INFFTP 10
Good Morning Sunshine.
Monday na. Dati, pag Monday pahirapan gumising. Pero ngayon, kusa akong nagising. At nakasmile pa ko. Nababaliw na ko. Seryoso.
Bumangon ako at nagumpisang maligo.
Kami na ni Alex.
Di parin ako makapaniwala.
“Thank you Alex. Thanks for always being there for me.”
“Di kita iiwan. Promise Cass. I love you.”
“I love you too, Alex.”
“A-ano ulit yun?”
Did I just say I love you too? Oh.my.gosh.
“Ha? Ah wala yun.”
“Hindi eh. Sabi mo I love you too, Alex”
“May sinabi ba kong ganun? Nabibingi ka na ata Alex.”
“Cass. Malinaw yung narinig ko. Diba diba? Di naman imagination yun eh?”
What’s the point of lying. Mahal ko naman talaga tong lalaking to.
“Oh eh alam mo naman pala, nagtatanong ka pa.”
“So... uhm ano ah tayo na?”
“Ayaw mo ata eh.” Akmang tatayo ako kunwari ng hinigit niya yung kamay ko at hinalikan ako.
Oh gosh. Malamang naririnig niya yung tibok ng puso ko sa sobrang lakas, parang gustong lumabas ng puso ko at magtatalon. Yung mga butterfly sa tiyan ko, nagwawala. Yung legs ko, nanlalambot. Yung halik niya, may spark. Parang fireworks. Oh Alex.
We separated a few moments after, pero magkadikit parin yung noo namin.
“I love you Cassandra.”
“I love you too, Alexander.”
So yeah, kami na officially. 08/03/2013.
Alam narin nila Sky, Sam at Mommy. Nagskype pa talaga si Alex kay Mommy nung sinagot ko siya para daw ibalita niyang kami na. Adik lang eh. Tuwang tuwa naman si Mommy, finally daw sinagot ko na.
Yung totoo Mommy? Gustong gusto mo na ko magkaboyfriend?! Hahaha!
I checked my phone, tapos na ko magbihis at magayos. Its 6:30AM. Ive got 2 messages. Both from Alex.
Fr: Baby Pogi
Good Morning Baby. Rise and shine. See you later. I love you. :*
This message was sent 5:30AM. Di ko pala nacheck phone ko kanina paggising.
Fr: Baby Pogi
Baby, I’ll be there in 10 minutes.
And another sent 5 minutes ago.
Bumaba na ko. Naabutan kong nagbbreakfast si Sky.
“Good Morning Sky.” Bati ko sabay kiss ko sa cheeks niya. Bakit ba nasanay ako eh.
“Cass.” He said in a warning tone.
Ayaw na niyang ikikiss ko siya simula nung naging kami ni Alex. Ang unfair. Bestfriend ko siya. At isa pa nasanay ako na touchy kay Sky. Di ko na nga siya pwedeng tawaging Love eh. Pati ba naman kiss at hug.
Nakakainis. Di naman dahil nagkaboyfriend ako, eh dapat may magbago na samin ng bestfriend ko. Hindi ako ganung tao, na nagbabago dahil nagkakalovelife.
I treasure my friends. When you became my friend, we’re friends forever. I always have it that way. And now that I have a boyfriend, I dont want anything to change. Not a single thing.
Alam ko naman kasi yung feeling na nagbago yung pakikitungo ng kaibigan mo sayo dahil nagkalovelife na siya. At ayaw ko nun. Kaya di ako magiging ganun. Kaso nakakainis tong si Sky. Hay.
“Sorry. Sorry Love. Wag ka na umiyak. Shh. Sorry.” Tas niyakap niya ko. Tsaka ko lang napansin na umiiyak na pala ko.
“Nakakainis ka kasi. Nakakainis ka talaga.” Mas lalo talaga akong naiiyak pag may yumayakap sakin.
Bumitaw na siya sa pagkakayakap niya ng may bumusina, si Alex na yun.
“Anjan na ata si Alex. Mamaya nalang. Bye.” Sabi niya sakin.
Di ko siya pinansin at lumabas na ko. Nakakasira naman ng araw.
Paglabas ko ng gate, andun na ang oh-so-hot boyfriend ko. Lumapit siya sakin at kiniss ako sa forehead. Napansin niya ata na namumula yung mata ko.
“Baby? Umiyak ka ba?”
“Ha? Hindi baby. Tara na baka malate tayo.”
Inalalayan niya ko papasok ng shotgun seat tapos pumasok na siya sa driver’s seat.
“Baby. Bakit ka umiyak?”
“Baby, di nga ako umiyak. Tara na.”
“Baby naman eh. Halata kaya sa mata mo.”
I dont want a relationship built on lies. So I’ll tell him.
“Si Sky kasi.”
“Oh anong meron kay Sky? Inaway ka?”
“Kasi ano. Mmm, baby? Nagseselos ka ba kay Sky?”
“Ha ano? Hahahaha. Hindi baby. Seloso ako, oo. Pero si Skyler yun. Parang kapatid mo na siya. Incest tignan kung magseselos ako sainyo. Bakit mo ba natanong?”
