{~μια εβδομάδα μετα~}
"Μάρα!"φωνάζει ο Ερμης από μακριά και μαζί με τον Άλεξ έρχονται προς το μέρος μου
"Λοιπον κορίτσια ακούστε!Το βράδυ κάνει πάρτι ένας φίλος μας σε ένα μπαράκι θα έρθετε?"ρωτάνε εμένα και την Μελίνα
"Φυσικά!"λέει η Μελίνα και της χαμογελάει ο Ερμής..
Αχ τους μωρέ!
"Εμ..εγώ δεν ξέρω!"λέω
"Έλα ρε μωρό μου!Όλοι εκεί θα είναι!"λέει ο Άλεξ και με κοιτάει
"Ναι ρε Μάρα!Μην με αφήνεις και εμένα μόνη μου!"λέει η Μελίνα
"Καλα.."
"Τι καλά?Θα έρθεις?"με ρωτάει με ανυπομονησία ο Άλεξ..
"Ναι!"λέω και μου χαμογελάει
"Αλέξανδρε!Ερμή!"φωνάζει κάποιος τα αγόρια..
Κοιτάμε προς το μέρος που ακούστηκε η φωνή και βλέπουμε τον γυμναστή..
"Τι κάναμε πάλι κύριε?"ρωτάει ο Άλεξ βαριεστημενα και γελάω
"Ελάτε εδώ τώρα!"φωνάζει ο γυμναστής και ο Άλεξ με φιλάει πεταχτα και φεύγουν...
Πάνε στον γυμναστή και κάτι τους λέει...
Μετά φεύγουν και μπαίνουν στο γυμναστηριο...
"Ωραία θα περάσουμε και αυτή την παρασκευή!"λέει η Μελίνα ενθουσιασμένη
"Ναι,ναι τέλεια!"ειρωνεύομαι
Μου χαμογελάει στραβά...
"Για πες..κάνατε τίποτα με τον Άλεξ?"με ρωτάει η Μελίνα πονηρά
"Όχι..."λέω
"Γιατί?"με ρωτάει
"Γιατί απλά δεν είμαι έτοιμη ακόμα!"λέω κάπως απότομα
"Καλά ντε!"λέει και γελάμε λίγο
Ερχετε ο Μιχάλης και ο Ραφαήλ προς το μέρος μας..
"Γεια σας!"λέει ο Μιχάλης κεφατος..
"Γεια!"λέω και του χαμογελαω ενώ σηκώνομαι να τον αγκαλιάσω..
Τον αγκαλιαζω και κάθετε δίπλα μου...
"Τι κάνετε?"ρωτάει Ραφαήλ...
"Καλά μια χαρά!"λέει η Μελίνα
"Ο Μάριος?"ρωτάω
"Εμ..νομίζω τώρα θα κοιμάται!"λέει ο Ραφαήλ
"Εμείς έχουμε σχολείο και αυτός κοιμαται!"λέω και ξεφυσαω
"Ναι,drama queen,εχθές ο Μάριος ήταν με μια κοπέλα.."λέει ο Μιχάλης
"Εε και τι ρε παιδιά?Τον κράτησε η κοπέλα ξύπνιο?"λέω
"Αχ δεν καταλαβαίνει κιόλας!"λέει ο Μιχάλης στον Ραφαήλ
"Αααα!!!Ντροπή!"λέω αφού έχω καταλάβει τι έκανε εχθές ο Μάριος μας..
Γελάνε όλοι
"Πάμε κυλικείο?"μας ρωτάει ο Ραφαήλ
"Αχ δεν μπορώ!Βαριέμαι απίστευτα πολύ!Που να πηγαίνουμε μέχρι εκεί!"λέω βαριεστημενα
"Καλα drama queen μου,θα πάω με την Μελίνα!"λέει ο Ραφαήλ και ο Μιχάλης γελάει λίγο...
Φεύγουν ο Ραφαήλ και η Μελίνα από το παγκάκι που καθόμασταν και πάμε κυλικείο...
"Να σου πω!"λέει ο Μιχάλης
"Να μου πεις!"λέω και γελάω μόνη μου
Με κοιτάει περίεργα.."το βράδυ θα έρθεις σπίτι?"με ρωτάει
"Εμ..όχι..νομίζω!"
"Καλά..."λέει στεναχωρεμενα
"Τι έπαθες τώρα τζουτζουκο μου?"τον ρωτάω
"Χώρισα με την Ειρήνη και δεν θα έχω παρέα πλέον.."λέει στεναχωρεμενα
"Γιατί χώρισες με την Ειρήνη?"τον ρωτάω
"Γιατι απλά δεν τεριαζαμε!"λέει
"Σε πειράξε πολύ?"τον ρωτάω
"Όχι..Αφού δεν τεριαζαμε...Και πάλι καλά που το καταλάβαμε νωρίς και δεν πρόλαβε να πληγωθεί κάποιος!"λέει
"Πόσο καιρό έχει που χωρίσατε?"τον ρωτάω
"Τρεις μέρες!"λέει
"Εντα-"πάω να πω αλλά τα δυνατά μεγάφωνα στην αυλή με διακόπτουν..
