Cast :
EXO CHEN as CHEN
KRYSTAL JUNG as RAVEN ( VENVEN )
" Never give up , " yan ang palaging sinasabi ng bestfriend kong si Chen . Siya na lang kasi ang lakas ko sa panahon ngayon . Siya ang palaging nasa tabi ko sa panahong nahihirapan nako . Mahirap din kasing mamuhay sa mundong di mo nakikita at naririnig lang . Mahirap mabuhay sa mundong madilim at walang kakulay kulay . Purong black lang ang makikita mo .
Ilang beses at ilang taon na rin akong naghihintay para sa Eye Donor . Pero wala talagang nadating eh . Kaya ayun , nasanay nako sa madilim na paligid
Nakarinig ako ng footstep papunta sa direksyong kinatatayuan ko . Sino naman kaya to ?
" What are you doing here ? " tanong ng isang boses na never kong nakalimutan .
" Waiting for you , " sabi ko sabay ngiti . Lumakad pa siya papalapit sa akin . May naramdaman akong kamay sa balikat ko .
" Never give up , " malumay niyang sabi . Ngumiti ako sa kanya .
" Balita ko may donor ka na daw , " sabi niya . Narinig ko siyang lumunot at parang may tinatago . Ano naman kaya yun ?
" Hmm . Sa wakas meron na rin . Kanino kayang mata yun ? " sabi ko . Sana hindi na ulit mastop . Nung nakaraan kasi hindi natuloy . Ayaw na daw ng pamilya ng donor .
" Kamusta nga pala si Iya ? " out-of-blue kong tanong . Ilang months ko na kasing siyang di nararamdaman at namimiss ko na ang boses nya . Siya kasi ang nag- iisang naging girlfriend ni Chen na nagustuhan ko . Para kasi siyang girl version ni Chen . Unti onting tinanggal ni Chen ang kamay niya sa balikat ko .
" Okey lang siya . Medyo busy lang . Namimiss ka na daw niya , " mahinang sagot ni Chen . Hindi pa rin nawawala ang malungkot na tinig ni Chen . Parang may kirot sa puso niya .
Ano kayang nangyari sa kanilang dalawa .
" Ah nga pala Venven , may sasabihin sana ako sayo , " sabi ni Chen sa akin .
" Ano yun ? " tanong ko .
" Aalis kasi si Iya at baka di na siya makabalik pa . Kaya sana makalimutan mo na siya , " malumanay niyang sabi .
" Huh ? Bakit naman ? Kahit anong mangyari siya parin ang girl bestfriend ko ^_^ , " nakangiti kong sabi .
" Alis na ako , " sabi niya . Nakarinig ako ng ilang hakbang .
" Bestfriend , jalgayo ," sabi niya tapos nangtuloy tuloy na siyang maglakad . Iniwan niya lang ako dun na nag-iisa . Di bale na , sanay na naman ako eh .
Nilabas ko yung walking stick ko at naglakad na papuntang bus stop . Malapit lang ang Bus stop dito sa Ospital . Tama kayo , nasa ospital ako . Hinintay ko lang siya para sabihin yung good news about dun .
Nakarating ako sa bus stop at naghintay ng taxi .
" Sasakay ka miss ?" narinig kong winika ng isang lalaki . Tumungo ako . Bumukas ang pinto at may wabag akong narinig . May humawak sa kamay , tinabig ko agad yun .
" Tulungan na kita , " sabi ng lalaki . Tumungo lang ako at inalalayan niya ako hanggang sa makasakay na ako .
" Sa 143 apart . Love St , Bacoor po , " sabi ko . Narinig kong sumara ang pinto ng taxi .
" Sige po , " sabi ng driver . Inistart niya na ang engine at nagdrive na .
Ilang minuto lang , nakarating na rin ako sa apartment ko . Inalalayan ulit ako ng driver makababa ng taxi .
Dahan - dahan akong pumasok sa apartment ko .
~~~®~~~
Ilang araw ng paghihintay sa wakas dumating na rin ang araw na pinakahihintay ko . Makakakita na rin ako . Mabubuhay na rin ako ng maayos gaya ng dati . Sinundo ako ni Nurse Carl , siya kasi ang nag aalaga sa akin since nasa states ang mga magulang ko .
" Kinakabahan ka ba Ven ? " tanong ni Carl . Nasa ospital na kami at inaayos na lang ang mga bagay na dapat pang ayusin . Tumungo ako at ngumiti . May halong kaba at excitement ang nararamdaman ko .
Inalalayan na ako ni Carl na humiga .
" Ven , papainumin kita ng sleeping fills okey ? " marahang sabi ni Carl . Tumungo ako at may isinubo siya sa aking gamot ....
