Η Amy έχει κουρνιάσει στην αγκαλιά μου.Τα δάκρυα της έχουν στερέψει πλέον.Έχει χαθεί όλη η ζωή από μέσα της.Κοιτάει τον τοίχο και ακούω την ασύμμετρη αναπνοή της.Χαιδεύω την πλάτη της κυκλικά για να προσφέρω λίγη ανακούφιση.Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει συμβεί αλλά φαίνεται πραγματικά διαλυμένη.Θέλω να την ρωτήσω αλλά είναι πραγματικά ήρεμη αυτή την στιγμή δεν θέλω να ταραχτεί.Είμαι πραγματικά απαίσια φίλη.Δεν πήρα ούτε ένα τηλέφωνο.Και τώρα την βρίσκω διαλυμένη.
''Ali..''ψιθυρίζει.
''Ναι;''λέω.
''Πρέπει να σου μιλήσω.''λέει και σηκώνεται από την αγκαλιά μου.
Στηρίζει το σώμα της στην πλάτη του καναπέ και απλώνει τα χέρια της στα πόδια της.Την κοιτάω περιμένοντας την βόμβα που θα σκάσει.Φαίνεται σκεπτική.Είναι σαν να βάζει σε μία τάξη την σκέψη της.Βλεφαρίζει μερικές φορές καθώς με κοιτάει και τελικά ανοίγει το στόμα της.
''Αυτό που συμβαίνει είναι ,είναι.Δεν μπορώ να το περιγράψω.Πάντα ήξερες τα σχέδια για το μέλλον μου.''με κοιτάει και γνέφω.
''Ένας απρόσμενος επισκέπτης εισέβαλε στην ζωή μου.''δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοεί.
Δεν καταλαβαίνω που κολλάει το μέλλον με κάποιον απρόσμενο επισκέπτη.
''Amy, δεν καταλαβαίνω.''λέω.
''Ali είμα-.''σταματάει και πιάνει στο στομάχι της.
Αναγουλιάζει μερικές φορές και παγώνω στον καναπέ.Κολλάει την παλάμη της επάνω στο στόμα της και πετάγεται όρθια.Τρέχει προς το μπάνιο και κλείνεται μέσα.Σηκώνομαι όρθια και τρέχω στην κουζίνα.Της βάζω ένα ποτήρι νερό και τρέχω προς το μπάνιο.Νομίζω σταμάτησε τον εμετό.Τραβάει το καζανακί και χτυπάω την πορτά.
''Σου έφερα λίγο νερό.''λέω.
Ανοίγει την πόρτα και της δίνω το ποτήρι.Πίνει μερικές γουλιές και μου το ξαναδίνει.
''Γρίπη;''ρωτάω.
Κουνάει το κεφάλι της αρνητικά.Τι σκατά έχει;Κοκαλώνω με το νερό στο χέρι.Το στόμα μου ανοίγει διάπλατα.Είναι έγκυος!
''Μακάρι να ήταν γρίπη.''μουρμουρίζει.
Με προσπερνάει και κατευθυνέται προς το καθιστικό.Εγώ απλά στέκομαι εκεί.Στην πόρτα του μπάνιου κοκαλωμένη.
''Ali, έλα εδώ.''φωνάζει και κοιτάω ολόγυρα μου.
Αφήνω το νερό επάνω στον πάγκο και κάθομαι δίπλα της.
''Αυτό είναι, είναι κατί υπέροχο.''λέω και χαμογελάω.
''Με δουλεύεις;Είμαι νέα για μωρά!Και η καριέρα μου;Και πες ότι τα κάνω στην άκρη αυτά, ο Angelo!;!''λέει και το χαμόγελο μου ξεθωριάζει.
''Δεν του το είπες ακόμα;''ρωτάει και νεύει.
''Πρέπει.''λέω και τραβάει τα γόνατα της στην αγκαλιά της, στηρίζει το κεφάλι της επάνω κα κοιτάει τον τοίχο.
