Μερια Ευριδικης:
"Γιατι θελεις τοσο πολυ να με βοηθησεις?" Τον ρωτησα και εκατσα στο παγκακι...
"Σε ειδα χθες κατω στο εδαφος να κλαις και σημερα σε ειδα εξω απο μια εκκλησια παλι να κλαις ....δεν νομιζεις οτι αυτοι ειναι λογοι για να ερθω και για να σε βοηθησω Νικη.." μου ειπε.
"Δεν χρειαζεται να με βοηθησεις...ειμαι ενταξει" του ειπα..
"Εισαι σιγουρη?..γιατι τωρα αν φυγω δεν θα ξανα ερθω" μου ειπε και πηγε να φυγει αλλα τον σταματησα..
"Σταματα" του ειπα...
Αυτος γυρισε και χαμογελασε..
"Το ηξερα "ειπε και με πλησιασε...
"Δεν ειμαι καλα" του ειπα..
"Τι εχεις?" Μου ειπε και εκατσε διπλα μου...
"Με βρηκαν στην θαλασσα ψαρεδες και με εφεραν σε αυτο το νησι..
Εχω χτυπησει το κεφαλι μου και δεν ξερω ποια ειμαι" του ειπα..
"Μα αφου μου ειπες οτι σε λενε Νικη".
"Σου ειπα ψεματα για να μην αρχισεις τις ερωτησεις" του ειπα και ενα δακρυ κυλησε στο προσωπο μου.
"Μα καλα οι ψαραδες σε αφησαν ετσι...μονη...πανε καλα?" Μου ειπε θυμομενος μαλλον..
"Ο κυριος Δημητρης ηθελε να με βοηθησει αλλα τον εχασα στην αγορα...γι'αυτο εκλαιγα.." του ειπα..
"Γιατι δεν ηθελες να σε βοηθησω?" Με ρωτησε..
"Δεν σε ξερω...δεν ξερω τι θες να μου κανεις....δεν ειμαστε φιλοι και απο χθες.." του ειπα και εκεινος χαμογελασε..
"Εχεις πλακα το ξερεις" μου ειπε..
"Ευχαριστω" του ειπα και κοιταξα μπροστα..
" θα με αφησεις να σε βοηθησω εγω... να σε βοηθησω να βρεις την ταυτοτητα σου?" Με ρωτησε..
Εγω τον κοιταξαστα ματια....ελεγε την αληθεια... ηθελε να με βοηθησει.
"Ναι" του ειπα..
"Ωραια...ελα παμε" μου ειπε και μου κρατησε το χερι..
"Που θα παμε?" Τον ρωτησα..
"Πρωτα στην αδερφη μου για να μας πει και εκεινη την αποψη της..." ειπε..
"Στην αδερφη σου?" Τον ρωτησα..
"Ναι....η αδερφη μου ειναι η κοπελα που ειδες διπλα μου στην εκκλησια..την λενε Σαρα..."μου ειπε..
"Πιστευεις οτι μπορει να με βοηθησει να βρω τους δικους μου?" Τον ρωτησα..
"Παντα δινει λυσεις σε ολα τα προβληματα..." ειπε ο Γιωργος και μαζι σηκωθηκαμε απο το παγκακι..
Μαζι αρχισαμε να περπαταμε στους δρομους τις Σκιαθου για να παμε να βρουμε την αδερφη του την Σαρα..
"Εδω ειναι" ειπε και εδειξε ενα μπαρ..
"Δουλευει σε μπαρ?" Τον ρωτησα..
"Οχι... οχι απλα δουλευει...ειναι δικο της..." ειπε...
Μαζι μπηκαμε μεσα...
Ηταν ενας πολυ ωραιος χωρος..μαλλον εκτος απο μπαρ ηταν και καφετερια..
"Σαρα" ειπε ο Γιωργος και τοτε η ξανθια κοπελα γυρισε και μας κοιταξε..
"Γιωργο" ειπε αυτη με ενα χαμογελο και ηρθε κοντα για να τον αγκαλιασει.
"Ποια ειναι αυτη η ομορφη κοπελα" ειπε οταν με ειδε..
