Chapter 63
Vince’s POV
“Teka.. Nagseselos ka ba?” Tanong ko sa kanya. Sana oo.
“Selos?!! What?!! Hahahaha! Saan naman ako magseselos?!! Nagpapatawa ka ba?!! Hahaha!!” Tawa naman nya ng malakas. Ayy, akala ko pa naman nagseselos sya. :’(
Dahan dahan kong inalis yung pagkakahawak ko sa kamay nya, “Ah. Hehe. Bakit ka nga naman magseselos? Ang tanga ko talaga. Hahaha!” Tumawa pa ako. Hayy. Pero sa kaloob-looban, sobrang sakit pala. Bakit ba kasi napaka-torpe ko?Ilang taon ko ng itinatago to. Peron i-isang beses, wala akong mahanap na tyempo para umamin.
“Tanga ka naman talaga! Kaya wag ka ng magtaka! Tss. Pag hinanap ako no Prof. Bermudz, pakisabi umalis na ko! Ayoko kasing MAKAABALA sa mga naglalampungan sa SARILI nyang office.” Sabi nito at bigla akong inirapan. Naglakad na rin syang papalayo sa amin.
Hindi ba talaga sya nagseselos? Hindi ko alam pero napa-ngiti ako. Mukha kasing nagseselos sya. Mukha lang. Pero sana.. totoo.
“Abigail, aalis na rin ako ha?” Sabi ko naman kay Abigail na ka-classmate ko.
“Ha? Bakit naman? Eh wala pa si Sir ah?”
“Wala na si Kyla eh.”
“Huh?”
“Ha?! Wala wala!! Sige, aalis na ko.” Sabi ko at lumabas na. Kaya lang naman ako pumayag kasi sa pagkakaalam ko, makakasama ko dito si Kyla. Sa roleplay na gaganapin. Sana nga kaming dalawa ang bida.
Naglalakad ako ngayon sa may hallway. At syempre, halos lahat ng madadaanan kong babae lahat ng mata nila ay nakasunod sa akin. Ganun ako ka-gwapo. ;) Si Kyla lang naman ang hindi nagagwapuhan sa kin eh. =_=
Napatigil ako sa paglalakad, “Kanina mo pa ko sinusundan? Akala ko pumasok ka na sa next class mo?!” Sabi ni Kyla kay Luke.
“I just want to be sure kung saan ka ba pupunta.” Sabi naman nito.
Tangna. May gusto ba to kay Kyla?! Kung pagsalitaan nya noon si Kyla! Tas ngayon?!!! Sh*t.
“Kyla!!” Tawag ko kay Kyla dahilanan para mapalingon silang dalawa sa akin.
“V-Vince?”
“Hahatid na kita sa next class mo!” Sabay higit ko sa kanya palayo kay Luke.
Sana ganun kadali ang umamin.
Ang umamin sa kanya na mahal ko sya.
Minsan kasi, mas mabuti ng magmahal ng palihim at patago dahil kadalasan ang pag-amin ng nararamdaman ay simula ng pag-iiwasan.
Ivan’s POV
“We’re married. And yes, we’re living in the same house.”
“We’re married. And yes, we’re living in the same house.”
“We’re married. And yes, we’re living in the same house.”
Hindi ko pa rin makalimutan ang mga salitang yun. Ilang beses kong nirereplay yun sa utak ko. Pero, hindi ko talaga maintindihan. Paano nangyari yun? In a relationship pa lang sila… Tas ngayon… Married na agad? Huh?
“Ughh!” Itinungo ko ang sarili ko. Kainis!! Bakit ba ang gulo gulo ng sitwasyon ko ngayon?! Ugh. Kailangan kong tanungin si Austin ang tungkol dito. Asan na ba ang gagong yun?! Kailangan kong maliwanagan.
Mukhang malelate yun ngayon ah, “Asan na ba -----“ Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil isang babae ang pumunta sa harapan…. Si..
“I’m Hannah Scott. New transferee here. Nice to meet you all.”
Dito sya papasok? At aksidenteng nagtama ang mga mata namin. Mukhang nagulat din sya pero kaagad naman nya akong nginitian.
