Kabanata 43
Mabilis na nagdaan ang mga araw. Walang mapaglagyan ang kasiyahan ko sa bawat araw na iyon, kapag may libreng mga araw ay ako ang pumupunta ng Maynila para kay Reidjan.
Well, inaasikaso ko ang mga kailangan sa La Riva para malipat muli sa Maynila. I want to be with him all the time, I have to adjust for him. Iyon ang tanging magagawa ko para masuklian ang mga ginawa niya sa akin.
Of course, I know he's doing all the efforts to be with me. Noong nakaraan nga ay nalaman kong bumaba ang kanyang grade sa isang subject na bihira niyang mapasukan dahil sa pagpunta sa akin sa Isla Verde.
Simula noong makauwi kami galing Boracay ay inihatid din kami sa Isla Verde. Sinabi ko na nga sa kanya na hindi na kailangan dahil pwede naman ako sumabay kila Deshawn since silang tatlo lang naman sa sasakyang gamit pero hindi pumayag si Reidjan kaya nagpaubaya nalang ako kahit nag aalala ako noon.
"Stop, Zhera. I won't let you." matigas na sambit niya sa kabilang linya.
"But this is the last! Lilipat na ako ng Maynila ulit!" giit ko.
Nakaramdam ako ng kainisan dahil sa pagtutol niyang sumali ako sa pageant ngayong huling buwan ko sa La Riva, ayaw niyang sumali pa ulit ako sa kumpetisyon.
"I said no..." marahang aniya. "Please, stop pushing my button. Ayoko,"
God! So possessive!
Umungos ako sa kawalan ng pasensya at pag-asa.
Hindi ko talaga maintindihan kung bakit ayaw niya iyon, samantalang nagawa ko na iyon ng ilang beses rito sa La Riva. Ngayong huling taon pa siya aayaw?
"Ugh! I don't get you!"
"Tsss, you're not in my position. What if I tell you the same thing? Sumali rin ako ng ganyang kumpetisyon na maraming babaeng nanunood?"
"No fucking way!" mabilis kong tutol sa kainisan, maisip palang iyon ay umiinit na ang ulo ko.
He chuckled mockingly.
"See? So, it's a no for you, too." he said. "Kung noon, malaya kang nagagawa iyon, ngayon ay iba na. May nagmamay-ari sa'yo, hindi na pwedeng pagpiyestahan pa ng iba."
Damn it. Ano pang say ko roon? Natatameme na ako sa ganyang mga sinasabi niya. Ayoko ng madugtungan pa dahil masyado masarap sa pakiramdam na parang kailangan kong damhin.
"Hoy, Zhera. Ano?"
"What?" I snorted.
Sumunod na araw ay nagpupumilit sila Sherlyn na sumali ako sa pageant, sinabi ko na sa kanila na hindi ako pwede pero heto sila at muling nangungulit sa akin.
"Sumali ka na kasi, wala namang mawawala! 'Tsaka ikaw ang may hawak ng korona, depensahan mo naman!" si Gail sa iritadong tono.
"I told you, hindi ako pwede."
"Ba't naman? Noon nga nakasali ka, e! Ano ang bago ngayon at bawal ka?"
I shrugged.
"I have a boyfriend, ayaw niyang sumali ako." pag-amin ko sa katotohanan para hindi na sila mangulit.
Iyon ang akala ko dahil mas lalo silang nakitsismis, sunod sunod ang pagtatanong nila sa akin dahil sa nasabi ko. Hindi ko inasahan na nakilala nila si Reidjan at nakita nila noong araw na magpunta siya rito kasama sila Deshawn.
"Talaga? My God! Akala ko tsismis lang talaga!" singhap ni Sherlyn. "Pero ang sabi ay may nakaraan din kayo ni Reitius, ah? Ano iyon?"
The heck, seriously!?
Umiling ako. Hindi ko kailangan sagutin pero parang kailangan kong itanggi dahil sa katotohanan sa pagitan namin.
"We were classmates in Manila, iyon lang." pinili kong maging matipid sa bawat sasabihin.
Bukod sa ayaw kong mapag usapan ang bagay na iyon ay nakakaramdam ako ng inis kay Reitius kapag naalala kong nagsinungaling siya sa akin. Niloko niya ako. Tinago niya ang katotohanan.
Hindi malaki ang La Riva kaya kahit ano ang gawin kong pag-iwas na huwag siyang makita ay hindi ko magawa dahil nasa iisang paaralan lang kami, I don't know what he's still doing here when in fact he told me that he was here for me.
Now that, we don't have at least a chance to be together again. Bakit narito pa siya? Hindi pa siya umalis at bumalik kung saan talaga siya?
