CHAPTER 4: WELCOME TO SITIO MALIGAYA!! :D
Kaye Anne’s POV
1st day namin dito sa Sitio Maligaya, and sobrang refreshing ng sites dito. Yung house na pinagsstay-an namin is located sa bukid ata ito, pero medyo civilized yung mga bahay dito. Hindi mga bahay kubo gaya ng ibang probinsya, hindi dikit-dikit yung mga bahay. Basta ang lawak ng lugar ^____^
May katapat kaming bahay, simple lang yung designs and structures niya pero cute tignan, ang neat. Well, andito kami sa terraist dito sa taas, paglabas kasi ng room namin may terraist siya at may chairs so you can wind up here, and absorb some fresh air. Two-storey house pala itong bahay, pero hindi siya malaki, parang single unit house. Isa lang ang bedroom sa taas, maliit ang living room, kitchen at most of all, ang bathroom. It’s almost 5:30 pm na pala.
“Kaye Anne, I’m starving already. Whats for dinner by the way?”
“Ms. Gail, I’m your bestfriend not your housemaid” Medyo kasi dependent yan sa mga katulong yan sa bahay nila, unlike me medyo kumikilos naman ako sa bahay for myself, medyo lang hahaha, at minsan lang kapag nasa mood ako.
“Kaye Anne Alonzo---”
“Crystal, I’m just reminding you.”
“Duh! whatever.. Please Kaye anne, wag mo akong tawaging Crystal, wala akong kilalang Crystal okay?”
“Hmm okay, Gail, mag-instant noodles tayo dyan.” Puro instant foods yung binili namin at saka mga canned goods, or ready to cook goods kasi obviously hindi nga kami marunong magluto. Actually, siya lang pala, marunong naman ako hehehe..
“Sige yun nalang. Pero Kaye Anne, diba pag magpeprepare ng instant noodles kailangan ng hot water? Ehh wala naman tayong hot water ehh.”
Ayy oo nga pala! Hindi ko naisip yun ahh. Kaye, you better use your precious brain.
“I have an idea. What if pumunta tayo sa neighbor natin diyan sa tapat then magtanong tayo kung may hot water sila?”
“Right Kaye anne, hindi na ako magvaviolent reaction. I’m really starving.”
“So am I. Lets go!”
Lumabas na kami ng bahay at pumunta sa katapat naming kapitbahay. Tatanggalin nalang namin yung hiya namin kasi kumukulo na talaga yung tiyan namin.
Knock .. knock..knock..
“Uyy ikaw magsabi huh?! Tutal naman ikaw naman ang may idea niyan ehh.. Go! you can do it!”
Tignan mo tong babaeng to. Ako na nga ang nag-isip ng plano, ako pa ang kikilos? Hindi na nga ako tututol pag nag away kami dito. Tatagal pa, baka bukas pa kami makakain. Gagawin ko na lang. -_________-
DOOR OPENS..
“Ahhmm, sino po sila ?” Bungad sa amin nung girl na parang 15-16 years old ang age.
“Ahh…kasi..ano..ahh.." Waah! Nahihiya ako.
"KAILANGAN NAMIN NG HOT WATER, DO U HAVE SOME? YES OR NO?”
Akala ko ba ako ang makikipag usap? Bakit bigla siyang sumingit? Ang gulo talaga ni Gail.
“Ahh wala po ate ehh.. Pero gusto niyo po magpakulo po ako para sa inyo?”
*krrroooooookkk* stomach grumbles
Girl >,>………>.< Gail.. 0____0..me
“Ahh sige salamat. We’ll just wait for it nalang.”
“Ahh sige po pasok po muna kayo.”
Kaya pala nagsalita na si Gail gutom na gutom na talaga siya. Nagagalit na yung mga wormies niya inside her flat stomach hehehehe..
Nang makapasok na kami sa bahay, umupo kami sa sofa nila. May dumating naman na babae. Parang kasing edad din nung kaninang kausap namin.
“Sandy! Nakabili na ko ng ulam natin! Lumamon na ta--..Ayy sorry may tao pala he..he..he..”
“Ahh sila ba, nanghihingi kasi sila ng mainit na tubig, ehh ubos na kanina pa, kasi naman yang mga friends mo na sila Judy nagkape kanina dito. Ang gaganda nila ate noh?!”sabay tingin sa aming dalawa ni Gail.
