ERRY's POV
"Kelan ko kaya puedeng magamit ang flower na to?"
"Kanina ka pa nag-iisa." then bigla siyang umupo sa tabi ko.
"Sino ka ba ?!"
"Hindi na mahalaga yun, alam mo ba unang kita ko lang sayo crush na kita, gusto na rin kita ka-agad o sabihin na rin nating mahal na kita. "
Heh, natawa nalang ako sa sinabi niya. Unang kita mahal na ka-agad? Anong alam niya sa pagmamahal para sabihin niya sa akin na minahal na niya akong sa unang kita niya sa akin. HOW PATHETIC SHE IS!!! Marahil ang napakagwapo mukha ko lang ang minahal niya.... Hindi yung totoong ako. . . Sa bagay tulad din siya ng iba pang mga sorceress sa loob ng War Academy na patay na patay sa akin. Siguro kung katulad lang nila si Sophie, walang tao ang magsasabi na masama ako.. Kasi sila puro positive lang yung mga pinapakita nila sa akin hindi tulad ni Sophie kung anong makita niyang panget sa akin sinasabi niya sa akin...
"hindi ka ba giniginaw dito? Okay ka lang ba ?" hindi ko siya pinansin.
Bakit ganun? Sa dinarami raming babae ang nagkakagusto sa akin sa kanila ko pa hindi maramdaman yung pagmamahal na kailangan ko. At kung kanino pa tumibok ang puso ko dun pa sa taong kinaiinisan ako dahil sa masama ang ugali ko. Bakit yung iba tanggap ako, tanggap ang masama kong ugali? Pero bakit siya hindi niya matanggap...? Hindi niya ba talaga kayang tanggapin ang tulad ko? Pwede naman akong magbago hindi niya ba naisip yun?
"Uy, okay ka lang ba?" sabay niyakap niya ako... eh bigla akong napasigaw... "NAKAKAASAR!!! NAKAKAGAGO NA!!!!"
"Ano ba kasing problema mo ? Idian mo nalang yan sa one night stand!" tinignan ko siya sa mukha niya... Ngumiti siya sa akin. "Ano , payag ka ?"
NEVER!!!
"Okay ka lang ?" sabay tulak ko sa kanya.
"Aray!"
"Maghanap ka ng mga uuto mo!"
"Pero ikaw lang gusto ko!"
"Sorry ka hindi mo ko mauuto!" lumapit siya sa akin at hinawakan ang dibdib ko.
"TAKTE! mandiri ka!" sabay tanggal ko sa kamay niya.
Nandidiri na ako sa tuwing maiisip ko kung ano magiging anak namin. Tao na lobo o lobo na tao, sa pagkaka-alala ko si JAke nagsabi nun!
"Dali na S*X na tayo!" putek, seduce siya ng seduce sa akin... Oo maganda siya pero hindi ko pa rin masikmura ang tulad niya!!! WHAAARRRR!!!!
"Sabay tulak ko sa kanya ng malakas."
"Aray ko, ang kamay ko!"
"Kasalanan mo yan! Sabi kong ayaw ko makipagSE* sa isang katulad mo"- malakas na sigaw ko sa kanya.
"Kaasar ka ! Magagalit ang asawa ko sa ginawa mo!!!" sabay alis niya.
"Huh?! Sira-ulo pala siya! Sa tingin niya hindi magagalit ang asawa niya kapag may nangyari sa aming dalawa... Babaeng yon! Nakakagago lang din!"
Sabay higa ko. "Makatulog na nga lang..."
Siguro naman hindi na babalik yung malanding babaeng yon! Makalipas ang ilang minuto nagising ako ulit dahil may narinig akong mga yapak...
Putik, baka bumalik na naman siya.
"Ano yung bulaklak na hawak niya?." nang makaramdam ako na kukunin niya ang bulaklak na hawak ko inunahan ko na siya.
"ARAY !!! "Tinamaan ko ang hita niya nang sa ganon matumba siya.
"Di ba sinabihan na kita na ayaw ko makipagS*X sayo, tigas ng ul~~ Huh??!"
Third 's POV
"Loko talaga siya, anong ginagawa niya dun?!" Lumipad si Sophie paakyat ng bubong.
“huh?” naabutan niyang natutulog si Erry.
