Chapter 82.1
Austin’s POV
“Not now Hannah.” Sagot ko pa din sa kanya. Kinukulit nya kasi ako ngayon. At kanina pa sya kaya iritang-irita na ako. Mainit pa ang ulo ko dahil parang nawala na sa akin si Alisa. Ewan ko ba pero ayun ang pakiramdam ko. Feels like, I lost her.
Inilapit naman nya ang mukha nya sa mukha ko. Mga konting inch nalang siguro ang pagitan ng mga mukha namin, “Why you’re face like that? One month nalang ang itatagal ng pagshoshooting natin, dapat masaya ka. Ayun ang gusto mo hindi ba?” She smirked.
Anong magagawa ko kung gusto ko na talagang matapos ang movie na’to. Dapat ilang months bago matapos ang pagshoshoot nito. Pero dahil sa Professional naman kaming dalawa ni Hannah at sanay na ganto, napapabilis naming dalawa.
Sinuntok naman nya ako ng mahina, “Wag mong sabihin na si Alisa na naman ang dahilan? Haha!”
Naalala ko tuloy ang sinabi nya sa akin last time ----
“Wait! Did you just found out your girlfriend cheating on you already?”
“Hannah, yung sinabi mo sa akin last time na… Na niloloko ako ng girlfriend ko. I mean ni Alisa. Ano yon? Anong meaning nun? May alam ka ba?” Dire-diretso kong tanong.
Tinititigan nya ako sa mata, “Ano ba sa tingin mo ang babaeng may boyfriend pero kung makapagyakapan, makipaghalikan at makipagholding-hands sa ibang lalaki? Isn’t that called, cheating?”
“Austin, I like Ivan. I’m like a stalker. Madami akong mata Austin. Madami akong proweba ng lahat ng sinabi ko. Alam mo ba na they went to beach together? Hindi di ba? Alam mo ba na magkasama sila noong isang linggo ng buong gabi sa Armada Hotel?” Nanlaki ang dalawa kong mata sa sinabi ni Hannah, “Seems like wala ka ngang kaalam-alam.” Naka-ngiting sabi nya. Napayukom ang palad ko.
She crossed-arm, “Hindi lang ikaw ang nasasaktan Austin. Me too. Kay Ivan ko lang naramdaman ang ganito. Weird nga dahil kakakilala pa lang namin sa isa’t isa. Pero sure ako sa nararamdaman ko. Mahal ko na si Ivan.”
“B-Bakit n-ngayon mo l-lang sinasabi sa akin!?” Gigil na gigil ako. Pakiramdam ko, anytime sasabog ako sobrang galit.
“S-Sorry. Akala ko kasi magagawan ko ng paraan. Pero mukhang malabo na dahil mas unti-unti na silang napapalapit sa isa’t isa.”
Huminga ako ng malalim. Mukhang hindi ko mapipigilan ang sarili ko ngayon, “Austin.. Tapatin mo nga ako… Kayo ba ni Alisa? Mag-boyfriend at girlfriend lang ba kayo? Or… H-higit pa dun?” Tanong nya sa akin.
“Anong ibig mong sabihin?” Na-weirdohan kasi ako sa tanong nya.
“Are you guys are live-in partners?” Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi nya.
“H-Hindi!”
“Really? Eh bakit iisang bahay lang ang inuuwian nyo?” Bulong nya sa akin.
“Coz’ they’re married.”
Nanlaki ang dalawang mata namin ng si Manager ang bumulong kay Hannah.
Napatakip ang kamay ni Hannah sa bibig nya,”T-Totoo ba?!” Tanong nya sa akin.
Napatango nalang ako. At bigla namang lumawak ang ngiti ni Hannah, “Kung kasal na kayo. It means, wala silang pag-asa ni Ivan? Hahaha! Yes!” Kanian alng gulat na gulat sya. Tas ngayon sobrang saya nya.
Napa-iling nalang ako. Hindi ako sigurado kung wala na ba talagang pag-asa. Dahil once na bumalik ang alaala nya, baka mawala sya sa akin.
**
Rylie sent a video.
Inopen ko yung video na sinend sa akin ni Rylie. At nakita ko si Kate at Charles na magkasama.
Hindi ko man mapatunay na sya nga si Charles pero malakas ang pakiramdam ko na sya nga si Charles. Ang lalaking Cedrick ang pangngalan ngayon. Pero kung sya nga… Ano ang nangyari sa kanila ni Caitlin? Bakit sila magkasama?
“See you tomorrow! Good night.” Kaway pa sa akin ni Hannah bago sya sumakay ng sasakyan nya.
Nginitian ko lang sya. Inayos ko muna yung mga gamit ko at nilagay sa likod ng sasakyan ko.