Sana oras na umalis ako rito ay hindi niya maisipang bumalik na rin ng Maynila, kung ganoon man ang mangyayari ay talagang nanadya siya ibig sabihin.
I don't think I can tolerate any of his craziness now, alam ko namang hindi siya papatulan ni Reidjan kahit na anong gawin niya. Kahit alam kong tinraydor niya noon si Reidjan ay hindi pa rin nawawala ang pagturing ni Reidjan na matalik niyang kaibigan iyon.
Reidjan is a damn good man that I am so proud of. Ibang klase siya pagdating sa kalawakan ng pag-iisip, lahat ay pino sa kanya at wala siyang pakealam sa mga nakaraang nagawa ng isang tao basta hindi siya apektado sa kasalukuyan.
Sumunod na araw, walang klase ay napagdesisyunan nila Sherlyn na magtungo sa amin, so they're here talking and asking about me and Reidjan. Marami silang naitanong na tipid kong sinagot pero sa totoo lang ay gusto kong ipagmalaki.
Dalawang kasambahay ang magkatulong na nagdala ng meryenda sa tanggapan, ngumiti ako sa kanila pagkatapos iyong maayos at nagpasalamat.
"You should at least introduced him to us! Ang selfish mo, e!" pabirong maktol ni Gail. "We wanted to see him face to face. Para makilala naman namin,"
Hindi ko gaanong nagustuhan ang gusto nilang mangyaring iyon dahil ayokong ipakilala si Reidjan sa ibang babae kahit kaibigan ko pa.
I just nodded a bit.
"You'll know him, soon."
"Kailan naman ang soon na iyan? Ilang beses na yatang pabalik balik rito ang nobyo mo pero hindi mo man lang naalalang ipakilala sa amin! Kahit text ay hindi mo kami maalala." nagtatampong wika ni Sherlyn.
Bahagyang ngumiwi ako bago sumimsim sa aking juice.
"Walang oras masyado, and if he has, it's just for us... hindi ko na rin naiisip ang mga bagay kapag kasama siya."
Napakurap kurap sila sa akin. Parang mangha at nalilito sa magkaparehang oras ngayon. Ngumisi ako.
"Ganoon? Wow! I didn't expect you be that sweet, huh? Parang napakadalang mong magsalita ng ganyan."
What? Si Reidjan lang naman ulit ang naging boyfriend ko, ah? Pagkatapos ni Reitius ay wala ng iba pa kahit nang manirahan ako rito sa Isla Verde. Well, maraming nagtangka pero pinili kong huwag magfocus sa ganoong bagay.
"Miss Alzhera..." bumulong sa akin si Lena. "May naghahanap sa iyo." nadinigan ko ng hagikgik ang huling sinabi.
Kumunot ang noo ko. "Sino?"
"Basta, po. Nasa labas siya at naghihintay na dahil ayaw raw pumasok at malelate na sa kanyang pupuntahan."
Mas lalo akong nagtaka sa sinabi niya, I don't know if I'd believe her or what. Hindi ko alam kung susundin ko ba ang kanyang sinabi o hindi dahil mukha rin siyang seryoso.
Sa huli ay bumuntong hininga ako at lumabas rin ng mansyon para harapin kung sino ang humahanap sa akin.
Lumakad ako patungo sa matayog na gate ng mansyon at binuksan iyon, sumalubong sa akin ang malaking box na kulay itim at pink na magkasama. May malaking ribbon sa gitna, nilingon ko agad si Lena sa aking likuran at ngumisi lamang siya.
Seriously?
"Sino ang nagpadala nito? Lena, hindi mo dapat tinatanggap pa ang mga ganito dahil may boyfriend na ako." I sighed.
Ngumiwi siya saglit pero agad ring bumungingis sa aking likuran. A warm and firm arm suddenly snaked around my waist, my heart went wild. Pakiramdam ko ay pinamulahan ako ng sobra dahil sa gulat.
A low chuckle filled my ears, mabilis na humalik sa aking sentido. Halos hindi na ako makapagsalita ng kahit ano dahil sa sorpresang pagdating niya ngayon.
"Don't wanna open your boyfriend's gift, hm?"
I shivered, a wide smile immediately crept on my lips. My boyfriend?
Humagikgik si Lena at agad ring nagtakip ng bibig para pigilan iyon. Umikot naman ako para harapin siya. Reidjan, still wearing his school's uniform and his tie is a bit loosey now. He looks tired but smiling.
I pushed his chest gently and pouted.
"What are you doing here? I hate you!" ungos ko.