"Buti naman nakatulog siya." pabulong na sabi ni Sophie sa sarili. Unti unti niyang nilapitan ito.
"Ano yung bulaklak na hawak niya?." Kukunin pa niya sana yung bulaklak nang biglang...
"ARAY!!!" tinamaan ni Erry ng kamay niya ang hita ni Sophie sa pag-aakala na ito pa rin yung kaninang malanding babae.
"Di ba sinabihan na kita na ayaw ko makipagS*X sayo, tigas ng ul~~ Huh??!"
"Aray..." hawak hawak ni Sophie ang hita niya.
"S-sophie, sorry! hindi ko sinasadya. Sorry!" nilapitan ni Prince Erry si Sophie. hinawakan niya ang hita ni Sophie.
"Sorry talaga." tinanggal ni Sophie ang kaamy ni Prince Erry.
"Hindi Okay lang. Hindi na rin naman siya masyadong masakit kaya wag kana mag-alala. And no reason for you to be concerned."
"Hindi Sophie! Hindi mo maalis sa akin na mag-alala kapag ikaw ang pinag-uusapan."
"Ganun. May ganun? Mukhang mayka-usap ka dito ah?"
"May malandi kasing babae ang lumapit sa akin kanina nangyayaya."
"Hindi mo tinanggap kasi lobo?"
"Ha? Syempre!"
"Pero paghindi lobo yun siguradong tatangapin mo!"
"Ha? Bakit nangyayaya ka ba~~ Aray!?" sabay batok sa kanya ni Sophie.
“Syempre joke lang ! Ano nga pala ginagawa mo dito?”
“Ang sabi kasi ni Kassandra nandito ka.”
"Ganun ba? Okay. Kumusta na sila Jake at Saidara? Are they okay now?"
"Hindi pa eh."
"Eh bakit mo sila iniwan.?"
"Marami naman nagbabantay sa kanila."
"So iniwan mo sila para akin?"
"Wag kang feeler, Erry! Kanina ka pa."
"Okay!" after ang seconds...
"Ano nga pala yang hawak mong bulaklak.?"
"Wala to."
"Sus, I don’t believe you. Siguro bakla ka no?! Kaya meron ka niyan."
"Ako? Bakla? Halikan kita diyan eh."
"Okay, hindi na."
Alam ko naman na hindi . Sadyang wala lang talaga akong maisip na sabihin na iba
Nanahimik sila ng ilang minuto.
"Hindi ka ba nagugutom Erry?"
"Ako? Hindi eh ! at kahit naman kumain ako ngayon, alam ko hindi pa rin ako mabubusog."
"Ba’t naman?" Tumingin sa malayo si Prince erry.
"Alam ko kasi may kulang. At kahit sumakit pa tong tiyan ko hindi nito mapapantayan ang sakit na nararamdaman nito." Sabay pukpok niya sa dibdib niya gamit ang kamao niya.
"Ah…."
Naku, mukhang iba na to.! Ano ba dapat kong sabihin, wala akong ibang maisip dahil hindi makapag-isip ng matino tong isip ko.!!!
"Erry alam mo ba talaga sinasabi mo?." Yan nalang tuloy nasabi ko!
“huh? Bakit nabigla ka ba? Hindi ba kapani-paniwala? Pasensya naman oh. Pasensiya kung ganito ako, kung ganito kasama ang ugali ko, eh sa ganito talaga ako! Pasensiya na kung nagustuhan ko ang isang tulad mo… Eh sayo tumibok itong tangang puso ko!”
Hindi ako makapaniwala na ang Erry na kilala ko ay magtatapat ng ganito sa akin.
Erry, hindi mo alam kung gaano ako kasaya nang malaman kong may gusto ka sa akin.
ANO NA SOPHIE? ANong dapat mong sabihin sa kanya? Magagalit ka pa rin ba sa kanya o hindi?
Nang biglang mapansin ni Sophie na umiiyak na si Erry.
"HUH? Umiiyak ka?" Sophie asked.
"AKo? Hindi ah.." sabay pahid ng mabilis ni Erry sa mukha niya.
"Magsisinungaling ka pa, kitang kita naman eh."
"Okay. Ano naman kung umiiyak ako? Gagawin mo ba ulit yung ginawa mo sa akin noon?"
