"Marcus!" Inis na sigaw ko. Kita kong napaatras ang mga tauhan niya sa sigaw ko. Nakakainis kasi siya!
"What? May nangyari ba sayo?" Kalmadong sambit nito at may bitbit pang tray. "Ah. This is for you. I was about to take this upstairs. Pero dahil nandito ka na sa dining--"
"Ikaw." May tinuro akong kuya. "Kumain ka na ba?" I asked him.
"What the fuck?" Marcus hissed. Tinignan ko siya ng masama. Manahimik ka diyan!
"A-Ah. ..H-Hindi pa p-po. ..Ma'am." Nakayukong sabi niya.
"What the fu--"
"Sumabay ka na sa'min." I smiled. Tinignan ko lahat ng tauhan ni Marcus. "Sabay kayo."
"Lumiere!"
Tinignan ko ng masama si Marcus. Ano bang sinisigaw nito? Lagi kong napapansin na nakabantay lang ang tauhan niya dito! Kailangan silang pakainin! Wala talaga manners ang isang 'to!
"Ano?"
"Eyes on me!"
"Huh?!" Mas lalo ko siyang sinamaan ng tingin. Nakatingin naman ako sakanya.
Gago ba 'to?
"I mean, sakin ka lang tumingin! Wag mo silang tititigan!"
Inirapan ko lang siya at umupo. Pagkatapos ang maingay na umagahan--Si Marcus lang naman ang tahimik eh. Eh agad akong nagpunta sa kwarto para mahiga.
Ang boring!
Agad akong umalis sa kama ko at pinuntahan si Marcus sa opisina niya. Kaya lang, wala siya 'don. Okay? Saan na naman nagpunta ang lalaking 'yon?
"Marcus!" Binuksan ko pa ang isang pintuan--uh. "Ay. Sorry."
Agad akong umatras at kumaripas ng takbo patungong kwarto. Mukhang nagkakaroon sila ng meeting doon at nakakahiya ang ginawa ko. Para akong siga. Eh puros mga lalaki ang naroon tapos may baril pa.
"Love."
Napasimangot ako. "Kahapon babe, tapos ngayon Love? Ikaw napakarami mo sigurong babae ano?"
Tumawa lang siya. "Pogi lang 'to. Hindi playboy."
Lalong kumunot ang noo ko. "Tigilan mo nga 'yang kakatawag sakin ng kung ano-ano."
Ngumisi lang siya at sinubsob ang kanyang mukha sa leeg ko. "Kahit ano pang itawag ko sayo, iisa lang naman ang meaning non."
Hindi ko alam kung paano kami naging ganito ka-'sweet' sa isa't isa. ..Pero it just happened. No questions. ..Just us. Our feelings.
"Ano?" Pinipigil kong ngumisi. Nakakakiliti kasi iyong ginagawa niya!
"Ikaw, akin ka lang."
See? Itong Mafia Boss na 'to akala ko matinik lang sa barilan. Pati rin pala sa pakiligan.
"Heh!" Humiwalay ako sakanya at hinarap ang poging nilalang na ito. "Alam mo maganda? Gumala tayo!" I giggled.
Sumeryoso ang mukha nito. "Hin--"
Sumeryoso rin ako. "Sige. Uuwi na ako--"
"Pero--"
"Marcus. Gusto kong lumabas. Hindi habang buhay dito lang ako sa bahay mo. Hmm?" Hinawakan ko ang pisngi nito.
"Umaga na Lumiere." Simangot nito. "Lagi kang nag-aayang lumabas ng alanganing oras. Are you nuts?" Seryosong sambit nito.
Tumawa ako. "What? It's fun!"
"Psychotic."
"What?!"
"Abnormal."
"Ano?!" Hinampas ko siya. "People who do 'normal' isn't fun at all. I'd rather do some crazy things--"
"Hopeless." Hinila na lang ako nito at niyakap ng mahigpit. "Get your jacket Baby. We're going out to see some citylights."
I smiled. See some citylights? "Sounds exciting!" I giggled.
