TABOO [FIN]

By Alexiel

7.5M 97.3K 8.4K

✍ (Kung gusto po ninyo ng EDITED VERSION, no wrong grammars & spelling pakihintay ang HARDCOPYhindi ko na kas... More

TABOO 0
TABOO 1
TABOO 2
TABOO 3
TABOO 4
TABOO 5
TABOO 6
TABOO 7
TABOO 8
TABOO 8.5
TABOO 9
TABOO 9.5
TABOO 10
TABOO 11
TABOO 12
TABOO 12.5
TABOO 13
TABOO 14
TABOO 15
TABOO 16
TABOO 17
TABOO 18
TABOO 19
TABOO 20
TABOO 22
TABOO 23
TABOO 24
TABOO 25
TABOO 26
TABOO 29
TABOO 30
TABOO 31
TABOO 32
TABOO 33
TABOO 34
TABOO 35
TABOO 36
TABOO 37
TABOO 38
TABOO 39
TABOO 40
TABOO 41
TABOO 42
TABOO 43
TABOO 44
TABOO 45
TABOO 46
TABOO 47
TABOO 49
TABOO 50
TABOO 51
TABOO 52
TABOO 53
TABOO 54
TABOO 55
TABOO 56
TABOO 57
TABOO 58
TABOO 59
TABOO 59.5
Author's Note
Keizer's Sin [A Side Story]

TABOO 60 [FINAL CHAPTER]

92.8K 1K 140
By Alexiel

THIS IS ONLY A DRAFT MEANING IT SHOULD BE CONSIDERED TENTATIVE AND SUBJECT TO CHANGE WITHOUT NOTICE.

 

TABOO 60 [FINAL CHAPTER]

 

Yika’s POV

“Stop it!” pero hindi ako pinansin ng gago… Nagbilang ako  ng hanggang tatlo sa isip… One.. Two.. Three.. “I SAID STOP IT!” I snap then inagaw ko kay Damon yung pobreng salamin na kanina pa nya hawak…

Damon growled like a defeated animal… He lay his head on the pillow at parang batang nagmaktol.. Taong toh! Kalaking Mama eh marunong magmaktol..

“oh ngayon titingin ka sa salamin tapos madedepress ka…”

He glared at me… “I look awful…”

Sinasabi ko na eh... Ilang araw na ba nyang litanya yung makapagbagbag damdamin nyang ‘I look awful…’ at ang walang katapusang kong pagsagot ng “No, you’re not!”Helloooo… Ilang araw ko na ba syang chine-cheer up?

Hindi pa rin kasi matanggap ng hayop yung peklat errr—yung scar nya sa mukha mula sa kanang sentido pababa… Sabihin na natin na ehermm medyo napingasan yung ‘gandang lalaki’ nya pero I think naman na nakadagdag pa nga ng appeal nya yung pek—I mean ‘Scar’ nya eh. Tingin ko nga sya na yung tipo ng lalaking madalas i-pick up ng mga babae sa mga Bars dahil gusto nila ng adventure at isa pa admit it or not gustong gusto ng mga babae ngayon yung mga Dangerous type of guy… oh sabihin nyong hindi pepektusan ko kayo!..

Pero syempre magkamatayan na pero hinding hindi ko aaminin sa kanya yun…Nag mental note din ako na simula ngayon never na kaming pupunta sa mga Bars hehe..

“Hindi mo man aminin alam kong iniisip mo ng magback out sa kasal natin because I’m a--- Beast!” patuloy ni Damon.

Wooooh… saan nanggaling yun..??

“And you want to marry someone who is more handsome and good looking like – like Zandro..”

Napanganga ako sa pinagsasasabi ng kolokoy… Beast? Handsome..? Zandro..? BACK OUT?? “wait lang ha sa sobrang dami ng sinabi mo walang na- input ang utak ko… and one more thing paano napasok si Zandro dito?.”

He shrugged a shoulder.. “Well, hindi ba at iyon naman ang gusto nyong mga babae a Perfect Guy…?”

Whoa! at kailan pa na-insecure kay Zandro ang kolokoy… “At saan mo naman napag pupupulot yang mga sinasabi mo..?”

Naglabas si Damon ng isang Women’s Magazine na nakatago sa ilalim ng unan nya… Are you fucking kidding me? I mean seriously? Nagbabasa sya ng Women’s Magazine..?

“Paige 15.. yung nasa left corner, third box…” sya, sabay cross armed.

Binuklat ko yung magazine at binasa yung tinuturo nya… A columnist with the pen name of ‘Professor Pain’ ang nakalagay sa article tinalakay  nya yung mga Do’s and Don’ts ng mga babae blah blah blah in short – This goddamn woman is a Feminist!. She’d even mention about some uh- problem na madalas kinahaharap ng mga couple sa isang relationship and how can a Women stands on their own… Maganda naman yung topic actually magaling syang manghikayat ng mga readers pero isa lang ang macoconclude ko kay Prof. Pain whoever she is… SHE’S A FUCKING OLD MAID WHO CAN’T EVEN GET HERSELF A MAN THAT’S WHY SHE TURNS HERSELF INTO A MANHATER!.. Mwahahahaha.

“This sounds like a bull..”

“Pero may point sya..”

Naihilamos ko ang mukha sa mga palad tipong nauubusan na ng pasensya… “Look, If I want a perfect guy siguro patay na ko bago ko pa sya makita at hindi lang naman ang panlabas na kaanyuan ang batayan ng isang relationship kundi nasa puso..” pakiramdam ko narinig ko na ang linyang ito sa mga teleserye.. Gosh, Whatever! siraulo kasi itong si Damon kung ano anong agiw ang pinapasok sa isip kaya ayan napapahiram tuloy ako ng line sa mga cheesy teleserye.. “At kapag hindi ka tumigil sa pagseself pity mo baka hanginin ang utak ko at ibalibag ko itong singsing sa mukha mo..” yumuko ako at padaskol na inabot sa kanya ang isang newspaper.. “oh mag cross –word ka na lang kesa binabasa mo pa yang si Prof. Pain..”

