Chapter 18
On leave ng tatlong araw si Doc Arliza kaya naman naiwan sa akin ang napakaraming habilin sa mga pasyente nito na nasa pangangalaga rin ng kasamahang doctor.
Nariyan ang palaging pag che check sa mga vital signs, pagbabantay at pagpapa inom ng gamot sa tamang oras.
Matapos ang shift ko ay dumiretso akong Angel Haven. Buti nagdala ako ng pamalit kaya naman pwede akong tumambay sa Bar ng kaibigan.
Araw ng byernes kaya alam kong marami rami ang magiging tao sa bar. Mag aalas singko y media pa lamang kaya alam kong di pa bukas ang bar. Doon ako dumaan sa Employee's Entrance para makapasok. Close pa kasi ang main entrance. Pero ang swerte ko naman, bago ang guard at di ako kilala kaya di ako nakapasok. Haha
"Sorry talaga ma'am, wala kasi kayong pass kaya di po kayo maaaring pumasok. Mahigpit na bilin po yun." Hinging paumanhin ng gwardiya.
Tama nga naman. Hehe wala akong written pass - verbal pass lang ako lage.
Kaya imbes na sumimangot, napangiti na lang ako.
"Sige po kuya, okay lang."
Nandun lang ako naghintay sa labas ng EE at nag-aabang. Di ko lang alam kung ano o sino inaabangan ko. Haha
Gusto ko lang kasi pumasok, makipag kwentuhan sa mga taga Angel Haven at inom ng kunti - pampatanggal ng stress. Mocktails lang naman.
"Ai kuya, tanong lang." Kausap ko dito. "Andyan ba si Gab - I mean - si Sir Gabriel?"
"Pasensiya talaga ma'am, pero mahigpit po talagang ipinagbabawal ang pagbibigay ng impormasyon tungkol sa aming boss." Hinging paumanhin nito.
Aie, gusto ko si kuyang guard. Loyal sa sinumpaang trabaho. Masyadong polite and di ka mababastos sa twing sasagot sa tanong.
Galing kumuha ng agency ni Gab ah.
Hindi ko magawang mainis kahit kanina pa ako nakatayo dito sa labas ng EE.
Maya-maya pa ay isa isa ng pumapasok ang mga trabahante ng Bar, halos di ko kilala. Magbabakasali pa naman akong may makilala para masabihan si Gab or si Manager Hero na papasukin ako.
Mga sampung minuto pa ang nakalipas ng dumating si Paul, o mas kilala sa tawag na Poi, ang lagi kong gitarista at soloista din sa bar.
"Oh, Kriz bat andito ka sa labas?" Takang tanong nito.
May sukbit itong gitara sa likuran habang nakapamulsa. Naka punit punit na pantalon at converse shoes. Naka pulang t-shirt din eto na may tatak 'Musikero'.
"Galing ng guard ni Gab, di ako nakapasok." Nakangiting paliwanag ko sa kanya at alanganing napakamot sa pisngi at bahagyang napasulyap kay manong guard. "Kailangan daw ng written pass, e alam niyo namang verbal pass lang meron ako."
Napatingin kami pareho sa guard at natawa. Kahit si kuyang guard ay alanganin ding napangiti kahit habang chine check ang mga empleyadong papasok.
"Kinaibigan mo kasi mga guard dito kaya lagi kang nakaka over pass." Sagot ni Poi na ikinatawa namin pareho.
Well, totoo yun. Haha Tamad akong kumuha ng pass, umasa lang ako dun sa pangalan ng may-ari kaya nakakapasok ako sa EE kapag hindi pa nagbubukas.
"Kuya Rick, kaibigan yan ni Boss. Paki tawag mo na lang kay Manager Hero." Paliwanag nito sa manong gwardiya.
Tinawagan naman ng huli ang head security nito sa loob upang yun nga ay itanong kung pwede na akong pumasok.
