Chapter 23
i've been smiling the whole photoshoot. at hindi iyon nakaigtas sa mga kasamahan ko, kahit sa mga ibang angels ng victoria's secret.
" feeling inspired, sweetie?."
sabi sa akin ni Miranda, habang inaayos ko ang lens ng aking camera. inaayos ng kanyang make-up artist ang buhok nito. i can't help to grin at her.
" yeah..a bit."
i said to her, she smiled sweetly at pinagpatuloy na namin ang photoshoot. binilisan na din namin lahat para maka-pack up ng maaga. this will be the last photoshoot, dahil malapit na naman ang kanilang pagrampa.
halos madaling araw na kami natapos lahat. ni hindi lamang namin namalayan ang oras. everybody is so exhaust from work. kaya isa-isa na din kami nagsiuwian. i was waiting for Carlos Gabriel dahil sunduin niya daw ako. ng biglang tumunog ang aking phone. it was Mavs, matagal ko din hindi nakakausap ang baklitang ito.
" hey' Mavs, what's up?."
i happily said to him..pero agad din nawala ang pagka-hyper ko ng magsalita ito.
" Li'? you need to go back here in the Philippines..."
malungkot nitong sabi sa kabilang.
" bakit?..may nangyari ba?."
" s-si Ria kasi girl, i can't tame her anymore..masyado na niyang pinapabayaan sarili niya, after sila maghiwalay ng boyfriend nkya.''
i rolled my eyes, kahit hindi ako nakikita nito.
" naman! Mavs, pinapauwi mo ako dahil lang sa kanya?..ang tanda2x na ni Ria, and besides next weeek pauwi naman na ako eh. dahil tapos na din photoshoot ko dito, so i can visit again diyan. just take care of her okay?."
halos matawa ako pagkatapos ko marinig ang tili ni Mavey sa kabilang linya. parang tiling tantrums na akala mo kung ano na nangyari.
" eeeeh, Lianna naman nakakainis na kasi gabi-gabi na lang naglalasing ang bruhildang iyon eh. hay! naku kaya ako hindi talaga ako naniniwala sa forever na iyan. jusko! hindi ko sisirain ang beauty ko dahil sa isang guy..ikaw din ah? hinay hinay ka dyan sa paglalandi niyo ni Carlos Gabriel, naku kapag ikaw sinaktan niyan..ipapalapa ko ang banana heaven niya sa mga piranha!."
tawang-tawa ako sa tinuran nito. nagkwentuhan pa kami dalawa at di ko man lang namalayan ang paglapit ng kotse ni Gab sa akin. pinatay nito ang headlight niya ng makitang medyo nasilawan na ako. i wave my hand at him at nagpaaalam na kay mavey.
lumabas ito sa kotse niya at kunot noo akobg tinitigan.
" sinong kausap mo sa phone?."
seryoso nitong tanong sa akin.
" ump' si Mavs iyon." ngumisi ako lalo dahil sa himig pa lang ng boses niya alam ko nagseselos ito.
" let's go?." i ask him, tumango lamang siya at agad akong inalalayan sa paglakad patungo sa kanyang kotse.
" by the way baby, i already booked a ticket for us. babalik na ako ng Pilipinas, and i want you to come with me. hindi ko gusto maiwan ka dito."
sabi niya sa akin habang binabagtas namin ang kahabaan ng highway dito sa brooklyn.
nganga akong napatitig sa kanya. hindi ako pwede umuwi ng Pinas, dahil next week big event na ng VS.
" but Gab, may trabaho pa ako dito."
he looked at me with his bored look. muli siyang tumingin sa kalasada habang nagsasalita.
" pwede ka naman hindi umatend ng event nang VS, atleast nagawa mo na ang part mo..no buts Lianna, uuwi tayo ng Pilipinas."
parang nainis ako sa sinabi niya. matagal ko ng pinangarap na masaksihan live ang mga VS angels na rumampa sa stage. isa din ako sa mga photographer na kukuha ng picture sa kanila sa event na iyon, bakit hindi man lang niya ako mapagbigyan.
" I can't go with you Gab,.i'm sorry. i still got a lot of things to do..and beside may gagawin pa kami ni Lawrence. he has a plan...."
