Οι ακτινες που μπαινουν απο το παραθυρο με ενοχλουν. Πεταριζω τις βλεφαριφες μου και προσπαθω να τεντωθω.
Κατι με εμποδιζει ομως.
Γυριζω και βλεπω,ενα αγνωστο προσωπο για εμενα, διπλα μου. Γουρλωνω τα ματια μου και ανασηκωνομαι.
Μεγα λαθος. Πρωτον ειμαι σε ενα ξενο δωματιο και δευτερον ειμαι γυμνη.
Αρχιζω να πανικοβαλλομαι. Τι εκανα χτες το βραδυ?
Αρχιζω να σκουνταω το ατομο διπλα μου.
"Μμμμμμ....μανα ασε με να κοιμηθω λιγο ακομη"λεει και διωχνει το χερι μου
"Δεν ειμαι η μανα σου. Ξυπνα"λεω και τον ξανασκουνταω
"Μμμμ...σε 10 λεπτα"λεει και αρχιζω να εκνευριζομαι
Του παιζω μια δυνατη σπρωξια με αποτελεσμα να σοριαστει στο πατωνα
"Πας καλα μωρε?"λεει και πιανεο το κεφαλι του
"Συγγνωνη που σε ξυπνησα κι ολας"ειρωνευομαι
"Ποια εισαι εσυ και γιατι εισαι στο δωματιο μου?"με ρωταει
"Το ιδιο ακριβως θα ρωταγα κι εγω"του απανταω
"Πωωωω....το κεφαλι μου παει να σπασει"λεει και ξαναπιανει το κεφαλι του.
"Με τοσο που ηπιες χτες λογικο το βρισκω"λεω και πιανω και εγω το δικο μου κεφαλι
"Πωωω δε θυμαμαι τιποτα"προσθετω
"Εγω το μονο που θυμαμαι ειναι οτι το καναμε μετα απο εκει κενο"λεει και γουρλωνω τα ματια μου
"Το καναμε?"ρωταω με ταραχη
"Για να ειμαστε γυμνοι τι λες?"με ειρωνευεται
"Σωστα"λεω και καθομαι στο κρεβατι
"Τι στο διαολο ποσο ηπια εχθες για να το κανω με εσενα?"λεει και σηκωνομαι ορθια
"Αυτη που πρεπει να μιλησει ειμαι εγω. Ασε ποθ για να μην θυμαμαι τιποτα δεν πρεπει να ησουν τοσο καλος"λεω και παιζω με το σεντονι μου
Ερχεται μπροστα μου με γρηγορο βηματισμο και με αρπαζει απο το μπρατσο
"Ακου να σου πω κοπελια. Εμενα δε θα με ειρωνευεσαι και δε θα με υποτιμας. Το καταλαβες?"μου λεει και γελαω ειρωνικα καθως τραβαω το χερι μου και σοβαρευω αποτομα
"Θα κανω οτι θελω. Και στην τελικη τι περιμενες? Ενα απλο one night stand ηταν. Μην περιμενεις να ακουσεις και πολλα αγορακι"απανταω
"Μην με λες ετσι"λεει και σφιγγει τα χερια του σε γροθιες
"Αλλιως?"τον ρωταω
"Γιατι πρεπει να εισαι τοσο σπαστικια?"με ρωταει ειρωνικα
"Γιατι πρεπει να εισαι τοσο μαλακας?"του αντιλεω
"Πως με ειπες?"ρωταει
"Εκτος απο ανικανος εισαι και κουφος? Κριμα"του λεω και τον κοιταω στα ματια
"Ποιος ειναι ανικανος ε? Μπορω εδω και τωρα να σε βαλω κατω και αυριο να μην μπορεις να περπατησεις"πλεον φωναζει
"Φοβαμαι πως δε θα νιωσω τιποτα αγορακι"του απανταω
"Σου ειπα μην με λες ετσι"μου λεει
"Και ξαναρωταω αλλιως?"
"Αλλιως θα σε βαλω κατω εδω και τωρα και μετα δε θα μπορεις να σηκωθεις"μου λεει αργα
"Μην κανεις υποσχεσεις που δεν προκειται να γινουν"του λεω και φευγω απο μπροστα του χτυπωντας ρου τον ωμο
Μαζευω το φορεμα μου αλλα συνηδητοποιω πως ειναι σκισμενο
"Τελεια"μονολογω και το αφηνω να πεσει παλι κατω
"Δωσε μου κατι να φορεσω"λεω και γυριζω και τον βλεπω με το μποξερακι.