"Pangalan niyo po ma'am?" Tanong nito ng bagu magsalita ulit sa walkie-talkie nito.
"Krizzle Paz!" Maagap kong sagot.
Nagkatinginan kami ni Poi upang maghintay. Buti di ako iniwan.
"Pwede na po kayong pumasok ma'am!" Alangan nitong tingin sakin matapos naming marinig tumalak si Manager Hero dun sa walkie talkie. "Pasensya na po, bago lang po kasi ako."
Napakamot pa ito sa ulo at nahihiyang tumingin sa akin.
"Okay lang kuya, alam ko pong ginagawa niyo lang ang trabaho niyo. At masyado pong effective." Nakangiting sagot ko naman sa kanya at marahan pa itong tinapik sa balikat.
Nagpaalam na kami kay kuyang guard at sabay na kaming pumasok ni Poi sa loob ng bar. Pababa ang daan sa EE at diretso ito sa locker room ng lahat ng mga empleyado, na siyang katabi rin ng kusina at bar counter na adjacent sa jamming Area.
Nagpaalam na si Poi at dumiretso sa music room. Ang MR ay nasa likuran lang ng stage ng Disco/ jamming Area. Dun namamalage ang mga banda at soloista kapag kanila na ang next set. Next to the MR ay isang glass room - ang MR2. Dito tumatambay ang mga banda o soloista na ayaw makihalubilo sa crowd. Pwedeng e close (through drapes), pwede rin publicly open.
At mga single and group couches na ang nakapalibot sa stage area.
Sinalubong ako ni Manager Hero ng beso beso.
"Pasensiya ka na Ms. Krizzle, di namin na inform ang mga bagong gwardiya." Sabi nito.
"Okay lang Manager, kasalanan ko din. Di ako kumukuha ng Pass."
"You don't have to." Mataray pang pagkakasabi nito. "By the way, nasa office niya si Sir Gab at hinihintay ka na. Nasabi ko ng nandito ka."
"Thanks!"
"And oh, by the way!" Muling salita nito na tila may nakalimutang sabihin. Napalingon naman ako sa kanya. Nalagpasan ko na kasi ito ng lakad.
"Dumating yun kanina na di maipinta ang mukha. Sana mapangiti mo, kawawa yung mga empleyado niyang natatalakan kapag napapasok sa lungga nito." Then roll his eyes.
Mababakas ang stress sa mukha ni Manager Hero. Mukhang kahit ito ay napagtaasan malamang ng boses o di kaya'y napagalitan ni Gab.
I apologetically smile at him. "Susubukan ko po."
Nagpaalam na din ito sa akin dahil maya maya din ay magbubukas na ang Bar.
Mukhang problemado na naman itong kaibigan ko ah.
Pumanhik ako sa second floor at tinungo ang office nito na nasa gitna ng VIP5 at VIP 6 rooms.
May sampung VIP rooms kase dito sa taas that can accommodate 3 - 15 pax. All can be publicly open or privately close.
Kumatok na muna ako bago pumasok sa naturang opisina. Bukas din naman kasi.
Nadatnan ko ang isang lalaki na tahimik na nakaupo sa kanyang sofa. Mariin itong nakapikit habang nakahilig ang ulo sa sandalan. Hinihilot din nito ang sintido gamit ang kaliwang kamay habang may hawak na baso ng alak sa kanan.
"Hey, Gab!"
Pukaw ko rito na tila ba hindi narinig ang pagkatok ko.
Napaangat ito ng tingin sa direksyon ko.
Agad ko namang isinara ang pinto ng opisina nito ng makapasok. Nag uumpisa na kasing mag ingay ang tugtugin sa labas. Pero soundproof naman ang office ni Gab kaya kahit mag - ingay kami sa loob o sobrang ingay sa labas, ay okay lang.
"Hey Kriz!" Pilit ang ngiting bati niya sa akin.