CHEN ’ s POV
THIS is the day Venven waiting for . Sa wakas at makakakita na siya . After many years of suffering . Hindi ako makakapunta sa OR dahil kailangan ko pang ayusin ang bagay na importa .
Sobrang sakit ng pakiramdam ko . Pagpasyahan kasi ng Mommy ni Iyah na . . . . .
nagpasya na siya na itigil na ang paghihintay sa anak niya . Nawalan na siya ng pag asa pero ako hindi pa . Hinihintay kong dumilat ulit ang mga mata ni Iyah . Pero sa kasamaang palad , her mom gave up . Tatanggalin na nila ang kableng.bumubuhay kay Iyah .
Wala akong magawa , desisyon ng magulang iyon .
Bakit kaya ang daling mawalan ng pag asa ang mga tao ? Mahirap bang umasa ?
" Chen , " tawag ni Auntie na lumabas galing sa kwarto ni Iyah . Lumapit ako sa kanya . Pansin ko ang maga niyang mata . Panigurado , umiyak siya . Kung natuto ka lang maghintay sa anak mo .
" Bakit po Aunti ? , " tanong ko . Tinitigan niya ako sa mata at napalunok .
" Say goodbye to her , " lakas loob niyang sinabi . Tumungo ako at pumasok na sa loob ng kwarto ni Iyah .
Nakita ko siya duon . Nakahiga , walang malay na parang natutulog lang . Nakangiti siya .
" Pano ka pa nakangingiti ngayong iiwan mo na kami . Kung naghintay pa sana ang mommy mo . Iyah kaya ... , " bigla na lang tumulo ang mga luha ko . Bakit ganito ?!
" Iyah , bakit ba ikaw pa ? Bakit ayaw m-mong gu-gumising . A-ayaw m-mo na ba k-kaming makasama ? " nauutal kong sabi sa kanya .
Napakapit ako ng mahigpit sa kamay niya . Hindi ko na mapigilan . Ansakit talaga eh . Mawawala na lang siya sayo agad . Parang nuon lang masaya kaming nagtatawanan at naghaharutan . Pero ito siya ngayon , nakahiga sa walang kalambot lambot na higaan .
* TOK TOK *
Biglang bumukas ng dahan dahan ang pinto . Mabilis ko namang pinunasan ang mga luha ko .
" Sir , pasensya na po . Kailangan na po namin siya . Maghintay na lang po kayo sa OR . Nandun po si Venven , " sabi ng nurse . Hinarap ko siya at nagsign na pumasok . Pumasok naman siya agad kasama ang iba pang hospital nurse .
Lumabas ako ng kwarto ni Iyah at naupo sa upuan duon . Hinawakan ko ang ulo ko at yumuko . Bakit ba kasi siya pa yung nakoma . Bakit di na lang ako ? Sa lahat ng tao bakit siya pa ? yan ang mga tanong na gumugulo sa utak ko .
" Wag mong sisihin ang nangyari , " sabi ng isang babae . Tumingala ako para tignan kung sino iyon . Si Auntie , akala ko nasa chapel siya . Naupo siya sa tabi ko . Mukhang okey na siya ah .
" Nung nakilala ni Iyah kayong dalawa ni Venven , nainggit siya sa inyo . Close na close kasi kayo ni Venven . Natuwa siya sa relationship nyong dalawa . Minsan nagseselos siya . Pero nung nalaman niyang umurong ang donor ni Venven . Para kasing kapatid na ang turing niya kay Venven . Nangako siya sa akin na kapag may nangyari sa kanya . Kapag naaksidente o nagkasakit siya na ikamamatay niya at maayos pa ang kalagayan ng mata niya . Idonate daw iyon kay Venven . Kaya kahit na masakit sa damdamin tinanggap ko pa rin na mawawala sa akin si Iyah , " kwento ni Auntie .
" Pero Auntie bakit ngayon ? Bakit ang bilis naman ata ? 1 taon niya palang kaming kilala pero bakit siya pa ? " naguguluhan kong tanong kay Auntie . Napailing si Auntie at di na nagsalita pa .
Dumating naman ang kapatid ni Iyah na si Ayah at sinundo si Auntie . Kailangan niya na daw kasing magpahinga . Umalis na rin ako sa ospital . Simula kasi na makakita si Venven ayaw ko ng magpakita baka kasi sisihin niya sarili niya eh . Ako naman talaga may kasalanan .
~~~®~~~
VENVEN’s POV
Dahan dahan kong binuksan ang bago kong mga mata . Malabo ang nakikita ko . May naaaninag akong hugis tao.
