6
"Jun, ito iyong pinapabili mo." Inilapag sa kanyang table ang isang kopya ng sikat na magazine.
"Salamat, Peter." Pasasalamat niya sa kanyang assistant photographer.
Tatlong araw na ang nakakaraan mula nang magbalik siya sa kanyang trabaho.
Bukod sa pagiging freelance photographer, she is currently working under a media organization. Isa siya sa mga leader ng creative team ng kanilang management.
The company has thirty teams when in comes to creative designs. Maraming mga kumpanya katulad ng mga magazine companies, manufacturing companies and other industries ang kumukuha ng kanilang serbisyo.
Pagkaalis ni Peter ay kaagad niyang binulatlat ang magazine. Pinuntahan niya agad ang article tungkol kay Teagan.
Napasinghap siya nang makita ang litrato ng lalaki sa centerfold ng magazine.
Wet look ang datingan ng lalaki. Walang saplot sa itaas kaya kitang-kita ang magandang pagkakaukit ng kanyang katawan.
Kapansin-pansin rin ang well-defined biceps at triceps niya. Mamasel iyon at kita ang ilang ugat kung kaya't kapag nagsusuot siya nang pangitaas ay hahakab iyon sa katawan niya. Ang mabalahibo niyang paunang braso ay nagpadagdag sa kanyang sex appeal. That's why girls are drooling over him.
Napaismid naman si Juniel, "Mas mukha pa siyang porn star kaysa businessman." Komento niya at tinignan naman ang litrato sa kabila.
He looks so dignified and majestic in this one. Pormal na pormal ang pananamit. Litrato pa lang ito pero pakiramdam niya ang bango ng dating niya. And his cleft chin is so damn perfect!
Napahawak siya sa kanyang dibdib. "Bakit ba nararamdaman ko 'to?"
Dahil tingin niya ay nababaliw na siya. Sinara niya muna ang magazine.
You're such a stalker Juniel.
"I'm not!" Laban naman niya sa kanyang inner side.
Curious lang siya. Curious kung bakit kilala ng lahat si Teagan habang siya ay mukhang engot dahil di man lang niya nakikilala ang lalaki.
May kumatok sa kanyang pintuan. "Jun, are you there?"
Kaagad niyang tinago ang magazine. "Iza, come in."
Pumasok ang isang babae. May katabaan siya at may suot na nerdy glasses. She is one of her photographers. Nasa edad treinta cinco at pamilyado na kaya ayaw ni Juniel na tawagin pa siya ng Ma'am.
"Yes, Iza?"
Ngumiti naman ang kausap. "Tawag ka ni Sir Lucas. I think it's about our new project."
"Ah, okay." Agad naman siyang tumalima at pumunta sa opisina ng kanilang boss.
She fixed her hair before knocking on the door.
"Come in."
Nakangiting pumasok si Juniel sa loob. "Hi boss!" Masiglang bati niya.
Napaangat ng tingin mula sa laptop ang tinawag niyang boss. Ngumiti siya pabalik sa kanya.
Ang pogi!
"Hey. Have a seat."
Umupo naman siya. Si Lucas ay matalik niyang kaibigan. They are bestfriends actually since high school, dahil editor in chief si Lucas noon ng kanilang school newspaper at siya ay photojournalist laking gulat nga niya ng siya pala ang kanyang magiging boss.
"How are you? I heard what happened." May kinuha sa drawer ang lalaki at naglabas ng tsokolate.
"Well, I'm doing good. I'm still coping with the incident." Kinuha ni Juniel ang iniabot na tsokolate sa kanya ni Lucas. "Bakit mo nga pala ako pinatawag?"
"It's about the new project of your team. Itatanong ko muna kung kaya mo nang tumanggap ng project bago ko tuluyang ibigay sa team mo."
"Sure. Kailangan ko rin 'to para may ginagawa ako."
Hinawakan ni Lucas ang kamay ni Juniel. "Are you sure?"
She sweetly smiled and nodded. Iniabot ni Lucas sa kanya ang isang folder tungkol sa bago nilang project.
"There will be a launching event of a telecommunication company a month from now. The company would like to produce brochure booklet of their products as well as catalogues about the foundation of the company and the members of the board." Binulatlat ni Juniel ang folder at nabasa niya ang company.
"Alpha Tech Corp." Basa niya at para siyang nabuhusan ng tubig nang malaman ang pangalan ng kumpanya.
"Is there something wrong?" Tanong ni Lucas.
"Ah, do you know perhaps the CEO of the company?"
Lucas nodded, "He is Mr. Teagan Decebal S. Mullen. Do you know him?"
Napakurap-kurap si Juniel. "Ah, n-no. So, all we need is to design their brochures and catalagoues?"