“Ok Ms. Scott. You may go back to your seat.” Sabi ng Prof. namin. Bumalik na sya sa upuan. Medyo malapit ito sa akin. Isang upuan lang ang pagitan namin. Hindi ko pala sya napansin kanina. Lutang na lutang kasi talaga ako. Halos hindi nga ako makatulog kagabi kakaisip sa mga nagyayari ngayon sa akin.
“You’re late Mr. Salvatorre.” Sabi ng Prof. ng pumasok si Austin sa room.
“Sorry Sir.” Ayun na lamang ang nasabi ni Austin at naglakad na papuntang upuan nito.
Nakaramdam ako ng kaba. Gusto ko syang muling tanungin tungkol dun sa kagabi. Baka naman nagjojoke lang sya non.
“Natauhan ka na ba? Natauhan na akin na sya at wala ka ng magagawa?” Napa-yukom ang mga palad ko. Akin si Alisa. Ako ang mahal nya.
I laughed, “Sa ngayon. Austin.. May amnesia sya kaya kayang-kaya mo syang angkinin. Paano pag bumalik lahat ng alaala nya? Hindi pang-habang buhay yan. Panandalian lang.” Sabi ko sa kanya ng hindi rin sya nililingon. Parehas lang kaming nakatingin sa may board para hindi kami mahalata ng Prof. Yung iba nga ay natutulog, nagtetext lang.
“She’s learning to love me, Ivan.” Mas lalong napayukom ang mga palad ko. Isa pang salita at masasapak ko na ang lalaking to, “Hugs, holding hands, kisses, she’s responding everything I did to her.”
*BOGSH*
“AUSTIN! UGHHHHH!”
*BOGSH*
Binalikan nya rin ang mga suntok ko sa kanya. Pilit kaming pinipigilan ng mga ka-klase naming mga lalaki at ni Aaron at Josh pero hindi kami nagpapapigil at pilit pa ring ipinagpatuloy ito. Galit ako. Galit na galit.
*BOGSH*
“MR. SY!!! MR. SALVATORRE!! WHAT’S HAPPENING?!! GET OUT OF MY CLASS!!” Padabog kong kinuha yung bag ko at lumabas ng classroom. We really made a scene. Nakakainis. Kahit mga tables nagulo na at wala silang ka-ideya ideya kung bakit ko sinuntok si Austin.
Pumunta muna ako sa garden ng school. Sobrang tahimik. Wala pang mga estudyante dahil may klase pa. Napapikit ang dalawa kong mata.
“Hubby!”
Tawag sa akin ni Alisa noon. Ang sarap balik-balikan.
“I love you.”
Sabay halik nya sa ilong ko. Kung pwede lang ibalik ang nakaraan eh di sana naipakita ko sa kanya na she deserves to be love back.
Unti-unting may tumulong luha sa mga mata ko. Paano ko sya maibabalik sa akin?
Nakakasama ko sya. Nakikita ko sya araw-araw. Pero pakiramdam ko, hindi sya ang dating Alisa na mahal na mahal ako. Pakiramdam ko, ang layo-layo na ng agwat naming dalawa. Parang pilit kaming pinaglalayo ng tadhana. Wala akong nagawa noo. Gusto kong lumaban. This time, ako naman yung lalaban para sa aming dalawa. Dati kasi, ipinaglaban ko pero matagal na palang hindi akin. Ngayon, alam kong may ipaglalaban ako.
Ilang oras akong nagi-stay sa may garden. Inaantay na mag-break time. Gusto kong makasama si Alisa. Gusto ko syang mayakap. Gusto ko syang halikan. Pero hindi ganun kadali yun.
****
Naglalakad ako ngayon sa may hallway. At ang lahat ng mata ng mga babae ay sa akin nakatingin. Sh*t! Bakit ba kasi ang gwapo ko? Teka.. Asan na ba si Vince? Inexcuse yun kanina eh.
“Bf..” Iyak ng isang lalaki. Parang kilala ko kung kaninong boses yun. Kay Aaron.
“Iiyak mo lang.” At mas kilala ko kung kaninong boses yun. Kay Alisa.
Dali-dali kong hinanap ang boses na yun. At nakita ko sila malapit sa vacant room na wala halos nadaan na estudyante. Nakayakap si Aaron kay Alisa at kung hindi ako nagkakamali ay naiyak. Nakayakap din naman si Alisa kay Aaron. Kanina naman sa loob ng klase parang walang dinadalang problema tong si Aaron, pero bakit ngayon. Ang galing talaga nyang magtago ng problema.