"Ang alin?"
"Wala! Kalimutan mo n~~" HInila kasi siya ni Sophie at niyakap.
"Joke lang. Naaalala ko naman eh. Sige, umiyak kana alam ko naman na may pagkamahiyain ka pag umiiyak.
Erry’s POV
Ang sarap sa pakiramdam kapag alam mong kayakap mo yung taong mahal mo. Yung tipong hindi mo aakalain na sa kabila ng kasungitan niya sa akin may chance pa rin pala maulit ang ganitong pangyayari tulad nung mga bata palang kami.
Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya.
"Sophie."
"Bakit?"
"Sorry kung lagi kong pinapasama mode mo! Sorry kung masama ako~~"
"Buti naman nagsorry ka! Buti naman alam mong masama ka pero may iba akong dahilan kung bakit nagtatampo ako sayo."
"Eh ano?" Bumitaw si Erry sa pagkakayakap kay Sophie upang matignan niya ang mukha nito.
"Ano yun Sophie.?"
"Napagtanto ko lang na ako yung tinutukoy ni Kassandra kanina." napatingin si Erry sa baba dahil sa kalungkutan pero tiningnan niya rin ulit si Sophie.
"Oo. Ikaw nga yun. Sorry kung sa kanya mo pa nalaman.?"
"Pero alam mo masakit para sa akin yun." mahinahong sabi ni Sophie at makikita mo sa kanyang mga mata na gusto na niyang umiyak.
"Na sa kanya mo nalaman?! Pero di ba nagtapat ako sayo nung nakaraang araw?"
"Hindi mo kasi ako ma-iintindihan, Erry!"
Alam ko sa mga oras na ito napapa-iyak na ako pero pinipigilan ko ang sarili ko. Ayoko umiyak sa harapan niya, nahihiya ako at baka isipin niya ang oa ko.!!! At ipinangako sa sarili ko noon na hindi ako magpapakita ng kahinaan sa kanya at hinding hindi ako iiyak sa harapan niya.
"Bakit ka umiiyak Sophie?." Napa-yuko nalang ako nang itanong niya sa akin yun. Hindi ko napansin na napa-iyak na pala ako! Kaasar, kakasabi ko lang na hindi ako iiyak, ang hina ko talaga!!!!!
Tinitigan lang nila ang isa't isa pero tuloy ang pagtulo ng luha ni Sophie sa kanyang maaliwalas na mukha.
"Sophie, okay ka lang ba?"
Siguro nga ito na ang tamang pagkakataon para umamin ako sa kanya.
Patuloy sa pagkalabit si Erry kay Sophie pero nakatitig lang sa kanya si Sophie.
Mukhang ito na nga talaga ang matagal kong hinihintay.
"Masakit kasi~~" kaya ko bang sabihin? Parang ang hirap.
"Alin sophie? Alin?!"
"Masakit malaman na matagal mo na pala akong gusto, Erry."
"Ganun ba, sorry." malabing na sabi ni Erry. Yayakapin sana ni Erry si Sophie pero hindi pumayag magpayakap si Sophie.
"Erry?"
"Erry.. MAHAL mo ko!.. P-pero WALA kang ginawa.? MAHAL mo ko pero INIWASAN mo lang ako.!!!"- umiiyak si Sophie habang binabanggit ang mga katagang iyan kay Erry.
SORRY ERRY, bumalik kasi sa isip ko lahat ng pinagdaanan ko noon na may kinalaman sayo. Sorry! Hindi ko kayang itago pa to!
"Natakot ako na baka mamatay ka." nagsusumamong banggit ni Prince Erry kay Sophie.
Napatingin sa malayo si Sophie habang pinapahid ang mga luhang tumutulo sa kanyang mga mata.
"Y-yung paki....pakiramdam na iniwasan mo ko dahil mahina akong sorcerer. Yung pakiramdam na inaayawan mo ko dahil wala akong kwenta compare sa mga kapatid ko! Alam mo ba yung paki-ramdam na ganun?!!! Syempre hindi, kasi hindi naman ikaw yung nakaranas kundi ako!" Sabay hawak ni Sophie sa t-shirt ni Erry na tila ba'y gusto niyang punitin.
