Rainee POV.
"He is asking us to let you go"? Sabi ni Dad, hindi parin ma process ng utak ko sinabi ni dad.
Ano na naman kayang kabaliwan tong pinaggagawa ni Lolo Pika.
"He states in the letter, that he will be guiding you to find your self, he also states that you are not ordinary that you don't belong here".
Nakatungo lang ako habang nakikinig kay Dad.
"From the very beginning honey, we already knew that you are not ordinary but still you know how much we love you right"? Sabi ni mom.
Di ako sumagot kaya nagpatuloy lang sila, "he said he will be your new guardian that you already know him.
Is it true? Have you already meet him"? Tanong ni Dad.
"Yes Dad I know him".
"Is he good to you"? Sabi pa ni mama.
"Yes he is".
"Kung ganun anak, nasa saiyo ang desisyon kung sasama ka ba sa kanya o mananatili ka sa piling namin ng mama mo, but we will be very happy kung hindi ka aalis. Huwag kang mag alala anak, kung ano man ang maging desisyon mo, hindi ka namin pipigilan ng mama mo, basta maging masaya ka lang kung saan ka man pupunta okay na kami doon".
Hindi pa rin ako sumagot, nakatungo lang ako at tahimik na umiiyak, ang bait nila sa akin, pano ko sila magagawang iwan, pero paano ko rin matutuklasan kung sino ba talaga ako.
"Honey, don't worry okay lang kung ayaw mong sumama sa kanya, pwedi namin siyang kausapin ng papa mo", sabi si mama.
"Wife, let our child decide and support her decision". Sabi ni papa kay mama.
"Rainee honey"? Tawag sa akin ni Dad, diko na napigilan at napahikbi ako. My mom hug me tightly.
"My poor child. It's okay if you look for your parents just be sure that you will always take care of yourself okay".
I just nod at her and hug her back.
"I love you mom, dad so much"! Sabi ko sa kanila na tuluyan ng naiyak, we are just crying and hugging until Dad break our hugs.
"Sa makalawa daw ang alis niyo, pero bukas daw pupunta ka sa kanya at doon kana matutulog. Would that be okay with you"? Tanong ni Dad.
Tango lang sinagot ko sa kanya at sumisinghot singhot pa ako.
"Can we sleep altogether heheh" Sabi ni mama.
Tango lang din sagot ko.
Kinabukasan pagka gising ko, wala na sila sa kwarto, pag labas ko narinig ko silang nagtatalo sa loob ng room ko.
"Wife, huwag munang ilagay yan hindi naman niya magagamit yan doon eh", rinig kung sabi ni dad.
"Anong hindi kailangan niya ng hair blower nato para hindi siya sipunin".
"Pampabigat lang yan sa dala niya, yong importante lang ilagay mo".
Pagkapasok ko nagtatalo parin sila.
"Good morning guys", bati ko sa kanila at liningon ako.
"Honey, diba you need a hair blower there"? Tanong ni mama.
"Bumili ka nalang doon honey, pampabigat lang yan sa dala mo" sabi naman ni papa.
"Guys ako nalang mag iimpake okay"sabi ko sa kanila.
"Kasalanan mo to eh"
"anong ako ikaw kaya"
nagsisisihan pa talaga sila sa harap ko ah, ang cute nila promise.
"o siya sige na anak, labas na kami ni mama mo, mag impake kana jan at bumaba para maka pag almusal tayo".
'Opo'.
Pag tingin ko sa mga gamit na inimpake si mama puros mga dresses, I doubt kung magagamit ko to, kaya nga ako tinuruan lumaban ni lolo pika eh.
Yong mga jeans, shorts, blouses, shirts at leather jacket lang ang dinala ko at syempre my assassin outfit and sa shoes naman, sneakers lahat ng dala ko.
Pagbaba ko naka upo na sila mama.
"Come on sweetie lalamig na ang pagkain, tagal mo kasi".
'Sorry po'.
Pagkatapos naming kumain, ready na akong umalis.
"Mag iingat ka doon anak, huwag kang papalipas ng gutom at maligo ka araw araw" biro pang sabi ni mama na umiiyak na.
"Opo ma".
"Take care honey", sabi naman ni Dad.
"Pag nakita muna mga parents mo, bisitahin mo kami ah, tska kung pagod kana the house is always open to welcome you again".
"Thanks Dad", naiiyak kung sabi rito at niyakap siya ng pagka higpit higpit for the last time, "I promise mag iingat po ako para sa inyo".
Niyakap ko din si mama na iyak ng iyak.
"Basta mag iingat ka ah".
"Opo ma, kayo din po mag iingat kayo dito".
Nakasakay na ako ng kotse na maghahatid sa akin kay lolo pika, gusto pa sana nila akong ihatid pero hindi ako pumayag baka mas lalo lang silang mag drama.
Pag dating ko sa bahay ni lolo pika, nag ready na ako baka mamaya atakihin na naman ako nito.
To my dismay, wala akong nakita na paparating na dagger, instead naka upo ito sa salas na may mga kaharap na sobrang daming test tubes na may ibat ibang kulay na likido ang andon.
"What's that"?
"Time for your sense of taste".
Don't tell me ipapakain niya sa akin yan.
"So lo, what's that creepy liquids in the test tubes".
"It's poison".
"Ah potion! Pampalakas na naman ba yan", sabi ko sa kanya at naka tanggap na naman ako ng batok.
"POISON NOT POTION".
END.