Agad kong kinuha ang red jacket ko, samantalang siya ay hinubad ang coat nito at nanatili ang kanyang polo.
"Gagala tayo diba? Why are still wearing some formal attire?" Inayos ko ang rubber shoes ko. Pero agad siyang lumapit sakin at nagpatuloy na mag sintas nito.
"Wala ka na 'don. As if we're going to climb up the hill."
"Para kang pupunta ng office." Tinanggal niya lang talaga coat niya.
"Why? Nakakabawas ba ng ka-gwapuhan 'to?" Tawa niya at tumayo ng matapos ang sintas ng sapatos ko.
Sinimangutan ko lang siya at hinila palabas. Mahirap ng bawiin niya pa ang sinabi niya 'no!
"Wait. I'll get my car keys." Mabilis din naman siyang bumalik at pinulupot ang braso niya sa beywang ko. "You looked young."
"Why?"
"Dahil sa suot mo."
Biglang lumipat ang tingin ko sakanya. "How?"
Sinulyapan pa ako ng tingin nito bago ibalik ang mata niya sa daan. "Big red hoodies, messy hair, stripped jeans, rubber shoes. See? You looked like part of millennial."
"What? Isn't cute?" I pouted.
"No." Sabi niya at tumuloy sa pag da-drive.
"Aba-"
"You're tuning me on, Sweety."
Napaumang na lang ako ng labi at binalik ang tingin ko sa bintana. Fine, sabi ko nga. Shut up na lang ako. Ramdam kong nag-init ang pisngi ko. Tae naman.
"Where are we going?" Tanong niya after few more minutes.
"Jollibee."
"Walang bukas--"
"McDo pala." Sabi ko at tinignan ang mga lamp pose na dinadaanan ng kotse ni Marcus.
"Baby. .." Ang dami mong tawag saken ah. Sisipain na kita.
"Oh?" Gusto ko rin naman. Hehe.
"Look at me."
"Why?"
"Tumingin ka sakin."
Dahil nga may kalayuan ang syudad sa 'bahay' ni Marcus ay matagal-tagal pa ang biyahe namin patungong syudad.
"Lumiere. .." He warned.
"Oh?" Nilingon ko siya.
"Wala." Aniya at binalik ang tingin sa daan. "Just look at me."
Weird. Pero iyon nga ang ginawa ko. Tinitigan ko lang siya. Bakit nga ba biglang ganito? Takot ako sayo, alam ko. Pero bakit may nararamdaman akong hindi dapat? Ikakasal na ako, Marcus. Alam mo 'yon. Sa dami ba naman ng koneksyon mo. Pero bakit ka ganito?
"Nevermind. Look away. You're turning me on."
Bigla ko siyang sinapak sa braso dahil 'don. "Puro ka turning me on diyan! Tigilan mo nga!"
He just smirked.
Nakarating kami sa McDo. Aba, kumain kami ng napakaraming fries 'till I satisfied myself. Bitbit ko pa nga iyong iba. Pero si Marcus? Uminom lang ng tubig.
"Bakit ayaw mo kumain?" Tanong ko sakanya habang naglalakad-lakad kami sa gitna ng dilim. Hehe.
"Ayoko."
"Why? Sarap kaya." Sabi ko.at dinutdot siya ng fries sa lips. "Kainin mo na."
Umiling siya.
"Allergic ka ba dito?"
Agad siyang umiling. "No."
"Ah. Kasi pagkain ng mahirap 'to?"
Tumango siya. Bigla ko naman siyang binatukan, kaya sinamaan niya ako ng tingin.
"What the hell?"
"Kakainin mo 'to or uuwi ako sa bahay?"
Agad niyang inagaw ang paper bag sakin at dumampot ng fries. "Fine."
"Marcus!" Ilang minuto na siyang ngumunguya ng fries! Hindi na nga niya ako pinapansin kasi busy siya sa pagkain!
"What?"
"Akala ko ba ayaw mo? Eh halos ubusin mo na?" Tawa ko at kumagat sa burger na hawak ko.
