Vin's POV
Nasa library kami ni Sean at nagkakape
Bigla kasi ang lamig ng panahon parang uulan
"Tol nagbavibrate phone mo" i said to sean
"Si maui lang yan ayoko sagutin--- aray! Gago ka ba" sabi ni sean. Tinadyakan ko paa nya dahil pota nasa likod nya si maui
Patay kang bata ka.
"Sean? May problema ka ba? Bakit ayaw mo sagutin tawag ko?" Pagtataray ni Maui kay Sean
Namutla naman agad si sean hahahahahah
"Tol una na ko ha?" Sabay tapik ko sa balikat nya
Papalabas na ako ng school ng makasalubong ko si Jules nagmamadali
"Oh tol nagmamadali ka ba?" Tanong ko sa kanya
"Hindi no hahaha si sean?" Jules ask
"Nasa library nahuli ni maui hahaha gago kasi ayun" sabi ko sa kanya
"Tara na uwi na tayo tol uulan na ata" sabi ni jules agad na nya ko hinila papalabas ng school
"Nagmamadali ka talaga no? May date ka ba?" Pagtataka ko sa kanya
"Gago baka may jowa" sagot niya.
Bigla ng pumatak ang ulan at nagtatakbo kaming dalawa para sumilong sa waiting shed
"Puta nabasa nako" bwiset nabasa ako bigla naman naglabas ng payong si Jules "Tangina mo may payong ka pala" sabi ko at bigla nya ibinigay saakin
"Ayan lamunin mo" sabi nya "si demi ba yun?" Dagdag nya sabay turo sa babaeng nagpapaulan na si demi nga
"Lakas ng trip nun ah" sabi ko
"Gago payungan mo!" Sabi ni jules at pinagtutulak nya ko
Wala na kong nagawa
Tutal kawawa naman tong babaeng to nauulanan na at lumalakas pa ang ulan
Nilapitan ko sya at pinayungan
I look at her and her eyes were close habang nakangiti.
"Halaaa wala ng ulan?" Banggit nya at nawala ang ngiti sa labi nya
"Are u crazy?" Sabi ko ng dumilat sya matingin saakin
"Omo!" Sabay takip nya sa bibig nya at napaatras sya ng konti at i step forward naman dahil mauulanan nanaman sya "Omo. Bakit mo ko pinapayungan?" Pagtataka nya
"Si ano kase---" ituturo ko sana si Jules pero nawala sya sa waiting shed
Hayup
"Obviously-- umuulan. I saw you. Wala kang payong. So-- here." Sabi ko sa kanya at iaabot ko sana sa kanya yung payong pero ayaw nyang kunin
"No thanks! Ikaw nalang gumamit nyan. Okay lang ako, g-gusto ko magpaulan. Hehe." Sabi nya
Namumula nanaman yung cheeks nya
Hubby ba nya papulahin pisngi nya?
"W-wait" ayun tumakbo na sya at sinugod ang ulan
Vin's POV
"She's a bit weird" banggit ko habang tinitignan syang tumatakbo papalayo.
Demi's POV
So, wala ako naisip na gawin kung hindi tumakbo nalang papalayo kay Vin. Nagulantang ako at di ko alam gagawin ko.
Ikaw ba naman biglang sumulpot ang crush mo?!!!!!
Tumakbo ako hanggang makalayo sa kaniya at tuluyan na akong naligo sa ulan.
Sumilong ako saglit sa ilalim ng puno dahil napagod na ako kakatakbo.
*camera clicks*
"HOY GAGO!!" Sigaw ko sa lalakeng nagpicture saakin---
Leche, si Song!!!
"HAHAHAHAAHAHHA" nag iihit sa tawa ang loko pati ang kasama niyang si bobby
"Ano trip nyo!!" Sigaw ko sa kanilang dalawa
"Muka ka daw basang sisiw hahahahahah" sagot nitong si bobby sabay hawak sa tyan habang nag iihit ng tawa.
"Ah ganon" sabi ko at sinipa ko ang lusak para mabasa sila
"Hoy! Yung mahiwaga kong mukha baka mabasa!" galit na sigaw ni song habang tinatabingan ang mukha nya
Nagtatawa naman kami ni bobby habang tinitignan syang mag apply ng lipbalm.
"Burahin mo pic ko titigilan kitang basain" sabi ko at tuloy pa din ako sa pagtalsik ng tubig ulan sa kanila
"Oo na oo na!" Sigaw ni song habang diring diri sa tubig ulan na dumikit sa kaniya.
So ang ending basang basa kaming tatlo.
Nang makauwi ako agad ko inayos ang bag ko at pati mga notebook ko basa.
"Anong nangyari sayo?" Bati ni mama saakin
"Ano kase wala akong payong" sagot ko sa kaniya
"Ang dami payong dito di ka na natuto!" Pangsesermon nya saakin
Mama kasi ang bigat sa bag at nakakatamad magpayong.
Mapa araw, mapa ulan di ako gumagamit ng payong.
Agad ako naglinis ng sarili at nahiga na sa kama.
Napatulala ako sa kisame habang iniisip ang nangyari kanina.
Pinayungan nya ako.
