A.N. This is a very short chapter sorry for the inconvenience xD
Stanly's Profile
The party was almost perfect, hindi ko lang alam kung bakit biglang nawala si Angelie.
I kept on calling her pero out of reach ang phone niya.
"Hwag mo paikutin ang tanong ko!!! I said where is Angelie!?" Galit na tanong ko kay Tanya after the party...
"I don't know nga kuya!!! I told you iniwan ko siya sa buffet..."
"Asan nga siya!?"
"Hindi ko nga alam! Keep calling her nalang!!! Paulit-ulit na lang ang tanong mo eh."
Tinalikuran ko si Tanya at naglakad ng mabilis palabas ng venue...
Nanggigigil ako sa galit at nag-aalala rin ako na baka dinukot nanaman siya ni JC at may ginawang masama sa kanya.
"Lord please just one text..." I said to myself while walking away to the restaurant.
Hanggang sa unti-unti na 'kong tumakbo hindi ko alam ang gagawin ko eh nagsasabay-sabay ang mga iniisip ko.
Huminto ako sa gitna ng kalsada at napaluhod na lang sa pagod. Tinawagan ko ang abugado ko at ipinademanda si JC.
Kinabukasan pumunta ako ng presinto at pinagsasapak si JC.
Inawat nalang kami ng mga pulis...
"Ano bang problema mo?!!!" Said JC
"Ikaw hayop ka! San mo dinala si Angelie?!" I said shouting.
Natawa siya sa 'kin...
"Ganyan ka ba ka obsess sa kanya?"
Tinitigan niya 'ko ng diretso...
"Wala sa 'kin si Angelie."
"Sinungaling!!!"
"Kahit na ano pang sabihin mo wala sakin si Angelie! Kahit na ipahanap mo pa siya sa mga hideouts, rest house o kahit saan pang property ng Montemayor wala kang makikita." Natawa na naman siya... "Isa pa tinakwil na 'ko ng pamilya ko kaya ang tanging property ko na lang ay yung bulok kong condo unit at yung 3rd hand kong sasakyan."
"Base sa mga imbestigasyon negative nga na dinukot ni JC ang fiancè mo." Said my lawyer.
"Oh ano? Naniniwala ka na? Kung tutuusin pwede kitang idemanda! Pinakulong mo ko tapos ginulpe pa!!!"
"Palayain mo na yan tapos ipagamot mo sa ospital" I said to my lawyer at umalis na 'ko sa presinto.
Nagagalit ako sa mga nangyayari! Hindi ako natutuwa gigil na gigil ako sa galit ngayon!!!
Nangingilid ang luha ko sa galit, pikon at pag-aalala naghahalu-halo na ang emosyon ko.
Ewan ko ba ayoko neto! Mababaliw ako sa pagkawala mo.
Minamadali ko ang lakad ko habang nagpipigil ng luha hindi ko alam kung bakit ko 'to ginagawa, pero hindi ako mapakaling nakaupo lang sa sasakyan ko.
Ding!
A text message from unknown number.
"It's her mother, don't you ever look for her ever! You will never see her again! Forget the wedding thing dahil hindi ko hahayaang mapakasalan ka ng anak ko! Again hinding hindi mo na siya makikita!!!"
That's what it said on the message. At ayun nag umpisa na 'kong maiyak sa galit at lungkot. Anong nangyari? Bakit nagkaganito ang lahat? Ayos na eh! Bakit?
Puro ako tanong ngayon...
Bakit kung kelan nahanap ko na ang sarili ko, tsaka mo na naman babawiin? Bakit ba lahat ay iniiwan ako? Ano bang diperensya ko???
Parang mali pa atang pinaalam ko sa mommy niya kung nasaan siya. Kasalanan ko rin eh, oo mahal ko siya pero inisip ko parin ang collaborating thing sa Gonzaga group of companies. Nagsisisi ako ngayon!!!
Hindi ko 'to kaya mababaliw ako!
Natauhan ako ng biglang may humampas sa ulo ko.
Napahiga ako sa pagkakahampas... Ewan nahilo ako eh hindi ko alam kung ano ang nangyari hanggang sa magising ako gabi na sa isang masukal na lugar... At doon nakita ko si JC.
"JC nasaan ako?"
"Oh gising ka na pala sleeping beauty!"
Madilim na at walang masyadong bahay... Tinitigan ko ang paligid ko, nag isip agad ako ng paraan kung paano makakaalis dito.
"Ay tinali nga pala kita ahh baka kasi takasan mo ko eh..."
Tinali niya ko sa isang pole...
Hanggang sa malaman kong nasa isa kaming abandoned school... Nakatali ako sa flag pole...
"Hoy! Akala mo ba mapapatawad kita sa paninira mo sa buhay ko?" said JC.
"Pakawalan mo 'ko baliw ka na!"
Natawa lang siya...
"Alam mo ba kung bakit ka iniwan ni Angelie?" He asked until I remembered... Si Angelie!
Hinila niya ang buhok ko patalikod.
"Sabi ko kasi sa nanay niya! Mamamatay tao ka!" Gigil na gigil ako sa kanya...
Tawa lang siya ng tawa at hinawakan niya ang isang tubo... Tingin ko ayan ang humampas sa 'kin kanina dahil may dugo eh...
"Wala na eh, it's too late Stanly boy! Kung hindi din sakin mapupunta si Angelie, edi wala nalang makakakuha sa kanya ganun lang yun...