Ng biglang…
*BLAG*
Hinawakan ko ang ulo ko. Agad akong napatayo at akmang susuntukin na ang lalaking nasa harapan ko pero naunahan nya ako ng suntok. Sumakit ang ulo ko sa pagkakatumba ko. Natulo na rin kasi mula sa noo ko ang dugo na natamo ko sa pagkakahampas ng baseball bat sa ulo ko.
“S-Sino k-kayo?!” Pilit akong natayo. Pero natumba kaagad ako.
Unti-unti ng nanlalabo ang paningin ko. Hidni pwede. Kailangan kong makatakas ----
*BLAG*
Mas lalo akong napahiga sa may semento ng hampasin akong muli ng isa pang baseball bat ng isang lalaki.
Wala kang maririnig na salita sa kanila. Tanging pangbubugbog ang natatamo ko.
Sipa sa hita.
Sipa sa tiyan.
Sipa sa katawan.
“A-Alisa…”
Kailangan kong bumangon.
Hindi pa kami nakakapag-usap ni Alisa ng maayos.
Hindi pa kami naikakasal sa simbahan ni Alisa.
Kailangan kong lumaban.
*BOGSH*
Napadura nalang ako ng dugo. H-Hindi ko na k-kaya.
*BOGSH*
*BOGSH*
“A-A-Alisa…” Kasaby ng pagbigkas ko ng pangngalan nya ang pagkawalan ko ng malay.
Third person’s POV
“SIR AUSTIN!!!” Kaagad na nagtakbuhan ang mga body guards ni Austin sa kanya. Imbis na tumigil ang tatlong nagulpi sa amo nila ay patuloy pa din ito. Minsan na nga lang nila mabantayan ang amo nila eto pa ang maabutan nila. Simula kasi ng ikasal ito ay wala na halos body guards ito. Kailangan rin naman nito ng privacy.
Halos patayin ng mga body guards ang tatlong lalaki pero bukod sa mga malalakas ito ay talagang nagawa pa ring makatakas. Pinahabol nito sa ilan pang body guards ni Austin at ang iba naman ay dinala ang amo nila sa ospital.
“What happened to my son?!! Di ba ang sabi ko bantayan nyo?!!!” Galit na sigaw ni Tita Allie sa mga body guards nito. Mga body guards na halos nabura na ang mga mukha dahil sa mga pasa at suntok. Noong sinundan kasi nila ay mas nadagdagan ang tatlong lalaki at hindi nila nakaya.
“ANG TATANGA NYO!!! YOU’RE ALL FIRED!!!!!!!!” Mas lalong napataas ang boses nito. Sino bang hindi ang magkakaganto kung makita ang anak mo na nakahiga sa stretcher na halos nag-aagaw buhay na sa sobrang pagkakabugbog na natamo?
“Eto po ang cellphone ng pasyente na nasa may damit nya.” Sabay abot ng cellphone ng Nurse kay tita Angel.
“Angel, relax. Magiging okay din ang lahat.” Sabay himas sa likod ni Tita Allie kay Tita Angel. Alam kasi nito ang nararamdaman nito. Naranasan na din kasi nito ang makita ang anak nya nag-aagaw buhay. Kaya hindi na rin nya mapigilan ang hindi mapa-iyak. Lalo na’t maaalala ang mga salitang binitawan ng anak. Kung kailan na balak sabihin ng dalawang pamilya kay Austin ang pagbalik ng alaala ni Alisa ay saka pa nangyari ang lahat ng to. Hanggang ngayon kasi hindi pa alam ni Austin ang totoo.
“A-Allie… Y-Yung a-anak k-ko.” Napaluhod na ito. Kaya lumuhod din si Tita Allie para mayakap ang matalik na kaibigan.
Nagsidatingan na din ang mga asawa nila na kakagaling lang sa kanilang mga kompanya na inaasikaso, “How’s Austin?!!” Nag-aalalang tanong ng tatay ni Austin at dahan-dahang itinayo ang asawa nya.
“A-Allie. Please call Alisa. I know he’ll wake up if he heard her voice. P-Please.” Tila nagmamakaawang sabi ni Tita Angel kay Tita Allie. Alam nila kung gaano kamahal ni Austin si Alisa. Nagsimula sa pictures, humiling ng arranged marriage at nauwi na sa sobrang pagmamahal.
Agad naman na hinanap ni Tita Allie ang number ng anak sa contacts ni Austin.
Asawa ko
Nakaramdam ng konting ngiti sa puso sa nabasang pangngalan ng anak. She’ll know this day will come. Na may lalaking magmamahal sa anak nya. Sino bang ina ang gustong makita ang anak na naghahabol sa isang tao na wala naman syang balak mahalin? That’s one of the most painful sight that Mother will see.
