CHAPTER 67
DYLAN'S POV
She said yes. She really said yes. Alam kong super lame ng proposal ko but she said yes. Maaring napilitan o nadala lamang sya sa tensyon na nangyayari samin but she said yes. No matter how it happened, she said yes.
"I-i am not going to r-run away, Dylan." She said, well not reassuringly pero panghahawakan ko ang mga iyon.
"I will not let you run." Sagot ko naman bago sya muling hinalikan.
She moaned in between our kisses nang hawakan ko sya sa ibaba nya. She's ready for me. I hurriedly removed my clothes as we continued kissing. Agad kong pinasok ang kanina pang nakatayo na pagkalalaki ko sa kanyang pagkababae. I kissed her passionately as I felt her wetness.
We made love twice, and when she reached ecstasy, I was suprised ng mag orgasm siya. It was my first time to see her like that.
"Well, Mrs Sebastian, looks like you enjoyed this night way more that I expected" I teased sabay kiss sa neck niya.
Gumanti naman siya ng isang matamis na ngiti at humalik sa aking labi.
"Sira ka talaga, Mr Sebastian. Let's go fetch the kids?" Nagayos na kami pareho para sunduin ang mga bata. Hinawakan ko ang kamay ni Maxine habang naglalakad kami papunta sa kanila.
It took me two years to finally hold my love's hand. I know she took away my kids' first two years from me but I couldn't make myself be angry with her. Ang gusto ko lang ngayon ay makasama na sya pati ang dalawa kong anak.
"I'm sorry for taking Luis and Andera's first two years from you. It's the most important part of their lives and yours too but I took it away. I was selfish." She suddenly said while we were walking.
"Did you read my mind? I didn't know you turned as a mind reader?" Natatawa kong sabi. That topic would just make everything be negative again at ayokong mangyari iyon. I know we have to talk about it pero wag muna ngayon. Whatever her reasons are, next time ko na lang aalamin. I just don't want to spoil this moment.
"Sira!" Natatawa na din nitong sabi.
Napakunot ang noo ko nang iniangat nito ang kaliwang kamay nya na hawak ko tsaka ito tinignan. She then frowned.
"Hey, problem?" Nagaalalang tanong ko. Didn't she like how perfect our hands fit?
She stopped from walking tapos ay humarap sakin habang hawak pa rin ang kamay ko. "Where's my ring?" Kunot noo nitong tanong with matching pout pa.
My frown then turned into a grin. "Sorry, biglaan yung proposal eh, next time na yung singsing." I joked as I pinched her nose with my free hand.
"Daya!" She stomped her feet bago tumawa.
"Mama!! Papa!!" malayo palang ay natanaw na kami ni Luis.
"Enough na kids, madilim na. Let's go inside para makapagbanlaw na kayo at makakain na tayo." malambing na utos ni Maxine.
Agad umahon si Luis at tumakbo papunta samin.
"Wag na tumakbo, madapa kayo ha?"
Tila ba hindi narinig ni Andrea ang sinabi ko at nagpatuloy sa pagtakbo. Gigil na gigil siyang tumakbo na para bang lilipad na siya sa sobrang bilis. Nagulat ako ng bigla siyang nadapa sa buhanginan at nagdugo ang tuhod niya. Agad akong tumakbo para buhatin ang umiiyak kong anak.
"Oh sabi naman ni papa wag tumakbo di ba" I kissed her forhead.
"Di po rinig ko papa" she sobbed.
"Oh wag na umiyak gagamutin nalang natin okay?" Maxine calmly said.
Andrea nodded as she wiped her tears away using both of her hands.
Matapos namin paliguan ang mga bata at magamot si Andrea, nagpunta na kami sa kitchen. Naghain na ng pagkain si manang dahil baka daw gutom na ang mga bata. Nakakatuwa nga dahil talagang kaming dalawa ang nagpaligo sa kambal. Kaya ayun, basang basa kami ni Maxine pagkatapos kaya kinailangan na rin namin maligo. Plus, we smell like sex.
Oy, pero, teka, hindi kami sabay naligo. Wala kasi magbabantay sa mga bata. Malas.
Habang kumakain kami, pumasok si manang sa kusina.
"Aba, Dylan, hijo, may perya ngayon sa bayan ah. Fiesta. Baka gusto nyo mamasyal dun mamaya." She suggested.