" Raven , what can you see ? " tanong doktor . Pumikit pikit ako at unti-onting luminaw ang paningin ko .
" I can see everything :) nakakakita na ako ! " masaya kong sabi . Sa wakas !
I can now see colors I never tought that I would see again .
The lights inside my room !
The faces I want to see .
" Raven ? " sabi ng doktor . Napatingin ako sa kanya . Teka asan si Chen ?
" Hmm , doc asan si Chen ? " tanong ko . May lumapit namang magandang nurse sa akin . Siya siguro si Carl ? Ang ganda niya naman .
" Ms . Raven , sabi po ni Chen sorry , " tama si Carl nga . Kaboses niya eh . May inabot sa akin si Carl na papel . Umalis silang lahat at iniwan ako . Binasa ko yung nakasulat . Galing kay Chen .
Dear Bestfriend Venven ,
I know you’re happy right , but Im not . Sorry kung hindi mo na ako makikita pa . Aalis din kasi ako kasama ni Iyah . Mamimiss ka namin . Magkasama kami ngayon . Sayang di mo makikita ang kagandahan ni Iyah . Nga pala tinawagan ko parents mo . Uuwi na daw sila dyan para makita ka . Mamimiss talaga kita .
Love , Chenchen
Biglang tumulo ang luha ko . Oo may nakikita na ako , pero anong silbi nito kong hindi ko naman sila makikitang gumiti . Bakit ganon ? Ang tagal naming hinintay na tatlo to . Tapos mang iiwan na sila sa era . Siguro nga ganito talaga kapalaran ko . Laging saling ketket . Pati sa Lovestory ni Chen at Iyah nakikialam ako . Hayaan mo na nga sila . Ayy eiywan , di ko na alam ang gagawin .
Happy ! In My Eyes :)
AFTER 1 MONTH
" Carl , kinakabahan ako . Ito ang kauna unahan kong interview , " masaya kong sabi kay Carl . Sinamahan niya kasi ako dito sa Sm Building para mag apply ng trabaho . May Job Fair kasi , naghahanap sila ng PA , Composer , Performer etc . Mag aapply akong PA . Wala kasi akong talent eh .
" Next , " sigaw nung lalaking nag aassist sa mga nag aapply . Kinalabit ako ni Carl at hand gesture na pumunta na daw ako . Tumayo ako sa kinatatayuan ko at pumasok sa kwarto ng interviewer . Grabe kinakabahan ako .
" Sit down , " sabi nung lalaki . May itsura din siya ah . Umupo ako sa chair sa harap niya .
" Good day sir , " bati ko sa kanya . Hindi niya ako pinansin at tinignan lang yung resume ko . Yung totoo , may kausap ako eh .
" So , Ms.Raven Choi you’re graduated in a disable school . But you seems good , " pormal niyang sabi . Napalunok ako at napahawak ng mahigpit sa panyo ko . Kinakabahan na naman ako .
" Yes sir , a-amm b-before Im blind . But a month ago I go through a eye transplant so Im better now , " sagot ko . Mali mali naman pinagsasabi ko .
" I see , " nakatingin pa rin siya sa resume ko .
" You’re applying for a position that fits to you . And I think you’re the perfect choice , " sabi niya na nakatingin na sa akin .
" So ?" maikli kong sagot . Eh yun lang masabi ko .
" You’re ...... hired ....... You can start by tomorrow . Wait for Mr.Lee’s sms to you , " nakangiti niyang sabi .
Ganun lang yun ? Tanggap agad ? Walang mahihirap na tanong ?
Lumabas ako sa kwarto at pinuntahan si Carl na may kausap ata .
" Carl ! " sigaw ko .
Napalingon siya sa akin pati na rin yung ka -
usap niya .
" Chen ?!" sigaw ko . Ngumiti lang siya sa akin . Dali dali akong lumapit sa kanya at niyakap siya ng mahigpit .
" Kamusta na ?" tanong niya . Di ko pa rin siya binibitawan .
" Okey , ayos lang , masaya akong makita kang ulit , " sagot ko . Pumiglas na ako sa.pagkakayakap sa kanya . Grabe namiss ko siya .
" Ako rin , " maikli niyang sabi .
" Kasama mo ba si Iyah ? Nasan siya ? " tanong ko sa kanya . Biglang nag iba ang pinta ng itsura Ni Chen .
" B-bakit ? may nangyari b-ba ?" nauutal kong tanong . Bigla namang ngumiti si Chen pero parang iba yung expression . Ang gulo .
" Wala na kami , " malungkot na sagot ni Chen .
" WHAT ?! Anong nangyari ? " tanong ko .
" Long story . Sama ka ? " tanong niya . Parang may nagbago talaga kay Chen .