"Erry, ang sakit nun! Kung alam mo lang! LAHAT! Lahat lahat ng panglalait mo sa akin noon, tinanggap ko!!!! At sinikap ko na maging malakas para naman mapatunayan SAYO na mali ang inaakala mo sa akin tapos bigla kong malalaman sa ibang tao na MATAGAL mo na pala akong GUSTO!!!! Sh*t ! ERRY!!! ang laki kong tanga !!! Alam mo ba yun?! ALAM MO BA YUN?!! huhuhu" sabay tulo ng mga luha ni Sophie sa kanyang mukha.
"Sorry Sophie. Ikaw lang din naman ang iniisip ko!"
"E-erry, ilan taON kong inakala na ayaw mo sa akin dahil mahina ako!!!"
"Sorry Sophie. Pinaulit ulit kong nilait ka para maisipan mo na maging malakas at nang sa ganon kahit wala ako sa tabi mo kaya mong protektahan ang sarili mo."
"Huh, so gusto mo ko magpasalamat sayo? Okay, sa bagay malaki naman talaga ang naitulong mo sa akin para manindigan ako sa sarili ko na kaya ko rin maging malakas katulad niyo! Oh Erry!!! THANK YOU ha?! For helping me to become strong sorcerer!
"Sophie! Sorry talaga." Sabay yakap ni Erry kay Sophie.
"Sorry talaga. Sorry...Sophie" Dahil sa patuloy sa pag-iyak si Sophie na apektuhan na rin ang paghinga nito kaya siya hiningal. Iba na rin ang tono ng boses niya dahil sa kakaiyak niya.
"Sorry talaga Sophie. Natakot lang ako na baka mamatay ka."- nag-aalalang sabi ni Erry kay Sophie habang magkayakap sila.
"E-erry, sa ti-ngin mo ba h-hindi mo pi-na-patay tong puso ko sa tuwing hi-ndi mo ko pinapansi-n??Erry, ilang years ako nagpakaTANGA!!!! Sa pag-aakala na yung taong natutunan kong mahalin hindi ako mamahalin kahit kailan!!"
Nanlaki ang mga mata ni Erry sa kanyang narinig.
Unti unti niyang nilayo si Sophie sa kanya.
"Tama ba narinig ko SOPHIE?"
HIndi siya sinagot ni Sophie at tinignan lang siya. HInawakan niya ang dalawang kamay ni Sophie.
"Sophie? Tama ba ang narinig ko na matagal mo na rin akong mahal?!" nakangiting tanong ni Erry.
"Bakit binge ka b~~~" hindi na nakapagsalita si Sophie kasi...
ERRY KISSED HER LIPS.
Nakahawak si Erry sa ulo ni Sophie. Kaya naman kahit gustong pumalag ni Sophie wala siyang magagaw.
1second!
4seconds . . . .
7seconds . . . . . . .
10seconds . . . . . . . . .
15seconds ....................................
20seconds.........................................
25 SECONDS!!! ................................................
.
"SOPHIE!!" napahinto na sa kaka-iyak si Sophie dahil maging siya nagulat rin sa ginawa ni Erry sa kanya.
"Ano ba sa tingin mo ginawa mo?"-galit na tanong ni Sophie kay Erry.
"Hinalikan ka. Pareho naman natin gusto ang isa't isa at bakit hindi."
"Huh, kahit kelan ang manhid mo talaga. Nag-eemot ako tapos ganun ganun lang sayo yun!" Pinirat ni Erry ang mukha ni Sophie kaya nakanguso ito ngayon.
"Ano ka ba Sophie, wag na tayo mag-away. Alam ko I did something bad on you pero sadyang labis kitang mahal kaya hindi ko hahayaan na yung mga past things na yon ay maging dahilan para hindi tayo maging okay."
Sabay tanggal ni Sophie sa kamay ni Erry.
"OKay,, okay ,, OKAY!!! Naiintindihan ko!" sabay akbay ni Erry kay Sophie.
Sa bagay iyon rin naman talaga ang gusto ko...
"Grabe, ang sarap mong koronahan kanina. Galing mo umakting umiyak!"
"Totoo yun! Hindi Ac~~" sabay pirat ni Erry sa ilong ni Sophie.