Nakakainis talaga ito, mahilig mag surprise. Magugulat na lang talaga ako na narito siya sa Isla Verde at may dalang regalo. I'm not a materialistic kind of girlfriend, in fact ayaw ko ng mga gifts dahil gastos iyon. Pero kay Reidjan ay walang ganoon.
Tsss.
He placed his arm on my small back and his lips protruded while looking at me. Nagtaas siya ng kilay at nilahad sa akin ang bouquet na iba-ibang kulay ng roses.
I could almost feel my heart melting. Damn it!
"I love you naman." he mumbled. "Open my gift, baby. I want to be with you now, but open it first." marahang hinila niya ako para iharap sa kanyang malaking box na dala.
It looks like a big christmas gift from Santa Claus. Parang lahat ng pangregalo ni santa sa mga bata ay nakalagay roon, I wonder what's in there now. Noon kasi ay purong mga dress na lampas tuhod, nakakatawa.
"What is this again, huh?" I smirked.
Muli akong humarap sa kanya at ikinawit ang aking mga braso sa kanyang leeg. Tumingkayad ako para gawaran siya ng halik.
"I miss you!" gigil kong sambit.
Ngumisi siya at inangat ako ng walang hirap, pinulupot ko agad ang binti ko sa kanyang baywang at hinalikan siyang muli. Halos matawa ako nang makita si Lena sa likuran na iwas ang tingin sa amin.
I chuckled.
Reidjan lazily groaned. "Baby, wala 'to sa usapan." halakhak niya.
Ngumuso ako at humalik naman sa pisngi niya.
Damn, I miss him so much kahit andito siya noong nakaraang linggo. Hindi ko binuksan ang kanyang regalo, pinaakyat ko iyon sa aking kwarto para mamaya mabuksan dahil mas gusto ko munang kasama lang siya.
Pagkapasok pa lang namin ay nakamaang na sila Sherly at Gail nang makita si Reidjan na kasama ko. I wanted to laugh at their reaction, priceless!
Ngumiti ako.
"My friends," baling ko kay Reidjan. "Sherlyn at si Gail..." humawak ako sa braso niya. "Boyfriend ko, si Reidjan."
Hilaw na bumati ang dalawa sa kanya, parang hiyang hiya ngayon na kaharap na nila ang kanina pa nilang tinatanong sa akin. I thought they wanna know him? Bakit ganyan sila magreact ngayon?
Tipid namang itong tinanguan at nginitian ni Reidjan, pagkatapos noon ay nagpaalam na muna akong sasamahan si Reid kumain sa dining area. Ayos lang naman sa kanila iyon at nagpaalam rin na uuwi na para magkaroon kami ng oras na dalawa.
"Pumasok ka ba?" I asked, I was sitting on his lap while feeding him.
He said he haven't eaten yet, ni hindi ko alam kung pumasok ba talaga siya ng school baka naka uniform lang pero hindi pumasok.
Tinanggap niya ang sinubo kong pagkain bago sumagot.
"Nope," he answered simply.
Ibinaba ko ang kutsara sa plato at tinitigan siya ng matalim.
"What!? Bakit? Napag-usapan na natin na bawal ka ng lumiban sa kahit anong subjects mo, 'di ba?" inis kong sambit.
He licked his lips and nodded.
"You didn't open the gift yet, kaya hindi mo alam." malamig niyang sambit. "Mas importanteng maibigay ko 'yon kesa sa subject ko ngayong araw."
Hinampas ko siya agad sa balikat, tumawa siya at yumakap sa aking baywang.
"Nakakainis ka! Kapag bumaba na naman ang grades mo, nakakahiya na! Baka isipin nila na ako ang dahilan." nakangusongs sambit ko nang maalala noon ang tingin sa akin ng mga tao dahil kay Reitius.
"So?" he said. "Ang importante, hindi bumabagsak. And I don't care because you're more important than my grades, I can always get a summer class but I can't miss a time with you." he gently kissed my temple.
Butterflies fluttered in my stomach while looking into each other's eyes, ngumuso ako nang hindi mapigil ang kilig.
Pagkatapos kumain ay umakyat na kami sa kwarto para buksan ang regalo niyang hindi ko malaman kung bakit meron, e hindi naman pasko. Hindi ko rin birthday!
Umupo ako sa kama, he put the box in front of me and raised his brow.
"There! Open now, baby." he sweetly said.
Ngumuso ako at kinalas ang ribbon noon, I carefully opened the box. Nagulat ako sa lobong laman noon na lumipad at nabasa ko agad ang nakasulat sa lobong halos kasing laki rin ng box, may maliliit pang lobo at glitters sa loob noon.