“Oo nga! Astig yung kutis nila. Ate anung gamit mong sabon? Ako kasi kahit anong gamit kong sabon wa epek hahaha..”
Ano ba yan? Kailangan ba talaga nilang itanong kung anong brand ng sabon ang gamit namin?
“Ahh..ehh..”
“Ahh yung ginagamit ba naming soap? We’re using Crystal Whitening Soap. Ang nag mamanufacture nun is yung Rivera’s Group of Company which is our parents’ business. The soap that were using can achieve this flawless, blemish free, whiter, younger looking skin in no time. And feel the immediate difference on your skin right on its first use. Actually, the soap is particularly for the LESS sensitive ones. It's a bit stronger than the Glutathione soap but garners the same results. and most of all, The soap is created via cold process method, to ensure that valuable nutrients are retained . Delicately scented, ideal for all skin types. And guaranteed effective with no harmful side effects. We can honestly say that our soaps are far more superior in quality and effectiveness than any other brands! Meron na rin silang pinoproduce na body lotions, body wash, and other cosmetic products. Many to mention na ehh.”Speech ni Gail. Bow.
=_=
Kailangan pa talagang sabihin sa kanila lahat yun? As in lahat-lahat? Baka mawindang tong dalawang to ehh..
"huwaaaaaaaw! HAHAHAHAHA! Nganga kami dun ahh, Sandy naintindihan mo ba yung sinabi ni ate Ganda kanina? Dudugo ata ang maganda kong ilong dun ahh! Sosyaleennnnnn!!"
"Ano ka ba Lovely! Sinabi lang ni ate Ganda na original daw yung sabon nila! Tangengot ka talaga! Mayaman pala sila ate Ganda!"
“Ahmm miss, we have our names naman ehh.. At hindi yun GANDA, that’s not a name that’s an adjective which is used to describe a noun.. By the way, I’m Crystal Gail Rivera and she’s Kaye Anne Alonzo, were cousins. How about you girls?”
“Ahhmm ate Crystal, ako nga pala si Lovely Macapuno, oops wait lang, alam kong tatawa kayo uunahan ko na kayo, BWAHAHAHAHAHAHA!”
=________= ahh so Macapuno pala ! Ang weird niya ?! Pinagtatawanan yung sarili niyang apelyido??
“Lovely, can I ask you a favor?”
“Sige ate Crystal kahit ano,” sagot ni Lovely.
“Wag na wag mo kong tatawaging Crystal kung ayaw mong tawagin kitang macapuno. Get it?”
Grabe,ang suplada talaga ni Crystal ahihihi ay nga pala, baka magalit sa kin yun. Kung sa bagay, hindi naman niya malalaman yung nasa isip ko ehh ahihihihi. (~~,).
“At isa ka pa Kaye Anne, kala mo hindi ko naririnig yan?”
Wow! Mind reader na pala si best ngayon! Katakot!
“Mind reader ka diyan? Hoy babae, bumubulong ka kaya.”
“Ahhmm ate Gail ate Kaye anne, ako nga pala si Sandy. We're coushins din.”
“Coushins or cousins?”Sopistikadang tanong ni Gail.
“Both!”Sabay na sagot nila Sandy at Lovely. Pfft! XD
“Ate Gail, your hot waters are already ready. You are so very much nice talking,, ahh Lovely ano ba yung English ng ano..Ahhm.. Ingat sa daan?...Bilis.. Napakahina naman ng AQ mo." Hindi ko magets yung sinasabi ni Sandy. -___-
“Ang tanga nito, English kalabaw ka nga eh.. Ahhm ganito yun, you tender care in the road huh? There is so many many lasinggeros and sabogs there. Yan ang tama, Sandy, engot mo.”Sagot naman ni Lovely. >.>
BWAHAHAHAHAHAHAHA XD English kanal!
“Thank you for the hot water, nice to meet you both. And you, girls, got an amazing grammar huh?”Gail commented sarcatically.
“Yah right, and Sandy, it’s IQ not AQ. You both are funny, goodnight," natatawang sabat ko naman.
“Wow! Thank you, you is welcome here anytime anywhere.. hehehe, goodnight."
***
Nakarating na kami sa bahay namin in just a minute. Grabe, nakakawindang yung magpinsan na yun hahahahahaha.. Tawa talaga ako ng tawa sa kanila hanggang makarating kami ng bahay.
