PROLOGUE: Let The Games Begin!
Posible kayang ma-inlove ang isang tao na hindi naniniwala sa salitang LOVE? Ang isang tao na para sa kanya, ang pag-ibig ay isang laro kung saan may mananalo at may matatalo.
Posible din ba na ma-inlove ang isang tao sa loob ng isang buwan? Isang buwan na nagsimula sa panloloko at panlilinlang.
.
.
Nagsimula ang lahat sa isang laro.
A stupid DARE.
A game of LOVE.
Pero paano kung mag-iba ang takbo ng laro...ang ikot ng mundo? Sapat pa ba ang salitang, "I Love You" para maibalik sa dati ang lahat? Sapat pa ba ang "SORRY?" Sapat ba ang isang buwan para maitama ang pagkakamaling nagawa?
Nasa huli ba talaga ang pagsisisi?
.
.
.
Ako si Louis Vuitton. Gwapo. Mayaman. Matangkad. Matalino. Malakas ang karisma. May six pack ABS. Masculine body. Strong jawline. Brown eyes. Matangos na ilong. Unfairly long eyelashes. And red sexy thin lips. In short, I am a model material. At kung ia-add up mo ang lahat ng mga katangiang nabanggit, the word PERFECT will appear and come up. Pero sa mga katangiang yan, may hindi pa kayo alam sa'kin. Isa akong casanova, playboy, a well-known heartbreaker, at higit sa lahat, hindi ako naniniwala sa salitang LOVE. Isang MALAKING katangahan lang para sa'kin ang salitang yan. For me, love is like a GAME. Love is MY game...but not until I met her..."My 1-Month Girlfriend." She taught me everything. She taught me the true meaning of love. She taught me how to love. She changed me.
But because of a stupid game—a game called LOVE, everything, as in EVERYTHING changed! Halos gumuho na ang mundo ko. At kung maibabalik ko lang talaga ang dating ikot ng mundo, ang mga nasayang na sandali...babaguhin ko ang sarili ko.....
...ITATAMA KO ANG PAGKAKAMALING NAGAWA KO......
- - -
Reminder: "Patience is a virtue." Konting intay lang, makakapag-update din ako. xD
© JheMat