" what?!..did i heard it right Lianna?..hindi ka sasama sa akin sa Pilipinas dahil sa Lawrence na iyan?."
bigla niyang hininto ang kanyang kotse na siyang kinabigla ko. hindi ko pa man natatapos ang aking sasabihin agad na itong nag-react ng ganoon..
" of course not Gab..hindi sa ganoon, marami pa kasi akong gagawin dito at nangako ako kay Ms. Victoria na tatapusin ko ang ginagawa ko bago ako babalik ng Pilipinas.."
" no! you're just giving me an invalid reason, para lang maka-stay ka dito dahil sa Lawrence na iyan."
nagpanting yata ang tenga ko dahil sa sinabi nito.
" masyadong makitid ang utak mo Carlos Gabriel!..its all about my work, and theres nothing to do with Lawrence!. for God's sake Gab,.may girlfriend iyong tao..i just want to help hi kasi mag-propose na siya sa girlfriend niya at nakiusap siyang tulungan ko siya. kung ganyan kakitid ang utak mo,.wala akong pakialam kahit umuwi ka ng Pilipinas mag-isa mo!."
pagkasabi ko nun', padabog kong binaklas ang aking seatbelt at lumabas ng kotse nito. agad kong nakita ang pagbadha ng pagalala sa kanyang mukha ng makita niyang lumabas ako ng kotse niya. buti na lamang nasa gilid kami ng daan.
agad-agad itong bumaba sa kanyang kotse.
" no, baby..don't do this. let's talk, i'm sorry.."
nahawakan niya kaagad ang aking palapulsuhan. kaso sa inis parang hindi tumalab sa akin ang pag-sorry nito.
" uuwi na ako..malabo tayo magkaintindihan ngayon dahil sa pagseselos mo na 'yan na wala sa lugar."
hinila ko ang braso ko mula sa pagkakahawak niya. agad kong pinara ang isang cab na dumadaan. i heard him calling my name, naluha ako sa inis at sa kitid ng utak niyang pagdudahan ako.
God! Lianna ambabaw talaga ng luha mo..
hindi ko namalayan na nasa apartment ko na pala ako. kung hindi lamang ako pinukaw ng driver baka lumampas na ako. i hurriedly out from the cab pagkatapos ko mabayaran ang driver nito.
nagmamadali ako sa paglalakad papunta sa aking apartment. pinipigilan ko ang hindi humikbi, dahil sa aking mga luha na naguunahan sa pagalpas.
hindi ko tuloy napansin na habang papalapit ako sa pintuan ng aking apartment, ay nandoon si Lawrence.
" Li'? are you okay?..hey! why are your crying?. what happen?.."
sunod-sunod nitong tanong sa akin, at bahagya ako nitong hinawakan sa aking siko. inalalayan ako muna ako nito na umupo sa isang bench na di kalayuan sa aking tinutuluyan.
hindi ko na napigilan ang hindi humikbi.
" i'm o-okay..nagkaroon lang kami ng konting hidwaan ni Gab.."
sinsiredad kong sabi kay Lawrence. inalo ako nito at pinatong ang aking ulo sa kanyang balikat. para ko na din kasi kapatid ito, naalala ko si Kuya Liam sa kanya. hinahagod nito ang aking buhok.
bigla na lamang ako napatda ng sa isang iglap may biglang humila patayo kay Lawrence at sinuntok ito.
"Carlos Gabriel! Stop it!.."
sigaw ko na nagpalabas sa ibang kapitbahay namin doon. meron pang dumadaan na ibang tao na nahinto at napatingin sa amin.
agad kong dinaluhan si Lawrence, na ngayon ay nakaupo na sa gilid at pumutok ang labi nito. inis akong tumingin kay Gabriel.
"ano bang problema mo ah?. is this what you want?..iyong bigla ka na lamang manununtok ng tao?."
nagtaas baba ang dibdib nito at kitang kita ko kung paano gumalaw ang panga nito ng dahil sa inis. napabuga ito ng hangin, sabay suklay ng kanyang buhok. pawisan na ito dahil sa galit.
shit! ang gwapo pa din.
agad akong napapikit ng aking mata dahil sa mga pumapasok sa isip ko.
" your mad at me Lianna, at madadatnan kita kayakap ang lalaking iyan?..hindi mo man lang naisip ang mararamdaman ko. i guess i'm right, you don't want to go with me pabalik ng Pilipinas because of that scumbag.!"
iritadong sabi nito. sinamaan ko siya ng tingin, tumayo ako. pinigilan ko ang aking sarili na sampalin siya dahil sa litanya nito.