"Το Α4 θα κάνει κενό τρεις ώρες..Οπότε μπορεί να φύγει!"φωνάζει η διευθύντρια
Κοιτιομαστε με τον Μιχάλη και σηκωνομαστε πάνω...
"Θα φύγουμε!Θα φύγουμε!"λέμε ταυτόχρονα και χοροπηδάμε..
Ναι από ότι καταλάβατε εμείς είμαστε το Α4...
Τέλεια!
Εκείνη την ώρα ερχετε ο Ραφαήλ με την Μελίνα
"Άντε γεια!"λέει ο Ραφαήλ
"Ναι ρε καλή φάση!Με τρίωρο!"λέει ο Μιχάλης
"Μάρα θα έρθεις σπίτι μου?"με ρωτάει η Μελίνα
"Ναι!"λέω.."θα πάμε πρώτα στο δικό μου όμως γιατί θέλω να πάρω τα πράγματα μου!"λέω.
"Γιατί μετακομίζεις?"με ρωτάει ο Ραφαήλ
"Όχι καλέ!Το βράδυ θα βγούμε και πρέπει να ετοιμαστούμε!"λέει η Μελίνα και τα αγόρια γελάνε..
Το κουδούνι κτυπαει και πετάγομαστε και οι τέσσερις από το παγκάκι..
Πάμε στην τάξη μας και αφού πάρουμε της τσάντες μας κατεβαίνουμε και πάλι στην αυλή για να φύγουμε...
"Που πας μωρό μου?"με ρωτάει ο Άλεξ...
"Δεν άκουσες?Το Α4 κενό τρεις ώρες!"λεω και ξεφυσαει
"Θα είσαι στο σπίτι όταν γυρίσω?"με ρωτάει
"Ναι μωρό μου!"του λέω και η Μελίνα με τραβάει και φεύγουμε από εκεί...
Βγαίνουμε από το σχολείο και αρχίζουμε να περπατάμε...
Μέσα σε δέκα λεπτά το πολύ έχουμε φτάσει σπίτι μου...
Μπαινουμε μέσα γρήγορα και αρχίζουμε να ανεβαίνουμε τα σκαλιά..
Περνώ μια τσάντα μου και ανοίγω την ντουλάπα μου...
Βάζω μέσα αρκετά ωραια ρούχα για πάρτυ....
Η Μελίνα έχει πάρει μια άλλη μικρή τσάντα και την γεμίζει με τα αξεσουάρ και τα καλλυντικά μου...
"Εε!Φτάνει!"λέω και της δειχνω την τσάντα
"Καλά,συγνωμη!"λέει
Γελάω λίγο...
Αρχίζουμε πάλι να κατεβαίνουμε τα σκαλιά και μετά από λίγο φεύγουμε από το σπίτι...
Αρχίζουμε να περπατάμε και σε λιγότερο από πέντε λεπτά έχουμε φτάσει σπίτι της...
Μπαίνουμε μέσα και οι γονείς της δεν είναι εδώ
"Που είναι οι γονείς σου?"την ρωτάω...
"Στην δουλειά!"λέει αδιάφορα..
"Αύριο φεύγουν Αυστραλία για δύο εβδομάδες!"λέει μετά από λίγο
"Γιατί?"την ρωτάω ενώ ανεβαίνουμε τα σκαλιά
"Γιατί πρέπει να τακτοποιήσουν κάτι δουλειές.."λέει και πάλι αδιάφορα
Φτανουμε στο δωμάτιο της και μπαίνουμε μέσα..
Αδειάζω τα ρούχα μου πάνω στο κρεβάτι...
Περνει και αυτή τα ρούχα της από την ντουλάπα και τα βάζει πάνω στα δικά μου...
"Τι λες να βάλεις?"με ρωτάει...
"Εμ..δεν ξέρω!"λεω κοιτοντας τα ρούχα
"Ναι,ούτε εγώ!"λέει
"Αχ έφερες και αυτό?Πωω είναι το αγαπημένο μου!Σου πάει πολύ!"λέει και σηκώνει ένα φόρεμα..
"Αυτό να βάλω δηλαδή?"την ρωτάω...
"Ναι!"λέει
"Ωραία!Πάω να το κάνω πρόβα!"λέω και πάω μέσα στο μπάνιο...
Αφαιρώ τα ρούχα μου και αφου βάλω το φόρεμα που περισσότερο μοιάζει με φούστα και μπλούζα πάω έξω..
