October 13, 2016
That's the date when Jihoon and Seungcheol tied their knot. Ilang years at ilang months nilang inintay tong araw na 'to, maraming pagsubok oo, nakakapagod, mga panloloko ni Seungcheol dahil hindi niya makontrol ang sensasyon ng libog at ang pagiging bayolente ni Jihoon.
Honestly wala naman talaga silang balak gawin sa honeymoon nila kundi ang maggala at pumasyal lang eh ang kaso talagang sinunggaban ng demonyo itong si Seungcheol at di napigilang itulak si Jihoon sa kama.
Of course, Seungcheol's action caught the younger off guard. Jihoon thought that his husband is being so clingy as he is, so he just replied to Seungcheol's kiss, it's sweet, Jihoon thought but not when the latter push his tounge inside the younger's mouth.
Nanlaki ang singkit na mata niya, akala niya gusto lang siyang halikan nito but hell no.
Iba na pala ang motibo ng gago.
He tried to push Seungcheol but the man on top of him is stonger kaya kahit na ipagtabuyan niya 'to wala pa rin.
"Seungcheol--uhmm, tumigil k--ka n-na" Jihoon said. Hinalik-halikan kasi siya ni Seungcheol kaya napuputol ang sinasabi niya.
O God, help me, wala pa man ding dala si Seungcheol na condom!
Seungcheol sneakily put his hand inside Jihoon's big pullover, the smirk on his face is visible that it scared Jihoon so much. Nagsisimula na ngang manginig si Jihoon, hindi dahil sa natatakot siyang mawasak pero natatakot siyang magbunga 'to, his doctor warned him tho.
"Seungcheol......." Tawag niya sa nakatatanda, tumingala naman ito and his face softened, napansin niya kasing nanginginig ito.
Pananagutan ko naman siya ah? Ba't siya natatakot?
Jihoon wants to smack the latter's head dahil nasabi niya ang iniisip nito. Natawa lang ng bahagya si Seungcheol and planted a soft kiss on Jihoon's forehead.
"Sigurado ka bang ayaw mong ituloy? Your membeo-deul says he is betraying you" Seungcheol said while smiling like an idiot.
Really? Wala na bang gustong tumulong sakin?
"Seung---ahhh! Ano ba! Jusme Seungcheol oh God! Don't stop there, tangina kapag tayo na-natapos dito, hahampasin kita-- ng gitara!" Really? Hanggang ngayon dinadala pa rin Jihoon ang pagkabrutal niya. Seungcheol brush that thought off and continue to bob his head up and down, well, mas gusto 'to ni Seungcheol, him giving pleasure to Jihoon. Makakalasap pa rin naman ng sarap si Seungcheol once he enter Jihoon.
Finally Jihoon came and this is the most awaiting moment that Seungcheol prayed every night. Dinangal na ng Diyos ang kahilingan niya.
He undressed Jihoon, hindi na nakaangal ang nakababata dahil lumilipad ang isip nito. Seungcheol thank that Jihoon didn't even budge.
Jihoon only came back to his senses when he felt a big round tip entering his manhole, Jihoon swear to unicorns that it's really FUCKING PAINFUL! Halos hindi siya mapakali sa sobrang sakit, napapaiyak na nga siya eh. Seungcheol leaned in to kiss his tears away but suddenly stopped by Jihoon's scream.
"SEUNGCHEOL! BAKIT KA PA LUMAPIT?! HALOS KALAHATI NA NG TALONG MO YUNG NAPASOK! AYOKO NA MASAKIT!" Jihoon screamed and his tears are uncontrollably flowing, naawa na si Seungcheol sa kanya. He never see Jihoon in this state, malamang dahil hindi naan nila ginawa 'yun' dati.
Sumigaw lang naman si Jihoon dahil nang lumapit si Seungcheol, Seungcheol mindlessly entered half of his member inside of Jihoon's.
Awang-awa na si Seungcheol kay Jihoon, siguro nga ay masakit talaga. Seungcheol's about pull himself out but he was stopped by Jihoon's hand.
"A-akala ko ba masakit? Gawin na lang natin 'to some other time, hindi ka pa handa eh." he lovingly said, bakas dito ang senseridad and Jihoon felt guilty. Actually dapat nga hindi siya maguilty eh, talaga naman talagang masakit, para kasing pinapasukan ng mansanas eh.
