Drache’s POV
Asar na asar akong lumabas ng classroom atsaka dumiretso doon sa garden. Sinundan din ako nila JC, Dixon, Seth, Kats at Lester.
“Bro, ayos ka lang?”-Seth
“Napahiya ako bro! Napahiya ako sa buong klase dahil lang sa kagagawan ng Venisse na yun!”-asar na asar kong sabi kay Seth.
“Paano mo naman nalamang siya ang may gawa non Kuya?”-JC
“Don’t you see and heard how she laugh?!”
“Oo siya nga ang may gawa non.”-Dixon
“See?! I’m right. Kung hindi lang babae yon baka naupakan ko na siya! All this time, in my entire life, ngayon lang ako napahiya ng ganito. Ano bang problema niya? Wala naman akong ginagawa sa kanya! Kung gusto niya ng away, sabihin niya. One on One kami. Hindi yung ganitong sa harap pa ng maraming tao.”-galit kong sabi saka pinukpok ng malakas yung wooden table.
“Easy ka lang bro. Baka nakatrip lang talaga siya ngayon. And We can’t avoid her now. Remember, we a have deal.”-Seth
“Gusto ko siyang tulungan. Pero parang hindi yata ako makakatagal sa ugali ng babaeng yan! Porket hindi siya nagabayan ng magulang niya? That’s not an excuse. Iba nga naman talaga kapag lumaki kang may gumagabay sayo!”
“Wag na wag mong idadamay ang mga magulang ko dito!”
Napalingon kaming lahat sa pinanggalingan ng boses. It was her. Si Venisse kasama nina Craise, Mitch at nung tatlong lalaki. Galit na galit siyang lumapit sakin atsaka ako kinwelyuhan.
“Bakit? Hindi ba totoo?! Hindi ba tama yung sinabi ko? Dahil kaya ka nagkakaganyan eh dahil walang nagmamahal sayo! Walang gumagabay sayo! Nasaan ba ngayon ang parents mo? Hindi ba at iniwan ka nila?!”-galit na galit kong sabi sa kanya. Samantalang siya nakayuko nalang.
“Wala kang alam… WALA KANG ALAM!!!”-Venisse atsaka ako sinuntok.
Malakas yung pagkakasuntok niya kaya napaupo ako sa damuhan. Pinunasan ko yung gilid ng labi ko at may nakita akong dugo. Nakakunot yung noo kong tiningnan siya. Nakayuko parin siya kaya nakita ko yung mukha niya dahil nakaupo ako. Nagulat naman ako at parang naguilty ako sa nagawa at mga nasabi ko. Umiiyak siyang nakatingin sa akin pero galit na galit parin yung mukha niya.
“Vens!”-Craise
Lalapit sana si Craise kay Venisse at susugurin na sana ako nung tatlong lalaking kasama nila kaso nagsalita siya ulit.
“Wag kayong lalapit! Wag kayong makikialam! This is just between us.”-garalgal niyang sabi.
“IKAW! Wag na wag mong ipamumukha at sasabihin sa harap ko ang bagay na yan! Wala kang alam sa pinagdadaanan ko. Hindi mo alam ang nangyayari kaya wala kang karapatan na pagsalitaan ako ng ganyan. Hindi mo alam ang rason kung bakit ako naging ganito! At wag na wag mong idadamay ang mga magulang ko dahil wala kang alam sa buhay ko!”-garalgal na sigaw niya sakin habang dinuduro ako.
Lumapit na si Craise sa kanya atsaka siya hinawakan. Tumayo narin ako at inalalayan nila Seth. Tapos yung tatlong lalaki, susugurin na sana ako kaso pinigilan sila ni Venisse.
“Spare!”-Venisse
Huminto naman sila tapos yung maputing lalaki, siya ata si Spare, eh pinagbantaan lang ako.
“Wag na wag mong sasaktan si Venisse. Sa ngayon ligtas ka, pero wag na wag lang magkukrus muli ang landas natin at sumaktong nag-iisa ka, dahil baka sa oras na mangyari yun, baka paglamayan ka na.”
“Tama na yan.”-Craise
“Spare, Kuya Neil, Kuya James. Iwan niyo muna kami ni Vens dito.”-Craise habang nakaalalay parin kay Venisse
Umalis na yung tatlo pero binigyan muna nila ako ng nakapanlilisik na mga tingin. Tapos si Venisse naman pasimpleng nagpupunas ng luha. Habang si Craise eh bigla akong sinugod.
