[51] Regrets
TRISTAN'S POV
"Wala na, sensei naka-alis na sila sa California" Bryan said. Na'sa hide-out kasi ako.
"Fvck. Kung kelan naalala ko na lahat-lahat, nawala naman" I said in a voice which is full of regrets.
"Sensei! Alam kung relate ka sa kantang Let Her Go peksman!" Pagbibiro ni Justine. Hindi naman siya nagbibiro totoo naman yun, nakarelate talaga ako.
"Its better if magpahinga ka muna, Tristan" Dave said coldly. Napabuntong hininga naman ako.
"Hatid na kita, Tristan" Rayven said.
"No thanks, I can manage" I said tapos nagwalk-out. Pupunta nalang ako sa bar ni Dylan.
Kinabukasan..
Nagising ako. Ang sakit ng ulo ko, pesteng hangover na'to. I looked at my alarm clock na nasa side table ng bed ko. It was already 1pm.
"Tristan, may bisita ka" Wait? Paano ako nakauwi if lasing ako kagabi?
"S-sino ka?" I asked. Nasa condo kasi ako ngayon.
"May ideliver lang, ito oh." Sabay sabi niya at umalis.
Napahawak naman ako sa sintido ko, ang sakit talaga ng ulo ko. Idagdag pa and endless buzzing ng doorbell ko.
"Ano ba?!" Galit na tanong ko. It was Lyka, carring Baby Rain.
"Tristan, wala na si Stephanie. Wala ka ng pag-asa! Bumalik ka na sa'min!" Lyka said. Umiiyak na siya, while si Rain ang himbing ng tulog.
"Oo, wala na nga si Stephanie. Dahil yun sayo, babalik? Are you that insane Lyka? Hindi ko anak si Rain. I said sarcastically and nilock ang pintu-an ng condo unit ko.
LYKA'S POV
"Aurgh! Bwisit! Tumigil ka sa pag-iiyak!" Sinabunutan ko ng buhok si Rain. Wala na akong pake sa iyo bata ka!
"Ayaw mung tumigil ha?" Pinalo ko ang ulo niya. Causing na umiyak pa siya.
"STOP THAT, Lyka!" It was Tony. Bwisit, umepal pa.
TONY'S POV
Hindi ko mapapatawad si Lyka kung uulitin niya ang ginawa niya kay Rain. Inaabuse niya ang bata.
"Wag ka nga Tony! Bwisit ka! Sinira mo mga plano ko!" Galit na sabi ni Lyka habang kinuha ko si Rain.
"Selfish ka Lyka! Happy na nga sila ni Stephanie, ginulo mo pa! Bullshit!" I said and walked away. Ipapasyal ko muna tung si Baby Rain.
-
A/N: Wello