" yes! i am mad at you!. but for pete's sake Gabriel, hindi mo kailangan mandamay ng ibang tao, just because of that damn jealous!.."
yumuko ako sabay buntunghininga. i don't want to cry infront of him. i hold back my tears na kanina pang gustong umalpas sa aking mga mata.
" umuwi ka na, i guess we're done here."
pagtataboy ko pa sa kanya.
" b-but baby..."
akma niya akong hahawakan sa braso, pero iniwas ko ito. agad kong nakita ang takot, pagtataka at halo-halong emosyon sa mga mata nito. i saw his fist clenched.
saglit pa niyang tinapunan ng masamang tingin si Lawrence bago ito tuluyang umalis. dinig ko na lamang ang pinaharurot nito ang kotse niya.
" okay ka lang?."
narinig kong sabi ni Lawrence. nakaupo na ito sa bench ng lingunin ko. i forced a fake smile to him. simple lamang ako tumango dito.
" you should take a rest now, we'll talk tomorrow Lianna.."
" pasensya ka na Lawrence, nadamay ka pa.."
ngumiti lamang ito, nagpaalam ako dito ng ihatid niya na ako sa pinto ng aking apartment.
days went by so quickly. nalaman ko na lamang mula kay Kuya Liam na nasa Pilipinas na si Carlos Gabriel. tinanong ako ni Kuya Liam kung may problema kami ni Carlos ng tumawag ito sa akin, but i'd rather to zip up my mouth.
masyadong mabigat ang aking puso, dahil umalis lang ito ng hindi man lang kami nakapagusap ng maayos. i guess we both need space, may mali ako may mali siya. masyadong maging komplikado ang lahat kapag hindi sa tamang pagkakataon.
ganoon naman talaga, kailangan mong mag-sakripisyo sa isang bagay o tao. kahit pa masakit, dahil baka kapag pinalaya niyo nang panandalian ang isa't-isa doon niyo mare-realize ang kamalian niyo.
i love Carlos Gabriel, but i guess the way he acted that way ay masyadong masakit para sa akin. yeah! mababaw na rason, pero babae lamang ako madaling masaktan.
nagpaka-busy ako sa aking trabaho. pati nakipagkita sa aking mga long lost friends na nandito na naka-base sa New York. i did everything just to forget Carlos Gabriel for awhile.
hanggang sa dumating ang big event na pinakahihintay namin lahat. ang VS fashion show, i was so damn excited, dahil after nito makakauwi na din ako ng Pilipinas.
" jeez! Li' how do i look?".
nakangising tanong sa akin ni Miranda. i smiled at her, sinipat ko ang kanyang sout na bikini wearing her angel wings. she's so damn gorgeous.
" you look so damn beautiful, and ump' delectable?."
patanong at pabiro kong sabi dito. tumawa ito sabay yakap, malambing talaga ang babaeng ito.
nagposed ito bigla kasama ang kanyang mga kasama bago sila sumalang sa stage. i click my cam, at nilitratuhan sila.
" we'll gonna miss you, sweetie once you go back to the Philiplines. that's why we have something for you."
tinuro nito ang isang couch na nasa gilid ng kanilang make-up room. isang box na may tatak VS ang nandoon.
nganga ako napatingin sa mga ito, they'd just smiled at me sabay yakap sa akin ng mga ito.
" i-i'm speechless,.thank you girls!."
i can feel my eyes became misty. pati din sila kaya agad nag-react ang mga ito.
" oops! it's bad for us to cry, we have our show..lets do this!."
palakpak sagot ng mga ito. pati na din ako nakitawa sa mga ito, ng magumpisa na ang kanilang fashion show umupo ako sa gilid, kung naroroon ang mga sumusuporta sa kanila. sobrang dami ng tao, i saw some hollywood celebrities ang iba mga jowa ng mga ito.
sa gitna ng hiyawan ng mga tao, biglang nag-vibrate ang aking phone na nasa aking maliit na purse. agad ko itong kinuha, it was Kuya Liam.
masigla ko itong sinagot, namiss ako ng Kuya kong panget.
" yes Kuya?..hello---"
" Lianna you need to get back here, as soon as possible."
sabi nito sa akin, biglang naputol ang sasabihin ko ng magsalita ito.