"Happy 2nd month- what!?" I gasped in disbelief.
"Tsss,"
"Baby! I'm sorry! Oh my gosh! I forgot!" aligagang pag-amin ko, tumayo ako sa kama at mabilis siyang dinambahan.
He was pouting! Damn!
"Palagi naman! Ano pa ang bago? Palagi mong kinakalimutan." nagtatampong aniya.
My God! Palagi ko talagang nakakalimutan dahil hindi ako iyong tipo ng tao na nagbibilang ng buwan, I want anniversary not months. Iyon ang gusto kong selebrasyon para sa amin.
And I didn't also expect this, he's exerting so much effort for this. Kahit noong nakaraan ay sorpresa rin ang kanyang ginawang regalo sa likuran naman ng kotse niya.
Nakangusong nilingon ko ang laman pa ng box, may isang pares ng stitch doon. Pink at blue, they're so cute! Sa kanilang tainga ay may pasadyang nakaburda, sa kulay pink ay pangalan ko at sa blue naman ay ang kanyang pangalan.
"Ang cute!" I giggled, mas lalo akong kumapit sa leeg niya at tumalon-talon dahil sa kilig na naramdaman.
He chuckled and nodded.
"I love you, baby!" I giggled again. "Thank you so much, ikaw nalang palagi ang may surprise dahil nakakalimutan ko. Sorry talaga."
"It's okay, I don't want you do effort for me, anyway. I want it this way, I love to surprise you, my love." he sweetly chuckled.
Ugh! This is so...
I immediately kiss him, his lips parted, welcoming me. Halos makiliti ako dahil sa kalambutan ng kanyang labi. I bit his lower lip and a soft groan escaped him. Mas lalo akong nagkaroon ng lakas na palalimin iyon.
Uminit ang pisngi ko nang itaas niya ang isang binti ko at ipalupot iyon sa kanyang baywang, I pulled his tie. Marahang kong inalis iyon sa kanya at initsa lamang sa lapag, his other hand slid inside my shirt. I shivered as I felt his hand unclasped my bra.
Humihingal ako pero hindi ko tinigilan ang paghalik sa kanya ng mainit at malalim. Damn, I can't recognize myself. I really want to do it with him, now that fire is ignited within me. I started unbuttoning his longsleeves.
Wala pa man ay naramdaman ko na ang malambot na kama sa aking likuran, magaan lamang siyang nasa aking ibabaw ngayon. My heart is beating wildly like it's my first time doing this kind of thing.
Kumawala ang init sa aking katawan, halos napuno ng aking paghinga ng malalalim ang buong kwarto. Kahit hirap na akong makahinga ay ayaw kong huminto ito.
"Baby..." anas niya sa hinihingal na tinig.
Inalis niya ang aking bra at tinapon lamang kung saan, I watched everything he's doing. Damn, I love this man so much that I am so ready anytime he would want to claim me.
Muli siyang bumalik sa paghalik sa aking labi, halos hindi ko maramdaman iyon dahil sa init ng aking buong katawan. Humaplos ang kanyang kamay sa bawat parte ng aking katawan.
"Reidjan..." I moaned. "Please, baby..."
Damn it! Ang init na! Hindi ko na kaya. I want him right now. I want him so much.
Hindi siya sumagot sa halip ay nadinig ko ang pagkasira ng aking suot na cotton shorts, he quickly found my wetness under my undies. Napanganga ako sa ginawa niyang mabilis at madiin na paghaplos.
The hell, baby.
Kumapit ako sa bedsheet at ang isang kamay ko'y nasa kanyang braso na siyang humahaplos roon. I was just moaning, feeling every move he's doing. He was gasping as his lips went down my neck.
Halos hindi na ako makadilat dahil sa kaantukan na hindi maipaliwanag, mas lalo ko pang diniinan ang paghawak sa kanyang braso nang igilid niya ang aking panty. He palmed my sacredness, eyes closed tight as I felt the tip of his finger slowly pushing in.
Napaigik ako sa sakit, halos kalmutin ko ang kanyang braso. Sobrang diin ng pagkakahawak ko na parang lulubog na ang kuko ko roon. I've always known how long and thick his fingers are but I didn't expect it would penetrate my insides. Damn!
I moaned loudly. "Baby, ah..."
Mapungay ang mga matang nagmulat ako para tingnan siya, suminghap ako nang maabutan ko siyang bumaba na pala roon para halikan iyon habang nagpapaligaya ang kanyang daliri roon.
Fuck. This is so good!
"Baby, please..."
"Uh-hmm." he nodded, tongue was delving deeper into my swollen core that I don't know where to grip on 'cause of pleasure.