“Bakit break-up kaagad? Nakakainis.” Sambit ni Aaron habang nakayakap pa rin kay Alisa.
“Galit lang yun. Hindi alam ni Ianne ang sinabi nya. Subukan mo nalang ulit syang kausapin.” Sabi naman ni Alisa. Unti unti akong humakbang papalapit sa kanila. Pakiramdam ko, nagseselos ako. Aysh!
“Alisa. Aaron.” Tawag ko sa pangngalan nilang dalawa. Dahilanan para humiwalay sila dalawa sa pagkakayakap sa isa’t isa.
“Waaa! Pre!” At ako naman ang niyakap ni Aaron.
Hayy. Kahit kailan talaga. Isip bata tong si Aaron.
“Oh, anong problema?” Tanong ko sa kanya. Napatingin naman ako kay Alisa na medyo natatawa.
“Si Ianne. Break na kami.” Nagulat naman ako sa sinabi nya. Sobrang tagal na kaya nila Ianne tas biglang mangyayari to?
“B-Bakit? Anong nangyari?” Tanong ko. Hindi pa rin talaga ako makapaniwala.
Humiwalay sya sa pagkakayakap sa akin at kinuwento. Eh sya din naman pala may kasalanan. Dapat sinunod na lang nya si Ianne. Kilala ko si Ianne, may pagkaselosa talaga yun. Ganun din yun nung kami pa eh. Saka, ganun naman talaga mga babae. Haha.
Sabay sabay kaming tatlo na nagpunta sa may cafeteria. Ewan ko ba pero parang ang kasama naming ngayon ay si Alisa. Lagi na syang na-ngiti. Hindi tulad noong muli naming pagkikita dito sa Howard University. Hindi sya ganoon na-ngiti at tila laging may iniisip.
“Ako nalang bibili ng mga pagkain. But! Money down!” Sabi naman ni Aaron sa amin. Talagang nagagawa pang ngumiti ng gago.
“Hindi. Ako na magbabayad. Treat kita.” Sabi ko kay Alisa.
“Talaga? Haha. Sige. Thank you! ^_^” Sabi naman nito.
Gusto ko ngang itanong kong totoo ba talagang kasal na sila ni Aaron. Pero bakit hindi sinasabi sa public? Sa bagay, sikat nga pala si Austin. Hindi lang sa Pilipinas. Buong mundo.
Ng biglang tumunog ang cellphone nya. Kinuha naman nya ito at binasa. At mukang nagulat sya sa nabasa nya.
Alisa’s POV
Alisa, we will have an interview tomorrow. I’m sorry. Nalaman na kasi ng lahat na may girlfriend ako. Gusto akong interviewhin bukas. At dapat kasama kita. Ipapakilala na kita sa buong mundo na ikaw ang girlfriend ko. I’ll pick you up later. Wala ako sa school. Andito ako kina manager. Sorry again.
WHATTTTTTTTTTTTTTT? INTERVIEW? SERIOUSLY? And what?!! Ipapakilala nya ako sa buong mundo na girlfriend nya ako?!!! Oh noooooo. Baka magulo ang buhay ko. Saka, I’m not his girlfriend. I’m his wife. =_=
“You okay?” Tanong sa akin ni Ivan.
“Yeah.” Sabi ko sa kanya ng ibalik ko ang cellphone ko sa bulsa ko.
Interview? Wala akong kaalam-alam sa ganun.
****
Austin pick me up at exactly 4pm. Nag-intay ako pero hindi naman ganoon katagal.
“Sorry.” Sabi naman nya habang nagda-drive sya.
“Okay lang yun.” Alam ko naman kung saan sya nagsosorry. Para dun sa gagawin bukas. Sinabi kong okay kahit naman talaga sa kaloob-looban ko hindi pa ko handa bukas.
Ni-wala nga akong alam kung anong gagawin dun eh. As far as I know, sasagutin mo lang lahat ng mga questions nung interviewer. May napapanood naman kasi akong mga ganun sa tv. Eh I really have no idea pag sayo gagawin ang interview. Mamaya kung ano pang mga kinds of questions ang itanong nila. Hayyy. Maiistressed yata ako nito para sa paghahanda bukas.