Nasa ganito kaming sitwasyon ng may pumasok na bisita – scratch that I mean Buysita..

“Hi…” She said with a big fake smile on her face… May hawak syang isang basket ng iba’t ibang klase ng prutas. “I’ve got a call from Misha sabi nya naaksidente ka raw that’s why I drive here as fast as I could.”  lumapit sya sa hospital bed ni Damon and kissed his cheeks…

Woooh.. Kilala ko ang babaeng ito… If I am not mistaken sya yung babaeng Painter na nag bid kay Damon sa Auction four years ago… What was her name again…?

“Girlie you’re here..” lalong lumaki ang pagkakangiti ni Damon sa pagdating ng hindi inaasahang I mean hindi kaaya ayang bisita. “Akala ko hindi ka marunong mag drive I remember na kahit bike takot na takot kang gamitin…”

Napapitik ako. So, the Bitch has a name –Girlie.

“Well, surprise surprise…”

“I’m really glad you’re here.”

Okay I really hate this scene… I cleared my throat to get their attention. Hello people hindi lang kayo ang tao rito.

Mukhang nagtagumpay naman akong makuha ang atensyon nila.. “Oh by the way this is my girl –“

“Fiancée.”I corrected. “His Fiancée.” sinadya kong pag diinan ang salitang‘Fiancee’. “I’m Dyosa Rivero” Narinig mo yun? Hindi lang ako Dyosa, fiancee din nya. So feel na feel ko  naman ano?. Tsh,.inilahad ko ang kamay sa direksyon ni Girlie with matching taas kilay. Sawa na kong magpa intimidate sa mga ‘Exes’ ni Damon. Le’ts show them who is the real ‘boss’ *evil laugh*.

She gently tilted her head on Damon’s direction and raised an eyebrow, na ginantihan naman ni Damon ng simpleng pagtango. “Genevieve Llo – I mean Hernandez. You may call me Girlie…” she shakes my hand.  Napansin kong medyo magaspang ang mga palad nya siguro dahil na rin sa pagkawak ng paint brush.

Nahuli ko pa ang simpleng pagpapalitan ng mga tingin nila ni Damon na para bang may lihim silang ‘unaawaan’ or something like that. Ganoong ganoon din yung nangyari eh nung umepal itong babaeng ito pagkatapos ng Date namin ni Damon.

I hate it when they do that!. Okay, let’s face it, walang sinumang girlfriend ang matutuwa kapag nakitang may chemistry pa rin ang boyfriend mo at ang Ex nya right…? Granted na everything about them was finished, but they also have history! They shared something in the past like passion, lots of kisses and L-Lo (okay, medyo nabulol ako dun.). Sabihin na nating mahirap kalaban ang mga Exes dahil hindi mo alam kung anong part ng nakaraan nila ang pwedeng mag trigger para bumalik ang feelings nila para sa isa’t isa for example si Angel Locsin and Luis Manzano. (goddammit paano sila napasok sa usapan..?)

Tsh, Bakit hindi mo na lang kasi aminin Yika na insecure ka..?

Ako insecure..? Spell N-O as in Capital NO…

Hindi pa natatapos ang sintemyento ko heto at may dumarating na namang delubyo…

“Shit Girlie katatawag ko pa lang sayo like-“she glanced on her watch.. “Fifteen minutes ago and tada you are here…” Nakipag beso beso si Misha kay Girlie then tumingin sya kay Damon at bigla syang napangiwi. “That’s nasty..”

“Daddy!” Ishie came next. Tumalon sya sa hospital bed ng kinikilalang Ama. “What happened to you..? It looks like it hurts a lot..” Pinaglandas nya ang maliit na hintuturo sa pilat ng Ama.

Gumaan agad ang pakiramdam ni Damon ng makita ang bata.. “Hindi na dahil nandito ka na.” He hugged Ishie tightly.. “How’s my little Angel..?” Mukhang nakalimutan na ni Damon ang mga tao sa kanyang paligid dahil busy na itong nakikipag harutan sa anak.

“Hi Misha…” ako na ang unang bumati sa kanya tutal naman parang wala syang balak na i-recognize ang presence ko at lalong mukha namang walang pakialam si Damon.

“Hi Yika..” simpleng bati ni Misha.

Sunod ay nakakabinging katahimikan. Tanging mga hagikhik lamang ni Ishie ang maririnig sa silid…

Mukhang nakatunog si Damon na bumibigat ang atmosphere sa paligid dahil tinigilan nito ang pagkiliti sa bata. When he looked up oh-ow…Siguro kung ibang lalaki ang nasa kanyang sitwasyon tiyak na matutuwa, ikaw ba naman ang palibutan ng mga naggagandahang babae, but not him. Definitely not Him!..  He was seeing dark aura’s sa paligid.  kung kanino iyon nanggagaling, hindi nya alam at lalong . ayaw na nyang alamin. Todo naman ang aircon pero bakit pinagpapawisan sya..?

This is sooo Awkward..! >___<

Girlie – the Ex girlfriend..

Misha – the former fiancée slash The Mother of Damon’s daughter.

Yika – the fiancée and Oh-EM-GEE his cousin?!?

All Players are in…

Let’s the battles begin… *DING-DING*

“So..” ako sabay crossed- arm. “What do you have here Damon your own set of ‘Harem’…?” Tiningnan ko ng masama si Damon take note naka-smile ako nyan ah.

Just Damon - no Baby, no Darling, No endearment just fucking DAMON… Tuluyan ng nawalan ng kulay ang mukha ni Damon. Alam nya ang ibig sabihin ng mga nakakamatay na tingin ni Yika. Wala sa loob na  napalunok ako. THIS IS WORLD WAR THREE..! “Baby, this is not what you think it is okay..? I mean it looks like it but it is not…” What the hell am I saying..?

God help him! Hindi nya alam kung anong ang tamang sabihin para hindi na magatungan ang galit ni Yika.. Tiningnan nya si Girlie at Misha na nasa kabilang side ng kama tipong nanghihingi ng tulong.