Tumango si Lucas. "After the brochures and catalogues which we need to finish two weeks from now, your team will cover the whole event. Kailangan nila ng magcocover ng event para mailagay sa mga website nila."
"Kami pa rin ang in-charge doon?" Natatangang tanong ni Juniel.
"Yes. I'm sorry. We're out of teams. Other teams are abroad. I cannot reject the proposal because it will give the company a big profit, Jun."
Tumango-tango na lamang si Juniel. "If that's the case. Anyway, may sasabihin ka pa ba? Kausapin ko lang sana ang team ko about this project."
Ngumiti naman si Lucas at umiling. "Good. You may go now. Call me if you need anything."
"Okay." Sabi niya at umalis na rin siya upang makausap ang kanyang team.
Sa isang team, labing dalawa sila. She is one of the lead photographers aside from being the creative director or leader. In her team, she has videographers, assistant photographers, photo and video editors, graphic designers, at ilan pang assistants.
Tuwang-tuwa sila dahil iyon ang pinakamalaking project na gagawin nila.
"Meeting adjourned." Isa-isang nagpaalam ang kanyang team member sa kanya.
Undertime muna siya ngayon dahil nais niyang may maabutan na bukas na salon. Gusto niya kasing ipagupit ang kanyang may kahabaan ng buhok.
Habang binubuksan ang kanyang Mazda 3,tumunog ang kanyang cellphone.
Nang makitang nag-flash ang pangalan ni Lucas ay kaagad niyang sinagot iyon.
"Boss?"
"Jun, I just want to inform you about the first schedule of the Alpha tech's project with the members of the board."
Napalunok naman si Juniel.
Naku, huwag ko sana siyang makita. But she knows it is impossible.
"Two days from now, you'll meet them in their building for a meeting. The next day is the photoshoot, I'll send more people for you in setting the place. Copy?"
Tumango naman si Juniel. "Got it."
"Okay. Take care, Jun. I'm just a call away."
"Sure thing." At ibinaba na niya ang tawag.
Hearing that there is a chance they would meet again her thumps faster than the usual.
-
Paulit-ulit na napapabuntong hininga si Juniel habang inaayos ang kanyang damit. Napansin naman ng kanyang team ang pagkabalisa niya.
"Jun, ayus lang ba tayo? You look tense." Tanong ni Gigi, isang lead photographer din.
"Ha? Y-yeah. It's just that this is such a big company." Paliwanag niya kay Gigi, kahit pa hindi lang naman iyon ang nagpapakaba sa kanya.
Sumingit naman si Peter. "Ninenerbiyos din ako eh. Tignan mo nga ako, semi-formal pa tayo just for a meeting." Tukoy niya sa kanilang outfits na medyo pormal nga.
Tinapik naman ni Iza si Juniel. "Juniel, relax. Look at you, ang ganda-ganda mo nga eh. I'm sure all eyes on you." Sabi ni Iza at maraming nagsang-ayunan sa kanyang team.
Formal nga ang kanyang estilo ngayon. She tied her hair and let tiny bangs cover her forehead. She did her makeup too.
She is wearing a blouse with choker and V-neckline. Pintungan rin niya iyon ng blazer.
Mayroong isang lalaking nakacorporate attire, na tingin nila ay kaedad ni Iza, ang lumapit sa kanila.
"Are you from the Big View Creations?" Tanong niya ng may ngiti.
"Yes." Sagot naman nilang lahat.
Inilahad niya ang palad. "I'm Gilfred Lapuz. Gil for short. I'm the executive assistant of the Chairman."
Isa-isa silang nagpakilala at nakipagkamay. Huling-huli ay si Juniel.
Maaliwalas ang mukha ni Juniel nang magsalita, "I'm Juniel, the leader of the team. Please to meet you." Akmang kakamayan na niya si Gil pero ibinaba ni Gil ang kamay.
Napatingin naman siya sa lalaki. Pero nakaharap na siya sa ibang miyembro ng team. "The meeting is about to start so let us proceed in the conference room, shall we?" Wika niya at iminuwestra ang daan papuntang elevator.
Itinuro ni Juniel ang sarili habang kasabay sina Iza at Gigi. "Did he just ignore me?"
Nagkibit-balikat lamang sila at sumunod na sa mga kasama.
Nagtataka naman siya kung bakit sa pinipilahan nilang elevator ay wala nang gustong makisabay sa kanila. Napansin yata ni Gil ang reaksyon niya.
"The Chairman wants you to use his personal elevator."
Namangha naman ang kanyang mga kasama.
Iminuwestra sila ni Gil sa napakaeleganteng conference room. Napakalamig sa loob at napapalibutan ng salamin, kaya kitang kita ang metro view.
