This is not our love story...
"EXCUSE me! Excuse me! Padaanin niyo ko utang na loob!"
The crowd is on riot but I clearly heard her voice screaming.
"Sinabi nang padaanin niyo ko, e!"
She is Angel, ang best friend ko before birth.
"Hoy, Keeno! Bilisan mo naman!"
Tinignan ko muna ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko habang hinihila ako palapit sa stage. Wala akong nagawa kundi ang bilisan ang pagtakbo.
Hanggang sa nakarating na nga kami malapit sa stage. Abot-kamay na lang namin ang bandang tumutugtog sa stage.
♫Do you feel like a man when you push her around?
Do you feel better now, as she falls to the ground?
Well, I’ll tell you my friend
One day this world’s going to end
As your lies crumble down
A new life she has found♫
As always, isinama na naman niya ko sa concert ng number 1 idol niya, ang Red Jumpsuit Apparatus. Kapag pumupunta sa Pilipinas ang Red Jumpsuit Apparatus ay palagi siyang pumupunta, at syempre palagi niya kong kasama. Kagaya ngayon, kahit free concert lang ‘to, isinama pa rin niya ko.
Inii-stalk niya ang website nila palagi. At kapag nalaman niyang may concert ang RJA, pinag-iipunan na niya talaga.
Kahit ayoko sa bandang 'yun, sumasama ko sa kanya. Hindi ko naman kasi siya matanggihan, at isa pa, ako na lang ang naging kaibigan niya simula nang mga nangyari noon.
And there goes her favorite song.
Pagkatapos magrakrakan, natahimik ang paligid dahil sa kanta. Nagsipagtaasan ang kamay ng mga manonood at may hawak na cellphone na nakailaw. And for the nth time, there were oceans of light again.
Napaka-solemn talaga ng kantang ito, awtomatikong natatahimik ang lahat.
♫When I see your smile,
Tears run down my face
I can't replace.
And now that I'm strong I have figured out,
How this world turns cold and it breaks through my soul.
And I know I'll find deep inside me,
I can be the one.I will never let you fall (let you fall)
I'll stand up with you forever
I'll be there for you through it all (through it all)
Even if saving you sends me to heaven♫
Lahat ay nakikisabay sa pagkanta ng vocalist na si Ronnie Winter, ako lang siguro ang hindi nakikisabay. 'Yan kasi ang pinakaayaw kong kanta nila.
I looked at her. She's crying again. Nakatingala siya sa stage, hindi siya sumasabay sa kanta, at tuloy-tuloy ang pag-agos ng luha sa pisngi niya.
Walang bago dito. Kapag talaga kinakanta ang Your Guardian Angel, umiiyak talaga siya.
"Angel," I called her.
Tumingin siya sa'kin at ngumiti kahit halatang napipilitan.
"Sorry." Marahas niyang pinahid ang luha niya at tumawa habang umiiyak. "Sorry talaga, Keeno. Sorry."
Lalapit na sana ko sa kanya para mapatahan siya pero unti-unti siyang tumalikod sa stage at tumakbo palayo kaya agad ko siyang sinundan.
I even called her name pero hindi siya lumilingon. She ran as fast as she could hanggang sa madapa na siya!
"Angel!" Agad akong lumapit sa kanya at umupo sa harap niya.
"Bakit ba kasi gustong-gusto mong sinasaktan ang sarili mo? Halika nga dito." Hinigit ko siya palapit sa'kin at niyakap ng mahigpit.
Napakaingay ng paligid, napakadaming tao, pero heto kami, magkayakap na para bang kaming dalawa lang ang tao. There are so many noises all around but all I can hear is her sobs, her heartbeat.
"Bakit ganun, Keeno? Bakit hindi na niya ko maalala?"
Dahil dun, nanumbalik ang mga nangyari noon.
Angel and Ronnie had a very romantic relationship before. Bago pa sumikat si Ronnie ay si Angel na ang pinakamahalaga sa kanya. Halos hindi na sila mapaghiwalay, kulang na nga lang ay ikasal sila.
The best thing about that is that, Angel know how to balance everything. Kahit may Ronnie sa buhay niya, hindi niya nagawang pabayaan ang pag-aaral niya, ang nga kaibigan niya at ang pamilya niya.
And the worst thing is that, Ronnie is so damn jealous of me. But he can't blame me. Before he came out in the picture, best friend na ko ni Angel.
And dito na nagsimula ang misunderstanding nila. Dahil si Ronnie, hindi niya kayang i-balance ang lahat. Mas prinioritize niya ang pagbabanda kesa kay Angel.
Sa una masaya. In fact, he composed Your Guardian Angel for Angel. He offered that song for Angel. Si Angel ang inspirasyon niya sa kantang iyon.
But then again, sa sobrang busy niya sa pagtupad niya sa pangarap niya, nakalimutan na niyang may isang tao siyang dapat pangalagaan.