''Και αν δεν θέλει μωρά και όλα τα συναφή;''ρωτάει θλιμμένα.
Η καρδιά μου σφίγγεται.Απλώνω τα χέρια μου και την τραβάω στην αγκαλιά μου.Τοποθετεί το κεφάλι της επάνω στον ώμο μου και της χαιδεύω τα μαλλιά.
''Amy, πρέπει να του μιλήσεις.Δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει αλλά ακόμα και η αντιδράση του δεν είναι αυτή που περιμένεις, μπορείς να μεγάλωσεις το παιδί μόνη σου.Θα σε βοηθήσω και εγώ.''λέω.
Δεν λέει τίποτα απλά παραμένει κουλουριασμένη στην αγκαλιά μου.Δεν ξέρω πόση ώρα καθόμαστε έτσι όταν χτυπάει το τηλέφωνο της.Κοιτάει μία εμένα και μία το τηλέφωνο.Κοιτάω την οθόνη.Έίναι ο Angelo.Το πιάνω και της κάνω νόημα να το πάρει.Κουνάει το κεφάλι της αρνητικά και επιμένω.Παίρνει μία βαθιά ανάσα και το παίρνει από τα χέρια μου.
''Ναι;''λέει.
''Γεια σου αγάπη μου.''ψιθυρίζει.
''Όχι καλά είμαι.Αλήθεια σου λέω.''
''Απόψε;''με κοιτάει και νεύω.
''Εντάξει κατά τις οκτώ.''λέει.
''Κι εγώ σ'αγαπώ, τα λέμε μετά.''λέει και το κλείνει.
Ακουμπάει την πλάτη στον καναπέ και παίρνει μερικές ανάσες.
''Αν δεν θέλει το μωρό δεν ξέρω τι θα κάνω.''λέει.
''Θα το θέλει.Είμαι σίγουρη Amy!''λέει και την αγκαλιάζω ακόμα μία φορά.
Χαμογελάει κάπως και κοιτάει ολόγυρα στο διαμέρισμα.
''Είναι σκατά εδώ μέσα.''λέει αναφερομένη στο χάος που επικρατεί.
''Πραγματικά.''λέω και χασκογελάμε.
''Θα καθαρίσω.''λέει και κάνει να σηκωθεί από τον καναπέ.
Την πιάνω από το χέρι και τηνκαθίζω πάλι κάτω.
''Ο όχι!Τώρα είσαι έγκυος!Πρέπει να ξεκουράζεσαι!''λέω και χαμογελάει.
Θέλω να καθαρίσω εγώ αλλά είμαι φοβερά κουρασμένη.Χσμουρίεμαι και ακουμπάω το κεφάλι μου στον καναπέ.
''Να κοιμηθούμε λίγο;Είμαι εξαντλημένη.Μετά θα καθαρίσουμε.''λέω και νεύει.
Έτσι κι αλλίως είναι επτά το πρωί.Σηκωνόμαστε από το καναπέ και η κάθε μία μπαίνει στο δωμάτιο της.Σωριάζομαι επάνω στο κρεβάτι μου και βυθίζομαι αμέσως στον ύπνο.
...
Είναι επτά και μισή το απόγευμα.Το σπίτι είναι στην εντέλεια.Ξύπνησα κατά τις δώδεκα και έπιασα δουλειά.Η Amy ήθελε να με βοηθήσει αλλά αρνήθηκα.Τώρα πιά είναι έγκυος, πρέπει να προσέχει.Φάγαμε και κινέζικο γιατί δεν προλάβαινα να μαγειρέψω κάτι και η Amy παραπονιώταν ότι πεινάει.Αυτή την στιγμή κάθομαι στον καναπέ και παρακολουθώ την Amy να πηγαινοέρχεται πάνω κάτω σαν την τρελή.Έχει αγχωθεί πραγματικά για το δείπνο με τον Angelo.Παραπονίεται ότι έχει φουσκώσει η κοιλιά της αλλά είναι πρακτικά αδύνατο.Είναι μόλις μερικών εβδομάδων.Δεν φαίνεται καθόλου.