"No....ituloy muna Seungcheol nandito na rin naman tayo, there's no turning back ika nga." He smiled to Seungcheol, saying that it's ok. Seungcheol's gloom face suddenly lighten up. Ang takaw talaga sa s*x 'tong gunggong na 'to.
Finally makakascore na rin!
He entered Jihoon slowly but surely, ayaw niyang magwala nanaman sa sakit ang asawa niya. Jihoon squirmed and shut his eyes tightly, ahhhh, ang sakit talaga whoooo!
Finally Ladies and Gentlemen, the MIRACLE that you've all been waiting for is happening in front of you, let's not narrate how their little play time go and let's just skip that part shall we?
9 months after...
Jihoon turned the stove off and put the omelet to the plate and place it to Seungcheol's front. Binaba ni Seungcheol ang newspaper na hawak hawak nito at tinignan ang pagkain.
"Thanks hon, oh and by the way, may surgery ako mamaya so baka hindi ako makauwi, sasamahan ka na lang nila Jeonghan at Seungkwan dito, pinakiusapan ko na lang rin sila." He only nodded his head and take a seat beside his husband.
"Ay, Cheol, puwedeng pakitingnan yung nakapending kong appointments? I mean matagal na kasi akong hindi nakakapasok sa ospital, tsaka papasa naman 'to sa Cardio Department." Jihoon handed his reports to Seungcheol. Tinanggap naman ito ni Seungcheol at tinignan naman niya ang asawa nito. He is really a hardworking man isn't he?
"Ang sabi ko magpahinga ka diba? Eh ano 'to?" Tanong niya sa asawa niyang kumakain. Honestly Jihoon looks cute in that dress and his baby bump, di kasi kaya ng damit ni Jihoon ang baby bump eh, so he requested a dress, sinusuot na niya lamang ito kapag matutulog na.
"I have to finish that Seungcheol, wag ka ng magreklamo--ahhh!!!" Napabalikwas ng kakaunti si Seungcheol sa narinig niya. Lumapit agad siya sa asawa at lumuhod.
"A-ah, bakit?!!! Anong masakit???" Taranta niyang sabi. Paano na lang kung magkaroon ng komplikasyon sa bata? Panicked Seungcheol at it's finest.
Napahawak si Jihoon sa balikat ng asawa,"S-Se-Seungcheol, PUMUTOK NA YUNG PANUBIGAN KO!" Dumoble ang laki ng mata ni Seungcheol, kailangan na niyang isugod ang asawa sa ospital, hindi rin ata pumasok si Seokmin eh kaya baka ibang doktor ang magpapanganak kay Jihoon at ayun ang ayaw niya.
Seungcheol put Jihoon at back of his car, at pumunta na sa Driver's seat. Taranta niyang binubuksan ang makina ng kotse pero hindi mabuksan buksan.
"Ah, fuck!!! Ano ba yan!!" Singhal ni Seungcheol, kailangan na niya kasing magmadali kasi baka mapaano ang bata at si Jihoon.
"Seungcheol kalma! Mas natataranta ka pa kesa sakin eh, hindi ikaw ang manganganak for fucks sake Seungcheol, kumalma ka at baka mabunggo tayo!" Buti na lang at nagstart na ang makina ng sasakyan at napahinga na ng maluwag si Seungcheol, kanina pa kasi ito nagaaligaga.
"Now that the engine is on calm you fucking self down and start driving, bilisan mo pero wag kang mataranta. Jusko, sana pala ako na lang ang bumuntis sayo kesa yung daig mo pa ang taong humaharap sa giyera eh." Jihoon snorted and chuckled, because his husband look horrible and wrecked.
"Jihoon wag ganun, syempre nagaalala ako sa anak natin, rare ang mabuntis sa lalaki kaya ayokong mapahamak yan ok? And, please Jihoon, my sweetie, ikaw ang bottom satin kaya akong bumuntis sayo, kaya stay there." Seungcheol can see the hospital where he works together with his husband and their eleven friends. Yup, they are DOCTORS, mahirap paniwalaan pero mga doktor ho sila.
"Shut up, Seungcheol!" He only laugh because of his husband's cuteness.
He picked up Jihoon and rushed to inside, naglahad ang nurse ng stretcher at pinunta siya sa delivering room, pinagpapawisan na si Jihoon, dahil nga syempre masakit ang tyan niya. Atat lumabas ang bata.
Hawak-hawak ni Seungcheol ang kamay ng asawa niya at pinapakalma ang asawa. It's funny dahil kanina ang natataranta ay si Seungcheol at ngayon naman si Jihoon.