Τωρα που τον παρατηρω καλυτερα εχει ωραιο σωμα
"Εεε? Μηπως βλεπεις κατι που σου αρεσει?"με ρωταει και ξεκολλαω το βλεμμα μου το βλεμμα μου απο εκεινον
"Δεν τυφλωθηκα ακομα"λεω και σηκωνω το σεντονι περισσοτερο
"Εγω αλλο νομιζω"λεει με ενα αυταρεσκο χαμογελο
"Να μην νομιζεις. Δωσε μου κατι να φορεσω"λεω και τεινω το χερι μου
"Πες πρωτα παρακαλω"λεει και βαζει την μπλουζα του
"Πωωω πισο σπαστικος παιζει να εισαι?"λεω και ανοιγω την ντουλαπα του και παιρνω οσα χρειαζομαι
"Ποσο αγενης παιζει να εισαι?"με ρωταει και του ριχνω ενα δολοφινικο βλεμμα
"Μιλαει ο κυριος ευγενικος"λεει και κλεινω την ντουλαπα
"Εγω τουλαχιστον σου ειπα τι να πεις για να σου δωσω ρουχα"λεει και στριφογυριζω τα ματια μου
"Οτι πεις αγορακι"λεω και μπαινω στο μπανιο
Ντυθηκα οπως μπορουσα με τα ρουχα του και βγηκα απο το μπανιο.
"Πως εισαι ετσι?"τον ακουω γελωντας
"Μια χαρα ειμαι. Εσυ κοιταχτηκες να δεις πως εισαι?"του αντιλεω γελωντας
"Μια χαρα ειμαι τι εχω?"λεει και σοβαρευει
"Τα μαυρα σου τα χαλια"του λεω σοβαρα
"Μετα απο σεν"μου λεει και του ριχνω ενα δολοφονικο βλεμμα
Βαζω τα παπουτσια μου και χτενιζω με τα χερια μου τα μαλλια μου
"Λοιπον εγω κατεβαινω για πρωινο. Θελεις να ερθεις?"ξαφνιαστηκα λιγο με την ερωτηση του αλλα πολυ ευγενικο εκ μερους του
"Οχι ευχαριστω θα φυγω"λεω και ανοιγω την πορτα
"Μην παραπονιεσαι ομως μετα πως δεν στο ειπα"μου λεεξ και στριφογυριζω τα ματια μου
"Δε θα παραπονεθω"του λεω και αρχιζω να κατεβαινω τις σκαλες
"Οχι γιατι εσεις τα κοριτσια παραπονιεστε για τα παντα"λεει και σταματαω να κατεβαινω τα σκαλια και γυριζω και τον κοιταω
"Γιατι εσεις δηλαδη τι κανετε? Δεν παραπονιεστε?"του αντιλεω
"Τι λες? Εμεις τουλαχιστον δεν κανουμε 100 ωρες για να ετοιμαστουμε. Σε 10 λεπτα ειμαστε ετοιμοι"μου λεει υψωνοντας τον τονο της φωνης του
"Συγγνωμη που προσπαθουμε να γινουμε ομορφες για να σας αρεσουμε και να γυρισετε να μας κοιταξετε. Πραγματικα συγγνωμη"του λεω και εγω στον ιδιο τονο
"Εεε...τι φωνες ειναι αυτες πρωι πρωι?"ακουμε και γυριζουμε και βλεπουμε μια κυρια.
Λογικα η μητερα του. Ομορφη κυρια. Γυρω στα 40 με πρασινα ματια και καλοφτιαγμενα καστανα μαλλια
"Πωωω τι θες και συ ρε μανα?"λεει ο... Ωχ. Δεν ξερω πως τον λενε. Υπεροχα!
"Κωνσταντινε δε θα με γνωρισεις στην κοπελα?"λεει με ενα χαμογελο ως τ'αυτα.
Κωνσταντινο λοιπον τον λενε. Ωραια!
