AFTER 2 DAYS
YOONGI'S POV
Dalawang araw na ang lumipas at hindi parin gumigising si sofia
Kinakabahan na nga ako eh
Pero sabi naman nang doktor normal lang daw yun dahil medyo malala yung natamo niyang sugat dahil sa bala na tumama sa likod niya
Natigil ako sa pag-iisip nang maramdaman kong may humawak sa mukha ko
Iminulat ko ang mga mata ko at nakita ko ang ngiti nang babaeng pinakamamahal ko
Ang matagal ko nang hinihintay na ngiti
" good morning" bati niya saakin at ngumiti nang pagkalapad-lapad
Hindi ko siya sinagot at niyakap agad siya
SOFIA'S POV
nagising ako nang maramdaman kong biglang kumirot yung likuran ko
Igagalaw ko sana yung kamay ko nang maramdaman kong may nakahawak nito
Tinignan ko kung sino yung nakahawak
Napangiti naman ako nang makita ko si yoongi na natutulog at nakahawak sa kamay ko
Inilibot ko naman yung paningin ko sa paligid
I guess nasa hospital ako
Ibinalik ko ang tingin ko kay yoongi
Napansin kong basa yung gilid nang mga mata niya kaya pinunasan ko ito
Nagising ko atah siya at tinignan ako deritso sa mata
Nginitian ko naman siya pero mukhang di effective dahil umiyak siya at niyakap ako nang mahigpit
" yah y-yoongi , yung s-sugat ko m-masakit" saad ko at tinap yung likod niya
" sorry , ano okay ka na, may masakit pa ba sayo , teka pupuntahan ko yung doktor mo" paalis na sana siya nang pinigilan ko siya at umiling ako
Umupo naman siya sa tabi ko at hinawakan nang mahigpit yung kamay ko
" nasan yun iba?" Tanong ko
" lumabas sandali bumili lang nang prutas at pagkain" sabi niya at biglang bumukas yung pinto at sunod-sunod na pumasok yung mga kaibigan ko
" SOFIA!!!" tili nila jasmine, andrea , juliana at trisha
Tapos niyakap nila ako
Napansin kong medyo basa na yung suot kong hospital gown dahil umiiyak pala sila
Kumawala sila sa pagkakayakap saakin at tinignan ako nang deritso
" oh bat kayo umiiyak?" Tanong ko
At nagpout naman sila
" eh kasi , akala namin di ka na magigising" saad ni andrea
" asus, matatag kayo ako, naalala niyo yun, nung hindi pa natin kilala sila yoongi , diba nasaksak yung tagiliran ko dahil hindi ko binigay yung bag kong dala sa holdaper. Oh diba nakayanan ko yun" nagulat naman yung mga mukha nila sa sinabi ko
" bakit , may sinabi ba akong mali?" Tanong ko
" may naaalala kana?" Sabi ni jasmine habany nanlalaki yung mata
Dun ko na narealize na may nasabi akong di ko pa dapat sabihin sakanila
" ha ah wala , yun lang yung naaalala ko" sabi ko at nagfake smile
Napalingon naman kaming lahat sa pinto nang may biglang pumasok
Insan?