"Cheol, paano kapag nagkakomplikasyon yung bata? Paano kapag lumabas siya at hindi siya humihinga? Paano kapag pumulupot yung umbilical cord sa leeg ng bata? Paano kung, paano kung--" Jihoon is crying, ayaw makita nito ni Seungcheol kaya pinatahan niya ang asawa.
"Shhhh...hindi mangyayari yun, ok? Wala ka bang tiwala sa anak natin? Mana yan sa ama niya, matapang yan." Jihoon just nodded. Pumasok na ang ObGyn sa delivering room, which to Seungcheol's suprise.
"Seokmin?!" Napantingin ang taong tinawag niya.
"Hi Seungcheol hyung!!! Oy yung buong tropa pips nandyan sa labas, iniintay nila yung bata, papapasukin ko ba?" Tanong nito sa hyung niya.
"Hindi, masyadong maingay kapag ganun." Seokmin just laugh, totoo naman kasi na magiingay ang mga 'to.
"So Jihoon hyung, kumalma ka ha? Hawakan mo yung kamay ni Seungcheol hyung ok?" Tumango si Jihoon. Nilahad naman ng asawa niya ang kamay nito at ngumiti, hinawakan ni Jihoon ang kamay nito.
"Jihoonie~ ok lang ang lahat ,ok?" Tumango ito muli.
Seokmin crouched, "Hyung, push."
Jihoon push,"Ahhhh!!!!! Who!!!Whooooo!!!!!! Who!!" Nagulat si Seungcheol kasi sumakit bigla yung kamay niya, buti na lang at napigilan niya.
"Push!" The ObGyn ordered, and Jihoon did what he was ordered to do.
"Ahhh!!!! Ughhh!!!Nakak-nakakapagod!!!!" Singhal ni Jihoon, Seokmin laughed.
"Ok lang yan Jihoon ,ok lang yan." Seungcheol assured his husband.
"Ikaw ang manganak Seungcheol--ughhhh!!!!!!! Ang hirap!!!!" Hirap na hirap na siya, hirap na hirap na rin si Seungcheol pigilan ang damdamin niya.
"Hoonie--" naputol ang sasabihin ni Cheol dahil humigpit nanaman ang hawak ni Jihoon.
"Malapit na hyung, nakalabas na ang ulo niya, katawan na lang! Push! Push!" Sa totoo lang tawang tawa na si Seokmin, mukha na kasing natatae si Seungcheol eh. Si Jihoon, well halos sumingaw ang demonyo sa kanya.
"Seokmin, m-matagal pa ba?" Nagtataka namang nilingon ni Seokmin ang hyung niya.
"Ano sa tingin mo hyung? Kalahati pa lang ng katawang ang labas oh?"
Jihoon push at napahigpit ang kapit niya kay Seungcheol.
"Jihoon pu--PUTANGINA JIHOON, MASAKIT!!! KANINA PA AKO NAGTITIMPI PERO WAHH!!! MASAKIT!!" Singhal ni Seungcheol, nabigla lahat ng tropa niya sa labas dahil baka kung ano na ang nangyayari sa loob.
"Hyung manahimik ka!"
"Cheol, manahimik ka puwede-Ughhhhhhh!!!!!! Jusko malapait na ba?!!!!" Seokmin smiled.
"Oo malapit na, konting push na lang! Kaya, PUSH!!!" Jihoon push at parehas silang sumigaw ni Seungcheol.
"BALING BALI NA ANG BUTO KO SA KAMAY, PILAY NA!" Seungcheol doesn't know what to do, mukhang wasak na ang carpals niya sa kamay.
"MALAPIT NA ANG BATA MGA BESSY! NURSE PAPASUKIN MO ANG MGA BAKULAW SA LABAS!!!" The nurse opened the door and their friends came inside.
"HANUNA? MALAPIT NA BA?" Tanong ni Jeonghan habang nagpipilit kumawala sa kapit ni Jisoo.
"Oo bes pero diyan ka lang puwede?" Sabi ni Seokmin, baka kasi may gawin itong mali eh.
"Eh, ikaw Seungcheol hyung ok ka pa ba?" Nag-aalalang tanong ni Mingyu.
"Oo ok pa-HINDI AKO OKAY! ANG MGA BUTO KO SA KAMAY!! WASAK NA!!!!" Seungcheol nearly cried. Pagkaire kasi ni Jihoon humigpit nanaman ang hawak nito kay Seungcheol.
