Her şeyin bir başlangıcı vardır, değil mi? Bazen hiç çıkamayacağın yollara girersin. Zorlanırsın. Birinin seni bu zorlu yoldan kurtarmasını istersin.
Her gün o kişiyi bekledin. Hayatını değiştirecek, seni bu hayattan kurtaracak kişiyi. Ama artık umudun kalmamıştı. O kişinin geleleceğine inanmıyordun.
Odanın kapısının sertçe açılmasıyla kafanı direk kapıya ve gelen kişiye baktın.
Hayatını mahfeden adam. Baban.
Sen;
-Ne var?
Yavaşça yanına geldi ve önüne bir kağıt attı.
Baban;
-Yarın okula başlıyorsun.
Sen;
-Neden? Benim yaşantım seni ne ilgilendirir.
Diye çıkışınca babandan bir tokat yemiştin.
Baban;
-Büyüyünce başıma kalma. Git oku.
Sen;
-Sırf seninle yaşamamak için okul okuyacağım. Şimdi lütfen çık.
Dediğinde ikiletmeden kapıyı çarparak gitti. Yatağa oturup ağlamaya başladın. Yatağın altındakı kutuyu alıp açtın. Annenin fotoğrafını eline alıp söylenmeye başladın.
Sen;
- Anne... Neden beni bu adamla yalnız bıraktın? Seninle güzel bir hayatımız olabilirdi. Sen mutlumusun bilmiyorum ama ben hiç mutlu değilim.
Diyip hıçrarak ağlamaya başladın. Sonra bağırarak eşyaları yere attın. Kısık bir sesle.
Sen;
-Senden nefret ediyorum. Keşke annem yerine sen ölseydin.
Ağlayarak uyuya kalmıştın. Uyandığında baban başındaydı.
Baban;
-Kalk artık. İlk günden geç kalma.
Etrafa baktı ve gitmeden önce şunları dedi.
Baban;
-Şu annenin eşyalarını ben atmadan sen kaldır.
Babanın kelimesinden sonra yataktan hızla kalkıp babanın arkasından bağırdın.
Sen;
-Onlara dokunursan seni yaşatmam.
Hızla yanına gelip saçlarını eline doladı.
Baban;
- Ne cüretle bana bağırırsın ha.
Sen;
-Bırak beni. Çek o pis ellerini.
Dediğin gibi suratına yediğin tokat ile sarsılmıştın.
Hızla yataktan kalkıp bileğini sertçe tuttun.
Sen;
-Bir daha bana tokat atarsan hiç acıman seni kendi ellerimle öldürürüm. Anladın mı ? O karın ve kızınıda benden uzak tut. Sizden kurtulmak için elimden geleni yapıcam.
Diyip banyoya girdin. Kısa bir duş alıp çıktın.
Bunları giyip evden çıktın.
Sen;
- Bu adamdan kurtulmak için okul okuduğuma inanmıyorum. Zaten hayat bana ne zaman güldü ki.
O sırada telefonun ve kulaklığın elinden düştü.
Sen ;
-Lanet..
Edip yer eğildin ve telefonunla kulaklığını aldın.
Oflaya Puflaya okula girdin. Tabi ki her hikayedeki veya dizideki gibi herkes sana bakmıyordu.
Okula girip sınıfını buldun ve cam tarafının 3.sırasına oturdun.
**********
Okulun çıkış zili çalınca çantanı toplayıp hızla okuldan çıktın. Yavaş bir şekilde eve giderken birden bacağına şirin mi şirin bir kız çocuğu yaptı.
Gülümseyerek ona baktın. Yere eğilip boylarınızı aynı hizaya getirip gülerek konuştun.
Sen;
-Merhaba sen kimsin böyle?
Küçük kız;
-Abla beni yanına al. Aaa geliyor.
Diyip arkana geçti. Sende ayağı kalkıp gelen kişiye bakıp.
Çok yakışıklı ve tatlı biriydi. Gülerek size doğru geliyordu.
Suga;
-Min hee gel buraya.