"Μια φιλη μου" ειπε ο Γιωργος αμεσως..
"Μονο φιλη" ειπε απο ενα τραπεζι ενα κοριτσι...
"Σκασε Ελισαβετ" ειπε ο Γιωργος...
"Μην μιλας ετσι στην αδερφη μου" ειπε η κοπελα διπλα στην Ελισαβετ η οποια ηταν ιδια ακριβως με την Ελισαβετ...μαλλον ειναι διδυμες..
"Γεια σου...με λενε Σαρα εσενα??" Ειπε η Σαρα και περιμενε να ακουσει το ονομα μου..
"Δεν το ξερω" ειπα και κατεβασα το κεφαλι μου..
"Τι εννοεις δεν το ξερεις?" Ειπε και κοιταξε τον αδερφο της... εκεινος εκανε νοημα να το αφησει και ετσι προχωρησαμε προςτο τραπεζι.
Εκει εκτος απο τα δυο κοριτσια... υπηρχαν και δυο αγορια..
Τα οποια δεν μιλησαν καθολου...
"Μηπως θελετε να σας βαλω κατι??"ειπε η Σαρα..
"Οχι..ειμαστε ενταξει" ειπε ο Γιωργος
και κατσαμε στο τραπεζι..
Εγω σιγα..σιγα αρχισα να τρομαζω και να ξανασκεφυομαι αυτο που εκανα...δεν επρεπε να του ζητησω να με βοηθησει..
"Κοριτσι μου εισαι καλα?" Ρωτησε η Ελισαβετ και εγω την κοιταξα...μαλλον το προσωπο μου και η εκφραση μου να εδειχνε ολα..
"Η κοπελα δεν ειναι καλα Ελισαβετ..ειχε ενα ατυχημα στην θαλασσα και της προκαλεσε αμνησια.." της ειπε ο Γιωργος..
"Οχι..." ειπε τρομαγμενη.... και ηρθε κοντα μου για να με αγκαλιασει.
"Ειμαστε εμεις εδω" ειπε και με αγκαλιασε γερα...
"Ευχαριστω" ειπα..
"Θα την βοηθησουμε..." ειπε η Ειρηνη..
"Ελα πιες λιγο χυμο" ειπε η Σαρα και μου εφερε ενα ποτηρι με χυμο..
"Παντως απο εδω ..απο το νηει μας δεν ειναι..." ειπε το ενα αγορι...
"Αυτο ειναι σιγουρο" ειπε το αλλο..
"Καλητερα θα ηταν να παμε πρωτα σε εναν γιατρο νατην δει και μετα να ψαξουμε για την ταυτοτητα της" ειπε η Σαρα και με κοιταξε...ειχε ενα λαμπρο χαμογελο και με εκανε και εμενα χαρουμενη.
"Ευχαριστω πολυ" ειπα...
"Μαριε ο πατερας σου μπορει να την δει σημερα;" ρωτησε ο Γιωργος..
"Ναι... θα τον παρω τηλεφωνο" ειπε ο Μαριος και εφυγε απο το τραπεζι που ειμασταν ολο μαζι ...και πηρε και το κινητο του...
"Ο Μαριος ειναι το αγορι της Σαρας" ειπε η Ειρηνη και εγω κοιταξα την Σαρα η οποια ειχε κοκκινησει..
"Εγω παω τουαλετα" ειπε το αλλο αγορι και εφυγε..
Εγω ηπια λιγο απο το χυμο μου και κοιταξα το πατωμα...
Δεν ενιωθα και πολυ καλα..
Ηταν πολυ γρηγορο ολο αυτο...
"Εισαι καλα?" Με ρωτησε ο Γιωργος.
"Ειμαι ενταξει" του ειπα..
Τα κοριτσια εκατσα στις καρεκλες τους .
"Παω λιγο εξω" ειπα και προχωρησα προς τα εξω...
Ο Γιωργος πηγε να με ακολουθησει αλλα η Σαρα τον σταματησε..
Εγω βγηκα εξω και ειδα τον Μαριο να μιλαει στο τηλεφωνο...