"Alam ko po. Pero kung sinabi mo ka-agad na gusto mo ako e di sana hindi kana umiyak ng ganung kalala... HUH, kaya pala ang dami mong pinagsasabi kasi ... patay na patay ka na rin pala sa akin noon pa."
"huh, anong patay na patay. Hindi ah!"
"Umamin kana..."
"Hindi! Hindi. Hindi! Ay oo nga pala. I just wonder kung kelan mo nalaman na ako si Sopyang.?"
"Iyon ba? wwait." sabay kinuha ni Erry yung bulaklak.
"Hawakan mo."
"Bakit? Paraan saan?"
"Sasagutin nito ang tanong mo."
"Bakit ano ba yan?"
"Kapag hinawakan natin ito pareho, ipapakita nito ang mga memories na magkasama tayo."
"We di nga ?"
"Oo nga ."
"Wow naman... Sige." sabay hawak niya rin sa stem nung bulaklak.
"WOWW....." bigla kasing umilaw yung bulaklak. May lumabas na mga colorful pollen grains dun. Kumikislap ang mga ito at ang ganda pagmasdan .
"Sophie, tignan mo ... iyon ka!"
"Ha? Ay oo nga ! Ang cute ko talaga nung bata pa ako."
"Basta ako alam kong matagal na akong gwapo! Tignan mo, lagi pala nagcr-cross ang landas natin hindi lang natin alam."
"Suplado ka kasi kaya natatakot akong lumapit sayo niyan."
"Uy, tignan mo ... Iyan yung mga panahong niyakap mo ko."
"Panahon kung kelan kita nakitang unang umiyak..." patuloy lang sila sa panunuod at bakas sa kanilang mga mukha na masaya sila sa ginagawa nila.
"Huh? wow.. Erry, tignan mo, ikaw nga tong grabe makapag-stalk sa akin! Hindi mo nga ako pinapansin pero kung makapagmasid ka sa akin noon aka~~" nang bigla kasing nagsalita si Erry.
"Iyan alam mo yan?!"
"Huh? iyan yung panahon na kung kelan nagdilig ako ng mga halaman sa harden ng palasyo."
"At dahil sa katangahan mo.. hindi mo alam gasolina pala yung tubig na yun!"
"Okay, fine.. Ako na talaga engot. HUh?! Erry!! Ikaw may gawa nun?"
"Ang alin? Ah iyon ba? Naman..."
"Grabe! Kaya pala umulan nun kasi inurong mo yung ulap na talagang umuulan sa place na kung saan nasusunog yung mga halaman. Grabe. Kakatouch... Hindi ko akalain yan!"
Lumipas ang oras at sa wakas natapos rin yung dalawa.
"AHHAHA... Kelan ka pa natutong magnakaw ng halik?"
"Hindi ko sinasadya na maghalikan tayo habang ikaw natutulog na parang hindi!"
"Suz, ginusto mo rin naman yun! Pinagsamantala mo tong inosente kong mga labi!" sabay palo ni Sophie sa kanya.
"wag mo nga akong patawanin. Tara Erry! Balikan na natin sila roon baka gising na sila Saidara at Jake." sabay tayo ni Sophie.
"Grabe, parang pelikula lang pinanood natin tapos tayo pa yung mga bida."
"Okay. Sige na, tama kana Tara na!"
"Tulungan mo ko tumayo?!"-Erry.
"Grabeng katamaran yan!" hinawakan ni Sophie yung kamay ni Erry at nung hihilain na niya si Erry. Si Erry ang humila sa kanya kaya iyon ... nakapatong si Sophie kay Erry.
"Erry?!" galit na tanong ni Sophie.
"Sige nga kung mahal mo ko, pang-ilang kissing scene natin yung kanina ?!"
"Kelangan ko ba talagang sagotin?"
"Naman!" sabay ngiti sa kanya ni Erry!
"Pang-apat!"
"Nice one! Ito pang-ilan?"- sabay kiss kay Sophie ng mabilis.
"Sira ka talaga ! E di panglima!"
SORRY sa mga pinag-iisip ko ! hahah
VOTE PLEASE
COMMENT PO KAyooo
LOVE YOU :-* :-* :-* - ThegreenDaYne
4:50pm 4/8/2014