“Daddy what is harem..?” Ishie asked innocently.

Damon sighed. “It’s nothing baby…”

“So now she’s your baby..?!?” I said sarcastically . Kanina ako ang ‘Baby’ mo tapos ngayon si ‘Ishie na. ’Hindi ko alam kung anong espiritu ang sumapi sakin at bakit ako umaakto ng ganito.I mean tama bang magselos sa ibinibigay na atensyon ni Damon sa anak nito..? Eh anak  naman nya yun diba?. So bakit nga umiinit ng ganito ang ulo ko?

“Yika naman wag sa harapan ng bata…”

Nagsukatan kami ng tingin. I think the reason why I’m acting like this is because I was afraid to lose him. I know how much he loves his daughter at kung aalis kami at mangingibang-bansa to make our own family , a part of him would still be here – with Ishie.  I’m sure na hindi papayag si Misha na ibigay kay Damon ang custody ng bata at isa pa tiyak na malaking adjustment ang mangyayari sa akin kung sakali. Don’t get me wrong I love Ishie and – okay fine I hate her at the same time. I hate her for being his daughter!. At kung magsasama kami sa iisang bubong feeling ko ako ang magiging ‘Evil StepMother’ at sya si ‘Cinderella’.

“I guess–“ Nagpalitan ng makakahulugang tingin sila Misha at Girlie.. “bibisita na lang kami uli uhm-some other time right Girlie..?”

“Y-Yeah…”

“WE ARE NOT DONE HERE YET BITCHES…!!” sigaw ko. Muntik ng mapatalon sa gulat si Girlie.  Tinakpan naman ni Damon ang magkabilang tenga ni Ishie gamit ang mga kamay.

Misha gasped… “Did you just call us bitches?.”

“Oh Yes I did, motherfucker!”

“What the -“ aktong susugurin ako ni Misha ng hawakan ito ni Girlie.

“Misha please..”

“Anong ibig mong sabihin na hindi ito katulad ng inisip ko..?” galit na bulyaw ko kay Damon. Then tiningnan ko yung dalawang bitches na nasa harapan ko. “For God sake Damon tingnan mo nga kung sinong nakabandera sa harapan mo. Iniisip mo ba na magiging okay lang ako at tatanggapin na lang ang lahat..? I can’t believe pumatol ka sa isang old maid na painter -“

“Hey! twenty-nine pa lang ako at nasa kalendaryo pa rin iyon..!” singit ni Girlie sabay pameywang.

“At least hindi ako ang sinabihan nyang old maid na paiter.” Bulong ni Misha na sinuklian naman ng nakamamatay na tingin ni Girlie. “fine.”

“Am I asking for your opinion..?!! so shut up hindi pa ko tapos!” Binalingan ko ulit si Damon. “so now you’re expecting na makipag kaibigan ako sa Ex mo at sa Ina ng anak mo dahil sinasabi ko sayo ngayon that is totally bullshit!..”

“You are evil..!!!” this time si Ishie naman ang sumabat para ipagtanggol ang Ama.

“Shut up kid.”

“No! I hate her. I don’t want her here Daddy! Paalisin mo sya. ” sumubsob si Ishie sa dibdib ng Ama habang umiiyak.

Tiningnan naman ako ng tatlo na parang ako ang pinakamasama taong nabuhay sa mundo para magpa iyak ng  bata. I bit my lower lip harshly. That’s it? I’m out of the picture..?  

“I had had enough of this!.” Hindi na nakapagpigil si Misha. “Damon is not her biological Father. ” sakin sya nakatingin ng sinabi nya iyon. “Kaya kung may dapat na umalis kami ni Ishie yun, happy now..?”

Shit! Anong sinasabi nya..? Hindi si Damon ang Ama ni Ishie..? Tama ba ang narininig ko..?!

“You’re lying!” Ishie.

“Misha naman –“ Damon.

“We can’t hide the truth forever Damon, later on malalaman din ni Ishie ang totoo lalo pa ngayon na idenemanda ako ng gago nyang Ama para sa custody ni Ishie. At isa pa if you really want to make your own family Damon you need to let go. let Ishie go..”

“Is it true..? You’re not my .... real Daddy..?” hindi nakasagot si Damon sa tanong ng paslit… He adores Ishie so much dahil sya na ang nag alaga dito simula ng isang taon pa lamang ito. Ishie, was his only light when he was in the dark for four long years simula ng iwan nya si Yika sa Pilipinas. Ito ang kahuli huling taong gusto nyang saktan. He opened his mouth to say something pero  agad na bumaba ang bata  sa hospital bed at nagtatakbo palabas.

“Ishie wait.” hinabol ito ni Misha.

Dumaan ang ilang sandali na para kaming naestatwa.

My body numbed. “I’m sorry..! I-“ iba’t ibang emosyon ang sunod sunod na nagsalimbayan sa akin. Masaya dahil hindi naman pala totoong anak ni Damon si Ishie but at the same time nalulungkot ako dahil hindi ko naman ginustong malaman ni Ishie ang totoo sa ganitong paraan. Bakit kasi hindi mo na lang itikom iyang bibig Yika?!

“It’s okay. Hindi mo kasalanan..”

“It’s my fault. I don’t know what’s got into me. I - I just - God I’m so sorry.” At ngayon mga kaibigan umiiyak na po ako. Umiiyak ako dahil?.. dahil hindi ko alam.. Awa kay Ishie? Pero hindi ba kanina galit ako? Galit na galit ako? Did I said that already? So bakit ngayon umiiyak ako tapos kanina galit ako. Woooh, pwede bang mag-change ng emotion ang isang  babae sa loob lamang ng ilang minuto.? “Bigla na lang may nag trigger sakin ng makita ko si Misha at –“ .tapos tiningnan ko si Girlie  “ang EX mo..”

“Okay once and for all, I’m not her EX as a matter of fact I’ve never been his girlfriend..” sagot ni Girlie sa tonong malabo pa sa ilog Pasig na patulan nya si Damon.