Bumibilis nanaman ang tibok ng puso ko.
"Mag aassume na ba ako?!" Sabi ko sa sarili ko at nagtaklob ako ng kumot habang kinikilig palihim.
"Ano ka demi, kala mo nasa kdrama ka?"
"Wag ka umasa. Napadaan lang yon!"
Oo nababaliw na ako, kinakausap ko na ang sarili ko! T.T
Nevermind. Basta crush ko sya! At masaya ako!
-------
Napapadalas ang pag iiwan ko ng sticky note sa locker nya. Minsan nga twice a day kung maglagay ako. Hahahahaha!
Tuwing nakikita ko sya ginaganahan ako mabuhay.
Sya ang human power bank ko. Yiiieeeuut
"Dear crush,
Thank you dahil sayo naiinspired ako kumilos, huminga, mag aral, kumain, pumasok, at mabuhay ^_^"
Dali dali ko dinikit sa labas ng locker nya ang sulat ko at umalis agad.
Dumeretso ako sa canteen dahil naghihintay sila Rose saakin, ang sabi ko mag ccr lang ako hehehe.
"Kala namin nilamon ka na ng flush ng toilet" pagbibiro ni lauren
"Kala ko naman nadulas ka na at nabagok at nagka amnesia" dagdag nitong si rose
"Wow mga bes akalain nyo yun naisip nyo yun" sabi ko sabay irap.
"Hanggang ngayon hindi pa pumapasok si jazz?" Tanong ni lauren
"Oo eh, hindi rin nag oonline. I tried to call her pero kahit ring wala." Malungkot na sabi ni Rose
Half na kasi ng semester ang hindi nya pinapasukan. Kahit mga prof walang alam dahil hindi sya nagsabi.
Dati naman aabsent sya 1week straight normal iyon sa kaniya pero ngayon nag aalala na kami dahil 2 months nq syang hindi nagpaparamdam. Yes 2 fucking months!!
"Hindi na talaga ako mapakali, puntahan natin sya sa bahay nya now na" sabi ko sabay tayo sa kinauupuan ko.
"Yes sasabihin ko na sana yan" sang ayon ni rose
"Lets go girls" aya ni Lauren
Papalabas na kami ng cafeteria ng makasalubong namin ang younger brother niya na si Rick.
"Rick" banggit ni rose
"Yes?" Sagot ni rick
"Kamusta si jazz?" Tanong ko sa kanya
"Oo nga, nasaan na ba yung luka luka na yun? Buhay pa ba---" sabi ni lauren at binunggo namin siya
"Hmm, did she not tell you guys?" Sagot ni kapatid ni jazz
"Tell what?" Pagtataka ni rose
"She's back in Dubai, for good." Sabi ni rick, na dahilan ng pagkakagulat namin
"ANO?! NASA DUBAI NA SYA?!!!!" Pasigaw kong tanong
"LUKA LUKA TALAGA YON SASABUNUTAN KO YUN MAKITA NYO" sigaw din ni Lauren
"Dubai? Bumalik na sya don? Bakit? Whats her deal?" Kalmadong tanong ni rose
"You guys deserve to know that first, she didnt tell anyone even her Professors, I didnt expect that you also have no idea that she left philippines for her sake. Im sorry. Maybe she have a reason why she did that to you guys." Pagpapaliwanag ni rick
"Ano daw" pabulong kong sabi kila rose pagkaalis ni rick.
Binatukan naman ako ni Lauren
"Joke lang, naintindihan ko" sabi ko
"Baka nga may dahilan bakit di nya tayo sinabihan" sabi ni rosalie
Napa buntong hininga nalang kami.
Bakit kaya, at ano ang dahilan at di nya kami sinabihan na aalis na pala sya.
Di ba kami katiwa tiwala?
"Baka di na sya nagpaalam dahil ayaw niyang mag alala tayo" sabi ni lauren
"May dapat ba tayong ipag alala if ever?" Tanong ko
"Lets just trust her decision." Sabi ni rosalie at tumango nalang kami ni lauren.
----------
A/N
Again, Im sorry for super late update!
It took some time para maituloy ko itong kwento, binasa ko simula una paulit ulit dahil naiwala ko na ang notebook kung saan nakalagay ang flow ng kwento.
And nasira ang laptop so pahirapan ang pagtatype, plus sobrang busy ni author simula nung nag 3rd year college na sya, and now graduating na sya. (Skl) Im super stress at naisip kong gawin ulit ang bagay na nakakapagpawala ng stress ko, which is fangirlinggggg and writing stories.
So, here. Itutuloy ko na ito at tatapusin ko sa abot ng aking makakaya hahaha. I love this story, but I'm sorry dahil pinalitan ko ang ibang character. Like featuring BTS sya noon ginawa ko siyang Feat iKON ngayon dahil hindi na ako updated sa BTS but I still support them! Mianhae armys, please dont hate me. 😭
Im ikonic since mix and match era. So kaway sa mga iKonic! Lets fangirl together! ❤
Masyado na akong madaldal. Lmao.
Yun lang! Thank you so much sa nagsusupport pa din at naghihintay ng update.
Saranghaja!