''Amy είσαι παράλογη.''λέω.
''Ναι ναι!''λέει και περπαταέι νευρικά στο δωμάτιο.
Ο Angelo θα βρίσκεται εδώ όπου να ναι.Πιστεύω να καταφέρει να του μιλήσει.Την βλέπω πολύ αγχωμένη.Βέβαια δεν θα μπορέσει να το κρύψει για πολύ καιρό ακόμα.Ο γυναικολόγος της είπε ότι σε λίγο καιρό θα αρχίσει να φαίνεται.Αν δεν είχε πάει για την εξέταση της τώρα θα ήταν στην πλήρη άγνοια.Είχε καθυστέρηση βέβαια μερικές μέρες αλλά δεν της φάνηκε περίεργο.
Χτυπάει η πόρτα και κοκαλώνει.
''Άνοιξε!''ψιθυρίζω.
Παίρνει μία βαθιά ανάσα και ανοίγει την πόρτα.Ο Angelo της χαμογελάει, την τραβάει στην αγκαλιά του και την φιλάει.Είναι τόσο ταιριαστοί.
''Γεια Ali!Πώς πέρασες στην Βαρκελώνη;''με ρωτάει ο Angelo.
''Γεια Angelo, υπέροχα ευχαριστώ!''λέω και χαμογελάω.
Νεύει και επιστρέφει την προσωχή του στην Amy.Δεν μπορώ να τους φανταστώ χώρια.
Τραβάει την Amy έξω από το διαμέρισμα και την σηκώνει στην αγκαλιά του.Γελάω και σηκώνομαι για να κλείσω την πόρτα.
''Τα λέμε Ali!''λέει ο Angelo.
Τους χαιρετάω και κλείνω την πόρτα.Ελπίζω να πάνε όλα καλά.
...
''Γεια.''ψιθυρίζω.
''Γεια σου μωρό μου.''λέει ο Chris από το τηλέφωνο.
''Τι κάνεις;''με ρωτάει.
''Καλά είμαι εσύ;''λέω.
''Μια χαρά.Πώς πέρασες την μέρα σου μακριά μου;''λέει και γελάω.
''Ήταν χάλια!''λέω ειρωνικά και γελάει.
''Μμμ το φαντάζομαι.Σου έλειψαν τα χέρια μου επάνω στο κορμί σου και ο τρόπος που σου έκανα έρωτα αυτές τις μέρες.''λέει και κοκκινίζω από πάνω μέχρι κάτω.
''Όχι!''λέω και γελάει.
''Ξέρω ότι έχεις κοκκινήσει.''με πειράζει και γελάω.
''Τέλος πάντων.Είμαι στο σπίτι, μόνη.Θέλεις να έρθεις;''ρωτάω, πρέπει να ξεχαστώ από το θέμα της Amy.Η αγωνία με έχει γονατήσει.
''Το ήξερα ότι σου έλειψα.''λέει και χαμογελάω.
''Θα είμαι εκεί σε λίγο.''λέει.
''Εντάξει σε περιμένω.''λέω.
''Τα λέμε μωρό μου.''και με αυτό κλείνουμε το τηλέφωνο.
...
Κάιθομαι στον καναπέ όταν χτυπάει η πόρτα.Ήρθε ο Chris.Σηκώνομαι από τον καναπέ και ανοίγω αμέσως.Τον παρατηρώ για λίγο.Φοράει μία γκρι φόρμα, ένα μαύρο μπλουζάκι και κάτι μαύρα Nike.Είναι τόσο σέξι.
''Γεια.''λέω και με τραβάει στην αγκαλιά του.
''Γεια σου μωρό μου.''λέει και με φιλάει.
...
Καθόμαστε αγκαλία στον καναπέ και παρακολουθούμε τηλεόραση ή τουλάχιστον εγώ παρακολουθώ.Ο Chris είναι επικεντρωμένος στο λαιμό μου.Με φιλάει και δαγκώνει το λοβό του αυτιού μου.Αναστενάζω και συνεχίζει.