“Kaye Anne, will you please get over it? 2 minutes passed na oh! Ang OA mo!”saway sa akin ni Gail na KJ. >.<
“HAHAHA sige na, titigil na po.. Hmmm.. Pfttt. HAHAHAHAHA.. Ahh sorry Gail.. HAHAHAHA, I just can’t help it HAHAHAHAHA.."
Nakakatawa talaga. Ngayon lang ako nakaencounter ng ganun ang grammar grabe! wahahahahaha… XD
“Okay, sige.. Keep on laughing Kaye Anne, kakain na ako. Kumain ka nalang dyan ng hangin.”
“Sabi ko nga titigil na ako.. Halika na magprepare na tayo bago pa lumamig yung water.” Nakalimutan kong gutom pala ako hehehe..
Naka two cup noodles kami ni Gail with wheat bread, nagutom talaga kami sobra.
KURT’S POV
Nasa byahe na kami nina Wayne, Derrick, Brent, Kent and Alexander. Ahm siya nga pala, dapat si dustin yung kasama namin kaso nga lang nagkaemergency call siya from his parents. Pinapunta siya sa davao to meet them kaya si derrick nalang ang proxy niya. Pumayag naman si Derrick dahil may pinagtataguan siyang mga girls. Remember siya nga yung chickboy ng grupo diba? It’s already 6:20pm na. Ang hirap kasing intindihin nung sketch, kaya naligaw kami ng ilang beses.
“Dude, Sitio Maligaya diba? Ayan oh may sign board ng way to Sitio Maligaya” Sabay turo sa kaliwa ni Derrick, pointing out the sign board. May sign board nga, it means na we're almost there.
“Oo nga, Kurt. Look, yung arrow is pointing to the right.”sabi ni Brent.
“Nah, Brent. Can’t u see? The arrow is pointing to the left.”sabi naman ni Kent.
“No, it’s right”-Brent
“Its left, you idiot!”-Kent
“To the right!”-Brent
“To the left sabi ehh”-Kent
“Right”-brent
“Left”
“Right”
“Left”
“Oh sapakan na yan oh, let’s make a bet!”sabat ni Wayne at kumanta pa ang loko, "Everybody look to the left YEAH!.. Everybody look to the right YAH!!”
Kumanta pa yung dalawang mokong na sina Wayne at Derrick to the tune of PRICE TAG ba yun? Ah ewan! takte! Narinig ko lang yan na pinapatugtog nung lil sister ko.
“WILL YOU SHUT THE F*CK UP, EGGNOGS?!?! Kung ayaw niyo, iiwan ko kayo dito sa gitna ng bukid!!!!!!!”
Their voices are so disgusting. I can’t concentrate on driving. >___<
“Dude, this is a road not a bukid.." Sabi ni Wayne sa akin.
I stop the engine, and get off the car. Binuksan ko yung pinto sa likod.
“Wayne, the door is open. Pwede ka ng bumaba.”
“Dude naman! … Wag ganyan… Remember it’s APRIL FOOL’S DAY TODAY he..he..he..”
“I said GET OFF THE CAR !!!”
“Dude, calm down.. Were almost there. Just continue driving, makakarating din tayo dun. And when we get there, pwede na tayo magpahinga," mahinahong sabi ni Alex.
“Actually, Kurt sa left talaga yun,” sabat ni Brent.
“No..Brent was right. Sa right talaga yun.”sagot naman ng kambal niyang si Kent.
“Kayong kambal? Gusto niyo bang samahan si Wayne dito?”
“No thanks. Were comfortable here hehehehe..." Sabay na sagot nila.
>>__>> <<__<< ---- kent and brent
“Kurt, I know you’re tired already. Ako nalang magdridrive para makarating na agad tayo.” Buti pa si Alex. -___-
“Ok..”
Buti nalang may mabait dito sa kasama ko, kung hindi naiwan ko na sila lahat dito. Nakakahighblood talaga sila.
After 20 mins of searching the place, finally nahanap din namin..
Medyo makipot ang daan papasok.. Dikit dikit ang mga bahay dito.. at medyo madilim..
“Kurt, andito na tayo. Ano na gagawin natin?” asked Alexander.
“Alex, will you please ask somebody where to find the hall here, I mean the barangay hall? We need to ask kung saan tayo pwede magstay-in while we’re here.”
Binuksan ni Alexander yung bintana sa side niya, magtatanong nga ata. Pagkatapos kausapin ni Alexander yung lalaki, pinark na niya ang van sa tapat ng simbahan, I think it’s a chapel not a church.