“Eh kasi, nagalit ata siya nung naggoodmorning kiss ako sa cheeks niya kanina. Eh nasanay lang kasi ako. Nakakainis kasi. Ayaw ko naman na may magbago dahil nagiba relationship status ko.”
“Naiintindihan ko.” Niyakap niya ko. “Alam mo akala ko hulog na hulog na ko sayo, may mas maihuhulog pa pala ko. I love it how you treasure your friends and people you love. Iba kang magmahal. Kaya mahal kita eh.”
He always know what to say. The right words at the right time.
Pag dating namin sa school, pinagtinginan agad kami ng mga tao. Malamang magkaholding hands kami tapos bitbit pa niya yung bag ko. Masanay na kayo. Akin tong gwapong to. Hahahaha
Nakita namin sa may labas ng CR si Ysa-bitch. Inirapan niya ako tapos nung akmang bubungguin niya ko sa braso, niyakap ako ni Alex para di niya ko mabunggo. Tss. Papansin talaga yung malanding yun. Di makamove on te? May girlfriend na yung tao. Jusko. Move on din pag may time.
Hours passed by like a blur and before I knew it, lunch na. Nasa table kami nila Sam, Sky, Ethan at Alex nang biglang tumayo si Alex sa upuan. Anong eksena?
“Attention everyone! I would just like everyone to know that this girl right here, Cassandra Bernardo, is now my girlfriend. Girls, pag may nanakit sainyo sa girlfriend ko, ako makakalaban niyo. At guys, simple lang, distansya o punerarya. Yun lang. Salamat.”
Feeling ko namumula na ko sa kahihiyan. Hinila ko siya palabas ng caf at dinala sa rooftop.
“Ano yun?! Nakakahiya naman yung ginawa mo. Kailangan mo pa ba talaga ipagsigawan?”
“Malamang! Mahal kaya kita! At girlfriend na kita, dapat lang proud ako sayo.”
“Pero nakakahiya yung ginawa mo.”
“Kinakahiya mo ko baby?” Tanong niya ng may malungkot na boses.
“Baby. Hindi ganun yun. Proud ako na boyfriend kita, kaso ano yung nalalaman mong punerarya at makakalaban. Nakakahiya baby. Baka iwasan nila kong lahat.”
“Dapat lang iwasan ka ng boys. Possessive kaya ako. You’re mine.”
“Yes. Im all yours. Pero-“
“Baby. Ayos lang yun. Winarningan ko lang naman sila, mamaya may lumandi sayo. O kaya may manakit na naman sayo. Di pwede yun.”
“Hay. Okay fine.”
“Galit ka ba baby?”
“Hindi baby.”
“I love you Baby.”
“I love you too Baby.”
Dismissal na. Nagpaalam muna kami ni Sam kay Alex, Sky at Ethan na mag-cr lang kami. Pagpasok ko palang ng CR, nawala na agad yung ngiti sa labi ko.
“Hi Cass.”
Maka-Cass. Close tayo?
Tss. I dont wanna be rude so nagsmile lang ako.
“Ahm can we talk?”
“I dont have all the time in the world Ysa. What is it?”
“Kasi, I just wanna say sorry. For you know the slapping incident at sa pagtataray ko sayo.” Tinaasan ko siya ng kilay. Sorry? So not her. “Ive realized na ang low pala nung ginawa ko sayo. And nakikita kong masaya sayo si Alex. So magmomove on na ko. I just wanna come clean. Maayos lahat. Para makapagmove on na talaga ko ng ayos.”
“Okay?”
“Okay? As in pinapatawad mo na ko?”
“Uh. Yeah?”
She hugged me. “Thank you! Thank you Cass. Sana we can be friends.”
“Lets see Ysa.”
“Thank you. You’re so nice. No wonder minahal ka ni Alex. Sige I better get going. Anjan na sundo ko sa parking. Bye Cass. Uh Bye Sam? Sam right?”
“Yeah.” Sabi ni Sam
“Bye.” Sabi ko kay Ysa. Tas umalis na siya.
Pagkaalis na pagkaalis niya, binatukan agad ako ni Sam.
“What was that for?”
“Stupid! Yung bitch na yun, makikipagayos sayo? Naniniwala ka ba talaga?”
“Malay mo naman nagbago na diba?”
“Ewan ko sayo, You’re too good to be true. Basta wag ka magtitiwala ng sobra dun. Bruha yun eh.”
“Hahaha! Ikaw talaga! Mag-cr na nga lang tayo. Baka mainip na sila kakahintay.”
“Basta sinasabi ko sayo. Ako, di ako palagay sa Ysa Montereal na yun. She’s still the cold-shiny-hard-plastic Ysa Montereal.”
****************
Ano guys? Tingin niyo? Mabait na ba talaga si Ysa or not? Comment comment <3
And I dedic this chap to @rrtrimotcha2014 <3 Thanks for voting sa Almost Perfect like every chapter. <3 Hart hart.