" t-teka Kuya, why? what happen?. may nangyari ba kina mommy?."
" no..no..i-its Carlos actually..naaksidente siya baby.."
matagal akong nakapagreact. agad akong lumabas para makalayo sa mga audience na maiingay.
" is this some kind of a prank Kuya Liam?..inutusan ka ba ng kumag iyon, para sabihin sa akin iyan?..no! i will not go back there dahil lang sa kalokohan niya."
biglang sabi ko ng makabawi ako. kung ano-ano na naman ang pinagsasabi ni Gabriel. dati na ako nabiktima ng mga prank-prank niyang iyon. ungas din itong Kuya ko, kahit kailan talaga magkakampi ang utak nilang dalawa. tsked!
" but baby, believe me..i am deadly serious.."
paglalambing ng Kuya ko sa akin sa kabilang linya.
" Kuya i can sense in your voice, hindi ka nga nagalala para sa kaibigan mo."
" God! Lianna, you and your bullheaded..bahala ka, kung ayaw mo maniwala."
nakagat ko ang aking ibabang labi. his kuya is mad i guess.
pinatay na lamang niya ang tawag para hindi na makasagot. babalik na sana siya sa kanyang upuan para iwaglit ang lahat ng nasa isip niya, ng biglang magring ulit ang kanyang phone.
it's unknown number. sinagot niya ito.
" hello.."
" Lianna?..iha?..si tita sabel mo ito. uuwi kami ng Pilipinas ngayon, si Gabriel naaksidente.."
bigla itong napaiyak sa kabilang linya. agad niyang natutop ang kanyang bibig gamit ang kanyang kamay. meaning hindi nagsisinungaling ang kanyang kuya Liam. her tears started to fall from her eyes ng hindi man lang niya namamalayan.
" T-tita,.you're not bluffing right?."
nakuha ko pang magsabi ng ganoon.
" of course not iha,.i booked a ticket for us now. kung sasama ka sa amin para sabay-sabay na tayo."
" sige tita..sasama po ako. huwag na kayong umiyak tita, tatagan po ninyo loob niyo."
sabi ko dito. i held myself not to sobbed. diyos ko huwag niyo pong hayaan mawala sa amin si Carlos Gabriel.
i hurriedly get my things after i ended the call. parang wala sa sarili na nagmadali ako umalis. sa pagmamadali ko hindi man lang ako nakapagpaalam. nagtatakang mfa tingin lahat sa akin ang nakasalubong ko.
" Lianna! where are you going darling?."
malambing na boses sabi ni Sir George sa akin. hindi ko na namalayan ang pagbagsak ng mga luha ko, agad naman ako ito nag-comfort sa akin.
" what's wrong honey?."
" i-i need to go back to Philippines, right now. i am so sorry Sir George.."
i sob, habang inaalo ako nito.
"is something bad happen to your family, Lianna?."
umiling iling ako dito. kumalas ako sa yakap niya at pinahid ang aking mga luha.
" we'll just talk when i get there, i really need to go now."
tumango tango ito sa akin.
nagmamadali na akong umalis. parang gusto kong liparin na ang aking apartment para lamang makarating doon. hindi man lang ako nakapagpaalam sa mga VS angels.
dali-dali akong nag-impake pagkarating ko sa aking apartment,.halos isang oras din ang byahe papunta dito. sa kalagitnaan ng pagiimpake ko, tumunog muli ang aking phone.
it was Kuya Liam again. i press the answer button at ni-loud speaker ito habang tinatapos ko ang aking pag-impake.
" y-yes Kuya?."
" are you alright, baby?..i heard na tinawagan ka ni Tita Sab."
" K-kuya? can i talk to Carlos Gabriel?..gising na ba siya?..is he okay?..t-tell me.."
" Lianna! Calm down, he'll be okay..huwag ka na umiyak diyan..nasa opisina ako ngayon wala ako sa ospital.,don't worry too much..masamang damo ang boyfriend mo hindi pa iyon oras niya."
i heard my Kuya Liam laugh a bit. pero hindi ko magawang sabayan siya ngayon. nagaalala ako kay Gab. bakit ba kasi nagaway pa kami dalawa, sana sumama na lang ako sa kanyan pauwi.
" ano ba kasing nangyari Kuya, bakit siya naaksidente?."