“Excuse me..?”

She rolled her eyeballs. “I’m her sister.”

Binalingan ko si Damon.. “I thought wala kang kapatid na babae..?”

“Sister in law actually… My husband is – I mean ‘was’ his brother.”

I frowned. What’s with the ‘was’ thing..? Yeah nabanggit nga ni Damon na may older brother sya. Biglang nagflash back sakin yung guy with the sexy gray eyes na nakita ko sa harap ng Carrousel. “Ang pangalan ba ng asawa mo ay Weasley..?” and now that’s interesting.

“You knew him..?” sabay halos nilang tanong..

“I met him once.” or twice..? pero hindi pa rin ako kumbinsido sa alibi nila.  “Pero bakit madalas kang puntahan ni Damon noon sa Condo mo noon halos mawalan na nga sya ng time sa akin and – and nagpapalitan pa kayo ng mga sweet messages…”

“Pinakelaman mo ang cellphone ko..?”

“Isang beses lang naman…”

Damon sighed in defeat.. “Malaki ang utang na loob ko kay Ate Girlie – ouch! – why did you hit me..?”

“Stop calling me Ate kanina nyo pa ipinagduduldulang matanda na ako ha. I’m still young!.”

“Fine!..” he cleared his throat tapos marahan nyang kinuha ang kamay ko. “Hindi ang Condo nya ang pinupuntahan ko nung mga panahon na iyon.”Humugot ng malalim na hininga si Damon.. “It was my Father. Si Girlie ang nagpakilala sakin kay Papa na ng mga panahon na iyon ay-“ tumingala sya para pigilin ang pagpatak ng mga luha. “He only has a few months left Yika and I can’t do anything tanging mga aparato na lang ang bumubuhay sa kanya.” Ramdam ko na kahit ilang taon na ang lumipas nandoon pa rin ang sakit na kanyang nararamdaman para sa tunay na Ama. “Remember when I told you na ikaw na lang ang natitira sakin at the pool..?”

Simpleng tumango ako…

“That’s when he died, and I was there I can still feel his hand holding me firmly kahit nahihirapan na syang huminga.” He swallowed the lump on his throat, his hands trembling with fear.. “He’d never let go of my hand hanggang sa huli nyang hininga. kahit sa maiksing panahon naramdaman kong meron akong isang Ama na meron akong isang pamilya and that he loves me so dearly.. at yung mga sweet messages na sinasabi mo paraan lang yun ni At – Girlie to comfort me.”

I am so ashamed… Nakakahiya dahil umakto akong parang bata.. I am so stupid for not asking the truth. I feel like a total bimbo right now. I can’t even lift my face to look at Girlie for saying bad things about her. I opened my mouth to apologize pero naudlot iyon ng makarinig ako ng palakpak buhat sa aming likuran.

What now?!? O_O

“So what do we have here huh…? My vicious wife and her lover..”

Okay there’s a uh evil version ni Damon ang nakasandal sa hamba ng pintuan. His hair grows longer, there’s also dark circle under his eyes. Mukhang ilang araw na syang hindi nakakapag ahit dahil sa tumutubong stubbles sa mukha. Ooh I know you!

“Weasley..” Unconsciously Girlie step back…

He smiles evilly. “Alam  mo bang pagod na kong makipag taguan sayo wife. At katulad ng inaasahan lalabas sa kahit ano pa mang impyerno na iyong pinagtataguan dahil nabalitaan mong may nangyaring masama sa lover boy mo I know he means a lot to you right…?” Ewan pero parang lumamlam ang mga mata nya ng sinabi iyon na dagli ding nawala at napalitan ng matinding galit at pagkapoot. “So Surprise..”

Oh Crap!

<3<3<3

 

[Damon’s POV]

 

“Aray! Dahan dahan naman…” pero lalo lang diniinan ni Yika ang Ice pack sa bibig ko.

“Dapat lang sayo yan…”

“Ano bang kasalanan ko?. He started it gumanti lang ako..”

Pinalakihan nya ko ng mata. “Seriously Damon you fucking hit his head with this - iron pole.”  yung bakal na sinasabitan ng Dextrose ang tinutukoy nya. “Muntik mo ng mapatay yung tao. Paano kung nagkaroon sya ng concussion or internal haemorrhage?”

“Dapat lang sa kanya yon –aww..” Inagaw ko sa kanya yung Ice pack then ako na mismo ang nagdampi sa pisngi ko.

“So dapat ba akong matuwa na nakaconfine din sya ngayon and guess what iisa pa ang mga kwarto nyo…” she said as she sauntered around the room.

I chuckled.

“It is not funny…!”

Biglang nahawi ang kurtinang nagsisilbing divider sa dalawang kama. “Ganyan ba talaga kayo  mag usap? Kailangan nagsisigawan ? Excuse me lang kung hindi nyo napapansin nandito lang ang taong  inyong pinag uusapan.” Singit ni Weasley na may bendang nakapulupot sa ulo dahil sa ginawa kong paghampas sa kanya ng tinitawag nga ni Yika na ‘Iron Pole’. Tapos hinawi nya ulit yung kurtina pasara.

I automatically stop myself from laughing pero hindi pa rin nawawala ang nakakaloko kong ngiti.

“Don’t tell me laging ganito ng ganito ang nangyayari kapag nagkikita kayong dalawang magkapatid..? Na para bang gigil na gigil kayong magtanggalan ng ulo.” Hinimas ni Yika ang leeg nya. “I don’t know what is wrong with the two of you but I love my head.”

“Baby, that’s what we called ‘Brotherhood.”

“Yeah brotherhood.” Sagot naman ni Wealey sa kabilang kurtina.

“Don’t baby me Damon. Hindi mo ko makukuha sa paganyan ganyan mo.”

Napahugot ako ng malalim na paghinga. “Come on, nakita mo ba ang itsura nya? That guy need to rest, hindi natin alam kung ilang araw na syang walang tulog kakahanap sa asawa nya and he lost some pounds I actually gave him a favour..”