“At ikaw Xander! G*go ka rin eh noh?! Pasalamat ka at napipigilan pa yung tatlong yon! Pasalamat ka at wala pa yung tatlo nilang kasama, dahil kung buo yung tropa nila, baka ngayon palang, nakaburol ka na!”-Craise atsaka ako pinagsasapak. Pero pinipigilan lang siya ni Dixon
“Hindi ako natatakot sa kanila. Kahit pumunta pa sila ngayon, haharapin ko sila.”-matapang kong sagot kay Craise habang iniiwasan yung mga sapak niya.
“Kung ayaw mo pang mamatay, tumigil ka na diyan! Hari ka lang ng mga Blackfists pero wala kang binatbat sa mga WhiteDragons!”-Venisse atsaka ako sinapak ng ubod lakas.
“Aray! Nakakarami ka na ha?!”-Ako atsaka siya tiningnan
Pero sandali, WhiteDragons? Teka, hindi ba sila yung sikat na sikat na grupo na marami ng nakaenkwentro dahilan para yung iba eh macomatose, mabalian ng buto, o kaya… deadly meat… sa States? Sila nga ba talaga yung sinasabi nilang Emperor and the 5 Kings?!
“Oh ano?! Gusto mo pa bang mabuhay? Dahil kung hindi, ako nalang kaya mismo ang pumatay sayo?!”-Venisse
“So sila nga? Sila nga yung WD gangsters?”-gulat kong tanong sa kanya
“Oo! Sila nga yon at wala ng iba! At si Spare, siya ang leader nila. Siya rin yung Emperor sa Drag race. Kaya kung sa akin palang wala ka ng binatbat, malamang, surot ka lang pagdating sa kanya.”-Venisse
Tiningnan ko nalang siya. Hindi parin ako makapaniwala sa lahat ng nangyayari ngayon. So sila pala ang WD gangsters, ang matagal na naming hinahanap, ang matagal na naming gustong makaharap. At ano bang relasyon nila Venisse at Craise sa kanila? Magkamag-anak ba sila? O baka naman may relasyon sila? Ahh, ewan wala akong pakialam. That’s their life and I don’t care.
“Venisse, may sasabihin ka ba?”-Seth
“OO! May sasabihin ako. Pero bago ko sabihin yon, gusto ko muna kayong balaan. Wag na wag niyong hahamunin ang grupo nila Spare. Dahil kahit mabait sila sa inyong paningin, iba ang mga yan. At ikaw na g*go ka!(atsaka ako sinapak ni Venisse), wag na wag kang aalis ng mag-isa. Dahil yung sinabi ni Spare? Hinding-hindi magdadalawang isip yon na totohanin ang mga sinabi niya. Hindi ko sinasabi to dahil concerned ako sa inyo lalo na sayo! Sinasabi ko to dahil naaawa ako sa mangyayari sa inyo lalo na sayo(turo niya sa akin). Puro ka pa naman hangin. At kahit sabihin nating malakas kayo, hinding hindi niyo parin sila matatalo lalo na kung kamao lang ang mga gamit niyo. Dahil yung mga yon, bakal ang kamao. Sana alam niyo yung sinasabi ko. Kung naaawa pa kayo sa mga maiiiwan niyo, umiwas na kayo habang maaga pa. And shut all your mouths!”-Venisse
“And regarding sa sasabihin ko, gusto ko lang sanang ipaalala sa inyo yung deal natin. Yung one month deal natin that all of you, will going to be MY SLAVES, OUR SLAVES. Atsaka, hindi pa pala nagsisimula yon, wala pa tayong napag-uusapan about dun. Kaya nagpaiwan kami dito para sabihin sa inyong, tomorrow will be the start of it. Do you agree with it?... Oh, I forgot, hindi ko na pala kayo dapat tinatanong, kasi what I say and going to say was all right, correct, tama, walang mali, at dapat niyong sundin. Kaya boys, simulan niyo ng gumising bukas ng maaga dahil I don’t want anyone to be late. Gusto kong by 6:00 am nasa tapat na kayo ng bahay ko. And you patpating kawayan, bring your Black Veneno dahil simula ngayon, yan na ang magsisilbing sasakyan ko, and you will be going to be my driver.”-Venisse
“WHAT?! Not my BV… I would bring my other car nalang, but you can’t use nor ride in my BV.”-tanggi kong sabi sa kanya.