Mukhang mamahalin din ang mga swivel chairs. Gawa sa pure glass ang napalaking table, sa ibaba pala ng salamin ay mga screen. Tapos ay may mga built-in microphones pa.
"Please have a seat. The members of the board are about to come." At ganun na nga ang nangyari. Sunud-sunod ang pasok ng mga members.
Dinig niya ang impit na tili sa tabi niya. Napatingin siya sa tinitilian ni Gigi.
Isang matangkad na lalaki at nakangisi ang naglalakad. Kulay copper brown ang buhok. He has a lean body and grey eyes. In short, gwapo at hot!
Tila may hinahanap naman ang lalaki. "Who's Miss Basco here?"
Siniko naman siya ni Gigi. Kaya nahihiyang nagtaas ng kamay si Juniel.
Ngumisi pa lalo ang lalaki. "Hi there!" Bati niya at prenteng umupo.
Tila may inaabangan pa siya sa pintuan ngunit nagsara na iyon. Nakahinga siya nang maluwag ngunit nanghihinayang.
You miss him. Sabi ng utak niya pero mariin niyang tinanggi iyon.
Nagsiupuan na silang lahat. Inilabas ni Juniel ang kanyang Macbook.
Napalunok ang kanyang team ng sabay-sabay ilabas ng mga board members ang kani-kanilang Ipad. Automatiko pa lang magkokonekta sa kanilang gadget ang presentation niya.
"Ahm, shall I present now our designs?" Magalang na tanong ni Juniel habang nakatayo sa harapan.
"How rude."
Natulos siya sa kanyang kinatatayuan nang marinig ang pamilyar na boses. Napatingin silang lahat sa may pintuan.
Mas tumindi ang tili at kilig ng mga kababaihan dahil sa bagong dating.
It is no other than the CEO and the Chairman of Alpha Tech.
Tumayo ang mga members, ganun din ang kanyang team. "Good morning, chairman." Bati nilang lahat.
"G-Good morning, Chairman." At nahuli pa siya sa pagbati dahil sa kanyang pagkautal.
Iminuwestra ni Gil si Teagan sa gitnang dulo ng mahabang lamesa. Tapat na tapat iyon sa kanyang kinatatayuan.
Huminga nang malalim si Juniel at nagsimula na sa kanilang presentation.
Habang nagsasalita ay napapansin niya si Teagan na matamang nakatingin sa kanya, nakangiti at nakahalumbaba pa.
Is he even listening? Aniya pa sa sarili.
"Do you have questions po ba?" Tanong niya.
Nagtinginan ang mga board members sa isa't isa. Tumatango-tango lamang sila mukhang aprubado ang kanilang presentation hanggang sa may pumalakpak.
Walang iba kung hindi ang 'the lunatic CEO', Teagan Mullen.
"Well done. I like it." Nakangising sabi niya.
Sumingit naman iyong si Mr. Grey eyes. "Ang alin dude? The presentation or the presenter?"
Napakagat labi si Teagan. "The latter."
At nagtawanan naman ang mga nandoon. Mahigpit na napakapit sa laylayan ng kanyang blazer si Juniel. Pakiramdam niya ang pula-pula ng kanyang mukha dahil sa init na nararamdaman.
"Hindi ako nagkamaling ang Big View ang pinili ko. Our company is in good hands." Dagdag ni Teagan pero ang titig ay tanging sa kanya lamang.
"Dude, baka matunaw." Halakhak nung kulay abo ang mga mata.
"Shut up, Ricker. Meeting adjourned."
Tumayo naman ang lahat. Nakipagkamayan naman sila sa mga board members. Pwera na lang kay Teagan na may tinanggap na tawag.
Naiwang nag-aayos ng kanyang gamit si Juniel, without even noticing na naiwan siya ng mga kasama.
Habang inilalagay sa case ang Macbook, napasinghap siya ng may humila sa kanyang ipit causing her hair to fall.
"You cut your hair." Mahinang sabi ni Teagan at sumandal sa edge ng lamesa at pinagkrus ang mga braso.
Look at this guy who looks so ruggedly dignified. Wearing a dark blue coat and white dress shirt, he looks so high and authoritative.
Kinuha niya ang kanyang pantali sa kamay ni Teagan. "Inggit ka? Di ipagupit mo rin iyan." Tinuro niya ang buhok niya. "Mahaba na masyado."
"Kapag pinagupit ko ito paano ka? Wala kang makakapitan." Pilyo siyang ngumiti.
Nagsalubong naman ang dalawa niyang kilay, she does not get what he is trying to imply.