“Inuulit ko lang ha nandito ang taong pinag uusapan nyo.” Weasley. “At kailan mo pa ako ginawan ng pabor.”

Walang pumansin kay Weasley.

“Favor? By means of hitting his head with that pole, you’re crazy!”

Ang totoo nyan wala akong pinagsisisihan sa ginawa ko.  Kapag naaalala ko yung ginawa nung gagong nasa kabilang hospital bed - na paghampas ng mukha ko sa windshield ng  bagong bago kong Ferrari last time na nagkita kami kumukulo pa rin ang dugo. Pero syempre hindi ko na sasabihin kay Yika yun. Actually, matagal ng mainit ang dugo sakin ni Weasley simula pa lang ng unang magkita kami and guess what the feeling is mutual.

“It’s okay madidischarge na rin naman ako tomorrow at hindi na kami magkikita ni Weasley.” balewalang tugon ko at isa pa satisfied ako sa nakitang reaksyon kay Ate – I mean kay Girlie. Mukhang concern pa rin sya sa asawa at sa tingin ko magkakaroon ng hmmm reconciliation or mas tamang sabihing passionate night  mamaya.

So everybody happy…YEY!

“Wag nyo nga akong pag-usapan na parang wala ako dito.” Weasley. Again walang uli pumansin dito.

“Enough with Weasley...” tinukod ko ang braso sa higaan at ginawang unan. “ why don’t we take a bath together. It’s been so long since I last touch your body.” I licked my lower lip unconsciously. Private room naman ang kinuha naming kwarto ni Yika thanks to my oh so loving rival Zandro Sy. Yun nga lang may asungot.

“Hmm How about we play Nurse and Patient together?”pagsakay ni Yika. Nakita kong kumislap ang mga mata tanda na naaapektuhan din sya sa pang sese-duce ko.

“So ikaw ba ang Nurse at ako ang pasyente mo?” I grin

Gumanti sya ng nakakalokong ngiti. “Nope, ikaw ang Nurse dahil nasayo ang ‘injection’.”

“Oo nga ano. Nasakin nga pala ang injecton.” hahaha

“Seriously?! Pag usapan ba dito iyang libog nyo?” tumayo mula sa kabilang kama si Wealey at tinungo ang pinto.

“hoy saan ka pupunta?”

“Kahit saan makaalis lang sa inyo.”

Sabay kaming natawa ni Yika.

**

-Yika-              

 

Araw ng paglabas ni Damon ngayon sa hospital so bale aayusin na lang yung discharge paper sa counter pero bago pa man ako makapunta doon nakita ko na agad doon si  Zandro na inaayos ang mga papel ni Damon.

“Drew.” Tawag ko sa kanya.

Nagulat pa sya ng malamang nasa likod na nya pala ako. “Hey.” Pilit pa nga nyang itinatago ang mga papel sa likod nya. Asus, Huli na eh nakita ko na po!

“Bakit ikaw pa ang nag ayos ng release paper ni Damon? Hindi mo naman kailangan gawin yun.”

He flushed.

“Drew, wala kang dapat ika-guilty sa nangyari, aksidente iyon at isa pa nagpapasalamat nga kami ni Damon  kung hindi dahil sayo hindi sya maisusugod agad dito sa hospital” at lalo syang magwawala kung nadagdagan at mas napingasan pa ang mukha nya tsh!. Pabirong siniko ko sya sa tagiliran. “Thank you nga pala sa pagtulong mo kay Damon sa Proposal.”

Drew looked at the ring on my left finger. Doon na napangiti si Zandro at simpleng napakamot sa batok. “How is he by the way?”

“Ayun, wala silang ginawa kundi mag pukulan ng sweet nothings ng kanyang older brother.” it is definitely a good idea na madischarge na sya para  matigil na ang mga pasaringan nila. Nagmumukha na kasing circus yung room namin eh.

“Kailan pa sya nagkaroon ng kapatid?” He frowned.

I rolled my eyeballs. “Like fifteen hours ago. Do you want to see him?”

He laughed. “Yeah, medyo curious ako sa paglalambingan nila.”

Naging magaan ang pag uusap namin ni Drew habang patungo sa kwarto ni Damon na para bang walang nangyaring ‘fling’ sa amin noon. I guess kaya hindi kami nag work out ay dahil may imaginary boudary na nasa pagitan namin and we both know na hindi namin pwedeng tawirin ang ang linya.

It’s much better this way.

Me and Him BFF forever. I swear isa sya talaga sa mga mamimiss ko pag-umalis na kami  ni Damon sa Pinas. Malapit na kami sa room kung saan naka-confine si Damon ng marinig ang galit at dumadagundong na nitong boses.

“ANONG IBIG MONG SABIHING HINDI AKO PWEDENG MAGBOOK NG FLIGHT?!”

Nagkatinginan kami ni Drew. Agad kong pinihit ang doorknob at pumasok sa loob, nakasunod lang sakin si Zandro. Nakita kong nakikipag usap si Damon sa kabilang linya at base sa pagkuyom ng mga kamay nya at pagkunot ng noo mukhang hindi maganda ang kanilang pinag uusapan.

“PWES GAWAN MO NG PARAAN.!” Pinindot nya ang end button ng cellphone at naihilamos ang mukha sa mga palad. He looked defeated and tired.

Agad ko syang nilapitan and gently caressed his back. “Anong problema?” Dati rati agad na lumalambot ang expression ng mukha nya kapag hinahawakan ko sya pero ngayon.

He clenched his teeth. “Hindi tayo makakaalis ng bansa.”

I felt like someone dropped a bomb beside me.

Anong ibig nyang sabihin na hindi kami makakaalis ng bansa?. Kung hindi kami makakaalis then walang kasalang mangyayari at kung walang kasal, sira ang mga plano namin. We can’t stay here lalo na ngayong kalat sa media ang relasyon namin. Araw araw kaming huhusgahan ng mga tao at hindi kami makakatakas sa pang uuyam ng simbahan. “Why? Bakit hindi tayo makakaalis?”