Kaya ang nangyari? Ang 3 years relationship nila ay napunta sa wala. They decided to break up. Honestly, si Angel lang ang gustong makipag-break pero ayaw ni Ronnie. Pero nang sinabi ni Angel kay Ronnie na walang patutunguhan ang pagbabanda niya, na nag-aaksaya lang siya ng oras, dito na pumayag makipaghiwalay si Ronnie.
He promised to her that one day, Angel will eat her words.
At ito na nga ang nangyari.
Sikat na sikat na siya ngayon, at si Angel ay isa na lamang sa libo-libong tagahanga niya.
Ilang beses nang nakasalamuha ni Angel si Ronnie, nakakaharapan pa nga niya ito kapag may greet and meet, ilang beses na siyang nakapagpa-autograph pero hindi siya naaalala nito.
Kung bakit? He has amnesia. He had an accident 3 years ago sa US dahil nabangga siya habang tumatawid doon. Kasama niya ay ang bag niyang punong-puno ng mga na-compose niya, mga CD, mga recordings. At ang nakabunggo sa kanya ay manager ng mga singer sa US.
At dito na nagsimulang gumanda ang career niya. Lahat ng ito ay kwinento sa presscon ng manager ng banda nila.
At ang first single nila ay ang Your Guardian Angel, kasama ito sa recordings niya na nakalagay sa bag niya nang naaksidente siya.
Mabilis sumikat ang kanta. Dahil kung papakinggan ito, mapapatahimik ka talaga.
Full of emotions.
Happiness
Love
Pain
Regrets
All in one.
Parang may pinaghuhugutan.
Parang kahit nakalimutan na ni Ronnie ang lahat, his heart still remembers every bits of the past—his forlorn past with Angel.
NANG sunapit na ang major concert nila, natural ay kasama na naman ako ni Angel. This time, hindi lang V.I.P. ang kinuhang ticket ni Angel, may backstage pass na rin.
Sinabi niya sa'kin na huli na 'to. This will be the last time na magpapaka-fangirl siya sa RJA when in fact hindi naman dapat dahil ex-girlfriend siya ni Ronnie.
Sinabi niya sa'kin na after nito, susubakan na niyang mag-move on, that she'll face the present and let go of the past.
Aminado naman siyang mahihirapan siya. But she promised me that she'll do everything to let go of the memories.
Natapos ang concert nang hindi siya umiiyak sa Your Guardian Angel. I smiled. I hope, magtuloy-tuloy na 'to. She doesn’t deserve this kind of sadness. She deserves more than happiness could give her.
Nang nagsisi-uwian na ang mga tao ay saka kami pumunta ni Angel sa dressing room nila. Nagkakagulo ang mga fans pero kami ni Angel ay nasa isang sulok at naghihintay na matapos.
Nang matapos na at nagsipag-uwian na rin ang fans ay saka lang kami lumapit sa banda at sa manager nila.
Pero nakakapagtaka, nag-iba ang ekspresyon ng mga mukha nila. Especially Ronnie.
"Ronnie," Angel started.
Nagtinginan ang lahat kay Ronnie.
Their manager patted his back at awtomatikong lumabas ng dressing room ang banda at ang manager. Naiwan kaming tatlo.
"I'll go. Break a leg," I told Angel before going outside.
Yes, pumunta ko sa labas. But it doesn't mean na hindi ako nag-eavesdrop. I did not close the door. Nag-iwan lang ako ng konting puwang. I want to hear everything. I will not forgive that man if ever na may gawin siyang masama kay Angel.
"Hi," panimula ni Angel.
"Well, hi! I believe that this is not the first time we met. I already saw you several times during our concert."
Hindi nakapagsalita si Angel. I'm sure, naubusan siya nang sasabihin, and I knew that at the very moment, she already wanted to cry at the same time, she wanted to hug that guy!
"Bakit ka natahimik?"
Nag-Tagalog si Ronnie.
"K-kamusta ka?"
Hindi ko makita ang ekspresyon ni Angel dahil nakatalikod siya sa gawi ko. But I can see Ronnie's expression.
"I'm doing fine. It's funny how can some random fan talk to me like that, as if we knew each other long ago."
"Of course."
"Huh?"
"Of course we knew each other. We knew too much. 'Coz we are sharing the same past."
"What the fuck are you talking about? Are you a fucking crazy?"
"Siguro nga. Siguro nga baliw na ko. Kasi ipinagpipilitan ko pa rin ang sarili ko sa'yo." Her voice is shaking and I can notice how she trembles. "I'm so crazy because I'm still holding onto the past. I'm crazy because, I'm still holding on to the memories that you can't remember. I'm still holding on, kahit alam kong wala na kong makakapitan."
Alam mo. Alam kong sa mga oras na 'to ay umiiyak na siya.
She bowed her head. "I'm crazy because I just can't simply let go."
"What the hell, Miss? Are you on drugs?! I don't even know you! You're just wasting my time! Get out of this room or I'll call the security for you!"
Dito na ko umalma. Lalapitan ko na sana sila pero biglang niyakap ni Angel si Ronnie.
