Chapter 74
Ivan’s POV
R E T R E A T
Otw na kami sa Tagaytay sa gaganaping Retreat ng all 2nd year. Sa Retreat house kami ng school magii-stay. 4 days and 3 nights kami dun. Katabi ko si Vince sa upuan. Wala nga itong ginawa kundi ang mag-text. Tas biglang ngingiti. At ngayon ko lang sya nakitang ganto. Yung pasimpleng kinikilig?
“Sino ba ang katext mo ha?” Medyo sumilip ako dun sa cellphone nya.
“W-Wala! Anebe Ivan! Hihi!” Sabay layo naman ng cellphone nya sa akin.
O___________O
“V-Vince… B-Bakla ka n-na?!”
Binatukan naman nya ako, “Gago! Inlove lang!” Sabay kindat naman nya sa akin.
Ah. Inlove? Eh inlove lang nam----- Teka?!! Kanino?!!!!
“Kanino?! Share!” Sabay suntok ko sa kanya ng mahina.
“Anebe Pre! Busy ako! Hihihi.” Sabay nag-text uli. =_=
Tss. Bahala ka nga. -_-
Sinaksak ko ang earphone ko sa taenga ko. Sobra kasing ingay dito sa bus. Lalo na’t pinagkakaguluhan din dito yung bagong transferee na magkapatid, sina Zeus at Zedrick.
Ipe-play ko na sana yung kanta ni Jireh Lim na ‘Magkabilang Mundo’ ng biglang kalabitin ako ni Josh sa likod.
“Pre, mukhang makakapatay yata si Aaron.” Bulong sa akin ni Josh.
Napatingin naman kami kina Ianne at Zedrick na magkatabi.
Eto kasi ang seating arrangement.
Ako- Vince
Josh- Aaron
Ianne-Zedrick
Tiff- Zeus
Alisa- Kyla
Austin- Luke
Hannah- (di ko kilalang lalaki dahil taga ibang building sya)
Buti nalang talaga at ang katabi ni Alisa ay si Kyla kaya nakakahinga naman ako ng maluwag.
“Pakalmahin mo muna.” Bulong ko rin naman kay Josh.
“Baka ako ang mapagbuntungan nito.” Bulong rin naman sa akin ni Josh.
Napahikab ako, “Kaya mo na yan! Tutulog lang ako.” Sabi ko kay Josh.
Hindi ko na inantay ang sagot nya at isinalaksak na sa taenga ko yung earphone ko at natulog na.
“Ang ganda!!” Ayan halos ang maririnig mo sa mga sasabihin ng mga estudyante.
“Alisa!!” Napalingon ako sa tumawag ng pangngalan ng mahal ko.
Si Austin na naman.
“Tulungan na kita.” Sabay kuha nya dun sa maleta na dala-dala ni Alisa.
“Kyla!! Tulungan na din kita dyan!” Sabi naman ni Vince kay Kyla. Nagkatitigan lang sila ni Kyla at nagka-ngitian. Teka… Parang may iba dun sa dalawa ah?
“Ms. Hannah, tulungan ka na po namin dyan.” Napatingin din naman ako sa gawing kanan ko kung saan hirap na hirap maglakad si Hannah gawa ng dala nyang maleta at iba pang mga gamit.
Aksidenteng nagtama ang mga mata namin. Umiwas ako ng tingin. Hindi ko pa din kasi nakakalimutan yung nangyari noong nasa condo nya kami. Even days passed after that scene, hindi pa din mawala yun sa utak ko.
“No, thanks.” Ngumiti sya dun sa mga lalaki na nag-ooffer sa kanya ng tulong.
“I love you Ivan!”
Paulit-ulit na boses ni Hannah na naririnig ko sa utak ko.
Napakamot nalang ako ng ulo ko at agad na lumapit sa kanya at tinulungan sya sa mga dala nya. We’re friends, right? Hindi ko naman dapat syang iwasan hindi ba? At saka… Ayun ang sabi ko sa kanya, friends. That’s all I can give. Hanggang dun lang.
“Thanks.” Naka-ngiting sabi nya sa akin.
“What are friends for.” Naka-ngiting sabi ko sa kanya. Nawala naman ang mga ngiti nya.
Magkakasama ang boys sa isang room. Ganun din naman ang mga babae. Hindi kasi pwedeng magsama ang babae at lalaki sa isang room. Magkatapatan din lang naman ang room ng babae at lalaki kaya pwedeng-pwede ko pang mapuntahan si Alisa. Nasa first floor din kasi ang mga rooms ng mga head teachers.
3 buildings ito. Ang first building ay etong tutulugan naming mga estudyante. Sa isang building na kung tawagin ay activity building naman ay kung saan gaganapin ang open-forum at praying. Hanggang 2nd floor din yun at ang first floor naman ay kung saan dun kami kakain lahat. Ewan ko nga kung ano ang mangyayari sa open forum. Baka mapasubok ako.