" ayun! ang magaling kong kaibigan masyado kasi nag-mamagaling eh..nakipagsabayan sa pag-karera sa kanyang pamangkin.."
i bit my lower lip, habang nakikinig sa kwento ni Kuya Liam. that moron! i'll wring his neck, when i get there.
" ang yabang kasi ng kaibigan mo na iyan Kuya.."
naiinis kong sabi. pinahid ko ang aking tuyong luha sa aking mga mata. narinig ko pa ang mahinang pagtawa ni Kuya Liam. nakahinga ako ng maluwag malaman na okay ito.
pagkatapos ng tawag sa akin Kuya Liam, agad akong nagmamadali na nagayos ng aking sarili. tiyak na hinihintay na ako ng mag-asawang Montevallo.
lumabas ako ng apartment. i saw Lawrence talking to someone, ito na yata ang girlfriend niya. she's charming mukhang spoiled brat. naglalambing ito sa binata. ng maramdaman nila ang presence ko agad silang napalingon sa gawi ko.
" hey! Li'..where are you going?
"
" babalik na ako ng Pilipinas Rence.."
" oh, biglaan naman.."
sabi nito sa medyo slang na tagalog. kahit kailan baluktot talaga ang pagtatagalog nito. napatingin ako sa babaeng kasama nito, na nakahalukipkip na at taas kilay akong tiningnan. tumikhim ako para makuha ang attention ni Lawrence.
" oh sorry, ma'bad..by the way Lianna..this chelsy my girlfriend."
i wave my hand at nginitian siya. ngumiti sin naman ito ng pabalik sa akin.
" i gotta get going, Lawrence..may naghihintay kasi sa akin. we'll keep in touch alright?..nice meeting you Chelsy.."
matamis itong ngumiti sa akin. i wave my hand at them ng makasakay ako ng cab.
hindi ko namalayan ang bilis ng oras. kanina nasa New york pa kami nina tita, napatingala ako ng huminto na ang eroplano. at last we're here. agad kong naisip si Carlos Gabriel.
" iha, ihatid ka na namin sa bahay niyo? or sama ka na muna sa amin."
" hindi na tita..susunduin yata ako ni Kuya Liam. magkita na lang tayo sa ospital po."
" magpahinga ka muna iha, bago ka pumunta sa ospital. look at you, masyado ka na na-stress."
sabi ng ama ni Gabriel habang ginugulo ang buhok ko nito. gonawa pa akong parang bata. yeah, i feel sleepy pero kailangan ko makita si Carloa Gabriel.
" i'm okay, tito..tita. kayo din po magpahinga."
tumango ang mga ito. sa kalagitnaan kami ng kwentuhan ng dumating ang sasakyan ng ito. napasinghap pa ako dahil sa mamahaling sasakyan ng mga ito. nakita kong bumaba ang driver nito. agad itong lumapit sa magasawa para kunin ang mga gamit.
nag-paalam sa akin ang mga ito.
" you take care, anak ha?."
yakap sa akin ni tita sab, bago tuluyang pumasok sa sasakyan nila at nagpaalam sa akin. hila-hila ko ang aking travelling bag, at nakasukbit pa din ang aking camera sa leeg ko. agad kong nakita ang sasakyan ni Kuya Liam.
lumabas ito mula sa kanyang kotse. napatingin ako sa gilid kung saan may mga passengers na naghihintay sa sundo nila. nakatingin ang mga babae sa pinakamamahal kong Kuya.
napangiwi pa ang ibang nandoon ng biglang dinamba ako ng yakap ng aking kapatid.
" hindi naman halata na namiss mo ako, Kuya ah.."
i laugh a bit. humiwalay ito sa yakapan namin at ginulo ang aking buhok. siya na din naghila sa bagahe ko.
" we all miss you, bunso. kaya tara na bilisan na natin tiyak na naiinip na sina mommy at daddy sa paghihintay sayo.."
"gusto ko na muna dumaan tayo sa ospital, Kuya..please? i want to see Gabriel.."
tiningnan ako ng Kuya Liam ko, ng sabihin ko iyon. huminga ito ng malalim saka pa ako tinanguan.
hindi pa din matahimik ang isip ko hanggat hindi ko nakikita ang mongoloid na iyon. kainis kasi, bakit kailangan pa niyang makipag-race sa kanyang pamangkin. nakakagigil, paano kung natuluyan siya?. grrr! Lianna calm down.