"This is my favorite actually." Sabi niya. Paborito?! "Kaya di ako kumakain kasi baka maubusan kita or di na kita pansinin. Fries is life, baby." Aniya na ikinatawa ko.
Fries is life pala siya! "Marcus, pwede mo namang i-explain sakin. I'll be glad kung ikaw ang kakain niyan." I giggled.
"Okay." Tanging sagot na niya lang.
"Ayun!" Nakakita ko ng mga street foods! Huhu. Dalawang buwan na ako dito sa pinas, pero ngayon ko lang ulit sila matitikman!
"Lumiere." Agad nitong hinawakan ang braso ko. "No."
"Ano?!"
"Let's go home." Aniya. Tinignan niya ang kanyang relo bago muling sumulyap sakin. "Two O'clock na."
"So?"
"Lumi."
"Baby. .." Agad niyang nabitawan ang braso ko dahil don. Mukha pa siyang nagulat at gusto ko talaga matawa. "I'm serious. I want that."
"Want what? A baby?"
Agad ko siyang hinampas sa braso. Gago!
"Hindi! Gusto ko kumain. Since mukhang naubos mo na ang fries, ito naman." I smiled.
Napasimangot lang siya.
"Okay." Napatalon naman ako sa tuwa at iyon nga. Kumain ako ng isaw, kwek-kwek. Fish balls, kickiam.
"Ayun pa!" Naturo ko ang isang japanese stall sa gilid. "Takoyaki?"
Ang sama na ng tingin sakin ni Marcus--Pero kumakain din naman siya ah!
"Shawarma!" Wika ko pagkatapos ng Takoyaki.
At pagkatapos 'non, naglakad-lakad kami. Magkahawak ang kamay with pa-sway sway pa!
Ang saya-saya. ..
"Aba."
Agad kaming napahinto sa paglalakad. Naramdaman kong humigpit ang hawak ni Marcus sa kamay ko.
"Kita mo nga naman. .." Tumawa ang lalaki. "Ganda naman ng babae mo, Mister. Pa-share naman."
Agad akong napangiwi. Gamit ng isang kamay ni Marcus, kinuha niya ang kanyang baril sa beywang at ipinihit ang kanyang katawan para humarap sa lalaki, at itinutok ang baril.
"No." Nakatago lang ako sa likod niya. Alam kong mapapahamak na kami, pero ang cool niya 'eh!
Mabilis na umatras ang mga lalaki.
Napangisi ako.
"Ang cool mo." Napabungisngis ako.
Muli niya akong hinarap at sinimangutan. "Umuwi na tayo."
"Ehh!"
"Lumiere. .."
"Tara pa!" Hinila ko siya. "Kotse mo!" Hinila ko siya. Buti naman at nagpatianod.
"Don't have any gas."
Agad kumunot ang noo ko. Nasa kalagitnaan kami ngayon ng lugar kung saan hindi ko alam!
"Nasaan na tayo?"
"Papuntang Baguio."
"W-What?!" Ano namang gagawin namin 'don?!
"Seriously? That's the best place for us. Kaya lang, naubos ang gas."
"Humanap ka ng gas station!" Okay! Hindi kaya na-wrong turn kami dito?!
"Iyon nga ang gagawin ko." Agad niyang tinanggal ang kanyang seatbelt.
Namilog naman ang mata ko. Joke lang! "Marcus! Wag kang baba!"
"What the fuck?" Aniya.
"Aba?!" Sinampal ko ang balikat niya. "Paano kung na-wrong turn tayo?! Paano kung pagbaba mo diyan may humiwa sayo ng pagitna--Ewww!!! Mamatay na tayo!" Napaluha ako. Naalala ko kasi iyong pinanood ko. Huhu.
Tinignan niya lang ako. Sumiksik pa ako sa gilid niya, baka kasi mamaya, may bumasag ng salamin sa tabi ko at hugutin na lang ang ulo ko.
Lalo akong napaluha.
"Don't cry. Kung ano 'mang napanood mo, hindi totoo 'yon. Alam mo kung anong totoo?"
