Sabah kalktım odamı topladım ve aşağa indim. Babam kahvaltı yapıyordu ama annem yoktu.
" Günaydın baba, "
Cevap alamayınca Etrafa göz gezdirdim bir süre.
" annem nerede? "
"Annen tuvalette olmalı. Ah bu arada Sanada günaydın bayan CabeYo. Seninle birşey konuşmalıyım. "
İçime bir kötü his düştü ama halağa yüzüm Gülüyordu. Samimyetle;
"Evet bay Cabeyo. "
Diye seslendim taklit edercesine.
" uzatmadan direkt gireceğim konuya mila , sadece sakince dinlemeni bekliyorum. Dün gece sen yokken biz annenle büyük bir kavga ettik, ve.."
"Ve? "
" Uzun bir süre düşündük ve Ayrılmanın her birimiz adına daha sağlıklı olacağına karar verdik. Bu şekilde yıpranıyoruz."
Çenem titredi.. derince nefes aldım ardından.
" Şaka mı yapıyorsun? Siz ciddi misiniz? "
Dedim ve hızla odama çıktım. Battaniyemin altına girdim ve çok geçmeden ağlamaya başladım. Bu zor bir durumdu. O sırada kapı açıldı içeriye biri girdi hafif yürüyüşlerinden kim olduğunu anlamıştım muhtemelen annemdi. Battaniyeyi üstümden çekti ve saçlarımı okşamaya başladı.
" Babam herşeyi anlattı. Istemiyorum ayrılmanızı. "
Hıçkırıklarımın arasından kolayca çıkıvermişti cümleler.
annem cevap vermedi. Bir süre daha engel olamadım göz yaşlarıma ardından Ellerimi yüzümden çekip anneme baktım dudağı kanıyordu ve göz altları ağlamaktan bir balon gibi şişmişti.
" Bunu ba- babam mı yaptı? "
Dedim zorlukla, annem kafasıyla onayladı. Kendini benim yanımda ağlamamk adına zorluyordu.
Hızla aşağa indim. O babam hâlâ kahvaltı yapıyordu. Haykırarak yanına gittim.
"Bunu anneme nasıl yapabildin? "
"Bana onu aldattğımı söyledi, yediremedim gururuma. "
" bu bir bahane olamaz. Anneme bunu bir daha yapmamanı söylemiştim. Bana söz verdin baba! Hani tutacaktın? Şimdi gitmeni istiyorum. Defol. "
Sanki evden gitmeye dünden razıymış gibi yukarıya çıktı 30 dakika içinde tüm kıyafetlerini topladı, tekrar aşağa indi ve yanıma geldi son kez sarılacak sanmıştım ama sadece dimdik baktı suratıma bir bir firar eden göz yaşlarımı sildim. O ise arkasına bakmadan gitti.
Yukarıya çıktım tuvalete girdim elimi yüzümü yıkadım ve annemin yanına gittim. Annem ağlıyordu, sarıldık sımsıkı.
" geçecek değil mi? Yine bu cümleyle avutacağız param parça kalplerimizi.."
İlk bölümümdu çok heycanlandım. Vote(oy) ve yorumu eksik tutmayın. Sizi SEVİYORUM.....