Mababakas sa mukha nito ang pagod at lungkot na di man lang kayang takpan ng pag ngiti nito.
"Anong mukha yan?" Tanong ko ng mapansin ang mukhan nitong tinubuan na ng maliliit na balbas. Sa sobrang laki ata ng problema ay di na nito nagawang mag ayos ng sarili.
Tumabi ako ng upo sa kanya.
I'm trying to sound lively and casual too para naman kahit papaano ay mabawasan ang gloomy na atmosphere ng kaharap ko. I make sure to plaster a smile on my face. Hindi yung pilit pero hindi rin plastic.
"Just having some troubles with work, love and you know - " he said and sighed.
Inilagay nito ang basong may laman pang inumin sa mesa kung saan din nakapatong ang isang bote ng alak kasama ang mga pinggan ng mga pagkain na halos di ata nagalaw.
Tumungo itong magkasalikop ang mga palad habang nakapatong ang magkabilang siko sa mga binti.
"Hmm - same old problem." He continued. It's kinda tiring but What's new?"
Di ako nagsalita kasi minsan sapat na ang katahimikan upang ipadama ang suporta sa isang kaibigan at tsaka di ko rin ata kayang magbigay ng advise. Eh kahit ako nga lito parin sa mga bagong ganap sa buhay ko eih.
I patted his back to somehow give him a little comfort and to silently tell him that I'm just here to listen.
"Pero, lumalaki na yang problema niyo Gab. I mean look at you, parang hindi na ikaw yung kilala kong kaibigan na laging nakangiti at positibo lang lage." Seryoso kong sabi. "At ang panget mo na!"
Napalingon ito sa akin na nakakunot ang noo. Pagkatapos ay pareho kaming natawa.
"Naku! Picturan kaya kita at ipadala sa Fans Club mo? Scope to...
'Panget na larawan ng businessman at hot bachelor na si Harold Gabriel Brixton ay kumakalat ngayon sa social media.' Gusto mo yun? Or benta ko na lang para may pera ako tapos libre kita..."
Mas lalo itong natawa sa sinabi ko. Kahit ako tawang tawa sa ideyang naisip ko.
Gab is the Mr. nice guy and the Mr. Perfect ng grupo namin way back in college, kahit hanggang ngayon. Ang daming humahangang babae kahit mga lalaki rito. Naging President din siya ng Student Council kaya maraming nakakakilala sa kanya.
Lately kasi, hindi ko naabutan si Gab dito sa Bar kasi mukhang on the rocks ang relasyon nila ng kanyang long time girlfriend na si Lalaine.
They had that we so-called Perfect Relationship back then - at mukhang ngayon pa sila nagkaka problema at mukhang sabay sabay pa.
"Teka, malakas ba yang iniinom mo?" Sa gitna ng tawa ay tanong ko sa kaibigan.
"Alin yung whiskey?" Tanong nito ng makahuma sa pagtawa.
Tumango ako bilang sagot.
"A bit, I guess!"
"Edi kaya ka niyang ipaglaban?" Seryoso ang mukha ko ng sabihin yun. Pinipigilan ko ang pagtawa dun sa binitawan kong pick up line.
Napatitig sa akin sa Gab na nakalapat ang mga labi na mukhang naguluhan sa sinabi ko. Hindi ko alam kung matatawa ako ng malakas o babatukan ang sarili.
"Okay, waley!" Sabi ko na lang na napatakip ng mukha habang tawang tawa.
Tumawa rin bigla ng malakas si Gab.
Loading ba tong isang to dahil sa pick up line na yun, o pinagtatawan niya lang ako?
"I think I get that late." He said in between his laugh.
Imbes na mainis ay nakita na lang din ako sa late reaction nitong tawa. Parang Christian din.
Tss, That name!
Wag na nga muna kitang isipin.
Napalingon akong muli kay Gab na hindi na ganon kalakas ang tawa at nakangiti na lang sa tabi ko.