Sa isang building naman ay yung ibang mga estudyante. Hindi kasi kasya lahat kung isang building lang ang tutulugan ng mga estudyante. At syempre, meron din dung ibang head teacher dahil mamaya may mangyaring kababalaghan dun. Buti nalang talaga at iisa lang ang building naming magbabarkada. Sina Alisa, Kyla at Ianne ay dito din sa building na’to. Ganun din naman si Hannah. At ang kinaiinis ko, bakit hindi pa napalipat ng ibang building tong si Austin.
“Okay guys. Wag kakalimutan ang praying na mangyayari mamaya. 8pm-9pm sa activity building, understand? Pero bago yun, kakain muna tayo ng 7pm. Same building. First floor.” Sabi sa amin ni Sir.
“Yes Sir.” Sagot naman namin dito. Nag-aayos pa din kasi kami ng mga gamit. Kama na meron pang kama sa itaas ang kama namin. At sa kinasamaang palad, ako sa baba. Si Austin sa itaas. Pinagmamalupitan ba ako ng tadhana?
Dalawa naman ang cr dito sa room namin. Medyo madami-dami kami kaya talagang makikipag-unahan ka.
Ilang oras muna kaming nag-muni muni sa loob ng kwarto. Bawal din kasi munang lumabas. Ang bilin sa amin ay magpahinga muna. Wala kaming ibang ginawa ng barkada kundi ang mag-kwentuhan nalang. Si Austin naman ay busy na nakahiga sa itaas ng higaan ko. May kausap sya.
“I love you.”
Parang nadurog ang puso ko ng marinig ko ang pagsabi ni Austin ng mga salitang yun. Alam kong si Alisa ang kausap nya. At iisa lang ang pumasok sa isip ko.
May pag-asa pa ba kaming dalawa ni Alisa?
Nagulat kaming lahat ng biglang may tumunog na bell. At ang bilin sa amin na once na tumunog yun ay maaari na kaming makalabas ng kwarto. At ibig sabihin… kakain na kami!!! Hayyy! Salamat naman! Gutom na gutom na ako! Saka… Gusto ko na ulit syang makita.
Sa hapagkainan naman ay pwede kung sino ang pwede mong katabi. Apat sya table na sobrang haba. Halos mapanganga kami sa laki nito. At ang mga head teachers naman ay may sariling table.
“Ivan!! Dito tayo!! ^^” Sigaw ni Josh na naka-upo na sa isa sa mga upuan ng isang table. Sumunod naman sa kanya nina Aaron at Vince.
“Pwede ba Vince!!! Ibaba mo yang cellphone mo!!” Galit na singhaw sa kanya ni Josh. Paano ba kanina pa nagcecellphone si Vince. Dahil kada may magtetext sa kanya, natunog ito.
“Anebe. Walang pakielaman. Hihihi!” Inlove nga itong mokong na’to.
Hinanap ng mata ko sina Alisa. Nasa kabilang table sya. At katabi nya si… Austin. Nagsusubuan pa silang dalawa. Wala akong ibang magawa kundi ang panoodin nalang sila. Na halos ang puso ko ay madurog na sa sobrang sakit.
“Ivan!!” Halos magulat naman ako ng biglang tumabi sa akin si Hannah.
Napatingin ako kay Aaron na katabi ko kani-kanina lang. Lumapit sya ng upuan. Panigurado ako na pinalipat sya ng upuan ni Hannah.
“Ikaw pala Hannah.” Walang kagana-gana kong sabi kay Hannah.
“Hindi mo yata nagagalaw pagkain mo. May iniisip ka? Subuan nalang kita.”
I insisted, “Kaya ko.” Matipid kong sagot at nakatingin pa din ako kina Alisa at Austin.
Kailangan ko silang bantayan. Hindi lang sila basta-basta na magboyfriend o girlfriend. Kundi, mag-asawa na. They’re married. At baka isang araw mabalitaan ko nalang na buntis na pala ang babaeng mahal ko.
Kaya kailangang hindi maalis ang mata ko sa kanilang dalawa.
“Sabay na tayo!! ^^” Sabay hawak sa kamay ko ni Hannah. Papa-akyat na kasi kami sa second floor kung saan sabay-sabay kaming magdadasal ng isang oras.
Hindi ko na sya sinagot. Laking gulat ko nalang ng kasabay pala namin sa pagpanik sina Alisa. Bumaba ang tingin nya sa kamay namin ni Hannah. Kaagad ko naman itong tinanggal. Pero kahit tinanggal ko na ito, nakatingin pa din sya sa kamay naming dalawa.