Μαλλον πηρε τον πατερα του τηλεφωνο...
"Ναι μπαμπα.. θελουμε να την δεις....οχι μπαπα δεν την ξερω την κοπελα....δεν ξερω τι θα την κανουμε...." ειπε στον πατερα του..
Εγω προχωρησα λιγο προς την αλλη πλευρα για να μην με βλεπει και εκατσα εκει...
Δεν ξερω ποια ειμαι.....δεν ξερω απο που ειμαι....δεν ξερω τιποτα..
Και τωρα αυτοι οι ανθρωποι θελουν να με βοηθησουν...αλλα δεν ξερω πως θα τα καταφερουν..
Και αν ειμαι μονη στον κοσμο...δεν προκειται να με θελουν εδω διπλα τους...απλα θα με αφησουν...
Ειδα την αντιδραση του Μαριου...σιγουρα με βαρια καρδια πηρε τον πατερα του και σιγουρα ετσι θα κανει και στην συνεχεια...
Ισως θα ηταν καλητερα ναφυγω...να τους αφησω...δεν αξιζει να τους κουραζω με τα δικα μου προβληματα...σιγουρα εχουν και εκεινοι τα δικα τους.
Σηκωθηκα πανω και προχωρησα προς το μαγαζι ...
Ειμουν ετοιμη να ανοιξω την πορτα για να μπω μεσα αλλα δεν το εκανα..
Απλα σταματησα εκει και αρχισα να σκεφτομαι διαφορα σεναρια...
Και ολα ειχαν κακο τελος για μενα...
Εβγαλα το λαστιχακι απο το χερι μου που ειχα και εδεσα τα μαλλια μου....
"Συγνωμη"..ειπα απο μεσα και ετρεξα χωρις να κοιταξω πισω....χωρις να τους πω αντιο....σιγουρα θα ηθελαν να με βοηθησουν αλλα εγω δεν νιωθω καλα...δεν ειναι σωστο..
Ετρεξα γρηγορα στους δρομους...αμαξια ετρεχαν απο εδω και απο εκει...
Εγω με το μαγιο μονο ετρεχα στο πεζοδρομιο..παλι καλα που ειναι καλοκαιρι και δεν φαινομαι σαν καμια τρελη..
Καποια στιγμη σταματησα επειδη κουραστηκα..τα ποδια μου με πονουσαν...
Προσπαθησα να παρω ανασες αλλα ηταν πολυ δυσκολο...
Τα ποδια μου πονουσαν απο την ζεστη και δεν με κρατουσαν αλλο..
Εκατσα σε ενα παγκακι εκει κοντα και ηρεμησα ...ο ηλιος δεν χτυπαγε πανω του και ετσι ηταν δροσερα..
Λυπαμε γιατι στον Γιωργο δεν αξιζε αυτη η σταση μου ομως σε λιγο θα καταλαβαινε οτι θα ειμουν ενα βαρος...και εχω πολλα προβληματα για να δημιουργησω και νεα..
Τοτε η κοιλια μου αρχισε να γουργουριζει.. .
Τελεια.. μαλλον πειναω..
Για να ξεχασω το φαει..εκλεισα τα ματια μου...
Μια κυρια μεγαλης ηλικιας ηρθε κοντα μου..
"Κοπελα μου..μπορω να κατσω και εγω στο παγκακι" μου ειπε..
"Φυσικα"της ειπα εγω και εκεινη εκατσε στο παγκακι...
"Πως σε λενε?" Με ρωτησε..
"Νικη" της ειπα...δεν ηθελα να της πω και σε αυτην την ιστορια...δεν θεκω να το συζηταω...
"Ωραιο ονομα κοπελα μου...τι κανεις εδω μονη" με ρωτησε....
"Ηρθα για να ηρεμησω.. " της ειπα...
"Και εγω γι'αυτο ερχομαι εδω....και γιανα θυμηθω τον αντρα μου..." μου ειπε...
"Τουλαχιστον εσεις μπορειτε να θυμηθητε κατι....μακαρι να ειχα και εγω αυτη την δυνατοτητα.."της ειπα και ειμουν ετοιμη να δακρυσω και να ξεσπασω ..