"Κούκλα...Αλλά για δοκιμασε και αυτό!"λέει η Μελίνα και μου δίνει άλλο ένα ρούχο μου...
Πάω στο μπάνιο και το δοκιμάζω και αυτό...
~μετα από δύο ώρες!~
"Αααα!Δοκίμασε και αυτό!"λέει η Μελίνα
"Μελίνα!Δεν δοκιμάζω τίποτα άλλο!Εδώ και δύο ώρες έχουμε κάνει πρόβα όλα τα ρούχα μας και εχουμε δοκιμάσει ολα τα μακιγιάζ που μπορεί να σκεφτεί ανθρωπινο μυαλό!"λέω γρήγορα..
"Καλά ντε!Αλλά πρέπει να αποφασίσεις πιο θα βάλεις!"λέει
Το κινητο μου κάνει τον ήχο του μυνήματος..
Το περνώ στα χέρια μου και ανοίγω το μήνυμα μου...
Άλεξ<3
Που είσαι μωρο μου?
Εγώ:
Είμαι ακόμα στην Μελίνα..εσύ σχολασες?
Άλεξ<3
Ναι,εσύ δεν θα έρθεις?
Εγώ:
Μάλλον όχι μέχρι το βράδυ!
Αλεξ<3
Έλα ρε μωρό μου!:'(
Εγώ:
Θα με δεις το βράδυ μωρό μου!<3
Άλεξ<3
Καλά!:''(
Εγώ:
Σ'αγαπω!<3
Αλεξ<3
Και εγώ μωρό μου!<3
Και με αυτό του το μύνημα κλίνω το κινητο μου..
"Με ποιον μιλούσες?"με ρωτάει η Μελίνα
"Με τον Άλεξ μου!"λέω και γελάει λίγο
|•το βραδυ•|
"Άντε πάμε να ετοιμαστούμε!"λέει η Μελίνα και με σηκώνει από τον καναπέ...
Βαριεστημενα σηκώνομαι και αρχίζουμε να ανεβαίνουμε τα σκαλιά...
Παμε πάνω και με βάζει να κάτσω σε μια καρέκλα...
Αρχίζει να με βάφει..
Είναι το καλύτερο συναίσθημα εβερ όταν σε βαφει αλλος...
Αυτό που νιώθεις να σου κάνει διαφορά με πινέλα και σφουγγαράκια και και εσύ δεν μπορείς να δεις τι σου κάνει επειδή δεν έχεις καθρέφτη...
"Έτοιμη!"λέει η Μελίνα και διακόπτει της σκέψεις μου...
"Ευχαριστώ πολύ!"λέω ενώ κοιτάζομαι στον μικρο καθρέφτη..
Κάθετε στην καρέκλα και αρχίζει να βάφετε..
Εγώ περνώ τα ρούχα μου από το κρεβάτι και πάω να ντυθώ...
Μπαινω στο μπανιο και αφού κάνω ένα γρήγορο ντουζ ντυνομαι..
Βγαίνω έξω και βλέπω την Μελίνα βαμμένη..
"Κούκλα!"λέμε η μία στην άλλη ταυτόχρονα..
"Πωω!Αυτά τα ρούχα φτιάχτηκαν για εσένα!"λέει και με κοιτάει
"Ευχαριστώ!"λέω και της χαμογελαω
"Πάω να ντυθώ και εγώ!"λέει και μπαίνει στο μπάνιο...
Κάθομαι στο κρεβάτι και μπαινω στα μυνηματα...
Άλεξ<3
Έτοιμες?
Εγώ:
Σε λίγο..
Άλεξ<3
Εντάξει μωρό μου!Τα λέμε!<3
Εγώ:
Σ'αγαπω!<3
Άλεξ<3
Και εγώ!<3
Κλίνω το κινητό μου μόλις ακούω την πόρτα του μπάνιου να ανοίγει
"Θέα!"λέω με θαυμασμό στην Μελίνα..
"Τα παραλες!"λέει
"Καθολου!"της λέω και χαμογελαει
"Πάμε?"με ρωτάει
"Ναι!"λέω και κατεβαίνουμε τα σκαλιά...
Το κουδούνι κτυπαει...
.................
Γεια σας μονοκερακια!!❤🦄
Τι κάνετε?Πως είστε?😍
Ελπίζω να είστε όλοι και όλες καλά!❤
#η μικρη ολανδεζα youtube😂
Λοιπον...😁
Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο??😳
Ελπίζω να σας άρεσε!😊
Σποιλ:
•
•
•
•
•
•
•
Χαχαχαχαχα!Δεν σας κάνω!!!❤
Αιμ μπιτσ ενντ άι νο ιτ!😂
~ελευθερη μεταφραση~😳
I'm bitch and i know it!😭
Ναι..αυτά!😋
Πατηστε...🌟🌟🌟
Και αφήστε σχολιακια!🙄🙂
Love ya!❤