Sinundan ko lang si papalabs hanggang sa makalabas kami ng building nila sir. Grabe naalala ko tuloy dati nung unang beses kaming nagdate. Ganito din kasi kami eeh..yung naglalakad siya sa harap ko habang ako naman nakasunod lang sa likuran niya. Hhhhhhaaaayyy..kung hindi kaya nasira ang relationship namin iaarrange oa kaya ako ng parents ko???
Haaay..ang hirap. Nahihirapaan akong mag-isip ng maayos..hhhmmm..nabangga ako sa likod niya nang bigla siyang huminto kaya naman napahawak tuloy ako sa ilong ko.
“tangos kasi hehe...uhm..saan pala kita dadalhin??”
“eeeh...hindi ko din alam hehe..”
“ano bang plano mo??”
“eeeh...wala..”
“hahaha..hindi ka parin nagbabago.”
Ginulo niya ang buhok ko tsk. Umupo muna kami samay bench.
“alam mo Mariana kakaiba ka talaga!’
“huh? Bakit naman???”
“ewan basta..masaya ako at kasama kita ngayon.”
“Marcial na..”
“masaya ako at andito ka sa tabi ko. mahal parin kita Mariana kahit alam kong wala na akong pag-asa na maibalik ang lahat. Gusto ko lang malaman mo na mahal na mahal kita.”
“bakit mo ba sinasabi to ngayon?”
“gusto ko lang na malaman mo.”
Natahimik ako. ano naman kasi isasagot ko diba??
“mahal mo pa ba ako?”
Napatigil ako sa tanong niya. Tinignan niya ako sa mga mata ko.
Ano ba dapat kong isagot?????
“hehe..sige ganito na lang Mariana.”
“huh? Ano?”
“ipikit mo ang mga mata mo at pakiramdaman mong mabuti ang puso mo. Sige na gawin mo.’
“huh??? Eeeh..”
“pikit na!!!”
Pumikit ako at sinunod ang lahat ng sinabi niya.
“magfocus kang mabuti sa sinasabi ng puso mo. Pakinggan mo kung sino..anong pangalan ba ang binubulong niya???”
Naramdaman ko nga ang pintig ng puso ko. sino nga ba? Sino nga ba ang sinasabi niya..habang nakapikit ako may pumasok bigla na mukha sa isipan ko..narinig ko ang sinabi ng puso ko...
Napadilat ako bigla at hindi ko maintindihan ang nangyari sa akin..
“anong sinabi sayo? Sino daw?”
Bakit nga ba yun ang sinabi ng puso ko na pangalan??? Bakit siya???? Bakit si..
Si Yano:
“sabi kasi sainyo mommy wag na muna natin sabihin sa kanya.”
“waaah..naexcite naman kasi ako eeh..waaahh..”
“tama na honey mahahanap din nila si Yan-yan. Nagtawag na ako ngh mga detective at FBI, Police, CSI, NCIS, NBI, Bumebero, Barangay Captain, si Batman, Boy Bawang..”
Syet! Korny talaga ng parents ko!!!
“pero dad bata pa si Yan-yan. Syempre naman nabigla yun. kasal kaya yun.”
“sus! Yano kailangan niya malaman ng maaga para maready niya ang sarili niya. Tsaka malay natin mahalin nila ang isa’t isa. Matagal ko nang kumpare yang si Nanny at alam kong mabait ang pamilya nila. Yan-yan is in good hands.”
“pero dad bata pa siya..”
“haaay..wala na tayong magagawa diyan! Hanapin natin ang baby ko!!! waaahhh..”
Sus itong si mommy talaga oh!! ano ba yan! May narinig akong nagpark na sasakyan. Dumating sila Nathan at Natalie kasama narin si tita Sally.
Bakit kaya sila andito???
“waaah..Sally ang baby natin!!!”
“waaaah..oo nga Yannie!!! Waaahhhh..”
(Yannie ang name ng mommy nila Mariana:)
Nako naman nadagdagan na sila..syet!!!
“mommy naman! Wag ka ngang OA! Nahanap na ni daddy si Mariana. Kasama na niya.”
“eeh? Pano mo nalamaan ha Natalie??”
“ayan oh text ni daddy.”
Message from CoolDadz: D2 me haus with Yan-yan. Bukas kmi balik there. Big tnx mam.
“yay! Nahanap na ang baby ko!!!”
“yey!!!!!”
Wirdong parents shet lang talaga..makalayas na nga!
“hoy Yano saan ka pupunta???”
“bar dad with friends”
“talaga? Sama ako”
“may mommy kana!”
“sus! Bahala ka!”
Aygsh mga parents na isip bata!!!
Si Nanny:
Haaay..nagka POV din ako. sus naman! Antagal ng may gusto ng anak ko kay Mariana tapos bigla siyang naglayas. Wala na. ginawan kona nga ng paraan para maging sila. Matagal ko nang business partner ang daddy niya kaya hindi ako nahirapan na magsabi na iarrange nalang ang mga bata. Asan na ba si Mariana??
Ops teka..pamilyar yung dalawang batang nakaupo dun aah. Hininto ko yung sasakyan at lumapit sa kanila hindi nga ako nagkakamali. Si Mariana nga yun. asus bakit kasama niya ang karibal ng anak ko??
“Yan-yan baby!”