''Κλείσε την τηλεόραση.''ψιθυρίζει.
''Όχι!Παρακολουθώ.''λέω.
Αρπάζει το τηλεκοντρόλ από τα χέρια μου και την κλείνει.Σουφρώνω τα χείλη και σταυρώνω τα χέρια μου στο στήθος.
''Παρακολουθούσα.''λέω και χαμογελάει.
''Μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο.''λέει και γελάω.
''Α ναι;Σαν τι;''ορμάει επάνω μου και με σηκώνει στην αγκαλιά του.
Κάθομαι καβάλα επάνω του στον καναπέ και φιλιόμαστε.Σηκώνεται με εμένα στην αγκαλιά του και περπατάει στον διάδρομο.Μπαίνει στο δωμάτιο μου και με τοποθετεί επάνω στο κρεβάτι.
''Chris.''ψιθυρίζω.
''Μμμμ.''λέει και χαμογελάω.
Τραβάει την μπλούζα μου και την πετάει στο πάτωμα.Το ίδιο κάνει και με την δική του.Κολλάει το γυμνό στήθος του επάνω στο δικό μου και με φιλάει παθιασμένα.Φιλάει το λαιμό μου και κατεβαίνει προς το στήθος.Ξεκουμπώνει το σουτιέν μου και συνεχίζει τα καυτά φιλιά του.Στο στομάχι στην κοιλιά.Πιάνει το σορτσάκι μου και το τραβάει μαζί με το εσώρουχο.Τα αφερεί τελειώς και πιάνει τα πόδια μου.Φιλάει τον κουτουπιέ από το κάθε πόδι και ανεβαίνει.Φτάνει στους προσαγωγούς μου και βογκάω.Αφήνει ένα απαλό φιλί εκεί περά και συνεχίζει να ανεβαίνει.Βγάζει το παντελόνι του και το πετάει στο πάτωμα.Η στύση του είναι ορατή μέσα από το άσπρο Calvin Klein.Τραβάω το μποξεράκι του προς τα κάτω και την ελευθερώνω.Πιάνει την φόρμα του και βγάζει ένα προφυλακτικό.Το φοράει και μπαίνει αργά μέσα μου.Βογκάω και τυλίγω τα πόδια μου γύρω του.Το κάνει πολύ αργά σήμερα.Εξαιρετικά αργά.Τα χέρια μου τον σφίγγουν στην αγκαλιά μου καθώς μπαινοβγαίνει μέσα μου.Πιάνει τις παλάμες μου και τις σηκώνει πάνω από το κεφάλι.Περνάει τα δάχτυλα του ανάμεσα από τα δικά μου και συνεχίζει το αργό και βασανιστικό ρυθμό του.Βογκάω και δαγκώνω τον λαιμό του.Δεν θα αντέξω για πολύ ακόμα.Αφήνει τα χέρια μου και τα περνάει πάνω από τα πόδια μου.Τα χαιδεύει και μετά γραπώνει τα μπούτια μου.Μπαίνει μερικές φορές ακόμα μέσα μου και βογκάω.Το νιώθω έρχεται.
Τελειώνουμε ταυτόχρονα.Ο Chris καταρρέει στο στήθος μου και περνάω τα χέρια μου ανάμεσα από τα μαλλιά του.
''Το σκέφτηκες;''με ρωτάει.
''Ποιο πράγμα;''ξέρω που αναφαίρεται.
''Θα έρθεις να μείνεις μαζί μου;''ρωτάει.
''Chris δεν ξέρω...συμβαίνουν πάρα πολλά.''
''Τι συμβαίνει;''με ρωτάει και με κοιτάει μέσα στα μάτια.
''Να, η Amy είναι έγκυος και δε-.''
''Τι;;''με κόβει πρις τελειώσω την πρόταση.
''Ναι είναι έγκυος.Και χρειάζεται την βοήθεια μου και την συμπαράσταση μου.''