“Haven’t you heard what I said earlier? Lahat ng sasabihin ko tama. And what I want is, you to be my driver and I want that your BV would be my car for the whole month. Gusto ko munang pagpahingahin ang WV ko. At wag ka nang maarte dahil nakasakay narin naman ako sa BV mo.”-Venisse atsaka ako tinaasan ng kilay
“Really Venisse? You’ve rode in Xander’s Veneno? That’s unbelievable! Knowing you Xander?”-biglang sabat ni Mitch.
“Babe.”-JC habang tinitingnan si Mitch.
“Sorry…”-Mitch
Nakakaasar dahil wala akong magawa. Naaasar ako dahil nakipagdeal pa kami sa mga babaeng ito. At bakit sa lahat ng pwedeng hilingin niya, yung about kay BV pa? Sh*t… Mas lalo akong naaasar. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko. Kung magdadabog ba ako, magwawala o manuntok ng isang tao. Nabwibwisit ako sa Venisse na ito. Bakit ba pinanganak pa sa mundo to?!
“Wala ka na bang sasabihin?”-asar kong tanong sa kanya
“Meron pa, yung iba pang rules ko, sasabihin ko nalang sa inyo bukas. And, I want you to call me Boss Vens, at kay Craise, Boss Craise. O kaya Boss nalang. Basta’t nandon yung word na BOSS… Yun lang SLAVES… Magkita nalang tayo bukas sa bahay. I don’t want anyone to be late, at kung ayaw niyong makatanggap ng parusa, dumating kayo ng maaga.”-Venisse atsaka na umalis kasama ni Craise
“AHH!!! BWISIT!!!! I HATE THAT I MET THAT GIRL!!!! SHE’S GETTING INTO MY NERVES!!!! SH*T!!!!”-asar na asar kong sigaw habang pinagsisipa at pinagsusuntok yung puno.
“Bro, tama na, for now, wala tayong magagawa. Isang buwan lang naman eh. Isang buwan lang na paghihirap. Pero maiba ako, dapat hindi mo siya pinagsalitaan ng ganon kanina. Masakit yun sa part niya. Tama naman siya, hindi natin alam yung nangyari, hindi natin alam ang pinagdadaanan niya. All we know is, bakit siya nagkaganon, pero hindi naman natin alam yung buong nangyari di ba?”-Seth
“You’re right. Nabigla lang naman kasi ako. Nadala lang ako sa galit at init ng ulo. Pero, hindi ko naman sinasadya na masabi sa kanya yon. Nakakaguilty nga eh.”
“Mga bregs, tingin niyo sinapian ng demonyo yung babaeng yun? Nakakatakot masyado eh. Tapos bukas daw, 6:00AM?! Eh tulog pa ako sa mga oras na yon. At ano bang gagawin natin bukas sa kanila? Eh di ba, sabado bukas?”-Kats
“Baka ipalinis satin yung buong bahay nila. Hahaha”-Lester
Tiningnan lang namin siyang lahat tapos natahimik na siya. Ano nga bang gagawin namin bukas sa kanila ng ganon kaaga? Ano kayang kakaharapin namin at ano naman kayang magiging buhay namin sa loob ng isang buwan sa kamay ng babaeng yon? Hindi ako pwedeng sumuko, gusto kong patunayan sa kanya na may isang salita kami. At ako si Xander Drache ay hindi sumusuko sa ano mang hamon.
Ven’s POV
“Craise, sinabi mo ba sa kanila yung about sa trauma ko?”-diretsahan kong tanong kay Craise
“Ah-eh, sorry Vens… Kasi Vens, ano eh, pinilit ako ni JC na sabihin sa kanya, Hindi ko naman alam na sasabihin niya pala sa mga kasama niya.”-Craise
“Okay lang… kaya lang naman ayokong malaman ng iba kasi ayokong isipin nila na mahina ako. Alam mo naman na ayokong kinakaawaan ng iba di ba?”
“Sorry talaga Vens.”-Craise
Nginitian ko nalang siya. Pauwi na kami ng bahay ngayon, pero walang imikang nagaganap sa loob ng kotse. Tahimik lang si Spare habang nagdadrive. Tapos si Craise, busy sa tablet niya. Samantalang ako nakatingin lang sa labas. Naalala ko na naman yung sinabi ni Xander kanina.