"Ano?"
"My endless love for you."
Agad akong napatingin sakanya.
Gago 'to ah. Ngumisi-ngisi lang siya habang ang kamay niya ay nasa beywang ko.
"Pero wala namang imposible eh. Tignan mo!"
"See what?"
"Di ko alam na imposible pa lang dumating ka sa buhay ko."
We both laughed. Ew. We're flirting in the middle of unknown road. Seriously? So sweet!
"That was so sweet. .." Ngisi niya habang nakatingin sa kawalan. "I am glad that I finally met my angel."
"And the angel found her Miracle."
Kumunot ang noo niya at tumingin sakin. "Miracle?"
"You." Kinindatan ko siya. Napailing na lang siya at niyakap ako. Kulang na lang ay kumandong ako sakanya 'eh.
"You think I am your Miracle?" Aniya at sinubsob ang mukha niya sa leeg ko.
"Yes. Yes." I laughed. Para siyang bata. So cute.
"Damn, that was sweet. You're my sweetest downfall."
"Itigil na natin." I laughed. "Nilalanggam na tayo, Boss. Baka kagatin tayo."
"They won't bite you. Ako lang ang pwedeng kumagat sayo." Seryosong sambit niya.
Agad ko siyang tinapik. Shit.
"Maghanap ka na nga ng gas!"
Lumayo ito sakin. "What? I am enjoying now, you know."
Tumawa lang ako. Ilang minuto pa kami nagkulitan, bago ko siya mapababa. Mahirap na, baka may mangyari sa loob ng sasakyan. Malamig na hangin ang sumalubong sakin. Walang ingay na maririnig bukod sa mga kulisap.
"What now?" Aniya. Aba? Parang nagtatanong pa sakin, kung saan kami ngayon. "Ah. Right there."
Hinila niya ang kamay ko.
Yiee.
Napasimangot ako. Nasaan na kami?
"Marcus! Nasaan na tayo?!"
"Don't know."
"Ano?! Bakit mo ako hinila?!"
"This is adventure." Ngisi niya. Pero ng makita niyang sinasamaan ko na siya ng tingin, tumawa lang siya. "Fine. Nakarinig ako ng agos ng tubig."
At tama nga siya. May tubig! Actually, may falls! Ang ganda! Doon ko lang napansin na nauhaw ako at nanlalagkit--
"Marcus?!" Ngayon ko lang napansin na wala siya sa tabi ko.
"What?" Sigaw niya. "Don't worry. Binabantayan kita. I am naked. Maliligo ako, baby."
Agad akong namula. "Kingina!"
"Your mouth." Saway niya. "Ngayon, turn around. Tatalon ako sa falls."
Para akong robot na sumusunod. Nakarinig ako ng bagay na bumagsak sa tubig kaya humarap na ako.
"Mar--" agad akong namula as I see his fucking glory. Nagtititili ako. Tinakpan ko pa ang aking mata. "Marcus!" Inis na sigaw ko.
That was big.
"What? Binato ko lang iyong bato, bakit ka humarap? Didn't I tell you already na humarap ka?" He teased. Oh, he's fucking loving this one!
"Sabi mo kasi, tatalon ka na!"
"I didn't say na humarap ka na." He's really enjoying, huh?
"Argh! Talon na!"
"Sure? Don't want to take a peek once--"
"Marcus!" Sigaw ko. Tumawa lang siya at tumalon. Hindi ko pa rin tinanggal ang kamay ko sa mata. Malay ko bang may binato lang siya ulit?
"Baby, open up."
"Nakakainis ka." Umupo ako sa batuhan kung saan pwede ko siya makita kung saan.
He just giggled. "Don't you want to join?"
"Baby, don't tempt me." I flirt back.
Nakita kong napatanga siya 'don habang nakatingin sakin. Napalunok ako ng unti-unti nang nagbago ang emosyon na nangingibabaw sa mata niya.
"Damn." He cursed and didn't care at all about his naked body, noong tumayo siya para sugurin ako ng mapusok na halik.
Shit. That was fast for him to give in.