"Μανα απο εδω η..."σταματαει και με κοιταει
"Νελη. Δηλαδη Νεφελη"λεω και κατεβαινω τα υπολοιπα σκαλια και τεινω το χερι μου για χειραψια
"Χαρηκα Νελη μου! Εγω ειμαι η Μαριανθη η μητερα του Κωνσταντινου"λεει και ανταποδιδει στη χειραψια μου
"Και μπλα μπλα μπλα. Μανα εχει πρωινο?"ρωταει ο Κωνσταντινος καθως τριβει το ματι του
"Για σενα νεαρε οχι. Για την κοπελα ναι. Και για να ρωτησω. Εσεις τωρα ειστε ζευγαρι?"ρωταει και κοκαλωνω
"Τι ειμαστε?"ρωταμε και οι δυο
"Πως να το πω. Εισαι η κοπελα του?"ρωταει και θελω να γελασω. Εγω με αυτον? Καλο.
"Εμμμμ....βασικα.."παω να πω αλλα με διακοπτει ο Κωνσταντινος
"Ναι ειναι η κοπελα μου"λεει και με παιρνει αγκαλια. Οριστε?
"Αχ! Μπραβο πολυ χαιρομαι"λεει η μητερα του και μας αγκαλιαζει. Συγγνωνη τι γινεται?
"Λοιπον μανα σε χαιρεταμε γιατι η Νελη πρεπει να παει σπιτι της και εγω στα παιδια. Γι'αυτο γεια"λεει και με τραβαει απο το χερι
"Γεια σας"καταφερνω να πω μετα απο το σοκ που επαθα
"Γεια σου κοπελα μου. Ααααα σταθειτε"λεει και σταματαμε
"Τι ειναι παλι?"ρωταει ο Κωνσταντινος
"Το βραδυ θα παμε να φαμε σε ενα εστιατοριο. Θα ηθελα να ερθει και η Νελη"ανακοινωνει και παθαινω το δευτερο σοκ
"Οχι δε..."παω να αρνηθω αλλα με διακοπτει
"Ωραια στις 9 να εισαι ετοιμη"μου λεει και φευγει
"Τι γινεται?"ρωταω καθως ανοιγω την πορτα και βγαινουμε εξω
"Ανεβα"ακουω τον Κωνσταντινο και γυριζω και τον βλεπω να ανοιγει το γκαραζ το οποιο ειναι γεματο με ακριβα αμαξια.
Ξανα τι γινεται?
"Συγγνωμη ολα αυτα...Δηλαδη εσεις...."προσπαθω να πω αλλα εχω σοκαριστει
"Ναι ολα ειναι δικα μας και ναι ειμαστε πλουσιοι. Αλλα δε μου αρεσει να το λεω οποτε ανεβα στη μηχανη και σκασε"μου λεδι και ανεβαινει
"Προτιμω να παρω ταξι"λεω και προχωραω στο πεζοδρομιο
"Δε θα κατσω να σε κυνηγησω"μου λεεθ και τον αγνοω καθως ακουω να μαρσαρει απο πισω μου
"Πωωωω"τον ακουω να λεει και το επομενο δευτερολεπτο δε βρισκομαι στο πεζοδρομιο αλλα στους ωμους του αξεστου
"Ασε με κατω"του λεω και με υπακουει και με βαζει να κατσω στη μηχανβ
"Γινεσαι σπαστικος"του λεω αφου καθεται
"Και εσυ κουραστικη"μου απανταει και ξεκιναμε
Αφου του ειπα τη διευθυνση σε 10 λεπτα ειχαμε φτασει
Τον χαιρετησα και μπηκα στην πολυκατοικια. Μπαινω στο διαμερισμα μου και αντυκριζω την Ιολη αγκαλια με εναν αγνωστο στον καναπε.
Τους προσπερναω και προχωραω προς το μπανιο. Αφαιρω τα ρουχα μου και κανω ενα χαλαρωτικο μπανιο.
Ντυνομαι, στεγνωνω τα μαλλια μου και προχωραω προς το σαλονι. Εκει αντικρυζω την Ιολη μονη της.