''Πραγματικά σκατά!Τα παιδιά είναι μπελάς.Είναι ενοχλητικά και κλαίνει όλη μέρα.Και τώρα ο Angelo την πάτησε.Θα πρέπει να την παντρευτεί.''λέει.
Το στόμα μου χάσκει.Λες και η Amy το έκανε επίτηδες.Και τι είναι όλο αυτό με τα παιδιά;Μπορεί να έχουν και τα κακά τους αλλά είναι ευυχία.Γιατί δεν του αρέσουν;Και από ότι καταλαβαίνω μάλλον ούτε ο γάμος.
''Δεν νομίζω ότι την πάτησε!Ας ήταν προσεκτικός.''λέω και τραβιέμαι από την αγκαλιά του.
Σηκώμαι από το κρεβάτι και φοράω μία ρόμπα.
''Τι έγινε τώρα;Τι έπαθες;''ρωτάει.
''Τίποτα, όλα είναι μία χαρά.''λέω.
''Μπορείς να μου πεις γιατί εσείς οι γυναικές αγαπάτε να το λέτε αυτό ''Τίποτα όλα είναι μία χαρά.'' ενώ είναι προφανές ότι δεν είναι;''ρωτάει.
Του ρίχνω ένα βλεμμά.
''Δεν μπορείς να μιλάς έτσι για την Amy.Σε λίγο θα μου πεις ότι έμεινε έγκυος επίτηδες.''λέω και μαζεύω τα ρούχα μας από το πάτωμα.
Ανακάθεται στο κρεβάτι, μαζεύει το μποξεράκι του και το φοράει.
''Ali, δεν ήθελα να σε κάνω να θυμώσεις...δεν το εννοούσα ακριβώς έτσι.Συγνώμη.Απλά τώρα την πάτησαν και οι δύο.''λέει.
Δεν είναι λογικό να παραμείνω θυμωμένη μαζί του, για αυτό το θέμα.Το ξέρω ότι δεν το εννούσε με αυτό τον τρόπο.Με ενοχλεί κάπως ότι δεν του αρέσουν τα παιδιά και ο γάμος αλλά δεν πρόκειται να ανησυχήσω για αυτό.Είμαστε μακριά από κάτι τέτοιο έτσι κι αλλιώς.
''Είναι εντάξει..''λέω και τον πλησιάζω.
Ανοίγει τα χέρια του και με τραβάει στην αγκαλιά του.Το κεφάλι του είναι ανάμεσα στο στήθος μου.Με κοιτάει στα μάτια, σκύβω και φιλάω την μύτη του.
''Είσαι πολύ γλυκός όταν ζητάς συγνώμη.''λέω και χαμογελάει.
''Δεν θα έχεις την χαρά να με παρακολουθείς να ζητάω πολλές φορές συγνώμη δεσποινίς Moore.''λέει και με χουφτώνει στα πισινά.
''Και μολίς μου γκρέμισες την στιγμή.''λέω και γελάει.
''Πεινάς;''με ρωτάει.
''Μμμ ναι.''λέω.
''Φυσικά και πεινάς!''σχολιάζει ειρωνικά.
''Σε μισώ!''ψιθυρίζω.
''Μ'αγαπάς!''λέει και πεταρίζω τα μάτια μου.
''Και σ'αγαπώ κι εγώ.''λέει και μου κόβεται το οξυγώνο.
Μόλις μου είπε σ'αγαπώ.Ένα πραγματικό σ'αγαπώ, χωρίς να τον πιέσω ή να τον φέρω σε δύσκολη θέση.Χαμογελάω πλατιά και τυλίγω τα χέρια μου γύρω από το κεφάλι του.Τον σφίγγω επάνω μου και με πιάνει από τους αγκώνες.
''Ali, Ali!Θα με πνίξεις!''λέει και αφήνω τον λαιμό του.
''Συγνώμη.''ψιθυρίζω και κοκκινίζω.
''Δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγνώμη.''λέει και σηκώνεται από το κρεβάτι.
''Λοιπόν τώρα ντύσου, να φύγουμε.Βάλε κάτι απλό.''λέει και μαζεύει τα ρούχα του.