Ginagap nya ang kamay ko at marahang pinisil. “Nakabanned tayo sa lahat ng Airlines.” Humigpit ang pagkakahawak ni Damon sa kamay ko. “lalo  na ako. May mga false accuses na isinampa sa akin si-“ he closed his eyes. “Lolo Christopher.”

Lolo Christopher. Biglang naglambot ang mga tuhod ko at bumuway ang pagkakatayo kung hindi lang ako nahawakan ni Damon baka sa sahig na nya ako pulutin. Pinaupo nya ko sa hospital bed kung saan sya nakahiga kanina. Mukhang nakapag shower na rin sya at nakapagpalit ng damit dahil hindi na nya suot ang hospital gown na kahapon pa nya pinag iinitang hubarin.

Pero hindi ba at kagagaling lang ni Lolo Christopher sa huling atake nya. Then why?. Silly me! bakit ko pa ba itinatanong kung bakit aware naman kami ni Damon na malaki ang pagtutol ni Lolo sa relasyon namin.

So the million dollar question is, HOW?. Paano nya nalamang nagbabalak kami ni Damon na umalis ng bansa?

“Mukhang umupa sya ng tao para subaybayan tayo.” si Damon na ang sumagot sa iniisip ko. Lalong humigpit ang pagkakahawak nya sa kamay ko.

Kung may mga kaso si Damon ibig sabihin naka-hold ang lahat ng importante nyang mga papeles including his accounts and assets. At ako? Kung wala namang kasong nakasampa sakin paano nagawa ni Lolo Christopher na ipa-banned ang ako sa mga Airlines?. Argh, ofcourse he had connection! Sino pa bang tutulong sa kanya para magawa iyon kung hindi yung mga lintik nyang kumpadre.

Is this a sign?. Si God na ba mismo ang gumagawa ng paraan para hindi kami magkatuluyan?. Para lalong ipamukha sa amin na mali itong ginagawa namin?. Para gisingin kami sa katotohanan na may mga bagay na hindi pwede?. Bakit noon pinapayagan naman na magkatuluyan kahit ang magkapatid? Like si Cain sa Bible, hindi ba at kinuha nya ang mismong kapatid nya para gawing asawa?.

I see we’re not going to win this fight. I know when I’m beat. I GIVE UP!

My tears fall like a river. Hindi ko na naiwasang mapahagulhol sa iyak. I don’t know what’s got into me kanina lang ang saya saya pa namin ni Zandro tapos ngayon umiiyak na ko. Masyado akong nagiging emotional these past few days. Hindi naman mababaw ang mga luha ko at lalong hindi ako sensitive. I’m an emotional wreck!

Niyakap lang ako ng mahigpit ni Damon. Hindi sya nagsalita, alam nyang isang malaking kagaguhan ang i-assure ako na magiging okay ang lahat. But at least sa yakap man lang nya parang sinasabi nyang hindi ako nag iisa, na sabay namin itong haharapin ng magkasama.

Si Wealey naman at Ate Girlie tahimik lang sa kabilang kama.

However, just like in the Fairy Tales kapag nasa distress ang ‘damsel-in-distress’  ( I don’t know why they name it like that) laging my knight in shining armour na handang sumaklolo sa kanya. Tsh, Too bad he’s not the ‘Prince’ pero admit it or not he is quite ‘Charming’.

“I’ve got an idea.” Zandro said. “But kids I need your cooperation.”

**

Inipit ko ang maikling buhok sa aking kanang tenga. Kanina pa din nangangati ang batok ko actually namumula na nga ang leeg ko kakakamot. Napansin naman ni Damon ang pagka-asiwa ko sa bago kong ‘hairstyle’. He holds my face with his two large hands. “Konting tiis na lang.” Assurance nya sakin then ipinatong nya sa ulo ko yung red cup na suot nya. Inayos din nya ang suot kong jacket.

I took a deep breath. Heto ang brilliant and so evil genius plan ni Zandro. Pekein ang lahat ng dokyumento simple as that. Oo gago yun eh kapag nahuli kami dito siguradong tapos kami. Mabilis lang na naprocess ang mga papeles courtesy of Damon’s loving brother. Wag nyo kong tanungin kung paano nya mabilis na naprocess ang mga kailangan within 3 days. Nagyabang pa nga ang hayop na matagal pa daw yung 3days, kung yung isang sources daw nya ang kanyang tinawagan magagawa daw yun within 24 hours. Naghinala tuloy ako na madalas nyang ginagawa ang pagpepeke ng mga dokyumento. Hmmm.

Sabi ni Zandro kailangang makaalis kami ni Damon sa lalong madaling panahon dahil habang tumatagal lalong maiipit si Damon sa Pilipinas because of those damn false accuses na ibinibintang sa kanya ni Lolo Christopher. Hindi na ko nagtanong kay Damon kung ano ang mga isinampa sa kanya dahil alam ko wala namang totoo doon. May mga court order na rin na dumarating pero wala kami kahit isang tinugon.

Oh by the way, hindi na pala ginagamit ni Damon ang pangalan nyang ‘Damon’. Si Jasper na po sya ngayon. Pacification of Birth Certificate eh? Et tu brute?.

And guess what my name is? ^_^

It’s Pinky. Yay! Because I sooo damn love pink and I want to colour my hair pink. Tsh, okay fine! Dahil nag away pa kami ni Damon – I mean ni Jasper kung anong gagamitin kong pangalan nauwi tuloy kami sa ‘Darna’. Kidding aside it’s ‘Carla’ (Carla Abellana?) Nope, Carla Villanueva at least magka-rhyme ano?. And since nagchange ako ng pangalan that it also means na kailangan ko ding magpalit ng-

Gender? Nagpa sexchange ka Yika?.

Sira, Hindi physical appearance lang. at dahil wala naman akong pwedeng gawing pagbabago sa height at weight ko yung buhok ko na lang ang pinag initan. *cry*I looked like a boy! I mean like a tomboy! Or am I a tomboy already?.