“eeh..sir??”
“yup! Lika na uwi na!”
“pero sir!”
“tama si sir. Mas mabuti pang umuwi kana Mariana.”
Wow mabait na bata pala to. Bigla na siyang tumayo at nagpaalam sa amin so wala nang choice si Mariana kundi ang sumama sa akin.
Antahimik niya! Nakatingin lang siya sa labas. I somewhat know what she’s thinking so sa tingin ko mas mabuti kung hindi muna kami tutuloy sa kanila.
Tinextan ko si Natalie na hindi muna kami doon didiretso bukas na lang. hininto ko na ang sasakyan. Lumilipad talaga isip ng batang to! Nihindi man lang narealiza na wala kami sa bahay nila. Diretso lang siyang pumasok sa loob.
Pagpasok niya bigla siyang naging frozen.
“oh nangyari sayo??”
“eeh..sir..wala po tayo sa bahay namin!”
“alam ko”
“eeh..bakit po tayo andito sa bahay niyo???”
“alam ko ayaw mo pang umuwi so lika na sa loob.”
Dumiretso ako samay kusina sumunod naman siya at naupo samay counter. Binigyan ko siya ng juice.
“dito kana muna. Pauwi nadin dito ang tita mo mamaya.”
“aaah..opo.”
Kinakalikot ko yung cellphone ko nang biglang sumigaw si Mariana kaya naman agad akong tumakbo sa kusina.
“oh bakit?”
“waaaaahhh..ang cute!!!! Waah..hontou kawaii!!”
Buhat niya yung alaga naming aso na si Kichi yung alaga naming Pomeranian. Mukha naman silang magkasundo. Nu ba ayan akala ko naman kung ano na!
Tinawag ko na lang siya sa sala para makanood kami ng TV. Tahimik lang siya dun sa gilid at nilalaro yung aso. Ang cute talaga ng batang to!
Si Mariana:
Waaahh ang cute talaga!!! Hehe..hindi ko maiwasang laruin tong aso nila sir. Ahihihi..speaking of sir. Teka ha iprocess mong mabuti Maria. Nasa bahay ka ni sir. Dalawa lang kayo. Oh my.,,kkkkkkkyyyyyyaaaaaaaaaaaaaaaaa.....ang gwapong Adonis kasama ko! dalawa lang kami..waaah..shoot.. heart attack! Grabe na ito!!
Patago kong sinilip si sir kaso pagtingin ko nakatingin din siya. Waaah...nahuli niya ako!!! nakakahiya! Tumawa siya pero mahina lang nakakahiya talaga! After a few minutes dumating na sila tita Sally.
Agad siyang lumapit sa akin at niyakap ako.
“pasensiya kana Baby..hindi naman sa..”
“tita.wag po kayo magsorry. Ako po dapat ang magsorry sa inyo.”
“bakit naman?”
“naging OA po ako.”
Hinimas ni tita yung ulo ko habang yakap niya ako.
“hindi okay lang yun baby. Sorry..ako dapat.”
Sa wakas binitiwan din ako ni tita. Pumunta na siya sa kusina. Sasama sana ako kaso.
“ahm Mariana, puede mag-usap muna tayo?”
Napatingin ako kay Nathan. Natakot ako, ang seryoso niya kaya naman sumama na lang ako.
Naglaakd kami samay garden nila. Waaahh ang ganda!!!
“ahm Sorry ha. ako ang may gusto na maarrange syo sorry talaga.”
“eeh..wag ka magsorry sa akin. Okay lang.”
“hindi mo ba ako naalala?”
“huh?”
Ano daw? Magkakilala ba kami?
“10 years ago nagkita na tayo. Ako yung may birthday nun. Yung batang natapunan mo nang ice cream habang nagboblow ng candle.”
Eeeh???? shoot! Naalala ko bigla yung eksenang yun! naghahabulan kami ni kuya Yano tapos sa sobrang inis ko binato ko siya ng ice cream kaso tumama dun sa birthday celebrant kaya naman umiyak na lang ako.
“ waah..ikaw pala yun sorry!!! Pero bakit hindi mo ko nakilala nung nagkabanggaan tayo?”
“kasi naman an laki na ng pinagbago mo. Dalaga kana kaya hindi kita masyadong namukhaan. Ang ganda mo kasi.”
Waah..namumula ang pisngi ko!!
“ahm Mariana ang totoo siimula pa noon hindi na kita nakalimutan kaya hiniling ko kay papa na maakilala ka. hindi ko naman alam na iaarrange pala niya tayo.”
“aaahh..eehhh?”
Hindi ko alam sasabihin ko!!! >.<
“sorry Mariana, naglaya kapa tuloy. Di balae kakausapin ko ssi daddy.”
“aaah..hindi, hindi,,”
“huh?”
“aaah..ano..”
“ano? Kung ayaw mo sa akin okay lang.”
“aah..wag na. subukan na lang natin.”
“huh? Ang alin?”
“subukan natin na maging tayo para sa kasal natin.”
“talaga? Thank you Mariana ha! thank you!!”
Niyakap niya ako. aaaahhh..ano ba yung sinabi ko??? kasi naman nataranta ako eeh!! Ano ba yan! Ano ba itong pinasok ko! ang engot mo Maria!! An tanga mo huhuhu..TT^TT