We got off the car.
“Dudes, sabi daw nung pinagtanungan ko dito daw banda ung barangay hall,” kalmadong sabi ni Alex sa amin.
“K.”
Naglakad kami..
I saw a girl, I think were the same age. Kinalabit ko siya and I asked. “Miss, saan dito yung barangay hall?”
Pagkalingon niya ganito ung itsura niya.
0_________________0
then turned ( *0///-///0*)
“Ahhmm yung berengey beh? Ahh kashe .. Ahhhmm hehehehe… Dun keshe hehehehe ahhhmm…ahhhh.. Dun kashe…..”-stupid girl while fixing her f*cking dry hair..
“F*ck! Can u please say it straight?....Tss..Never mind!” I’m about to walk again when she said..
“AHH DUN OH, KUMALIWA LANG KAYO DYAN SA MAY POSTE, MAKIKITA NIYO NA YUN!!!” Stupid girl -.-
“Ok.” Sasabihin rin naman pala, nag-iinarte pa..Mga babae talaga..tsss! Nagpatuloy na ako sa paglakad.
“Thank you babe for the wonderful information ^__-" Sabi ni derrick dun sa babae sabay kindat pa.
Oo na! Alam ko na iniisip niyo, hindi ako marunong magthank you! Why should I say the words 'thank you' if I’m not really eff*n sincere!
Nang makarating kami sa barangay hall, naabutan namin na nagkclose na ng mga glass doors yung isang matandang lalaki.
“Excuse me, is this the barangay hall?”
“Ahh oo ito nga. Kung may kailangan kayo, bumalik nalang kayo bukas kasi sarado na.”
“D-mn!! What did you just say?! Do you have any idea where we came from!? Where do you want us to sleep!? Dito sa bench o sa van namin?!? What the heck!!!!!!!”
Hinila ko yung kwelyo nung matandang hukluban. Nakakapang-init ng ulo.
“Ehem… Manong, gusto lang po sana naming itanong kung saan kami pwedeng mag rent ng apartment.”Si Brent na yung kumausap.
“Kurt, matanda na siya bitawan mo siya.” Saway sa akin ni Alex.
Binitawan ko yung kwelyo niya kasi mukhang ninenerbyos na. Mahirap na baka atakihin pa sa puso.
“Ahh ehh..apar--tment po… ba? May.. alam po ako sasa..mahan ko na…lang po ka--yo.”sabi ni manong. Halatang ninenerbyos na siya.
“Salamat po. Pagpasensyahan niyo na po siya este kami. Kanina pa po kasi namin hinahanap tong barangay na to eh,” Derrick apologized.
Sinamahan na kami ni Mr.Old bald man, dinala kami sa isang apartment. I don’t know if it’s a bungalow or what. Maliit lang siya pero sapat na para sa aming anim. Malaki pa ata yung walking closet ko kesa dito sa house na ito eh! Hindi na masyadong dikit-dikit yung mga bahay dito.There are vacant lots, unlike sa kanina namin na dinaanan, medyo bukid na ito.
“Kuya how much is the rent?” Derrick
“Ehh ang liit liit nito kasya ba tayo dito?” Brent
“Shut up brent! Wala tayo sa Manila nasa probinsya tayo.” Kent
“Ok” brent ( _ _ )
Itong dalawang to pag-uuntugin ko na to ehh. Lagi nalang nag-aaway parang hindi magkapatid. At parang hindi kambal tsss..
“Ahh kukunin niyo po ba? Dos mil lang ho ito.”manong kalbo
“Huh?!?! Anong dos mil???”Sabay sabay na tanong nilang lima.
“Dalawang libo ho.”manong kalbo
“Ahh hehehehe.. Mabuti na yung malinaw kala ko two million hahahaha.” Wayne
“Akala ko din.”- brent and kent
>>__>> <<__<< -brent and kent
“bakit ka ba laging gaya-gaya?”-brent and kent, sabay
“Ahh manong we’ll get it. Here’s our payment.” Alexander
“Ahh..ehh..hindi ba kayo tatawad?” Manong kalbo
Ano bang klaseng nagpaparent ito. Siya lang ang taong nagpaparent na naencounter ko na gustong tinatawaran siya.
“TAWAD?!?! Eh lugi nga ho kayo ehh hahahahaha!” Wayne
“Ahh namamahalan nga po yung mga tao dito ehh..Sige ho mauna na ko.. Kung may kailangan ho kayo itext niyo lang ho ako sa number na ito” May inabot siyang maliit na papel kay Derrick.
