Harley'in Ağzından
Yarım saat sonra telefonum çaldı. Arayan Bayan Collins idi. Ama Joker henüz gelmemişti. Telefonu açtım..
"Doktor Frances, hastanız Joker yakalandı ve geri hastaneye getirildi. Haftasonu olduğunu biliyorum ancak bir kısa seans iyi olabilir..." dedi. Onu yakalamışlardı!
"Tabi hemen geliyorum.." dedim ve telefonu kapattım. Ona birşey yapmamış olmaları için dua ediyordum. Hemen hazırlandım ve hastaneye doğru yol aldım..
Hastaneye gelince ofisime uğrayıp Joker'in dosyalarını aldım kimse birşey anlamasın diye. Hızlı adımlar ve topuklularımdan çıkan tok seslerle Joker'in odasına geldim.
İçeri girdiğimde üzerinde deli gömleği vardı. Güvenlikler kapıyı kapatınca hemen onu çözmeye başladım. Yüzünde morluklar vardı hemde fazlasıyla..
"Neden bu haldesin?" diye sordum panik haliyle. Onu çözmeyi bitirince gömleği çıkarttı. Kaslı vücudu ve dövmeleri oldukça çekiciydi.
"Bir düşünelim.." dedi ve düşünür gibi yaptı. "Hastaneden kaçtığım için.." diye ekledi kahkaha atarken. Ellerim onun morluklarına gitti. İyileştirmek istercesine dokundum yaralarına.
Birden dudaklarıma yapıştı, bu sefer ona karşılık veriyordum. Gittikçe derinleşen ve sertleşen öpüşmemiz içinden çıkılamayacak bir hal aldı..
Dudaklarımız ayrıldığında utançtan kafamı yere eğmiştim kızaran yanaklarımı saklamak için. Bunu fark edince eli nazikçe çeneme kondu ve kafamı yavaşça yukarı kaldırdı.
"Utanılacak birşey yok bebeğim.." diyerek gözlerimin içine baktı. Hafifçe gülümsedim. Ellerimi avuçlarının arasına aldı ve gözlerini iyice bana kenetledi.
"Buradan gene kaçacağım.." dedi. Ellerimi çekmek için hamle yaptım bu cümlesiyle. Ama sıkıca kavradı ve bırakmadı. "Sana ufak seçimler ve yardımlar kalıyor.." diye devam etti.
"Ne seçimi, ne yardımı?" diye sordum şaşkınca. "Ben kimseyi öldürmem Mr.J!" diye çıkıştım. Öpüşmemizden dakikalar sonrasında bana seçimler yaptırması pek hoşuma gitmedi doğal olarak..
"Biliyorum bir melek kadar masumsun." dedi ve bir nefes aldı. Sanki bu cümleyi söylemek onun moralini düşürmüştü. "Ancak diğer türlü sensiz kalacağım Harley." dedi. Onsuz kalmak istemiyordum.
"Seni iyileştirebilirim." dedim kendimden emince. Kahkaha attı küçümser gibi, bende pek inanmamıştım.
Kahkahası bitince "İyileşmek istemiyorum ki." dedi bana bakarak. "Birlikte olabilmemiz için tek yol var. Bana yardımcı olup buradan kaçıracaksın. Daha sonra sana bir seçim yaptıracağım." diye ekledi ve bitirdi.
Gözlerim dolmuştu. Bizim için kendimden vazgeçmemi istemişti aslında kibarca. Mesleğimden, evimden, diplomamdan, geçmişimden...
Dolan gözlerimi onun harika gözlerine diktim. Bir damla yaş süzülürken "Yapamam." diyebildim sadece kısık sesimle. Akan gözyaşımı sildikten sonra belime sarıldı.
Kollarım onun boynuna dolanmıştı ve kafamı boynuna gömmüştüm. Kokusunun tıpkı kapıma geldiği zaman ki gibi ciğerlerimi istila etmesine izin verdim.
"Kapına geldiğimde bana nasıl sarıldığını hatırla, seni ilk öptüğümde tepkini, ya da boynunu kokladığımda nasıl hissettiğini.." dedi.
"Seni seviyorum ve istiyorum Harley." dediğinde kalbim göğüs kafesimi sıkıştırıyordu. Ellerinden biri kalbime doğru gitti. "Bak beni ne kadar sevdiğini, ne kadar istediğini görüyor musun?"
Kollarımı boynundan çektim ve suratına baktım. Kokusunda sarhoş olmuştum sanki. Dudaklarım onunkilere doğru giderken "Evet, istiyorum." diye fısıldadım.
Dudaklarımız tekrar buluştuğunda ellerim saçlarında gezip onu daha çok bana bastırıyordu. Joker ise belimden kıracak kadar sıkı kavramış beni o kadar sert öpüyordu ki belim iyice kıvrılmıştı.
Dudaklarımı çektikten sonra "Ben herşey için varım. Ama beni bırakmayacaksın asla!" dedim. Mutluluktan gülümsemeyi kesemiyordum.
"Ben seni bıraksam bile sen beni bırakmazsın." dedi sırıtarak. Tabi bırakmazdım, kalbimi ona vermiştim artık. İkimiz de birbirimize aşıktık işte!
"Senin evine geldiğimde giydiğim ceketimi bana getirebilir misin?" diye sordu. Biraz zor olacaktı dolayısıyla heryer Joker'in kaçmasından sonra üst düzey korumaya alınmıştı.
"Yapabilirim, sana Pazartesi günündeki seansta getirebilirim." dedim. Artık seans süresi bitmişti. Oradan çıktım ve evime doğru yola koyuldum...
Joker'in Ağzından
Harley'i kandırmayı başarmıştım. Herhangi bir problem kalmamıştı artık. Rahatlıkla buradan kaçtıktan sonra, onu deneylerimde, getir götür işlerimde kullanabilirdim. Ama içimdeki birşey onu öpünce huzur doluyordu.
Kafam karışmıştı. Bu kızı sevecek miydim? Seviyorumdur belki de... Ne saçmalıyorsun Joker?! O senin aptal ve atılmaya hazır oyuncağın sadece!
Ama daha önce kimsede hissedemediğim şeyler var bu kızda. Diğer oyuncaklarıma bir kez sarılmamıştım bile. Ama bu kızı öpmek istiyordum sanki sürekli.
Ona napacağıma daha sonra karar verecektim. Ama şuanda uykuya dalabilmem için onun dudakları, dokunuşları, gözleri ve kokusu olması gerekiyordu.. Nedenini bende bilmiyordum.
Mesela o sütyeni yanımda olsaydı çok daha iyi olabilirdi, bu küçük karanlık oda bana huzur verebilirdi. Sandalyemde otururken, kapı açılmıştı. Bu saatte kimse gelmezdi normalde.
Siyah kapşonlu bir kızdı bu, sarı saçlarından bir tel taktığı şapkadan fırlamıştı. Şapkayı indirdi ve gülümsedi. Harley!
"Bu saatte burada ne işin var senin?" diye sordum. Gelip bana sarıldı önce. Sonra üstündeki kapşonluyu çıkardı. İçinde benim ceketim vardı, kat kat giyinmişti bir nevi.
Ceketi çıkartıp bana verdi. "Hem ceketi vermeye geldim. Hem de sensiz uyuyamadım." dedi. Gülümsedim içtence, bana iyice bağlanmıştı. Bende ona bağlanıyordum istemsizce ama iyi gelircesine.
Ceketimin iç cebini kontrol ettiğimde sütyenin duruyor olduğunu görüp rahatlamıştım...