" sofia" tumakbo siya papunta saakin at niyakap ako
" Im glad your awake now" tinignan naman ako nang masama nila jasmine at yoongi pero ngumiti lang ako
" ano okay kana ba? " at tumango naman ako
" pano mo nalaman na nandito ako sa ospital?" Tanong ko
" si tita yung nagbalita saakin " simple niyang sagot tapos tinignan si yoongi
" hi , I guess you already know me " saad ni kaizer
" yeah sebastian kaizer lamperouge?" Tapos tumango naman si kaizer
" your right , sofia's cousin" nagulat silang lahat sa sinabi ni kaizer
Si yoongi naman ay kinamot yung ulo niya
" ah hehehe sorry kung ngayon niyo lang nalaman ha , matagal kasi akong nakatulog " sabi ko tapos kinamot yung ulo ko
Bigla namang kumirot yung likuran ko kaya natigilan ako sa pag sasalita
" are you okay ,wife?" Tanong ni yoongi at inalalayan akong makahiga
" yeah , I think Im just tired" I answerd him back
" okay , matulog kana muna wife , para madali lang gumaling yang mga sugat mo at makalabas na tayo sa hospital" he said to me and stroke my hair
Tinignan ko naman si kaizer
Pero tumango din siya
" go on , close your eyes now" saad niya
And I nodded as an answer to him
Nakatulog ako unti unti habang si yoongi ay hinihimas ang ulo ko
AFTER 1 DAY
hay sawakas makakalabas na ako sa hospital
dapat nga di pa ko pwedeng lumabas pero sabi ni dok wag lang daw akong masyadong mag pagod dahil hindi pa gumagaling ang sugat ko
Mabuti nga pinayagan ako nang doktor na makalabas na
Mas lalo kasi akong nanghihina pag nandito ako sa ospital
Inalalayan ako ni yoongi na makapasok sa bahay
Tapos dumiretso kami sa kwarto ko at inihiga niya ako sa bed ko
" are you hungry wife?" umiling ako
" do you need something?"
" nope , I just need you beside me" saad ko ngunit ngumiti lang siya
" Im always right here beside you wife , I will never ever leave you"
(A/n: Never ever -GOT7)
" thank you love" wika ko at nginitian siya
" what did you just say?"
" ah thank you?"
" no the last word, what di you just call me?"
" love?"
" yeah, so your my wife and IM your Love" he kissed me on my forehead and lay beside me
" your always welcome, wife"
" nga pala wife , where did you get your skills in holding a gun" tanong niya while looking at me straight to the eyes
" well marunong na akong humawak at gumamit nang baril dati pa " saad ko
" eh bakit mo naalala," natigilan ako nang magtanong siya ulit
Patay ano nang sasabihin ko
Iniwas ko ang tingin ko sakanya dahil baka malaman niya ang totoo na naaalala ko na ang lahat
" wife, are you lying to me?"
" of course not" I said without looking at him
" I know you are lying , eyes on me" but still I didnt obey him
" wife , I said eyes on me" he held my chin and made me face him
He looked at me straight and smiled
" may tinatago kaba saakin?" Tumungo nalang ako pero inangat niya yung ulo ko and give a peck in my lips
Nagulat naman ako sa ginawa niya
" yah byuntae"
" sasabihin mo ang totoo or you want me to kiss you again"
" ahm ano kasi di naman ako nagsisinungaling , di ko talaga naalala- " and for the second time he kissed me again
" eh di ko pa nga-" hinalikan na naman niya ako
" awiee nawiwili ka atah sa mga halik ko, wife"
" tumigil ka nga, love"
" awie...."
" MIN YOONGI" sabi ko nang madiin
Tumigil naman siya at niyakap ako papalapit sakanya
" kahit na di mo sasabihin ang totoo , alam kong may naaalala kana, kahit na magsinungaling kapa saakin, mahal parin kita"
Napangiti naman ako sa sinabi niya saakin
" wife, I will always love you , you are my life,I cant live without you" tapos hinalikan niya ako sa noo
" Love , mahal din kita"
" no , I love you more , wife"
" I love you most" sabi ko
" I love you , more than anything else in this world"
" I love -" di ko na natapos ang sasabihin ko nang hinalikan niya ako
" wife, you dont know how much I love you , so shut up or do you want me to shut you up?" Saad niya in a teasing tone
" LOVE"
" okay , okay I was just kidding"
Niyakap niya ako nang mahigpit at niyakap ko din siya nang mahigpit
" wife?"
" hmm?"
" d-do you want a b-baby?" Nanalaki bigla ang mga mata ko at itinulak siya , pero mahina lang yung pagkakatulak ko
" WHAT?"
" nah i was just joking" tapos niyakap niya ulit ako
" Love?, I think were not yet ready , for a baby, hayaan mong ang panahon nalang ang magsabi kong kelan pwede" sabi ko at pinikit ang mga mata ko
" I love you so damn much, Love"
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
End of chapter 45
Guys I think 5 more chapters nalang
Hope you like this chapter
And feel free to vote
Enjoy~