Βγαίνει από το δωμάτιο και ακούω τον διακόπτη από το φως του μπάνιου.Ανοίγω την ντουλάπα μου και ψαχουλεύω τα ρούχα.Δεν έχω πολλά ρούχα μέσα στην ντουλάπα τα περισσότερα είναι στην βαλίτσα.Την ανοίγω και τα ανακατεύω.
Φοράω ένα μπεζ φλοράλ φόρεμα με σούρα στη μέση.Αρπάζω τα μπλε Toms μου και τα φοράω αμέσως, επιπλέον φοράω από πάνω μία κρεμ ζακέτα.Είμαι απλή.Πιάνω τα μαλλιά μου αλογοουρά και βγαίνω στο σαλόνι.Ο Chris κάθεται στον καναπέ και παρακολουθεί τηλεόραση.
''Έτοιμη!''λέω.
Το κεφάλι του γυρίζει αμέσως.Εξετάζει το κορμί μου από πάνω μέχρι κάτω.Και το βλέμμα του καταλήγει στο δικό μου.
''Είσαι πανέμορφη.''λέει και σηκώνεται στα πόδια του.
''Πάμε;''λέει και μου απλώνει το χέρι του.
Νεύω και περπατάω προς το μέρος του.
...
''Λοιπόν τι θα φάμε;''ρωτάω.
Περπατάμε εδώ και μισή ώρα.Ο Chris γελάει και με κάνει μία στροφή.
''Έκπληξη.''λέει.
Δεν μαρέσει αυτό.Μετά από μερικά λεπτά σταματάει και στέκεται μπροστά μου.
''Φτάσαμε.''λέει.
Κοιτάω γύρω μου.Δεν υπάρχει τίποτα για φαγητό.
''Που;''λέω.
Με ένα νεύμα με το πιγούνι του με παρτοτρύνει να κοιτάξω πίσω μου.Είναι ένα χοτ-ντογκαδικό.
''Υπέροχα!''λέω και τρέχω προς τα εκεί.Ο Chris με κυνηγάει από πίσω.
''Δηλαδή σου αρέσει;''ρωτάει.
Του ρίχνω ένα βλέμμα και χαμογελάω.
''Φυσικά!''λέω και παίρνω θέση μπροστά από το χοτ-ντογκαδικό.
...
Περπατάμε στον δρόμο πιασμένοι χέρι χέρι.Τρώω τα χοτ-ντογκ μου και ο Chris γελάει.Του παίζω αγκωνίες και γελάει πιο δυνατά.
''Σταμάτα!''λέω και σουφρώνω τα χείλη.
''Μα δεν μπορώ.Ειλικρινά νόμιζα ότι θα φύγεις τρέχοντας, αλλά εσύ με διέψευσες φυσικά.''λέει και συνεχίζει να γελάει.
''Σε μισώ!''λέω και συνεχίζω να τρώω το χοτ-ντογκ μου ανενόχλητη.
...
''Θέλεις να έρθεις σπίτι μου;''με ρωτάει καθώς είμαστε στο αυτοκίνητο.
Δεν μπορώ να πάω σπίτι του.Πρέπει να πάω στο διαμέρισμα και να περιμένω την Amy.Είναι ήδη έντεκα.Μπορεί να έχει γυρίσει ήδη.
''Δεν νομίζω ότι μπορώ.''λέω.
Εκείνη την στιγμή χτυπάει το κινητό μου.Το counting stars των onerepublic γεμίζει το αυτοκίνητο.Κοιτάω την οθόνη, είναι η Amy.Μου κόβεται η αναπνοή.
Δέχομαι την κλήση και φέρνω το τηλέφωνο κοντά στο αυτί μου.
''Ναι;''λέω με τρεμάμενη φωνή.
Πώς σας φάνηκε;;;Παρακαλώ ψηφίστε και σχολιάστε!!! <3
Αν υπάρχουν λάθη θα τα διορθώσω αργότερα!! <3