"Που πηγε ο φιλος σου?"την ρωταω
"Εφυγε. Το κεφαλι μου ποναει απιστευτα"λεει και σηκωνεται ορθια καθως προχωράει προςτην κουζινα
"Εσυ που ησουνα?"με ρωταει και μπορω να καταλαβω την πονηρια στην φωνη της
"Αστο μεγαλη ιστορια"της απανταω και καθομαι στον καναπε
"Καλα θα μου πεις μετα! Παω να την πεσω"μου λεει και πριν πω τιποτα εξαφανιζεται απο το δωματιο
Πειναω και χρειαζομαι ρουχα για το βραδυ.
Εφτιαξα στα γρηγορα ενα σαντουιτς μαι ετοιμαστηκα.
~8 το βραδυ~
Η ωρα ειναι 8 και εχω ηδη αρχισει να ετοιμαζομαι. Ισιωσα τα μαλλια μου και βαφτηκα.
Φορεσα το φορεμα και τα τακουνια που αγορασα. Προσθεσα λιγο αρωμα και ημουν ετοιμη.
Η ωρα ειναι 8:50. Θα ερθει να με παρει ο Κωνσταντινος ή θα παρω ταξι?
Για παν ενδεχομενο κατεβηκα και περιμενα. Μετα απο 2 λεπτα σταμτησε μπροστα μου ενα ασημι αμαξι.
Ο χριστος. Ειναι Zenvo. Ειναι πανκριβα τετοια αμαξια.
"Θα καθεσαι να χαζευεις ή να φυγω?"με ρωταει ο Κωνσταντινος απο μεσα
Ξυπναω απο το ληθαργο μου και μπαινω μεσα στο αμαξι
"Ουαου"καταφερνω να πω
"Τι?"λεει γελωντας
"Το αμαξι...ειναι υπεροχο"λεω και τον κοιταω
"Δωτο για τα 17α γεννεθλια μιυ"απανταει
"Τελειο! Εγω ειχα παρει ενα ζευγαρι παντοφλες"λεω και τον κοιταω
"Πρακτικοτατο. Μακαρι να ειχα παρει και εγω"λεει και γυριζω και τον κοιταω περιεργα
"Γιατι να ηθελε καποιος παντοφλες? Εσυ πηρες αμαξι. Οτι θελεις το εχεις"λεω
"Αντι για λιγη προσοχη, αγαπη,στοργη ανταμιβομουνα με ακριβα δωρα. Σπιτι στην Καραιβικη,αμαξι,βιλα. Ολα τελεια"λεει και αυξανει ταχυτητα
"Εμμ...συγγνωνη δεν...δεν το ηξερα"λεω και μαζευομαι στη θεση μου
"Δεν πειραζει"απανταει και μετα απο εκεινη τη στιγμη δεν ξαναμιλησαμε
Φτασαμε στο εστιατοριο και ακτεβηκαμε.
Λιγο πριν μπουμε μεσα με πιανει απο τη μεση. Τον κοιταω και σοβαρευει
"Ειμαστε 'ζευγαρι' αν θυμασαι"λεει και με σπρωχνει ωστε να μπουμε μεσα
Προχωραμε προς τους γονεις του Κωνσταντινου χαμογελωντας. Ομολογω εχω πολυ αγχος.
Πρωτη φορα βγαινω εξω ετσι.
"Γεια σας"λεω καπως αγχωμενη καθως τεινω το χερι μου
"Γεια σου κοριτσι μου"λεει η κα. Μαριανθη και με αγκαλιαζει
"Απο εδω ο αντρας μου ο Μιχαλης"λεει και διχνει τον αντρα της. Ψηλος,με γκριζα μαλλια και γαλαζια ματια
"Χαρηκα"απανταμε καθως σφιγγουμε τα χερια
Μετα απο αυτη την αβολη γνωρημια καθισαμε να φαμε. Ειχαν παραγγειλει ηδη φαγητο οποτε ξεκινησαμε να τρωμε.