"What's perya?" Luis asked attentiveley. Nang tignan ko ang dalawa kong anak ay talagang naghihintay sila ng sagot ko. Aba, tignan mo nga naman ang mga anak ko, bata pa lang ay usisero at usisera na. Hahaha!
"It's a pretty fun place, darling." Maxine answere.
"Eh, punta!" Andrea said.
"Papa we want to go perya" sabi nila in chorus.
"Oh mama, punta daw tayo perya." sabi ko kay Maxine na agad namang napaoo. We asked manang to prepare our things and sailed to town.
Pagpasok na pagpasok pa lamang namin sa perya ay halos magningning na ang mga mata ng anak ko.
Napakaraming tao at masaya ang paligid. Madaming ilaw na makukulay kaya naman enjoy na enjoy ang dalawa sa pag nood. Ang laki ng ngiti nilang dalawa na kinatuwa rin naman ng kanilang ina. They looked so happy, nakakataba ng puso. Sana ganito kami palagi.
Lumingon lingon ako sa paligid at nang nakita ko ang gusto ko, sinabihan ko si Maxine. "Stay here with the kids, I'll be right back." and even before she could answer, kumaripas na ako ng takbo.
Bumili ako ng tickets para sa ferris wheel.
Ferris wheel.. I grinned to myself habang naglalakad pabalik sa mag-iina ko.
"San ka ba galing?" Bungad na tanong sakin ni Maxine.
Tinaas ko ang kamay ko na may hawak ng tickets. Nakita kong nanlaki ang mga mata nya nang mabasa kung ano ang nakasulat doon.
"Dylan!" She almost screamed.
"What?" I asked innocently.
"What are those?!"
"Uhm, tickets?" I tried to stop myself from laughing.
"Tickets for ferris wheel?! You want me to die?!" Hysterical na tanong na nito. My kids are just watching her. They both looked amazed dahil sa reaction ng nanay nila.
"I don't know what are you saying." Sabi ko. "Let's go?" I said to our kids. Hinawakan ko na ang kamay ng dalawa at madaling tinungo ang ferris wheel. Pagkatalikod na pagkatalikod pa lang namin ng kambal ay narinig ko na ang protesta ni Maxine.
"I am not going there!" Inis nitong sabi. Hindi ko na mapigilan ang mapangisi. The kids giggled too! Para bang naintindihan nila na niloloko ko lamang ang kanilang mama. Nang hindi ko sinagot ang sigaw ni Maxine ay narinig ko nanaman ito. "Ugh! Fine!"
Lumawak ang ngiti ko sa mukha.
"Let's go?" I said to them. Hindi pa rin maipinta ang mukha ni Maxine habang ang kambal ko ay halos hilain na ako dahil sa sobrang pagkaexcite.
Kandong ko silang dalawa ng makapasok na kami sa loob ng tube.
Habang paaakyat na kami sa tuktok. Napansin ko na nakapikit lang mata ni Maxine na parang nagdadasal at sobrang higpit ng hawak sa baras na akala mo may magnanakay sa tube na sinasakyan namin.
"Kaya naman pala ayaw ni mama eh. She's afraid of heights!" biro ko.
"Shut up, Dylan di yan totoo. Tinatawanan tuloy ako ng mga anak mo" pikon na sinabi ni Maxine sabay palo sa braso ko.
Saktong sakto ng biglang huminto ang tube namin sa pinakatuktok ng ferris wheel.
"Sige nga tingin ka?" sabay nginuso ko sa labas. Ang kambal naman ay nakikisakay na trip ko ang mama nila.
They kept chanting "mama look" kaya naman nagtapang tapangan ang mama nila. Tumingin siya sa labas sabay naman na inuga ko ang tube. Tuwang tuwa ang mga bata na nakatingin at parang dinuduyan habang napasigaw naman si Maxine habang nakapikit.
"DYLAAN TUMIGIL KA SA PAG UGA TATAMAAN KA SAKIN PAG BABA NATIN". I couldn't stop laughing at siya naman di siya tumigil na magsisigaw dahil pinabayaan kong tumingin sa baba ang dalawa.
Both of them were so amazed sa nakikita nila sa labas habang ang mama naman nila ay mamutla na sa sobrang takot.
"Cute mo" I said, na kinagulat ko rin dahil lumabas ang mga salitang yon out of nowhere. I saw her cheeks turn red.
She opened her left eye para tignan ako. I grinned dahil natutuwa ako sa kanya. She smiled back. Hinila ko naman siya papalapit sakin at nilapat ang ulo niya sa dibdib ko.
