back soon and when I'm back,
let's continue our love story and get married.
Stanly I'm really really sorry you know how much I love you but I need to do this.
I hope you understand! I found out that you started drinking alcohol based on the bottles that I saw on your table.
Please please please stop it! I want you to just continue your life and go back to work,
of course you need to stay focused and get richer hehe remember I will soon be Mrs. Ramirez
You should start thinking on planning about our family.
Please Stanly don't get distracted I promise you I'll be back soon.
I love you and I always will.
Angelie.
I posted it on his ref. at bago umalis ay tinitigan ko siya ng mabuti, gusto kong baunin ang maamo niyang mukha sa pagharap ko sa hamong ibibigay sa 'kin sa pagbalik ko sa dati kong buhay.
Lumabas na 'ko at bumalik sa sasakyan.
Inumaga na pala kami.
"Sorry guys I think alam na ni mommy na wala tayo doon but don't worry like I promised bibigyan ko kayong lahat ng mga pansimula niyo ng negosyo. And thank you so much."
"Sige po ma'am."
"Lets go." I said.
"Look who's here!!! I thought you'd never come back!" Said mom.
"As promised mom, I'll go with you and give you everything you want but when it's all finished... I'm going back here and we'll both forget about each other."
"Easy girl... How can I forget my only daughter???"
Tssss.
"But dont worry it doesn't matter c'mon male-late tayo." At naglakad na siya.
"My bags!!! Hurry!" Command niya sa mga alalay niya.
Tsss nakaka inis!
"Mom could I take a bath?"
"We will be using our private jet there's no need you can take a bath there." She said.
Hindi man lang ako nakapagpaalam sa mga kaibigan ko at kay Stanly jr.
Note: Another chapter will be posted at exactly 2pm :)