Kaagad nitong tinawagan ang anak. Pero nagulat ito ng babaan sya nito.
“Baby please answer…” Halos hindi sya mapakali palakad-palakad.
Tawag. Baba. Tawag. Baba. Tawag. Ba----
(“Not n------ )
“Baby! Austin is on the hospital!”
(What?! Saan pong ospital?!!)
“P-Philippine General Hospital. Please baby. Please get in here as fast as you can. He needs you.”
( S-Sige! Papunta na po ako dyan!!)
Back to ~ Alisa’s POV
Austin..
“Excuse me po!!!” Halos itabig ko na ang mga tao na nadadaanan ko.
Sinalubong ako ni Dad at kaagad na sumakay sa elevator. Napakagat-kuko ako at hindi mapakali habang nasa may elevator.
Austin… Kayanin mo.
“M-Ma..” Agad akong niyakap ni Mama. Niyakap ko rin ito pabalik. Kahit naman sabihin ko na galit pa din ako dahil sa ginawa nilang pagtago ng katotohanan sa akin hindi pa din mawawala ang pagmamahal ko sa kanila.
Niyakap rin ako ni Tita Angel. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman nya.
“My s-son…”
=Morning, 9pm=
Halos ilang bese nadudurog ang puso ko kada-makikita si Austin sa stretcher. His face is almost ruined. He also got a cut on his nose, cheeks and lips.
Umupo ako sa tabi nya at hinawakan ang kamay nya. Buti at ligtas na sya. Pag nawala sya sa akin, hindi ko alam ang gagawin ko.
Mas lalong tumulo ang mga luha sa mga mata ko. I can’t see him looking like this.
Kaagad akong napatayo sa kinauupuan ko at nabitawan ang kamay nya.
“Ivan…” Akmang aalis na ko pero pinigilan ako ni Mama.
“Where do you think you’re going?! How can you leave him in that state of condition?! Baby! WAKE UP! Because of Ivan you’ll leave him?!” Kita ko sa mata ni Mama ang pagkagalit. But what can I do? I promised that I’ll be watching.
Napalingon ako kay Austin. Stupid Alisa! How can you leave him for Ivan in that state of condition?!!
“Sorry po. H-hindi po ako nakapag-isip ng maayos.” Nakatungo kong sabi. Hiyang-hiya ako sa inasal ko. Andito pa ang mga magulang namin. Pati na rin ang kapatid kong si Lei.
Nagulat ako ng bigla akong sampalin ni Tita Angel dahilanan para mapatumba ako sa sahig.
Agad akong nilapitan ni Mama, “Angel! What a-------“
“Ano bang meron si Ivan na wala ang anak ko?! Why can’t you love him?! Just him?! Only him?! Huh?! He was the one on your side for the whole time when you’re in coma! Ni-hindi sya nauwi para bantayan ka! He’s also studying, making reports and projects in your hospital room! Natutulog sya ng naka-upo sa may tabi mo! Can’t you not appreciate that all?! He wasted his 1 year and 5 months taking care of you! And now… Wasting all his time to make you fall for him! Why Alisa?! Why it can’t be my son?!” Halos malaglag ang panga ko sa narinig ko. Kasabay nito ang pagtulo ng mga luha sa mata ko.
I’m choosing over the guy that is my ultimate first love and the guy I just arranged marriage with--- the one I falling for.
Anong gagawin ko? It’s like na pinapapili nila ako sa dalawang tao. Mahal ko si Ivan. Oo, mahal na mahal ko sya. Simula elementary pa lang. I wasted my high school life secretly loving him.
“Tita…” I need to calmed her down.
“How can you forget him?! The guy who just brings hurt and pain in you?! P-Please A-Alisa…Ang anak ko nalang.” And she ---
“Tita!”
“Angel!”
She’s kneeling down for me.
“This is the first time I saw my son getting really h-happy. This is the first time he talks to me about his love one. This is the first that I’m seeing him still smiling after all of his works. And that’s because of you Alisa. P-Please… Ang a-anak ko nalang.” Agad akong napayakap kay Tita.
“Magiging okay din po ang lahat sa amin ni Austin Tita. Sorry po sa lahat ng mga nagawa ko. Hindi po ako nagiisip ng maayos. Sorry po.” Tanging iyakan lang namin ang maririnig sa buong kwarto.
“A-Alisa…” We got stunned for a seconds.
“A-Austin?”
To be continued…
**
AN: Malapit na pong matapos ang I’m Married. =) Konting chapters nalang po siguro. Salamat pong uli sa mga nagbabasa. Hehe! ^^
Yun lang! Abangan po ang next chapter! :D