"Και με τι ασχολεισαι Νεφελη?"με ρωταει ο κ.Μιχαλης
Μαλιστα ξεκινησε η ανακριση
"Εμμμ...σπουδαζω διοικηση επιχειρησεων"του απανταω
"Και τι ηληκια εχεις?"με ξαναρωταει
"20"
"Ενα χρονο μικροτερη απο τον Κωνσταντινο. Τελεια!"απανταει η κα.Μαριανθη
"Θα ηθελα να σου προτινω κατι Νελη μου"μου λεει η κα.Μαριανθη
"Ακουω"λεω και πινω μια γουλια απο το κρασι μου
"Θα ηθελα να μεινεις σπιτι μας"ανακοινωνει και παγωνω
Το κρασι κολλησε στο λαιμο μου και με εμποδιζε να αναπνευσω. Αρχισα να βηχω χωρις σταματημο
"Νερο. Λιγο νερο. Δωστηε ρε Κωνσταντινε"τον μαλωνει η μητερα του
Μου δινουν νερο και ξαφνικα ο βηχας σταματαει
"Εισαι καλυτερα?"με ρωταει η κα.Μαριανθη
"Ναι, ναι απλως μου ηρθε καπως ξαφνικο"παραδεχομαι
"Γιατι σου ηρθε ξαφνικο? Απολυτα φυσιολογικο ειναι"απανταει ο κ.Μιχαλης
Καλα ηταν τοση ωρα που δε μιλαγες τι θελεις και μιλας τωρα?
"Δεν νομιζω"απανταω και τους κοιταω αμηχανα
"Κι εγω θα συμφωνησω με τη Νελη. Καλυτετα να μη βιαζομαστε"μου λεει και γνεφω
"Δε σηκωνω κουβεντα. Απο αυριο θα μενεις σπιτι μας"ανακοινωνει
"Μα δεν-"
"Ωραια! Αυριο ο Κωνσταντινος θα ερθει να λαρει τα πραγματα σου"απανταει ο κ.Μιχαλης και κανει νοημα στο σερβιτορο για το λογαριασμο
Ξεφυσαω και σηκωνομαι με προορισμο το μπανιο. Καθομαι και κοιταω το ειδωλο μου στον καθρεφτη.
Πως τα καραφερες ερσι? Πως εμπλεξες ετσι?
Βγαινω απο το μπανιο και προχωραω προς αυτους.
"Παμε"απανταω και κοιταω τον Κωνσταντινο
Αφου αποχαιρετησα τουε γονεις του μπηκα στο αμαξι. Ξεκινησαμε και κανεις μας δε μιλησε
"Θελω να σου ζητησω συγγνωμη εκ μερους των γονιων μου"μου λεει
"Δεν πειραζει. Απλα μην το ξανα αναφερεις σε παρακαλω"απανταω και ξεφυσαβ κοιτωντας απεξ.
Απο εκεινη τη στιγμη κανεις μας δε ξαναμιλησε. Φτασαμε απεξω απο την πολυκατοικια.
"Καληνυχτα"ακουω πριν κλεισω την πορτα και αρχιζω να περπαταω προς την πολυκατοικια
Μπαινω στο διαμερισμα και ακουμπαω την πλατη μου στην πορτα.
Βγαζω τα παπουτσια και τα πεταω οπου βρω. Προχωραω προς το δωματιο μου και αλλαζω.
Τι θα κανω? Τι θα πω στην Ιολη? Πως θα το παρει?
Ξεφυσαω και μπαινω στο μπανιο για να ξεβαφτω. Αφου ξεβαφτω και πλυθω ξαπλωνω στο κρεβατι σκεφτοντας την αυριανη μερα.
Τα βλεφαρα μου αρχισαν να βαραινουν ωσπου τελικα παραδοθηκα στην αγκαλια του Μορφεα.
_______________________________________
Μπελοοοοοοο❤❤😍😍
Τι κανετε τερατακια μου?💪😏😍
Μι? Οου αμ φαιν👌😍
Τι εγινε στο κεφαλαιο?😏
Θα μετακομισει η Νελη? Χμμμμμ....μπορει ναι μπορει και ενα τεραστιο ΟΧΙ😱😱
Μπατ γιου γουιλ φαιντ αουτ δε νεξτ ταιμ😘😘
Cast θα μπει στο επομενο κεφαλαιο✅✅
Προμισ😔😏😏😏
Ερωτηση:Θα τα ξαναφτιαχνατε με πρωην?😂
Αυτα απο μενα👅❤
Αντιο μπισκοτομονοκερανοτερατουλινακια μου😂❤😘
Ραφαελλα,οπου ψαχνει απεγνωσμένα cast😔😢😂😂