Chapter [87]
Stephen p-o-v
Dahil matagal daw na hindi sya nakapag shopping, kaya nakiusap sya na nasa daw wag muna kaming umuwi ng maaga ngayon sa hotel. Kaya naman pinabayaan ko na lang sya baka may masabi pa sya sakin eh.. kasi ngayon, parang nakalimutan nya lahat ang mga problema nya, na wala syangpinag dadaanan ngayon at ayokong masira yun.
*sigh*
pano ko nga ba sasabihin sa kanya.
“Stephen handa na ang pagkain, kain na” sabi nya sakin habang nag aayos pa sya don sa lamesa.
*sigh*
Paano baaaaaa.. kelangang bukas lumipad na akong pa pinas eh. Kelangan kung mag explain kay Samantha. Kelangan kung-----
“stephen ---yoohhh?? Kasama ba kita??? Hehe parang nandito ang katawan mo pero yang utak at pu…puso mo naiwan talaga sa pinas ah.” sabi nya na kumakaway pa sa harap ko..
“ah he –hehehe”
“tara na *sabay akay nya sakin papunta sa lamesa* kanina pa kita tinatawag na kain na di kapumapansin *pout*may p0roblema ka ba Stephen?”
“wala na---“
“I know you stephen, baka nakakalimutan mong magkasama din tayo ng ilang taon ah… tell me, whats the problem?” masigla nyang sabi at sabay subo nginorder nyang pizza asa namang makapagluto yan eh puro order lang sya eh .
*inhale exhale ng malalim*
“rose kasi si Samantha nakita pala tayo nung nagpunta ka sa bahay , at na misunderstand nya yon akala nya tayo pa.” nahihiya kong sabi .pero sya ngumiti lang sakin sabay subo ulit.
“so she’s jealos,right?”bigla nyang sabi na ngu munguya pa walang manners ha.. selos??
“I don’t know if shes jealos..pero magseselos ba sya eh hindi naman nya ako mahal eh.” Sabi ko at kumuha nadin ng pagkain ko.
“umhf babae din ako Stephen at nung una palang alam ko nang may pagtingin din sya sayo.”
“hehehehe syempre may mata sya eh”
“lol hahahaha so funny Stephen..pano bay an kumain na tayo para bukas makabalik na tayong pinas. Kaya kung ako sayo, tsk kung gusto mo talagang magpaliwanag sa kanya bilisan mo nang kumain para makapag impake kana ng mga gamit mo.”
Sabi nya sakin nang nakangiti.pero anu daw?
“huh?”
“huh your face Stephen hindi ka ba kakain? O kakain kana? Bahala kang malate mag impake mamaya sa mga things mo hindi na kita tutulungan ha.”
“totoo ba yan rose? Totoo ba?” di makapaniwalang tanung ko.
“oo nga. sige na at baka mamatay nasi Samantha sa kaseselos sakin pag dika pa makapag paliwanag ng maaga.”
“thanks rose,akala ko magagalit ka dahil wala paman din tayong isang lingo dito uuwi na tayo agad ng pinas.” Sa tuwa ko bigla ko na lang nahawakan yung kamay nya.pero parang bigla syang nailing.
“anu..anu ka ba Stephen magkaibigan tayo diba?”
“oo naman” sabi ko na lang sabay ngiti tumayo ako at niyakap sya sa likod. Back hugpo wala ito may upuan naman sapagitan eh. Hindi ito pagtataksil kay Samantha.
“thanks talaga rose.. you’re the best bestfriend ever.” Sabi ko at bumalik nasa kinauupuan ko at kumain na nga ako.
Rose p-o-v
Katatapos ko lang magligpit ng mga pinagkainan namin.bakit ganun? Dati pag niyayakap nya ako nung kami para parang wala pa sakin non. Wala pa akong nararamdamang ganito. Pero kanina na binak hug nya ako parang nag init ang buong katawan ko. Yung bangparang teenager na nahihiya na wan,.
Ah well kamusta na kayasi greg? Diko alam pero sa sobrang sakit ng nararamdaman ko dahil sya mismo niloko ako.sobrang sakit na nag mukha akong tanga .at dahil sa ginawa nya sakin, yung pagmamahal, yung pagmamahal na nararamdaman ko para sa kanya diko mapigilang mapalitan ito ng pagkasuklam sa kanya. Yun ay dahil ko talaga matanggap na niloko ako ng lalaking sobrang mahal na mahal ko. Pakiramdam ko trinaydor nya ako,diko matanggap nanakaya nya akong lokohin. Habang nag eepake ako namalayan ko na lang na mayluhang pumatak sa pisngiko.agad-agadko itong pinunas. Pangako ko sa sarili ko na magiging matatag ako para sa magiging anak ko. At huli na ito. Kakalimutan ko na ang nakaraan. Ang nakaraan naming ni Greg..
*****
“rose sa condo ka nalang ulit tumuloy pagbalik natin. Wag ka nang mag hotel dahil delikado na sapanahon ngayon lalo na mag isaka lang naman. At para makatipid ka na din ha.” Paalala sakin ni Stephen habang nag lalakad na kamidito saairport.
“ah stephen gusto ko na sana munang magbakasyon muna. Yung malayo sainyo o sa kanila”
“na mag isa?” may halong pag aalalang tanung nya.
“haha ano ka ba Stephen hindi na ako bata. Kaya ko nang sarili ko.”
“talaga ha”
“oo!! Ang kulit mo ngayon ah”
“naninigurado lang naman ako na ang aking one and only bestfriend na pagbalik natin ng pinas eh wag mo monang isipin ang mga problema”
“Ye..yeah I know Stephen. Don’t worry kaya nga gusto kong mag bakasyon eh” sagot ko sa kanya.nung marinig ko ang katagang bestfriend parang may kung anung sumakit sa parte ng katawan ko, kumirot..anu ba namang feeling ito. Kakaiba tong nararamdaman ko at ayo9ko ko ng ganito. Oh cmon hindi ka palang kasi sanay na tawagin ka nyang bestfriend dahil iniisip mong ex ka nya. Admit it na swerte ka dahil sa kabila ng lahat eh nagging bestfriend ka o nagingbestfriend ka ng ex mo.pero bakit ganitoparang bigla kung namiss si Stephen? Si Stephen na nagging boyfriend ko na pwedeng---- rose stop it.mag bestfriend na kayo ngayon at wag mo nang sirain pa. itatak mo jan sakokote mo namag BFF nalang kayo at mas maganda yun kesamaging lovers pa kayo ulit. Isipin mongmas magkaka problema ka lang pag tinuloy mo yang nararamdaman mo.kaya kung ako sayo sayo ngayon pa lang tigilan mo na yan.