"Και ποιος σου ειπε οτι δεν μπορεις.." μου ειπε..
"μεγαλη ιστορια" της ειπα..
"Και ειμαι εδω για να την ακουσω .." μου ειπε...
Εγω αρχισα να τις λεω για το προβλημα μου εκεινη τηννστογμη και εκεινη το μονο που ειπε ηταν..
"Με τον καιρο θα φτιαξουν ολα" και τοτε ενας θορυβος με εκανε να πεταχτω πανω...
Τοτε καταλαβα οτι ολο αυτο ηταν ενα ονειρο..
Κατι παιδια ειχαν ερθει στην πλατεια αυτην και επαιζαν μπαλα..
Εγω χαμογελασα και εφυγα απο εκει...
Αρχισα ξανα να περπαταω στο πεζοδρομιο...
Τα μαγαζια ηταν ολα ανοιχτα και κοσμος υπηρχε παντου.
Τοτε θυμηθηκα τον κυριο Δημητρη ..
Δεν πιστευω να με ψαχνει ακομα....σιγουρα θα εχει φυγει..
Συνεχισα να περπαταω μεχρι την στιγμη που ειδα μια ταμπελα...
Ελεγε οτι υπαρχει παραλια εδω κοντα..
Χωρις να χασω χρονο πηγε προς τα εκει.
Ισως βγει κατι απο αυτο..
Εφτασα στην παραλια και ειδα πολυ κοσμο...αλλοι καθοντουσαν στην αμμο..αλλοι επαιζαν ρακετες...αλλοι εκαναν βουτιες...αλλοι μπανιο...αλλοι ετρωγαν παγωτο..
Εγω μπηκα μεσα στο νερο για να ηρεμησω....επρεπε να σκεφτω ενα σχεδιο...θα πρεπει αν βρω στεγη..τροφη... χρηματα.. να παω σε γιατρο..
Καθομουν με τις ωρες στην θαλασσα και σκεφτομουν τα παντα αλλα καμια λυση δεν υπηρχε...
Η μονη λυση ειναι να γυρισω πισω στα παιδια..αλλα δεν προκειται να το κανω...
Οταν βγηκα απο το νερο οι περισσοτερες οικογενειες ειχαν φυγει απο την παραλια.
Βγηκα παλι εξω στα μαγαζια και συνεχισα να προχωραω...
οταν σκοτεινιασε εγω σκεφτηκα να παω στο παγκακι αλλα μολις ειδα οτι αρχισε να βρεχει....κρυφτηκα στην εκκλησια...
Ακουγα την δυνατη βροχη να χτυπαει την εκκλησια με δυναμη ....
Αμα ειμουν εξω νομιζω δεν θα τα καταφερνα...
Ομως στην εκκλησια εκανε κρυο...η μονη ζεστη που ερχοταν ηταν απο τα κερια που υπηρχαν...
Τοτε στην εκκλησια μεσα μπηκε ενας παπας.. τι θα του ελεγα ....γιατι ηρθα εδω...
Αυτος δεν με ειδε και ετσι με κλειδωσε μεσα στην εκκλησια..
Ειμουν χαρουμενη διοτι θα μπορουσα να κοιμηθω..
Αυριο πρεπει να βρω μια λυση στο προβλημα μου....δεν γινεται να ζω ετσι....απο παγκακια σε εκκλησεις...και για τροφη οτι βρισκω μπροστα μου...
Επισης πρεπει να μαθω ποια ειμαι..
Αναψα ενα κερακι....
Σε παρακαλω θεε μου..βοηθησε με...
Βοηθησε με να βρω ποια ειμαι... και απο που ειμαι.
Μερια Γιωργου:
"Μην ανισυχεις θα ειναι καλα" μου ειπε η αδερφη μου και ηρθε διπλα μου..
"Δεν την βρηκαμε..." ειπε..
"Ο Μαριος και ο Κωσταντινος εψαξαν"ειπε η Σαρα ..
"Ξερεις...τωρα νιωθω υπευθυνος.... και αμα παθει κατι" την ρωτησα...
"Δεν ξερω αδερφε... " μου ειπε..