"Thanks Kriz." He sincerely said then look at me. "Thank you for coming over. You always knew when I'm like this."
I know I didn't ease the pain his having or lessen his problems but I just hope and pray na matapos na yung unis na kinakakaharap nilang dalawa.
They deserve to be happy. Madami ng sakripisyo ang nagawa ni Gabriel sa realsyon nila ni Lalaine. Sayang naman kung mapupunta lang iyon sa wala lahat.
"Well, honestly. Di ikaw ang ipinunta ko dito." Amin ko dito at bahagyang napahilig sa balikat nito "Sorry!"
Then he mouthed 'I know'. And looked at me apologetically.
"Kasi I came here to have fun. So - " bahagya kong binitin ang sasabihin bago umayos ng pagkakaupo at tumayo.
" - alisin na muna natin yang negative vibes at dun tayo sa baba..
..Sa twing napupunta ako dito, wala ka. Kaya babawi ka sakin ngayon.
Jamming tayo."
Hindi naman ito pumalag ng hilahin ko sa braso. Iniwan namin sa opisina nito ang mga gamit kong dala at ini-lock iyon.
Paglabas namin ay may mangilan-ngilan ng customer sa loob ng Bar. Nagpapa tugtog na rin ng mga nakakaindayog na mga tugtog upang kahit kunti pa lang ang mga naroon ay masaya parin.
Magkasunod kami ni Gab na naglakad pababa ng Jam Area. Bawat empleyado na sumasalubong rito ay bumabati.
Nadaan rin namin si Manager Hero and Gab asked him to reserverd is a table for two sa may mga couches. And sent him our orders for tonight.
Bahagya pa kaming nagkatinginan ni Manager and he gave me his sweetest smile sa mission kong na accomplished.
At sa sobrang excited ko ay dun ko na dinala si Gab diretso sa stage. Naabutan nga namin si Poi na intinutuno ang gitara.
"Hello ulit Poi." Masigla kong bati rito at nag angat ng tingin.
"Kriz." He replied. "Boss!" Tangong bati nito kay Gab.
"First set kami, pwede ba?"
"Yeah sure!" Agad nitong tugon.
Matapos e tuno ang gitara ay aalis na sana ito pero pinigilan ito ni Gab.
"You stay Paul. I'll do the drums." He commanded.
Napalawak ang ngiti ko dahil sa narinig and wiggled my brows habang nakasunod ng tingin sa kaibigan na dumiretso sa tapat ng drum set.
Nagkatinginan pa kami ni Poi and he look confused. Nagkibit balikat lang ako bilang sagot.
Noon madalas kaming mag Jam magbabarkada dito. Malapit lang kasi ito sa SGU. At higit sa lahat kumpleto ang mga gamit na nasa stage. Drums, keyboard, guitars, anything.
And after so long, ngayon ko lang ulit maririnig tumugtog ng drums si Gab. Masyado kasing busy. Kahit ang mga empleyado nito ay di pa siya naririnig tumugtog, maliban na lang sa mga datihan at mga regular staffs nito.
Ang alam lang ng iba ay tumutogtog ito pero di pa nila napapanood.
Nag-usap muna kami ni Poi ng piyesang kakantahin na siyang sinang-ayunan naman ni Gab.
The resident DJ who also knew Gab's drum skills cut-off the music and let us play our own.
"Good evening ladies and gentlemen. Welcome to Angel Haven."
Actually di pa start ng first set, 8pm kasi eto nag uumpisa pero kapag ako ang first set 6:30 or 7 ng gabi umpisa na ako. This is my so called Perfect Time kasi.
Yung tahimik pa lang kasi mangilan ngilan pa lang ang mga customers na naroon.
Pero dahil iwas emo kami ngayon, we decided to do a non-love song.
"Ngayong gabi ay isa sa mga espesyal na gabi natin. And we just want you all to stop what you're doing for a while and let's have fun. Enjoy!"