“… Dahil kaya ka nagkakaganyan eh dahil walang nagmamahal sayo! Walang gumagabay sayo! Nasaan ba ngayon ang parents mo? Hindi ba at iniwan ka nila?!”
“… Dahil kaya ka nagkakaganyan eh dahil walang nagmamahal sayo! Walang gumagabay sayo! Nasaan ba ngayon ang parents mo? Hindi ba at iniwan ka nila?!”
“… Dahil kaya ka nagkakaganyan eh dahil walang nagmamahal sayo! Walang gumagabay sayo! Nasaan ba ngayon ang parents mo? Hindi ba at iniwan ka nila?!”
“… Dahil kaya ka nagkakaganyan eh dahil walang nagmamahal sayo! Walang gumagabay sayo! Nasaan ba ngayon ang parents mo? Hindi ba at iniwan ka nila?!”
Tama naman siya. Totoo naman yung sinabi niya. Totoo naman na walang nagmamahal sa akin maliban kay Craise, kay Spare, kina Kuya Neil, Kuya James, yung tatlo pang ugok tapos si Yaya. Maliban sa kanila, wala ng ibang nagmamahal sa akin. Lahat ang tingin sa akin, masama. Pero isa lang ang sobrang nasaktan ako sa mga sinabi ni Xander. Yun yung, dahil kaya ako nagkakaganito eh dahil walang gumagabay sakin. Nasaan nga ba ang mga magulang ko ngayon? Ayun, nasa ibang bansa, masaya habang kasama siya. Habang inaalagaan siya. Iniwan na nila ako di ba? Kaya hindi ko na alam kung anong pakiramdam ng minamahal at inaalagaan ng isang magulang. Ang sakit. Ang sakit sakit kasi nasa akin lahat. Kaya kong bilhin lahat ng gusto ko, pero may isang bagay ako na gustong kunin pero hindi ko na makuha-kuha. Yun yung pagmamahal ng magulang na noon eh meron ako pero ngayon, mukhang hindi ko na matatamo pa.
Nasaktan ako ng sobra sa katotohanang ipinamukha sa akin ni Xander. Gusto kong magalit sa kanya. Gusto kong bugbugin siya. Gusto kong sapakin at kulang na ngalang eh patayin ko na yung taong yun sa sobrang galit. Kaya papahirapan ko sila ng husto. Hindi ko hahayaang masayang ang bawat araw na hindi ko siya makitang nahihirapan. Na hindi ko sila nakikitang napapagod hanggang sa sumuko nalang sila. Bakit ba ako nagkakaganito sa kanila? Gusto niyong malaman? Narinig ko lang naman ang pag-uusap nila kaninang umaga. Narinig ko ang plano nila…
*FLASHBACK..
Maaga kaming nakarating nila Spare sa school. Pagpark namin ng kotse, nakita kong andon na pala yung kotse nila Xander. Naisip ko kasing magpasalamat sana sa kanila dahil sa pagtulong nila sa akin. Alam kong ganito ako pero marunong naman akong tumanaw ng utang na loob.
Naglakad na kami papuntang classroom, ng makarating na kami doon ay napansin kong wala pa yung grupo nila Xander kaya napagdesisyunan kong magpaalam muna kina Craise at Spare.
“Ahm, Craise, Spare, may pupuntahan lang ako sandali.”
“San ka naman pupunta Venisse?”-Spare
“Basta, sandali lang ako. Sige.”-ako tapos patakbo na akong umalis.
Nag-ikot na ako sa buong building namin pero hindi ko parin sila Makita. Pabalik na sana ako sa classroom ng Makita kong lumabas ng canteen sina Xander. Tapos parang may pupuntahan ata. Sinundan ko lang kung saan sila pupunta, tapos nakita kong lumiko sila dun sa tagong garden ng school. Kaya pumunta rin ako doon. Ano kayang gagawin nila dito sa garden? Eh malapit ng magstart yung klase? Papasok narin sana ako ng biglang magsalita si Xander kaya napahinto ako at nagtago sa gilid ng building atsaka nakinig sa usapan nila.
“So, ano na?”-Xander
“This is about Venisse.”-Seth
About sakin? Anong meron ako at pinag-uusapan ako ng mga to?