"Και τωρα θα κοιμαται σε κανενα παγκακι...με τετοια βροχη..." ειπα...
"Αχ σε παρακαλω..μην το λες...ουτε να το σκεφτομαι δεν θελω..."ειπε η αδερφη μου...
"Ειμαι βλακας" ειπα...
"Οχι αδερφε..δεν εισαι....δεν φταιει κανεις γι'αυτο που εγινε....πιστευες οτι επειδη της μιλησες μια φορα. Αυτη θα καθοταν....δεν κερδισαμε την εμπιστοσυνη της.. γι'αυτο εφυγε ." Μου ειπε η αδερφη μου...
"Και παλι Σαρα... θα επρεπε να την ειχα βοηθησει....τουλαχιστο να προσπαθουσα..." της ειπα..
"Εκανες οτι μπορουσες.... παω να φωναξω τον Μαριο να ερθει.... να ξεφυγει λιγο το κεφαλι μας..."ειπε..
Η αδερφη μου εφυγε και εγω κοιταξα την βροχη απο το παραθυρο. ..
Επρεπε να ειχα παει μαζι της...κακος την αφησα...
Η βροχη δυναμωνε συνεχεια....
Μεχρι και αστραπες εριχνε...αυτος ο καιρος ειναι τοσο περιεργος..
"ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΤΕΒΑ..ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ" φωναξε η αδερφη μου και εγω με βαρια καρδια κατεβηκα κατω....
Ειχαν καθισει ολοι στους καναπεδες...
"Για την Νικη μαθατε τιποτα?" Ρωτησε η Ελισαβετ...
"Οχι" ειπε η Σαρα..και της εκανε νοημα να σταματησει...
"Θα ψαξουμε και αυριο...ισως βρουμε κατι" ειπε ο Κωσταντινος..
"Δεν γινεται να χαθηκε... ουτε να κρυφτηκε.." ειπε ο Μαριος...
"Ας ελπιζουμε οτι δεν την βρηκαμε διοτι βρηκε στεγη..." ειπε η Ειρηνη.
"Μακαρι να ειναι καλα" ειπα εγω και εκατσα διπλα στην αδερφη μου..
"Ας ηρεμησουμε τωρα... και ας δουμε λιγο τηλεοραση... η Νικη θα ειναι καλα..
"Δεν την λενε ετσι" της ειπα..
"Δεν ξερω πωςαλλιως να την πω" ειπε η αδερφη μου και ανοιξε την τηλεοραση για να δουμε..
Μερια Αγνωστου:
"Τι εγινε τελικα".....
"Τι να γινει ....την ψαχνουν"
"Δεν προκειτ8αι να την βρουν ομως σωστα??"
"Ναι.... η σφαιρα την πετυχε σιγουρα.."
"Και τωρα θα βρισκεται καπου στην θαλασσα...να την τρωνε τα ψαρια..".
"Ναι.... τελειωσαμε μαζι της....ο θανατος της ειναι πολυ σημαντικος για εμας..."
"Δεν υπαρχε περιπτωση να την γλυτωσε??".
"Οχι...δεν υπαρχει καμια περιπτωση...την ειδα καθαρα...επεσε στο νερο και δεν ξαναβγηκε..".
"ΤΕΛΕΙΑ....ΚΑΙΡΟΣ ΗΤΑΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ..."
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Γεια σας!!
Νεο κεφαλαιο!!
Τι λετε να γινει με την Ευριδικη ή αλλιως την Νικη..??
Τι πιστευετε οτι θα κανει ο Γιβργος και η παρεα του..??
Ποιοι θελουν νεκροι την Ευριδικη και γιατι??
Τι λετε οτι θα γινει στην συνεχεια??
ΤΡΕΞΤΕ ΣΤΟ SURVIVOR WATTPAD ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΤΕ ΓΙΑΤΟΝ ΠΑΙΚΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ...
ΝΕΟΙ ΗΡΩΕΣ:
Κωσταντινος Βασαλος
Ειρηνη και Ελισαβετ Αινατζογλου
Σαρα Εσκεναζυ
Μαριος Πριαμος