I sighed in defeat actually pinagagaan ko lang ang mood ko kasi sa totoo lang kanina pa ko natetense. Kanina ko pa nga gustong ngatngatin ang kuko ko sa sobrang tense. Pasulyap sulyap ako sa pila kung saan i-chinecheck ang authentication ng passport at plane ticket. What if nag update na pala ang super computer nila at malamang peke lang ang gamit namin?

Oh nose!

Ginagap ni Damon ang kanang kamay ko. Mukha lang syang relax pero kitang kita ang pagtatagisan ng kanyang mga bagang na hindi halata dahil sa kanyang pekeng mustache. So hindi lang pala ako ang kinakabahan. When it is our turn, kulang na lang magtago ako sa likod ni Damon. Napansin ko kasing panay ang tingin sakin nung dalawang lalaking guard na nakatayo malapit sa counter.

Pinisil ni Damon ang kamay na ginantihan ko rin naman ng pagpisil. Mukhang napansin din nya ang nangyayari.

TikTok

TikTok….

Bakit sobrang tagal naman i-verify yung passport at flight namin?

TikTok… Tiktok…

Nakahalata na ba sila?

Tiktok… Tiktok….

Bakit kailangan pang tumawag sa phone yung babae na nasa counter?. And why the hell did she give us ‘that look’?

Tiktok Tiktok….

Bakit may ni-raradio yung dalawang nakatayong guard malapit samin?. Sila ba yung inutusan ni Lolo Christopher na magbantay dito in case na magpeke nga kami ng mga dokumento?.

Tiktok Tiktok….

Bakit umiingay ang paligid?. At bakit lumalapit samin ni Jasper yung dalawang guard? Are they going to handcuff us? What are we going to do?.

Biglang nagkagulo sa paligid. People yelling and running on different direction. Hinila ako ni Jasper paupo sa sahig malapit sa counter napaupo din sa ilalim yung babaeng nasa counter. Ano bang nangyayari?

Out of nowhere a man wearing a black coat and black eyeglasses with a black briefcase (damn! black get up)ang pinabalibutan ng mga guwardya. “NO ONE MOVE OR I WILL DROP THIS BOMB!”matapang pang sabi nya sa kabila na may nakatutok na baril sa mukha, tagiliran, at likod nya. Wala syang lulusutan. He is good as dead.

I know that voice!. Nanggigilalas na tiningnan ko si Damon. “Jasper that’s –“

“Shhhh..” awat nya sa akin. Bakas din ang pag aalala sa mukha nya. We have the same reaction.

 Biglang may nagflashback saking scene noong nasa loob pa lang kaming dalawa ni Damon ng sasakyan.

 

*FLASHBACK*

“Granted na hindi nga madetect na peke ang passport namin ni Damon pero sigurado naman ako na may binayaran si Lolo Christopher para masigurong hindi kami makakalabas ng bansa.” Sabi ko sa tonong nanginginig. Katabi ko si Damon sa backseat na panay ang paghimas sa aking likuran to comfort me. Kilala ko si Lolo Christopher sa kabila ng pagiging may edad nito alam kong aware sya na malaki ang posibilidad  na gawin nga namin ang pagpapapeke ng mga dokyumento. Shit! I need to pull myself together before I end up in an asylum facility.

Sinulyapan ako ni Zandro sa rearview mirror na nasa itaas ng driver seat. Sa unahang upuan kasi nya piniling maupo, sa tabi ni Weasley na nagsilbing driver namin. He grins at me. “Leave it to me.” Kinuha nya ang itim na shade na nakasabit sa kanyang itim na coat at mayabang na isinuot.  “Tonight I am making history.”

*END OF FLASHBACK*

So this is the ‘tonight I am making history’ meant. Hindi ka lang siraulo Zandro, isa ka ring malaking tanga at gago. Bakit isinusugal mo ang sarili mo para sa amin?!. Tingin ba nya pagagawan ko sya ng rebulto sa tabi ni Rizal kung magpapaka-bayani sya?. Hindi ba nya alam na ang mga nagpapaka bayani ngayon, binabaril na sa Luneta?

My eyes got wide nang may tumalon na security guard kay Zandro mula sa likod. Hindi na sya nakaporma pa at dahil malaking tao ang umamba sa kanya at dahil na rin siguro sa hindi inaasahang bigat dalawa sila ngayong bumagsak sa lupa.

Nabitiwan nya ang hawak na briefcase. Nagsisiguran na rin ang ibang mga security guard at mga nagsitalon sa ibabaw ng kasama nila at ni Zandro. You know ganitong ganito yung napapanood ko sa SmackDown kapag umaakyat yung isang wresler s sa rope tapos tatalunan ang nakahigang kalaban.

Shit! It looks like it hurts –  I mean a lot.

“Tulungan natin sya.”

“No, we will stay here and act like we don’t know him.” He whispers.

“B-But----“

“Hindi natin sasayangin ang ginawa ni Zandro Yika!. Look, I know how selfish it may sound but please just listen to me.”

Wala akong nagawa kundi ang tingnan ang kaawa awang si Zandro habang  kinakaladkad palabas ng mga security guard. Lihim na lang akong nagpasalamat at nagdasal para sa kaluluwa nya este sa kaligtasan nya.

Anyway, dahil sa ginawa ni Zandrong kagaguhan – I mean kabayanihan medyo nadelay lang naman yung flight namin but atleast medyo nabawasan yung mga bantay sa loob dahil yung ibang guard busy sa paglilitis kay Zandro.

Saka lang ako nakahinga ng maluwag ng magtake off na yung Airplane namin. Well, nakakaaliw din namang panoorin yung mga Flight Attendant na hindi ko alam na may mga dancing skill din pala – err scratch that ibig ko sabihin yung pag iinstruct nila on how to use the safety blah blah blah.

I lay my head on Jasper’s shoulder habang parehas kaming nakatingin sa maliit na bintana ereplano at pinagmamasdan ang kulay puting mga ulap. .I sighed contentedly, still wondering how perfectly I fitted inside his arms. Well, this is officialy my place.

“Happy?” he asked with so much love showing on his eyes.