"Wag ka matakot," I reassured her. "I got you." Sabay kiss sa ulo niya.
Pagbaba namin sa ferris wheel. Napakahyper ng dalawang bata. They were hoping and jumping. Sinundan lang namin sila habang nakaakbay ako kay Maxine. Kaya pala hyper sila. Nakakita sila ang cotton candy. Binili ko naman sila. Tigisa. Ang saya nila kumain. Nagshashare sila dahil pink cotton candy ang kay Andrea at blue naman ang kay Luis. Little do they know na pareho lang ang lasa kahit magkaiba ng kulay.
"Horsey!" naagaw ni Luis ang attention ko. Lalo na ng paulit ulit nila sinasabi ni Andrea ang horsey. I figured na they were talking about the carousel kaya sinakay rin namin sila dun.
After the ride, naglakad lakad muna kami habang kumakain ng burgers. Hati lang ang kambal sa isang burger dahil hindi naman nila mauubos.
Habang naglalakad lakad kami ay napahinto si Andrea sa paglalakad. She complained about her knee. Masakit na daw. Nakita kong paiyak na siya. Bago pa man tumulo ang luha ng aking anak, binuhat ko siya at pinasakay sa batok ko.
"Oh hold tight, my princess." Napalitan ng ngiti ang mukha ni Andrea.
Nakita kong lumipat ang malungkot na mukha kay Luis na nakatingin lang sa lapag.
"What's wrong sweetheart?" Maxine asked him.
"Wow, taas Andrea. Ako mababa." bakas sa mukha ni Luis ang inggit.
Binuhat siya ni Maxine. "There you go, little boy. Si mama muna buhat sayo ng like this lang ha? Di kaya ni mama yung ganun eh. Only papa could do that. Pero mamaya, promise na ikaw naman kay papa, okay? Then si Andrea naman sakin. Okay ba yun, little boy?" She asked habang hinalikan sa pisngi si Luis.
"Opo!" He sang happily. Narinig ko din naman na tumawa is Andrea mula sa tuktok ko.
Gusto maglaro ng dalawa ng games. Nakita kasi nila yung mga stalls na pwede paglaruan. What caught Luis' eyes is the basketball stall. May pinagmanahan ang anak ko. Hehe.
"Mama i want to play that" sabay turo sa stall.
Maxine let him play pero hindi niya mashoot and he's starting to get disappointed. So I took him from her at nag palit kami. Sinakay ko sa batok ko si Luis.
"There you go big guy, ready to shoot some hoops?" He smiled in reply.
"Galing papa?" Gulat na tanong ni Andrea.
"Oo naman magaling ako magshoot, di ba mama?" sabay kindat kay Maxine.
Pinanlakihan ako agad ng mata ni Maxine kaya natawa ako. Grabeng nanay talaga si Maxine! Nakakaamze sya, nakakatuwa talaga.
Inexplain naman nito na dati akongbasketball player sa school namin. The kids were so amazed. With my help, luis scored 5 points. He was so happy dahil may premyo kapag nameet mo ang target.
Sadly, we were 45 points short to getting the small teddy bear the two of them wanted. So I told Luis, that I'll get it for the two of them. Naglaro ako ang got 200 points. More that enough para sa big fluffy teddy bear. Sobrang saya ng dalawa kaya naman tuwang tuwa rin ako.
"Thank you, papa!" They said in chorus tapos ay sabay nilang niyakap ang bear noong kaabot ko pa lamang.
"Hey, easy!" NAgaalalang sabi ni Maxine nang mapansin nitong mas malaki pa ang bear sakanilang dalawa. They looked so cute and happy habang patuloy na niyayakap ang bear.
It was getting late and the kids looked satisfied and really happy. Pero pahikab hikab na sila. Niyaya ko na si Maxine na iuwi na ang dalawa para makapagpahinga na. Buhatko silang dalawa at pare silang nakasiksik sa leeg ko.
Bago pa man kami makaratingsa yate ay nakatulog na ang dalawa. Binigay ko na sila kay Maxine para maihiga sila saglit habang pinaandar ko na ang yate.
I was busy driving the yacht kaya nagulat ako ng biglang may yumakap sakin mula sa likod. Napakahigpit ng yakap niya.
"Salamat sa gabing to. I love you". Hinawakan ko ang malambot niyang kamay at hinalikan ito.
Para sakin, this is the most perfect night sa buong buhay ko.
"I love you, too"
Damn yes, the first exchange of iloveyous after two long years.