“Ahh sige po salamat”- Derrick
Lumabas na si manong kalbo. Kung napapansin niyo, hindi na ko nagsasalita dahil ganito ako kapag badtrip. Ininspection ko yung house, one storey house lang. Napansin ko yung bathroom dito, wala man lang bath tub or shower man lang. Tss! This will be the worst summer vacation of my life..
KINABUKASAN..
*knock knock knock*
“who the hell is that?!?!” Umagang umaga nangbubulabog.. “Yaya,tumigil ka nga!”
“Dude! Wala tayo sa bahay, hindi mo yan yaya..” Si Derrick ata yun. Di ko alam di pa kasi ako nakamulat.
“Whoever the hell she is, I don’t fcking care. Can you please open the f*cking door?”
“Brent, open the door daw” Wayne
“Kent, you open the door” brent
“Open the door daw.”Kent
“Alex, buksan mo daw yung pinto” Derrick
So pass the message pala ito?!
“Ok..” Alex
Buti nalang napakabait nitong si Alex kung hindi away na naman ito. Nang buksan ni Alex yung pinto.
“Ahh salamat po." That was the only thing I heard.
Nang marinig nila Kent, Brent, Wayne and Derrick yung words na ‘salamat po’, agad agad silang bumangon at tumakbo papunta sa pintuan. Tss! Mga tsismoso! Ako nalang ang naiwan sa kwarto.
“Wow! Seafoods! Favorite ko yan” Wayne
“Ako din” Brent
“Engot! Allergic ka dyan” Kent
“Ay oo nga pala! Ay may mangga naman eh hehehe salamat po!” Brent
“Ahh wala po yun, pang welcome lang po namin sa inyo yan. Ganito po kasi sa sitio maligaya ehh kapag may dayo." Halata sa boses na matandang babae yun.
Lumabas na ako ng kwarto and there nakita ko may mga green mangoes, corns, different kinds of fish, sea shells particularly mussels, sweet potatoes and lambanog ata tawag dun. Wow! THEY'RE SO GENEROUS.. ang init ng pagwelcome sa amin, mukha namang mag-eenjoy ang pagsstay ko dito.
Kinausap pa kami nung isang lalaki na siguro kasing age gap ng dad ko. He invited us to have dinner at their home tonight. We didn’t refuse his invitation 'coz Wayne said that we’re going anyway, even we haven't decided yet. Basta kasi libre napakagreedy ni Wayne, tss.
***
GAIL’S POV
“WOW! Thank you so much! We really appreciate this. So generous of you!”
Binigyan kasi kami ng different kinds of fruit crops and some seafoods ng mga tao dito. Sweet isn’t it?
“AAAAAHHHHHH!!!!! Buhay pa yung fisshhhh!!!!!! Waaaaaaaaaaaahhhhhhh!!!!”Hiyaw ni Kaye anne.. Gumalaw galaw kasi yung dalag daw yun? Basta narinig ko nalang na dalag ata ang tawag dun?
“Ayy miss Kaye Anne pasensya na po. Kailangan ko po kasing ibigay sa inyo ng buhay yan. Masarap po kasi yan kapag niluto ng fresh. Ahmm papaluto ko nalang po,” sabi nung Barangay captain..Aba! NagPOPO siya sa amin? Baliktad ata yun eh! Winelcome lang naman kami ng mga tao dito, most especially yung barangay captain. Pamangkin daw kasi niya si Chloe, yung friend namin na may-ari ng bahay na 'to.
“Ahhmm sige po mas mabuti na rin po na ipaluto niyo nalang kasi po we’re a terrible cook," I chuckled.
“Gail, Ikaw lang yun. Magaling akong magluto no?!”
“Sige, ipapaluto ko nalang. Tsaka nga pala, may liga dito mamayang alas siete ng gabi. Gusto ko sana kayong imbitahan para manood. Wala lang, katuwaan lang naman iyon. Taon-taon kasi may nagaganap na liga dito para hindi mabagot ang mga tao dito.” Wow, eh kung ganun, masaya pala dito.
“We would love to come po. Pero ano po ba yung liga?”
“Yun yung basketball league dito sa barangay,” sagot ni Barangay captain.
“Sige po pupunta po kami. Salamat po sa imbitasyon tsaka sa mga binigay niyo sa amin," nakangiting sagot ni Kaye Anne.