Nag umpisa ni si Gab sa drums at sinundan ni Poi sa gitara. Nagpalakpakan naman ang mga naroon ng mag umpisa ang tugtog.
We'll be singing Counting Stars by One Republic.
Lately, I've been,
I've been losing sleep
Dreaming about the things
that we could be
But baby, I've been,
I've been praying hard
Said no more counting dollars
We'll be counting stars
Yeah we'll be counting stars
Way back in college, ganitong scenario din. Pero iba ibang kanta.
Mike would play with the guitars. Someone would play in the keyboards. Si Gab sa drums.
Tapos sina best kasama yung iba naming mga kaibigan, nasa unahan ng stage at maya't maya magpapauso ng dance steps na gagayahin ng iba.
I see this life, like a swinging vine
Swing my heart across the line
And in my face is flashing signs
Seek it out and ye' shall find
Old, but I'm not that old
Young, but I'm not that bold
And I don't think the world is sold
On just doing what we're told
I-I-I-I feel something so right
Doing the wrong thing
I-I-I-I feel something so wrong
Doing the right thing
I couldn't lie,
couldn't lie,
couldn't lie
Everything that kills me
makes me feel alive
Every after exam dito kami didiretso, kahit nga hindi taga SGU dadayo dito. Pwedeng maki jam sa stage.
Magtatawanan kami kahit kumakanta. Kaya minsan puro na lang tawanan wala ng lyrics. Kahit nga minsan nagkakamali kami sa pagkanta, sige parin.
Lately, I've been,
I've been losing sleep
Dreaming about the things
that we could be
But baby, I've been,
I've been praying hard
Said no more counting dollars
We'll be counting stars
Take that money
Watch it burn
Sink in the river
The lessons I've learned
Everything that kills me,
makes feel alive...
Nakakamiss yung samahan namin.
Kailan kaya ulit kami magkakasama? Yung buo at masaya, yung laging may nagbabangayan, habulan, at puro kalokohan.
=================(",)
Hep hep hep
Hello hello Guyshue.
Alam mo yung feeling na ayaw mong mag update pero nakakagawa ka ng entry?
Haha ganon ako ngayon.
Mas nauna pa akong mag type ng UD kesa mag advance reading sa reporting mamaya. Haha
Pero kasi naman, masyadong light ng UD ko at nakaka good vibes. Nakakagaan ng loob.
Na miss ko tuloy yung mga kaibigan ko.
Hello guyz, though I know you won't be able to read this acknowledgement kasi wala naman kayo sa wattpad world. Hahaha
But then, I want to thank my friends na original handlers ng mga characters in mind ko.
Sila ang dahilan kung paano ko nagawa ang mga pangalan na mga eto way back high school days.
My tropang Kteens, cuties.
Krizzle Thalia Paz (Ivy)
Marian Claire Merell (Melle)
Thea Dexie Cashmir (Melan)
Natalie Dianne Leanse (Detch)
Amanda Charisse Estonia (Vretz)
Zarah Lalaine Guillermo (Ian)
Trishia Yvonne Fillar (Rue)
Kate Benshanne Fuentes (Nyce)
Thyraine Nicole Leone (Xen)
And boys, hahaha sorry wala akong names sa inyo.
Gen, Jayson, Ejie, Thirdy (pero tawag ko Tres), Ermie (paramdam ka pre), Ron, Arjay (my Idol sa badminton), Neil , Kenneth, Frean, Leo, Jerry, Jhe, Louie and Jong (na always gora, kahit saan at kailan).
Advance Happy Anniversary sa atin on July 17, 2017. Sobra isang dekada na tayo pero wala paring pagbabago.
Love you guyz Mwuaahhh.
Advance Happy Birthday na din sa babies nina Nyce at Carlo, Baby Bella sa July 16. At baby nina Melle at Marjun, Lianne on July 15.
Triple Celebration is love love love.
Hahahaha
K bye.
Rue ❤🍭