Mas lalo akong napaungol nang bumilis ang paglabas-pasok ng kanyang daliri. What the fuck are you doing, baby?
"Oh damn!" I moaned loudly. "Baby! Please! I want you now..."
Hindi ko alam kung saan ako nakakuha ng lakas na itulak siya paalis roon, I'm fucking near reaching heaven but I want him inside. Not his damn magical finger and tongue.
His eyes widened a bit as he watched me undressing him, mabilis kong kinalas ang kanyang belt at zipper.
Nagmura siya nang umupo ako sa kanyang ibabaw, his arm snaked around my waist and was to change our position but I pushed him again. Pumikit siya ng mariin at muling nagmura.
"Fuck, baby. Let me do you..." he cussed.
Umiling ako habang namumungay ang mga mata, sobrang init na at hindi ko kaya iyong tiisin pa. Hindi ko tiningnan ang kanyang kabuuang halos manliit ako nang mahawakan.
He's fucking massive, ganito ba talaga pag may ibang lahi?
Kinagat ko ang labi ko at pumikit ng mariin, I held his massive manhood. He groaned, muli niya sanang pagpapalitin ang aming posisyon pero tinulak ko lang siya ulit.
Umangat ako ng bahagya para itutok iyon sa akin, I shivered when I felt his tip. Walang sabi'y dumagan na ako, I bit my lower lip para hindi mapasigaw sa pagpasok noon na mahapdi sa pakiramdam.
Pakiramdam ko ay may napunit na kung ano sa akin, it's like I was ripped off like a paper! Hinapit niya ang aking baywang at agad pinagpalit ang aming pwesto, he's on top now.
Humalik siya sa labi ko. Ramdam ko ang pagaadjust ko sa kanyang laki, sobrang sakit pala ng first time!
Damn. Bakit ang daming naaadik dito kung ganito kasakit?
"Stubborn," he smirked.
He held my leg up on his shoulder, ang isang binti ko ay inangkla niya sa kanyang kabilang braso. He slowly pushed in, my back arched and I screamed erotically. Kumapit ako sa kanyang ulo at madiin siyang hinalikan.
"Oh God, baby. Ah!" I was moaning as he started pushing and pulling inside me.
"Ingay." paos na humalakhak siya at kinagat ang aking pang-ibabang labi.
Napasinghap ako, hindi ko malaman kung mauuna ang pagkahiya o ang damahin siya sa oras na ito.
"Oh! Reidjan!"
Mabilis akong napakislot sa dala noon sa akin, halos sumabay ang balakang ko sa kanyang pagbilis. Nilipat niya ang magkabilang binti ko sa kanyang baywang, agad naman akong napadiin lalo sa kanya dahil doon.
"Ah! Baby! Shit!" I was moaning so loud.
His move fastened inside me, hindi ako makuntento dahil sobrang kuntentong kuntento ako sa kanyang ginagawa ngayon. I couldn't explain everything I am feeling right now.
I can't contain everything I want to escape me, the moans, screaming his name, heavy breathing and all the pleasure in me.
This is the best thing I've ever felt in my whole life, this is too much pleasure!
Tumuko ang kanyang labi sa aking balikat, maliliit na halik at pagsipsip ang ginagawa niya roon habang pabilis ng pabilis at parang hindi na naisip ang nasa paligid. Medyo masakit iyon pero mas lamang ang pleasure.
Damn.
"You didn't give it," he said softly, panting.
Suminghap ako, naintindihan ko agad ang kanyang pinapatungkulan. That I didn't give my sacredness to Reitius.
I opened my eyes to see him. Nakatitig siya sa akin, pawisan ang ilong at noo. It's obvious that he's feeling hot right now. Parang hindi gumana ang aircon sa aming dalawa, kumapit ako sa kanyang leeg at pinatakan siya ng halik sa labi.
"I love you," I whispered, shaking. Napasinghap ako nang maramdaman ang kakaibang sensasyon habang bumibilis siya.
A few thrusts and I convulsed. Napaalon ang aking tiyan dahil doon, nanginig ang buong katawan ko. Pakiramdam ko ay biglang nawala ang lahat ng lakas ko, he smiled and kissed my forehead.
"I love you more, Alzhera." he groaned as I felt him filling my insides.
Huminga ako ng malalim, ramdam ang pangangatog ng aking tuhod dahil sa panghihina. I smiled weakly and hugged him.
"I love you, I love you..." I murmured weakly. "Sobra..."
He closed his eyes tight, his jaw clenched and a small smile crept on his lips.
"Thank you so much," he said sincerly. "I love you very much, baby."