Küçük kız;
-Gelme abi.
Min hee yi hemen kucağına aldın. Oda sana sarıldı.
Sen;
-Sen kimsin?
Sana bakıp konuştu.
Suga;
-Abisiyim. Peki sen?
Min hee direk söze atladı.
Min hee;
-Ben onu çok sevdim abi. O benim ablam, değil mi?
Diyip sana baktı. Başını sallayarak ona karşılık verdin.
Sen;
-Evet ben senin ablanım.
Suga'ya bakıp devam ettin.
Sen;
-Kardeşimi neden kovalıyorsun acaba?
Suga;
-Eve gidelim diyince parktan kaçtı. Gelmicem dedi.
Min hee'ye bakıp
Sen;
-Abini neden üzüyorsun ablacığım. Hadi eve git.
Min hee;
-Hayır ben seninle gelmek istiyorum. Beni kendi evine götür.
Diyince içine bir korku girdi. Suga anladı ve.
Suga;
-Bir sorun mu var?
Sen;
-Ha-Hayır. İyiyim sağol.
Min hee'yi kucağından indirip. Eğildin.
Sen;
-Hadi abinle eve git.
Min hee;
- Ben seninle bir daha görüşmek istiyorum abla.
Sen;
-Telefon numaramı abine veririm. İstediğinde ararsın beni. Olur mu?
Min hee heyecanla ellerini çarpıp yanağından öptü ve abisine koştu.
Sende dikleşip karşındaki çocuğa baktın.
Sen;
-Pardon tanışmadık.
Elini uzatıp.
Sen;
-Ben (adın).
Suga;
-Bende Min Yoongi. Kısacası Suga diyebilirsin.
Sen;
-Peki. Şey telefonunu alsam.
Dediğinde Suga çıkarıp telefonunu verdi. Numaranı kaydedip telefonu suga'ya verdin.
Son kez Min hee'yi öpüp gittin.
*********
Tam uykunun kollarına bırakmışken kendini telefonun çaldı. Hiç bakmadan açtın.
Sen;
-Alo?
Suga;
-Alo.
Sen;
-Suga? Ne oldu?
Suga;
-Min hee senin sesini duymadan uyumicakmış.
Güldün ve Suga o sırada telefonu Min hee'ye verdi.
Min hee;
-Abla?
Sen;
-Efendim canım?
Min hee;
-Bana ninni söyler misin?
Sen;
-Tani ki.
*Ninni söylersin*
Suga;
-Sesin güzelmiş.
Sen;
-Teşekkür ederim.
Suga;
-Uykun gelmedi mi?
Sen;
-Hayır uykum kaçtı.
Suga;
-Nerde oturuyorsun? Gelip seni alıyim dolaşırız biraz.
Sen;
-Olur. Atarım konumu.
Suga;
-Bekliyorum.
Bunları giyip beklemeye başladın. Telefonuna mesaj gelince aşağı indin.
Suga kapıda bekliyordu. Beraber yürümeye başladınız .
Suga;
-Tek mi yaşıyorsun?
Sen;
-Hayır adi babam ve onun eşi ile yaşıyorum.
Suga;
-Nasıl yani?
Diyince olan biten herşeyi anlattın.
O sırada Han nehrine vardınız. Suga bir anda sana döndü.
Suga;
-Sana bir şey söylemek istiyorum.
Diyip ensesini kaşıdı. Bu hali çok tatlıydı.
Sen;
-Seni dinliyorum.
Suga ellerini tutup gözünün içine baktı.
Suga;
-Seni bu hayattan kurtarmak istiyorum. Bunları öğrendikten sonra seni o adamla yalnız bırakamam. Seni seviyorum (adın).
Gözlerinden düşen yaşlara engel olamıyordun.
Sen;
- Hayatımı değiştir Suga.
Diyip ağlayarak suga'ya sarıldın. O da o huzur dolu kollarını sana sardı.
Taaa ki...
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Parti 2 gelicek. İki okumalar. Yeni bölümü nasıl buldunuz.