Ghost Talk...
Buwan ng October noon,
panahon ng fieldtrips sa
school na pinapasukan ni
Annie, kung saan siya ay
isang English teacher. Kung
si Annie ay high school teacher, ang asawang si
Roger naman ay isang
highway patrol officer. Nang araw na iyon ay nasa
Manila si Annie, nasa
fieldtrip, kasama ng
kaniyang mga estudyante.
Lunch time noon kaya
naisipan nitong tawagan sa cellphone ang asawa. Ang
totoo, gawi na ni Annie na
tawagan ang asawa from
time to time upang
masigurong ligtas ito sa
trabaho. Sa unang trial ay busy ang
linya ng asawang si Roger.
Ipinasya ni Annie na mag-
try ulit after ten minutes. "Hello? Pa.. .oo, nasa Ayala
kami ngayon. Nag la-lunch
ang mga bata, e. Nag-lunch
ka na ba?" "Hindi pa nga, e. Mga anong
oras ka ba makakauwi?" "By seven siguro nasa
school na kami. Ikaw?" "Hindi ko sure, Ma." "Wag kang magpa-late
walang kasama ang mga
bata.. .si Tita lang." "Pag hindi dumating ang
kapalit ko paano ko
makakaalis dito?" "Hello? Hello, Pa.. .choppy
ang dating mo.. .hello?" "Try ko pa rin makauwi ng
maaga." "Hello.. .hello, Pa, hindi kita
marinig .. .hello?" "Sabi ko try ko makauwi
ng maaga." "Okay. Ano'ng gusto mong
pasalubong" "Kahit wala." "Buko pie?" "Ano ka ba? Alam mo
namang hindi ako
kumakain no'n. Ma, s'ige
na.. .on duty ako baka
marinig ako ng amo ko ." "Okay. Ingat ka d'yan." "Ingat din." "Pa..." "O...?" "Mahal kita..." Sa kinaroroonan ni Roger
ay bahagya itong
napakunot-noo. "Okay. Bye-bye na." "Hindi ka naniniwalang
mahal kita?" "Oo na. Sige na, 'Ma. Bye." "Okay. See you later. Be
faithful." Lalong kumunot-noo si
Roger sa huling tinuran ng
asawa bago naputol ang
linya. "Pare, sino 'yon? Si Misis
ba? Chinecheck ka agad?
Aga naman?" pabirong
komento ng kasamahan ni
Roger. Nangiti lang si Roger at
muli nang lumulan sa patrol
car. Kinagabihan ay nauna pa
ring makauwi ng bahay si
Annie kaysa sa asawa.
Tulog na ang kanilang mga
anak nang dumating si
Annie. Hinintay pa ang asawa saka sabay silang
kumain. "Ano'ng nakain mo kanina
ha?" tatawa-tawang
tanong ni Roger habang
sila'y kumakain. "Ano?" kunot-noo si
Annie. "Ikaw nga ang
sisitahin ko, e. Bakit mo
ako pinagpatayan ng
cellphone ha?" Si Roger naman ang
kumunot-noo. "Hindi kita
pinagpatayan ng cellphone
ano ka?" "Ano'ng hindi?
Pinagpatayan mo ko!
Noong una choppy
ka.. .ang labo ng dating mo.
Tapos pinagpatayan mo na
'ko." Sumeryoso na ang anyo ni
Roger. "Swear talaga.. .hindi ko
ginawa 'yon. Nagtaka nga
'ko sa mga pinagsasabi mo
kanina, e." "Pinagsasabi? Wala nga..." "Sabi mo mahal mo 'ko,"
bahagya pang natawa si
Roger. "Kelan ka pa naging
corny? Mas prefer mo ang
'love you' kesa do'n 'di ba?
Tapos kanina may pamahal-mahal ka pang
nalalaman d'yan." Tuluyang sumimangot si
Annie sa harap ng asawa. "Ano ba'ng pinagsasasabi
mo d'yan? Wala akong
sinabing gano'n. Ni hindi
nga ako nakapag-goodbye
sa 'yo dahil pinagpatayan
mo 'ko ng cellphone buwisit ka! Pasalamat ka
nga at kinausap pa kita at
hinintay kumain ngayon." Napalis ang pilyong ngiti ni
Roger. Waring saglit itong
nag-isip. "Teka lang.. .ano ang
huling tanda mo na nasabi
mo sa 'kin kanina?" "Na hindi kita madinig,"
mabilis na sagot ni Annie. Muling binalikan sa isip ni
Roger ang konbersasyong
naganap kanina. "Hindi mo ba itinanong sa
'kin kung.. .ano'ng gusto
kong pasalubong?" "Paano ko masasabi 'yon
pinagpatayan..." "Hindi mo tinanong kung
gusto ko ng buko pie?
Hindi mo rin sinabing mahal
mo 'ko? Hindi ka 'kamo
nakapag-goodbye.. .hindi
mo sinabing ingat ako at.. .lalong hindi mo
sinabing maging faithful
ako?" "Hindi! Teka lang.. .ako
ba'ng kausap mo?" Nang maging choppy na
ang reception sa
konbersasyon sa cellphone
ng mag-asawa ay totoong
naputol na ang linya ni
Roger. Iyon ang pagkakaalam ni Annie.
Ngunit ang hindi alam ni
Annie at ni Roger mismo ay
hindi na ang asawa ang
kausap sa cellphone. May
"ligaw" na boses na nag butt-in na siyang nakausap
ni Roger. Iyon ang dahilan kung
bakit may mga salitang
sinabi ang "ligaw" na boses
na pinagtakhan ni Roger.
Dahil hindi gawing sabihin
iyon ng asawa. Nang ikuwento iyon ni
Roger sa kasamahan ay
waring hindi na ito
nagtaka pa o nagulat man
lang. Sa halip ay sinabi
nitong: 'Narinig ko na ang kuwentong 'yon. Kailan
lamang natuklasan ni
Roger na ilan na sa
kanilang kasamahan ang
nakaranas ng katulad na
eksperyensiya. Ang ganoong pangyayari
ay naganap sa iisang
"spot" ng highway
patungong Norte. May
ligaw na boses na
sumisingit sa phone conversation ng dalawang
tao. Ayon sa mga nakaalam
ng kuwento, posible raw
na iyon ay ligaw na
kaluluwang nanghihingi ng
pansin at dasal.
Ang Wakas...