"Hindi ka nga ok hyung." Vernon laughingly said. Mukha ng natakasan ng dugo itong si Seungcheol.
"MALAPIT NA, KAPIT KA LANG JIHOON HYUNG! LALABAS NA ANG BATA!" Seokmin excitingly said. Halos tumalon sa tuwa sila Jun at Minghao dahil malapit na nga ang bata.
"Jusko Seokmin kanina pa yang malapit na, anuna?" Inip na tanong ni Soonyoung, kanina pa rin kasi nito iniintay ang bata, mas excited pa sa mga magulang nito.
"Hyung, hindi ikaw ang magulang so shut up ka." Chan jokingly hit Soonyoung on the shoulder and Soonyoung just hugged Chan.
"Ikaw talaga, bebeq, wag kang ganyan ok? Ninong ako niyan kaya eggzoited ako! Doon ka muna sa nanay mong haliparot!" Jeonghan just glared Soonyoung and Soonyoung only laughed.
"Hannie, calm down ok? Wag kang stress, hmm?" Jisoo as usual, calm as fuck. Jeonghan just nodded and cling onto his husband's arm.
"Isang push na lang talaga hyung at lalabas na ang bata." Jihoon really pushed hard.
"Ahhhhh!!!! Ughhhhh!!!!!! Whooooo!!! Juskoo!!!! Tangina!!!!!" Jihoon screamed.
"Whooooo rin!!!! Ang metacarpals ko!!!! I can hear them crack!!!!! Konti na lang!!!!!" All of them laugh and the baby is out, pinutol ni Seokmin ang umbilical cord, nilinisan ito at binalot sa isang malinis na cloth at binigay ito sa asisstant nito.
Napahiga na lang si Jihoon, napagod siya sa pagire. Nasobrahan ata sa lusog ang bata, kaya siya nahirapan. They quickly transfer Jihoon sa ward niya. Seungcheol on the other hand, tried his best not to squirm, ang sakit talaga ng kamay niya, wala ng tatalo pa dito sa sakit na 'to.
He walked into Jihoon's private ward. Nagsipuntahan na rin ang mga kaibigan niya.
"So hyung, patingin ako ng kamay mo." Wonwoo said. Inilahad nito ang kamay niya kamy Wonwoo, the younger examined his hyung's hand.
"Hyung mukhang nadamage ata ang mga carpals mo ah? Pft. Ayoko na, paexamine mo na yan kay Jisoo hyung."
"Ha? Ano yun Wonwoo?" Jisoo asked Wonwoo dumbly.
"Paexamine mo yung kamay ni hyung, nadamge ata eh." Jisoo nodded.
"Halika na Seungcheol wag kang maarte, walang mangyayari kay Jihoon ,nandyan naman sila eh."
"Kahit na Jisoo" He pouted, Jisoo swear to God that Seungcheol's pout is horrible.
"Stop that shit, Seungcheol."
"Bibig mo Hong Jisoo!" Oops, wrong move Hong, wrong move. Jisoo thought. He guided Seungcheol, to the x-ray room, kasama rin si Chan.
Wonwoo, Chan and Jisoo, specialized in orthopedics. Meaning bones and such.
Jeonghan and Jihoon are on the Cardio Department. Cardio Thoracic Surgeons. They are surgeons.
Jun, Seokmin, and Vernon ay nasa Obstetrics and Gynecology Department.
Seungcheol, Mingyu, and Soonyoung ay nasa Neurology Department.
Minghao and Seungkwan are on the Psychology Department.
They are all SURGEONS, except Minghao and Seungkwan, ang akala nga nila ni isa sa kanila at walang magiging doktor pero nah, ginalingan nila kaya ayan.
Jisoo analyzed the x-ray result and Jisoo just grinned.
"Ohohoho Seungcheol, bali ang dalawang carpals mo at isang metacarpal mo, pasalamat ka dahil walang nawasak sa phalanges mo. Still icacast natin yan para hindi madali yung iba. Bukas kita ipapaappoint, kami naman nila Chan yun eh kay wag kang mag-alala. Puntahan mo na si Jihoon dun." Seungcheol silently thank God dahil hindi nawasak ang walong carpals niya, limang metacarpals niya at ang labing apat na phalanges niya at baka hindi na siya nakahawak ng bagay pa.
They proceed to Jihoon's ward. Gising na pala si Jihoon.