I can see she’s hurting inside.
Even her memories erased, feelings are still the same.
I know it would come back and back.
“Come on.” Aya sa kanya ni Austin.
Ngumiti lang sya sa amin ni Hannah at umakyat na. Akmang hahawak muli sa kamay ko si Hannah pero iniwas ko na sa kanya to, “Guy and girl friendship aren’t supposed to be really close like this.” Sabay layo ko sa kanya ng kaunti at nauna ng umakyat.
“Sana po magkabalikan na kami ni Ianne.”
“Sana po mahanap ko na ang babaeng para sa akin.”
“Sana po kami na talaga hanggang huli.”
Tingnan mo ang mga mokong na’to. Ang sabi SILENT PRAYING lang. =_=
“Sana po bumalik na lahat ang alaala nya. Sana po bumalik kami sa dati. Handa po akong gawin ang lahat para lang manumbalik kung anong meron kami dati. Sobra sobra po ang pagsisisi ko na sinaktan ko sya noon. Wala na po akong ibang mahihiling. Dahil tanging pagmamahal nalang nyang muli ang wala ako. Lord, tulungan nyo ako. Mababaliw na ako sa sobrang sakit na nararamdaman ko. Lalo na’t nakikita silang magkasama. Hindi lang sila basta magkasama. They are now husband and wife. Ano po bang dapat kong gawin? Mahal na mahal ko po sya. Hindi ko sya kayang igive-up nalang. Mahal na mahal ko po si Alisa.”
Nilingon ko ang iba pang mga estudyante. Isang oras kaming magdadasal. Isang oras kaming magpapasalamat kay God. Isang oras kaming hihingi ng tawad sa mga nagawa naming kasalanan. Isang oras kaming makakapag-usap sa kanya.
Pinikit kong muli ang mata ko.
“Lord.. Sorry na po sa lahat lahat. Hinding-hindi na po ako mangongopya sa exam.”
Napatawa naman kami sa sinabi ni Josh. Kahit nakapikit pa rin kami ng marahan ay rinig na rinig pa din ang mahinang tawanan.
“Lord... Sobra sobra na po ang sakit na nararamdaman ko. Sana naman po at saya na ang sunod kong maranasan. At sa pagbalik nyang muli sa akin ang tanging ikaliligaya ko.”
Ma-drama na kung ma-drama. Ayun lang naman ang tangi kong hiling. Isang oras kaming halos nakaluhod. Yung iba nga nagkukwentuhan nalang. Pagkatapos ng isang oras na pakikipag-usap kay Lord ay kalahating-oras na nag-misa. Halos yung iba ay inaantok na talaga. Si Vince nga ay halos makatulog na.
“Wala nga akong naintindihan eh!! Haha!” Tawa naman ni Josh habang pabalik na kami sa sa kwarto namin.
“Mas lalo na ako! Eh mukhang patay yung nagmimisa eh! Bwahahahha!!” Sabi naman ni Vince. Haha. Wala naman kaming magawa ni Aaron kundi ang tumawa nalang sa pinagsasabi ng dalawang to.
“C-Caitlin?” Hinanap ko kung saan nagmumula ang boses na yon. Dahil hindi ako pwedeng magkamali. Si Austin ang nagbigkas ng pangngalang iyon.
“Oh Ivan, hindi ka pa babalik?” Tanong sa akin ni Aaron.
“Mauna na kayo. May pupuntahan lang ako saglit.” Sabi ko sa kanila.
“Sus! Si Alisa!” Bulungan nila pero rinig ko naman. Naglakad na silang pabalik ng kwarto.
Lumabas ako para hanapin nga kung nasan ang boses na yun.
“Dito ka napasok?”
“Oo! ^^ Hehe!”
“K-Kailan pa?”
“Transferee lang! Hehe. ^^”
At nakita ko si Austin na kausap ang isang babae. Nasa may likod sila ng building. Hindi ko kilala ang babaeng kausap nya. Pero, ang cute nung babae. At halatang transferee pa lang sya. Tinitigan ko silang dalawa. Bakit ganun nalang ang pagkagulat ni Austin?
“Nakita ko sa internet na dito ka napasok! Hehe. Kaya sinabi ko kay Hershey na sa Howard University nalang kami pumasok. Pero hindi nya alam na andito ka din. Hehe. Shh ka lang ha??? Hindi rin kasi yun updated. Hihihi. :’33”
Magsasalita pa lang sana si yung babae pero kaagad syang niyakap ni Austin.
“I thought I wouldn’t see you again.” Sabi pa ni Austin dito.
W-What is the meaning of this? O.o
“Ivan!” Napatingin ako sa likod ko. Nakatayo pa din ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko maigalaw ang mga paa ko. H-Hindi sila pwedeng makita ni Alisa.