RHIANNE POV
Napaka-awkward yung nangyari saamin ni Sir ryu kanina sa Abandonadong music room, doon ko din nalaman ang tunay na pangalan niya, noong una Ayaw niya pa sabihin saakin, pero pinilit ko siya.
"Ryulee Toshiha "
Bahagya akong natawa sa inisip ko, ayaw niya sabihin ang apelyedo niya dahil ang bantot daw, nacurious tuloy ako kung ano ba last name niya
Masaya akong nakasama si sir sa abandonadong Music room...
Tinatakot niya pa ako na baka may lumabas na kung ano sa likod ko, pero hindi ako natakot.
"Alam mo ba.. kanina habang nag pi-piano ko, may sumasabay saakin" takot saakin ni sir
Hindi talaga ako natakot, kaya sabi ko sakanya "pagnakita ko iyon sasapakin ko yun"
Natawa naman siya sa sinabi ko.
'DUGUDONG'
sa gulat ko, napayakap ako kay Sir Ryulee, Nang mapag-tanto ko na siya pala ang ang nag patunog ng Piano, Hinarap ko siya at sinuntok ng mahina si sir sa Tyan, natawa lang siya saakin at sinabing "akala ko sasapakin mo na ako eh". Ang sarap kausap ni sir. masasabi ko rin mayroon siyang abs, dahil nung niyakap ko siya ramdam na ramdam ko ang tigas sa aking Katawan
"HOY! PUTANGINA RHIANNE NASA HARAPAN KA NG PAGKAIN NANAGINIP KA?" nagulantang ako sa mura ni nanay, naoatingin ako sa plato ko, Hindi ko pa pala nagagalaw ang pagkain sa harap ko, napag tanto ko din na nakatulala pala ako kanina at nakangiti "LUMALANDI KANG BATA KA! MAG ARAL KA MUNA!"
"Nay naman. Nasa harapan ng pag kain nag mumura kayo" pabulong kong Tugon kay nanay, kasabay ko ngayon kumain si Nanay at si walter, Si walter lang naman ang uncle ko. kasundo ko sa lahat. Yun nga lang hindi ko siya pinag kakatiwalaan, Dala narin siguro ng Nakaraan, na-trauma na ata ako
"Hayst! Ngumiti ka diyan mag isa ehh" bisaya kung mag sakila si uncle walter "sino bay nag ngingiti sayo haa?" Sumubo si uncle ng pagkain, nag kakamay lang si uncle dahil iyon ang nakasanayan niya
"Uncle naman! Wala naman nag ngingiti saakin, masaya lang ako gaayy" may accent ko din sabi. Natutunan ko ang mag acccent dahil sa tagal kong kasama si uncle. Siya lang din naman ang nakakausap ko dito sa bahay
"Haayyy sisinungaling kapa gay! Sino bay? Lalake ba iyan---"
"PUTANGINA! MANAHIMIK KAYO NASA KAINAN" napatawa nalang kami ni uncle kay Nanay, well she's like that.... always! And i hate that. Araw-araw ako ang nakikita ni nanay na para bang nag lilihi siya saakin.
Kung bastos lang akong bata panigurado kong nasigawan at namura ko na si nanay.
"Yowng mame mo nga pala ine, uuwe sa makasunod na linggo" Basag katahimikan ni Uncle "yowng dade moww naman, kasama ang asawa niyaaa may pamile banding garud"
Well you're right kung iniisip niyong may broken family ako. Si mommy na laging nasa Ibang bansa para asikasuhin ang mga trabaho niya doon
Si daddy na nasa bago niyang pamilya, hindi ko naman sila masisi, basta masaya sila.... Masaya sila, Hindi na nga naisip ni daddy na mayroon pa pala siyang anak,
10 years nang nahiwalay si daddy saakin, umuuwi lang siya para sumbatan ako ng sumabatan.
"Ganun ho ba, okay po" sagot ko kay uncle
Natapos din ang kainan kaya minabuti kong mag hugas na ng pinggan at pumanik sa kwarto ko, Hindi ganoon kalaki ang kwarto ko pero ayos na saakin ito, kesa naman wala akong kwarto.
Mayroon kaming bahay na hanggang second floor lang, pinagawa ito ni mommy at daddy nung bagong kasal sila, pero hindi natuloy ang bahay dahil away sila ng away
Umupo ako sa kama ko at kinuha ang cellphone ko.
2 Unread message
'Xcel! How many times do i tell you not call me while i'm with my family'
Daddy
Bahagyang tumulo ang luha ko. Niyakap ko ang cellphone ko na ang nasa wallpaper ko ay ako,si daddy, at mommy.. pamilya mo din ako Daddy, unang pamilya
Gusto ko sanang tawagan si daddy para marinig ko ang boses niya, 3 years ko na rin hindi naririnig. Bakit ko nga ba naman pag pipilitan ang sarili ko sa ayaw naman saakin?