Hindi ko macontrol ang galit na nararamdaman ko, I swear! Makawala lang ako dito papatayin kita JC!!!
"So tara laro na lang tayo." Lumapit siya sakin sabay hampas ng tubo...
"Ahhhhh!!!"
"Kunyari daw John Rambo tayo, ako yung totorture sa mga sibilyan... Pero hwag ka mag-alala di naman kita papatayin... Di naman ako ganung tao gugulpihin lang kita kasi naaangasan ako sayo eh no ang yabang kasi ng mukha mo eh nakakainis!! Bawasan lang naten konti yung kayabangan mo ha?" Sabay hampas nanaman sa sikmura ko!
"Ahhhh!"
Natatawa-tawa lang siya. Hanggang sa pinaghahampas na niya ko ng paulit-ulit, hindi ko na alam kung paano pa ako sisigaw dahil sunod sunod ang hampas niya hindi ko alam kung kelan matatapos...
Tumigil muna siya at binitawan ang tubong hawak niya.
Naubo na 'ko ng dugo at nagsisingkit na ang mata ko sa panghihina.
"Yan lang ba kaya mo?" Paghahamon ko sa kanya.
"Sa totoo lang nabitin ako eh, ito!!!" Sinikmuraan niya ko.
"Ohhhhh!" Hindi ako makahinga sa sakit...
Hanggang sa sunod na sunod na sapak na naman sa mukha at katawan tinuhod niya pa ang mukha ko ng paulit ulit.
What? I'm dying anyway! Ayoko na ring lumaban! Talo naman na 'ko eh paulit ulit na 'kong natatalo sa laban.
Ayoko na ring mabuhay kung mawawala sa 'kin si Angelie.
Tuloy lang siya sa pagsuntok.
Hindi na 'ko makahinga, anytime please take me! Ayoko na pagod na 'ko mabuhay!
Hanggang sa nag black out na ang lahat....
Nagising nalang ako isang araw. Ang liwanag, nasa langit na ba ako?
Kinurap kurap ko ang mata ko hanggang sa mamalayan kong nakahiga ako sa isang hospital bed.
I can smell the good scent of lavender.
At sa couch nakita ko si Tanya.
"Tanya." I said na sobrang hina.
"Kuya? Oh my gosh kuya you're awake! I'll call the doctor ah wait lang."
"Tanya." I repeated.
"Yes?" She gave me a tearingly smile.
"I'm fine just stay beside me." Nginitian ko rin siya.
Pabulong lang ako kung magsalita dahil halos mukha akong mummy sa bendang nakabalot sakin and the neck brace is not helping.
"How are you kuya?"
"Ang sakit ng katawan ko. At yung batok ko medyo kumikirot."
"Nahampas ka ata sa batok kaya ka nagka-fracture..."
"Where's mom?"
"Kauuwi niya lang isinama niya si Alex napuyat na 'rin kasi dito kagabi... Four days kang tulog ahh..."
"Angelie? May balita?"
"Wala eh, kuya yung business niya pag di daw na asikaso may posibilidad na ma-bankrupt."
"Mother, kaya niya na yun."
Tumahimik ako saglit at tumingin sa ceiling...
"Kuya..." Said Tanya na naiiyak.
"Akala ko mamamatay na 'ko eh."
"Shhh don't say that." Said Tanya.
Ngumiti na lang ako, sabay tulo ng luha ko.
"Bakit ba kasi dumating pa si Angelie sa buhay ko eh... Iiwanan lang rin pala niya ko."
"Shhh don't say that kuya... I read the message, hindi naman niya yun gusto I am 100% sure. Itong sadistang nanay niya lang eh. Kuya we need justice, sino bang gumawa sayo neto?"
I preferred not to tell her, nakatulong din naman si JC sa 'kin kahit konti atleast manhid ang buong katawan ko ngayon, tulog pa 'ko ng apat na araw. Kung di dahil sa kanya hindi ko alam kung ano ang mangyayari sakin. Hwag nga lang siya papakita sakin dahil lintik lang ang walang ganti hehehe.
"Oh kung gusto mo hwag na nateng ipakulong, torturin ko nalang tali ko yung kamay sa likod ng sasakyan tapos ipapaharurot ko ang sasakyan, o kaya balikan naten ano kuya gulpihin naten?" Said Tanya.
Natawa nalang ako...
"Wala dont mind him, atleast diba manhid ako ngayon, diko masyadong ramdam yung sakit."
"Kuya..." Said Tanya with a bit concern on her voice.
Umiling na lang ako ng dahan dahan meaning to say 'dont worry about me'.
I guess wala talagang babaeng nakalaan para sakin, bakit ba kasi naniwala pako na magkakapamilya pako eh, fixed na ang utak ko noon na I was born for my family eh, sana tinuon ko na lang ang sarili ko sa negosyo... Edi sana ngayon nasa office ko ako at walang inaalalang iba kundi ang pamilya.
Angelie, I will never forget you... You are my Mysterious Soulmate pero hindi lahat ng mag soulmate ay nagkakatuluyan in the end.
A.N.
Tapos na!!! :)
Hahaha dapat talaga ipapublish ko lahat ng to ng sabay sabay, pero dahil masyado ng matagal ang lahat at marami naring humihiling sa update... So ito na po :) 3 more chapters my soulmate readers!!! :D
I'll update after holy week :)