"Cheol? San ka nagpunta?" Jihoon said in a low tone, mahina pa ito at mukhang napaos dahil sa kakasigaw.
"Inex-ray ang kamay niya Hoonie!" Minghao said while finding a stool for Seungcheol to sit.
Jihoon confusingly stare at Minghao, bakit inex-ray ang asawa niya?
"A-ah, Hoonie bebeq, ano, napahigpit kasi yung hawak mo sa kamay ko at-" Seungcheol was cutted off by Chan.
"Nabali ang dalawa niyang carpals at isang metacarpal, Jihoon hyung!" Chan grinningly said, Seungcheol just glare the younger one. Napatawa naman si Jihoon ng malakas.
"Awww, you broke your two carplas and one metacarpal. Ayan kasi binuntis buntis mo ko, karma lang yan Cheol." Jihoon laughed so hard. Their friends laughed too, naputol lang ang kasiyahan nang dumating ang nurse.
There they saw their son, umupo si Jihoon na inalalayan naman ni Seungcheol. Inabot naman ng nurse ang anak nila kay Jihoon.
The baby opened his eyes and suprised his parents, lumapit ang mga kaibigan nila at nagiingay na.
"Anong pangalan bes?" Soonyoung said while touching the baby
"Oy wag mong hawakan Soonyoung hyung, baka mausog!" Seungkwan shouted.
"Pakyu ka Kwan!"
"JiCheol?" Jun suggested.
"Wag ang weird, halatang halata na kami ang magulang ng bata." Seungcheol snorted.
"Eh, ano? SeungJi?" Chan suggested.
"Ano yun Seulgi lang?" Jihoon said while adjusting the cloth on his son.
"Ah, ewan ang arte ng mga magulang nito!" Jisoo frustratedly sat on the bed.
"Ano na lang kaya JiSeung? Oy hindi na halatang kayo ang magulang niyan ah!"
"Yes, naman Minggoy may nasabi ka ring tama!" Seokmin jokingly said.
"May isip ka rin naman pala eh."
"Oo naman Wonu bebs, ako pa!"
"Please tama na yan masakit sa mata." At sabay takip sa mata nitong si Hansol.
"Wag kang kakapit sakin mamaya Hansol ah?" Nabigla si Hansol sa sinabi ni Seungkwan.
"Oy wag namang ganyan!"
"So ang pangalan na niya is Choi Jiseung, welcome to the world Jiseung!" Seungcheol proudly said.
"Hi, Jiseung, I am your mother." Jihoon lovingly said which Jeonghan teasingly grinned at him.
"Oy aminado siya oh!! Mother Jihoon and Father Seungcheol! Parang simbahan lang aba!" Jeonghan grinningly shouted but when he is about stand he suddenly sat down on the couch.
"A-aray!!! Jisoo, PUNYETA,PUMUTOK NA ANG PANUBIGAN KO!" Jisoo's eyes suddenly became big sa sinabi ni Jeonghan.
"Uhhh.....Seokmin hyung at Jun hyung, balik trabaho nanaman tayo." Hansol stand up at his seat.
"Saglit ipreprepare namin ang delivery room, Jisoo kumuha ka na ng stretcher." Jun ordered Jisoo to get the stretcher but it seems na natataranta si Jisoo.
"Huh? Stretcher? Huh!! Ano yun??!!! Strectcher!" Hinampas naman siya ni Jeonghan.
"Jiso relax, STRETCHER KUMUHA KA NA!" Lumabas naman ng ward si Jisoo at kumuha ng stretcher.
"Mukhang hindi lang si Jiseung ang ipinanganak ngayong araw ah?" Jihoon said while giving little Jiseung to his father.
"Mukha ring hindi lang ako ang mababalian ng mababaling carpals,metacarpals at phalanges ngayong araw ah?" Seungcheol mockingly said.
Their remaining friends and them just laughed.
Date started: April 3,2017
Date Finished: April 3, 2017
Carpals
JiCheol Fanfic
Hope you enjoy this guys, sinabi kasi ni seraphimeris na gumawa ako ng one shot na preggy Jihoon eh, so hey bro! Nagawa ko na, sorry kung late, busy ang lola mo eh! Thanks din sa pagnotice sakin! Fighting sa Master! Jusko that story got me af.
Sorry if may typo and Im sorry kung maraming maling grammar.Ito lang, maybe I'll continue to write if you want me to.
fujioka_haru
Sign in
Signing out