Simpleng tumango ako at napangiti.  I guess kung titingin ako sa salamin right on this moment tiyak na parehas kami ng kislap ng mga mata. Wala na sigurong salita pa ang sasapat sa sayang nararamdaman ko ng mga oras na iyon.

*sigh* Let’s face it who knows what the future brings and what kind of calamity will gonna fall on us after this, but - three things I am sure about.

One, He is my cousin and there’s nothing we can do about it. (Sorry guys that’s official.)

Two, my feelings for him, na sa bawat oras na lumipas ay lalo pang nadaragdagan.

And three….

“Jasper?”

“Hmm?”

I kissed the side of his neck. “I’m pregnant.”

***FIN****

 

*BONUS**

 

Anyare kay Zandro?

-Zandro-

 

Sobrang sakit ng buo kong katawan. Kung ano anong torture kasi ang inabot ko sa lintik na mga guard na ito. Tingnan mo nakaposas pa ang dalawang kamay ko sa likod at kung escort-an nila ako pasakay sa police car daig ko pa ang presidente ng Pilipinas.

Nung nalaman nila na wala naman palang lamang bomba yung briefcase na bitbit ko umulan ng mura at tumalsik ang mga laway nila sa sobrang inis sakin at may bonus pa ha sandamakmak na kaso ang sinampa nila sakin. YAY on me!

Kakawayan ko sana ang mga Media na panay ang pagkuha sakin ng picture para i-post sa instagram pero naisip ko wag na lang bukod kasi sa nakaposas ang mga kamay ko sa likod baka makita pa nilang basa ang kilikili ko. Eh paano kung makunan nila ng picture tapos i-tag nila sa mga kaibigan ko eh di kahihiyan ko pa.

Tsh.

Walang habas na tinulak pa ko nung mga Guard sa Airport at ipinasa sa mga Pulis. Loko itong mga ito ah! Then inalalayan ako nung isang pulis pasakay sa Police Car ng may lumapit saking babae. I don’t exactly remember her name, Pero alam ko isa sya sa mga kaibigan ni Yika if I’m not mistaken. Kilala ko si Sofia yung cute na maganda gayundin si Jade na medyo tomboyish pero sobrang sexy.

Pero itong babaeng ito. Medyo ------ Alangan?. Isa pa hindi ko gusto ang mga tinging ipinupukol nya sakin. Ewan pero bigla akong nagka-goosebumps.

“Manong Pulis, pwede po ba akong sumama. Ako po ang mag-bebail kay Zandro.”

Pasimpleng umiling ako sa mga pulis meaning hindi ko kailangan ang tulong nitong babeng ito para bayaran ang pyansa ko.

Sandaling nagkatinginan yung dalawang pulis. “Sige na nga pumasok ka na.”

“YEY…!!!”

Oh NO!.

Asiwang asiwa ako while seating on the backseat. Urong na ko ng urong sa dulong upuan pero usad ng usad naman itong bruhang ito. Hindi nya ko nilulubayan ng tingin. Ni kumurap parang hindi nya ginagawa.

Eeeehh that’s creepy! Pinagpawisan tuloy ako ng malapot. “Why are you looking at me like that?”

Lalong nag-shine yung mga mata nya. “Drew I’d never thought na magpapaka-hero ka to think na ginawa mo iyon para lang maging maligaya ang babaeng mahal mo.” Suminghot singhot pa sya.

Papuri ba yan o awa?. Teka, close ba tayo para tawagin mo kong Drew?

“At dahil sa ginawa mo I think na –“

Parang ayokong marinig yung sasabihin nya. Napahawak pa sya sa magkabilang pisngi nya na parang kinikilig. Lalo lang akong nagsumiksik sa dulong upuan.

“I think I fallen inlove with you…”

With you… You… You… You..

Bakit kailangan may echo?... Kanina lang ako ang may hawak ng bomba pero bakit pakiramdam ko dahil sa sinabi ng babaeng ito para akong binala ng Bazooka.

“And I want to give you a kiss…”

A Kiss…. Kiss…. Kiss…. Kiss

Pwede bang pakialis yung ume-echo?!!! Pero naisip ko wala namang kweba dito para magbounce back yung mga sinasabi nya ibig sabihin sa loob ng isip ko nagbobounce yung sinasabi nya.

At ano nga uli yung huling sinabi nya? Kiss daw eh.. Ki---Ki----KISS!!!!

Bago pa ko makahuma bigla na lang nya kong nilusob ng halik buti na lang at nakailag ako.  Doon na nagsimula ang umaatikabong bakbakan at habulan. At dahil masikip ang paligid at nakaposas ako limitado lang ang pag galaw ko.

“Sige na Drew isang kiss lang.” pinatulis pa nya yung nguso nya.

Nagkulay-violet yung mukha ko na parang masusuka. “GYAAAAAH kung hindi nyo ibaba ang babaeng ito I swear you have every right to sue because I ‘m gonna kill this ugly bitch!” nagsimula na naman ang umaatikabong sipaan at bugbugan.

“Napaka-energetic talaga ng mga kabataan ngayon.” sabi nung pulis na nagdadrive.

“Wag kalimutan ang con***dom may RHBILL na ngayon.” At sabay na natawa ang dalawang hinayupak na pulis.

****END*****

Is this the beginning of DrewLovesKureng LOVETeam?

Continue Reading

You'll Also Like

15.1M 676K 75
(FHS#1) Braylee wants to make her friends happy, Denver wants to get some sleep. She's hell-bent on making the world a better place while he's desper...
39.6K 2.9K 46
Best friends Raffy and Sia had a drunken intercourse. This resulted to an unplanned gift of new life -- Rosa, their flower, breath and love. When fam...
106M 2.1M 50
Marriage is normally one's happily ever after in the movies, but for Aemie Ferrer-Roswell, it's just the start of a seemingly unending adventure. Can...
10.7K 434 50
Ma. Gerlie Lopez also known as Magee. She is 17 yrs old girl who treated herself as a lesbian. She's very lucky to have four Boy Best Friends since g...