Inilapit ni Teagan ang mukha niya sa kanya at bahagyang napabend ang kanyang likuran. "Trust me." Hinawakan ni Teagan ang kamay ni Juniel at inilapit iyon sa malambot niyang buhok "You need it when I am doing that to you. Manghihina ka for sure, so you need something to grasp." And he gave her an intense stare.
Hindi alam ni Juniel bakit mahigpit niyang pinagdikit ang kanyang dalawang hita. She knows something is wrong down there when Teagan gave those hot stares.
Bahagyang lumayo si Juniel at tumikhim to retain her composure. "Mr. Mullen."
"Yes, Mrs. Mullen?"
Napanganga naman si Juniel. "CEO ka ba talaga?"
Inangat niya lang ang dalawang kilay bilang sagot sa kanyang tanong.
"I need to go. Thank you, Chairman." Pero hinawakan ni Teagan ang kanyang palapulsuhan kaya di siya nakaalis.
"Bakit ang sungit ng baby ko," napatingin siya pababa, to her thighs to be exact kaya tinampal ni Juniel ang palad sa pagmumukha ni Teagan.
"Ouch!"
"Bastos ka!"
"What? I'm just thinking if you have your period. Ang sungit mo eh! Di tuloy ako makaporma sa'yo!" Anas ng lalaki.
"Porma ka diyan. Bitaw, maiiwan na ako ng mga kasama ko." Pilit niyang inaalis ang hawak pero mahigpit iyon. "Teagan, you are hurting me." With those words, he automatically loosen his grip.
"I'm sorry." Then he gave a light kiss on her reddish wrist. "I just want to have lunch with you. Can I?"
Nagtitigan silang dalawa. Matamis na ngumiti si Juniel at nahawa rin ang lalaki. "Sorry, no." At mabilis na siyang umalis.
Naabutan niya pa ang mga kasama na nasa may reception area ng building.
"Bakit niyo naman ako iniwan?"
"Pasensya na, Jun. Nagtour kasi si Sir Ricker." Kilig na sabi ni Gigi.
"Grabe! Ang swerte natin! Papables ang mga tao rito." Singit naman ni Kaycee.
Umiling na lamang si Juniel at inaya na ang team sa kanilang company car.
Pinauna niyang pasakayin ang mga kasama. When it is her turn to get inside the van, a firm arm encircled around her tiny waist.
"Oh my gosh!" Tili nina Gigi at Kaycee.
Napatingin si Juniel sa may-ari ng braso at walang iba kung hindi si Teagan.
Di makapagsalita si Juniel.
"Sorry guys, but I need to snatch your boss for this day. Bye!" Then he winked at the girls.
Nagpupumiglas pa si Juniel hanggang sa buhatin na siya ng lalaki na parang isang sakongbigas.
"Put me down, you lunatic chairman!" Pagwawala ni Juniel.
"I will, later."
Nanghina na rin si Juniel at nagpatianod sa trip ng lalaking 'to.
Pumasok silang muli sa building at lahat ay napapatingin sa gawi nila. Naroon pa nga si Sir Ricker na sumaludo kay Teagan.
"Way to go, Teagan!"
Pumasok sila sa executive elevator. Ibinaba na siya ni Teagan, buong akala niya ay makakalayo na siya pero pagkasakay nila ay kinorner siya ng lalaki sa pinakasulok ng elevator at idinikit ang matipunong katawan sa kanya.
Halos dumikit na ang mukha niya sa dibdib ng lalaki. Nanuot sa ilong niya ang bango ni Teagan.
"Wala ka ng takas sa akin ngayon."
Ting!
Muli siyang binuhat ng lalaki hanggang sa makapasok sila sa isang napakalaking office. This must be the Chairman's office.
Iniupo siya ni Teagan sa isang upuan doon. May nakahanda ng mga pagkain doon mula sa isang sikat na restaurant.
Malugod siyang pinagsilbihan ng lalaki. He is doing that with all smiles on his lips and eyes. Then an image flashed on her mind.
Silang dalawa ni Teagan sa isang puno at nagpipicnic. Masaya rin siyang pinaghahanda ni Teagan habang siya ay tila tulala lamang.
"Hey,"
Napatingin siya sa lalaki. Di niya napansin that she's spacing out. "Sorry."
"Let's eat. Enjoy the food."
Hindi na rin siya tumanggi pa at sinabayan si Teagan sa pagkain.
Habang hinahati ang steak ay biglang kinuha ni Teagan ang kanyang plato at pinalitan iyon ng ibang plato. It is still the same steak pero nakahiwa na ito. Napatingin naman siya sa lalaki.
She genuinely smiled at him. "Thank you, Sir."
"Teagan. Call me, Teagan. That's an order."
"Okay. T-Teagan."
Teagan, who are you in my life?
—