Napahiga ako sa kama ko at tinignan ang wallpeper ng screen ng phone ko
"Daddy...." hindi ko na napigilan at napahagulgul ako ng iyak "miss na po kita" kahit para akong tanga na kinakausap ko yung picture ni daddy pinag patuloy ko parin siyang kausapin "miss mo rin ba ako?" Mas lalo akong naiyak sa tanong ko, alam ko naman ang sagot doon, at ang sagot doon ay hindi...
XXXXXXXX XXXXXXXX XXXXXXXX XXXXXXXX
XXXXXXXX XXXXXXXX
Hindi ko namalayan na nakatulog na ako kagabi, tinignan ko ang orasan sa gilid ng kama ko 4:30am.
Naligo ako kahit napakaaga pa.
Pumunta ako sa first floor at tumungo sa kitchen, nag luto ako ng itlog at nag tipla ng kape. Para ito kay nanay, at uncle
5:40am umalis na ako sa bahay, nilalakad ko lang papunta sa school, Para maexercise na din ang paa ko
Pag dating ko sa school, onti pa lang ang estudyante at teachers. Dumeretso ako sa locker ko at nilagay ang ibang libro ko doon.
Pagkatapos ay pumunta na aki ng room, wala pang katao tao sa room kaya umupo ako sa inuupuan palagi ni sir ryulee, Ang teacher desk
Nagulat ako ng biglang bumukas ang pintuan at niluwa noon si sir ryulee na nakangiti.
"Hi ryulee toshiha" Masigla at nakangiti kong Bati kay sir ryu
"Hello" Maikli pero masaya niyang tugon. Lumapit siya sa akin at ti-nap ako sa ulo.
"Goodmorning" I said while he taping my head
"Morning" Ano ba naman si Sir Ryulee, wala na akong ma-topic.
Nagkatitigan kami saglit ni sir habang hawak hawak parin niya at ulo ko, what now sir? Bumuntong hininga siya
"Sir?...." ayan lang ang lumabas sa bibig ko,
"Hmmm?" Magkatitig parin kami sa isa't isa tila hinihintay kung sino unang gagawa ng topic, wala akong nasagot kay sir at tumitig lang sakanya. Nakalimutan ko tuloy saaabihin ko. "Free kaba bukas?"
Nanlaki ang mata ko sa tanong ni sir, hindi ko inaasahan na ganyan ang itatanong niya. Nag isip muna ako bago sumagot
"Wala naman pasok bukas. Yes Sir. Why?". Today is friday. Wala naman akong gagawin bukas kundi tumambay sa bahay at mag hintay ng monday.
"Good. Puntahan mo ko sa rooftop mamaya. It's that Okay?" I nodded "good, see you later"
Lumabas na si sir ryu. Ako naman napakalaki ng ngiti. Bumait saakin si sir ryu.
Pag labas ni sir ryu nakasalubong niya si bella "Hi sir! How are you po?" Inirapan lang ni sir si bella kaya natawa si bella, Hindi parin move-on si bella sa nangyari kahapon na pang-aasar kay sir.
Nabigla siya ng makita niya ako "what was that smile?" She Asked "or should i say, who makes you smile?" Physcologist.
"Mind your own bussiness" inirapan ko din siya katulad ng ginawa ni sir ryulee kanina.
"I'm sorry about yesterday, hindi ko naman gusto iyon"
Bahagya aking napatawa. "Hindi gusto? O ginusto?. Isa pa wala ka rin naman karapatan kahit sa gusto mo o hindi mo ginusto. Kung gusto maraming paraan, kung ayaw mo maraming dahilan, simole as that Bella" napanganga siya sa sinabi ko at nanlaki ang mata.
Napaiwas siya ng tingin at pumikit, iniiwasan wag bumagsak ang luha
"Wala ka talagang alam no?" Bulong niya sa hangin,
"Yes" i said in my low voice,
"Sabagay, noong mag kaibigan pa tayo, wala ka man lang ibang inisip kundi ang sarili mo" in that mommentt ako naman ang natulala. Paano niya nasasabi ang ganyan bagay? Pare-parehas lang naman kaming walang pakeelaman sa buhay buhay, isa pa---
kaibigan. Ko. Lang. Sila.
Hindi dapat nila kinukwestyon kung anong ugali ang meron ako, dapat nga sila pa ang umiintindi.
"Well yeah, Pare parehas lang tayo" Pag tingin ko sakanya ay nakapwesto na siya sa Upuan niya at may binabasa sa notebook
"Pare parehas? O wala ka lang talagang alam?" Naiinis niyang tanong at patuloy sa pagbabasa ng noteboom
"Wala din naman akong gusto malaman ngayon alam ko na ang lahat" i smirked kahit hindi niya iyon nakita.
"You're wrong. Wala kang alam." Ngayon, huminahon ang boses niya, this is the first time i saw her With her serious and Anger face. Palagi kasi siyang masaya.
Tama siya
Wala akong alam
Because i'm afraid
To know everything
Written by: freakinwriter