"'Yung kanina? Bakit bigla na lang umalis ang nga kabanda mo at ang manager mo para lang ma-entertain mo ko? Tell me, naaalala mo na ko 'di ba?"
"What?! They did that because they thought you're a slut! A whore!"
Napabitaw ng yakap si Angel right after hearing those words!
"Slut? Whore?"
"Okay, every time we have a concert, there's always a fan who is willing to give up herself for me. We thought you're one of them."
And again and again, she shed a tear and it turns out to be a cry.
And really! I saw it! I saw how Ronnie's expression turned into something else.
"Hindi ako ganun. Alam kong alam mo 'yun. Hindi ako ganung babae. Bakit? Bakit 'di ko maalala? Bakit kailangan mapasama ko sa mga taong nakalimutan mo? 'Yung Your Guardian Angel? Hindi mo ba naaalala kung bakit mo sinulat ang kantang 'yun? Nalimutan mo na ba? Ha?"
"Stop."
"No. Hindi ako titigil. Nakalimutan mo na ba paano mo ko niligawan? Kung paano ka nangarap? Kung paano sa bawat pangangarap mo ay kasama mo ako? Nakalimutan mo na ba? Kung gaano mo ko kamahal noon?"
"I said stop!"
"Nakalimutan mo na ba bawat away natin? Nakalimutan mo na ba kung paano ka magselos kay Keeno? Nakalimutan mo na ba kung anong klaseng pag-aalaga ang ginawa sa'kin noon?"
"Just fucking stop and get out of this fucking room, you fucking idiot!"
"Nakalimutan mo na ba kung paano tayo magmahalan noon na halos magpakasal na tayo?! Nakalimutan mo na ba ang bawat pangakong binitawan natin? Nakalimutan mo na ba kung sino ang kasama mong nagsusulat ng mga kanta noon? Nakalimutan mo na ba kung sino ang inspirasyon mo sa bawat pagtugtog mo? Nakalimutan mo na ba talaga ko?"
"I remember!"
Then there was silence.
Then the next thing I knew is that he's already crying his heart out.
"I remember everything in the past. I remember every piece. But I choose not to remember, particularly you."
Naramdaman ko ang sakit na nararamdaman ni Angel. That was too much.
"Nang naaksidente ako, hindi totoong amnesia ko. Palabas lang lahat ng 'yun dahil tinulungan ako ng manager ko na kalimutan ka. Kahit alam kong mahirap, kahit alam kong hindi ko kaya. I started another life again, a life without you. But I requested for one thing. Gusto kong katahin ang Your Guardian Angel. Because it's the only thing that I'm holding on to. It's the only thing that reminds me that you existed, that once in my lifetime, I used to love someone more than myself."
"Ronnie."
"That time, nang naghiwalay tayo, halos ikamatay ko. Hindi ako makatulog, hindi ako makakain. Kasi, sa isang iglap, 'yung taong naging malaking parte ng buhay ko, biglang nawala. Ang hirap. Ang hirap mag-adjust."
"I'm sorry. I'm so sorry. I'm sorry."
"If you think that you're the only one who is hurting, then you're wrong. Because every time I sing at the stage, all I can remember is you. And I'm sorry too, I'm sorry for hurting you, for rejecting you during concerts, I'm sorry for everything that hurts."
He slowly sat down at the couch. He placed his elbow on his knees, and bowed.
"Ronnie, can we...Can we make another brand new memories? Can we start all over again? I've been empty for years, and only you can fill me fully.
Akala ko ba pagkatapos nito ay titigil na siya? Pero ano ‘to? Bakit niya pinapako ang sarili niyang pangako?
He looked at her and smiled. "We share the same feelings, Angel. All these years, I felt so empty too. I felt so incomplete. And right now, I know what I needed for so long."
She sat beside her.
"Angel, that day we broke up, it is so painful. It's way beyond painful to be exact. But now, all the bits of pain are so worth it. Because now I realized, that there's a reason for every pain. Yes, I lost you. But when I lost you, I found myself; I started to know who I am. I've been longing to say this to you. Angel," he held her hands, "Thank you."
After 2 years...
Love?
They say it's about happiness.
Yes it is.
But in love, it is never required for the two persons to be together to gain happiness. Sometimes, just sometimes, happiness is gained through loving yourself, through fulfillment of oneself.
Right after the backstage scene, Angel, me and Ronnie became a good friends.
FRIENDS.
Yes, this is not our love story.
Instead, this is my own love story.
A love story that was not reciprocated, never been noticed, a non-existent, a failure.
She's in love with him ever since while I'm slowly falling in love with her.
Love?
It is still about happiness.
The happiness of two, and a damn regret of one.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Eto 'yung ginawa kong one shot pagkatapos manoond ng free concert ng Red Jumpsuit Apparatus. Bigla kasing sumulpot sa imahinasyon ko 'yung storyline na 'to habang tinutugtog 'yung Your Guardian Angel. Kasama niya kasi sa stage 'yung girlfriend niyang Pinay.