" Saan ?" nagtataka kong tanong .
" Sa lugar na gustong gusto mong makita , " nakangiti niyang sabi . Sa lugar na gusto kong makita ? Yun ba yung lugar na pinagdalhan niya sa akin nung malungkot ako ? Yung siya lang nakakaalam kung saan ?
" Oo yung pinagdalhan ko sayo ." sabi niya . Tumungo lang ako . Iniwan namin si Carl duon . Okey lang daw na siya na lang mag isa umuwi .
Pumunta kami ni Chen sa lugar na kahit di ko nakikota ay maganda pa rin . Dinala niya ako sa gilid ng kalsada na makikita mo yung dagat na kay ganda . Maaliwalas ang hangin at mabango . Pumikit ako para maramdaman ulit yung pakiramdam ng taong masaya kahit walang nakikita .
" Iyah was dead , " out of the blue na sinabi ni Chen na nakapagpamulat sa akin .
" H-how ? " nauutal kong tanong .
" Car accident 3 months ago , " sabi niya .
3 months ? Pero sabi niya okey lang daw si Iyah nung mga panahong iyon . Ibig sabihin nagsisinungaling sa akin si Chen ? Pero balik naman niya kailangan magsinungaling ?
" 3 months ago . Nagdadrive ako sa kotse ni papa at sinundo ko si Iyah sa school niya . Nagmamadali ako nuon kasi surgery mo na . Habang nagdadrive nagalit sa akin si Iyah . Bakit daw ako nagmamadali ? Sinabi ko na surgery mo na . Mas lalong nagalit si Iyah kaya pinilit niya akong ibaba siya . Hindi niya ako nagets Venven . Hindi ko siya sinunod at nagdrive lang . Mas lalo pa siyang nainis at pilit na inagaw yung manibela . Dahil sa pag aagawan namin di ko namalayan na may parating palang kotse . Nang bumusina yung kotse kinabig ko pakanan yung kotse tas nahulog kami sa bangin . Hindi ko sinasadya yun Venven , " halos maiyak niyang Kwento . So ibig sabihin kasalanan ko kung bakit nawala siya . Kasalanan ko ?
" Dinala kami sa ospital ng mga nakakita sa amin . Maayos ang kalagayan ko pero nakoma si Iyah . Grabe pagsisisi ko nun Venven pero wala akong magawa . Lumipas ang araw , linggo at buwan na nakahandusay siya sa hospital bed . Hindi na nakayanan ni Auntie ang paghihintay kaya napag isipan niyang patayin na ang makinang bumubuhay kay Iyah . Pinilit ko siyang pigilan Venven pero wala akong magawa . Nagsisisi pa rin ako sa nangyari sa kanya . Hindi ko pa nasabi sa kanya ang matagal ko ng gustong ipagtapat sa kanya , " huminto si Chen sa pagsasalita at hinatak ako sa sasakyan niya . Nagdrive siya ng mahinahon pero wala pa ring tigil yung pagtulo ng luha niya .
Nakarating kami sa isang sementeryo . Hinatak niya ako sa puntod ni Iyah . Biglang tumulo yung luha ko . Bakit di ko siya nakita , hindi ko man lang nakita kung pano siya ngumiti . Hindi ko nakita ying itsura niya , yung hugis ng mukha niya . Bakit ganun ?
" Iyah , sorry kung ngayon lang ako dumalaw . Hindi ko kasi alam eh , " marahan kong sabi sa kanya . Naupo ako sa tabi ng puntod niya . Tinanggal ko yung dumi .
" Venven was really thankful because she met you . Sorry kung ngayon ko lang sasabihin to . Pero kahit anong gawin ko Iyah wala talaga eh . Kahit anong gawin natin wala talaga - "
" Anong ibig mong sabihin ? "
" Kahit anong gawin ko IN MY EYES , Venven is the only one . Salamat sayo dahil binigyan mo siya ng pag asang mabuhay ng may kulay , " sabi ni Chen .
Anong ibig niyang sabihin ? Si Iyah ang donor ng mata ko ? Siya may ari ng mga matang ito ?
" Venven , pasensya na ah . Pero kahit anong gawin ko ikaw talaga ang mahal ko . In my eyes your tje one , " sabi ni Chen .
" Sorry Iyah ! " sigaw ko tapos takbo palayo .
Bakit ganun parang ako pa ata ang masama ? Bakit ganun ? Bakit parang ako yung may pakana ng lahat ? Wala naman akong ginagawang masama . Hindi ko naman lubusang maisip na ako yung dahilan kung bakit siya namatay . Tapos binigay pa nya yung mata niya sa akin . Ang gulo T.T