“What about her?”-Xander
“Cous, remember your plan na sinet ni Kats?”-Dixon
Plan? What plan ang tinutukoy nitong si Dixon? Is this about me?
“And what about the plan? Make it straight to the point nga. Hindi ko kayo maiintindihan kung nagpapaligoy-ligoy kayo!”-Xander
Nakikinig lang ako ng biglang may kumalabit sa akin. Sino ba to? Pag harap ko, si Ms. Ocampo pala, yung terror teacher namin sa Science.
“What are you doing there Ms. Javier?”-Ms. Ocampo.
“Ah--wala po… Ms. Ocampo.”-palusot ko nalang.
“Don’t you have class?”-Ms. Ocampo
“Meron po pero mamaya palang po iyon. Ah, may ipag-uutos po ba kayo?”
“Bakit ba andito ka? Tara dito tayo.”-Ms. Ocampo tapos hinila ako palayo dun sa gilid ng building.
Nakakaasar lang dahil hindi ko na maririnig yung pinaguusapan nila Xander.
“Ms. Javier, I want you to give this documents to Mr. Gomez, he will be your teacher now di ba? Nakalimutan niya kasing kunin to kanina.”-Ms Ocampo
“Ma’am, why don’t you give this to him directly?”
“Ms. Javier, I’m going to be late now, I have an appointment to do and I was rushing. Masyadong malayo yung building niyo kaya Ikaw nalang ang magbigay niyan. Sabihin mo nalang sa kanya na ipinabibigay ko yan. O sige, I’ll go ahead.”-Ms. Ocampo atsaka nagmadaling pumunta sa office.
Ahh!!! Bakit ako pa yung nakita at inutusan niya? Nakakaasar naman. Bakit ba nakamood ako ngayon na hindi laitin at maging magalang sa mga guro? Kung hindi lang talaga terror si Ms Ocampo, baka ipinakal ko pa sa mukha niya ang mga dokumentong ito. Asar na asar lang akong nakatayo habang hawak yung mga documents na yon ng maalala ko yung pinaguusapan nila Xander kanina. Patakbo akong bumalik doon sa gilid ng building at sumilip sa kanila…
“Sige…*beep beep beep…*(Sh*t sino ba yung bumubusina na yon?)itutuloy… *beep beep beep*(Nakakaasar naman oh. Nilingon ko kung sino yung bumubusina at nakita kong si Ms. Ocampo pala, tapos umalis na siya kaya bumalik ako ulit sa pakikinig) ang balak nating paghigantihan siya…”-Katsumi
Ha? paghigantihan? Siya? Sinong paghihigantihan nila? Tapos naalala ko yung narinig ko kanina bago dumating si Ms. Ocampo…
“This is about Venisse.”
….
“What about her?”
“Cous, remember your plan na sinet ni Kats?”
….
“Sige… itutuloy… ang balak nating paghigantihan siya…”
Ako, ang pinag-uusapan nila… Yung sinasabi nilang plano… about sa akin? Plano nilang paghigantihan ako? They will plan to get revenge on me? Naguguluhan ako. Napaatras ako sa mga narinig ko. All this time. All this time akala ko iba sila. Akala ko totoo sila. Akala ko yung pagtulong nila sakin is bukal sa loob nila. Yun pala, they’ve plan all this? Narinig kong paalis na sila kaya napaatras ako at nagsimulang maglakad ang mga paa ko paalis sa lugar na yon.
Lakad-lakad…
Takbo….
Hinto….
Lakad ng mabilis…
Hindi na ako tumitingin sa daraanan ko kaya hindi ko nakita na may nakabanggaan na pala ako.
“Ms. Javier?”
It was Sir Gomez… Naalala ko yung hawak kong dokumento. Iniabot ko sa kanya yon.
“Ipinabibigay po ni Ms. Ocampo. May pupuntahan daw po siyang appointment kaya ipinabibigay niya nalang po yan. Ahmm… excuse me sir, I’ll just go in the Comfort room.”-ako atsaka patakbong umalis sa lugar na yon.
Tumakbo lang ako ng tumakbo kahit sobrang bigat na ng dinadala ko. Hanggang sa makarating na ako sa CR…
*END OF FLASHBACK…
Minsan talaga, nagkakamali tayo ng akala. Akala natin, totoo na yung nakikita natin, hindi natin alam, pain lang pala....