CHAPTER 18: TEASING HIM
Same time...
♥ART JOSEPH POV♥
"O, andito ka na kaagad? Tapos na meeting nyo? Sya nga pala, tumawag si Tito, Nangamusta lang, pero tatawag ata sya ulit mamaya. And hinintay na lang kita para sabay na tayong sumundo kay Blue, nasa court sya ngayon. Sama ka sakin?"-Mika.
"K."-I said.
"Haha. Grabe. Ang dami kong sinabi, k lang sinagot mo. Haha."-sabi nya.
Nagtaka naman ako. Dapat ba marami akong sinagot sa mga sinabi nya?
"Ok fine. Ako na maingay, ikaw na tahimik. Mukhang wala ka sa mood makipagkulitan ah."
"Di naman. Iniisip ko lang yung struggle ng isa sa mga hinahawakan kong leader."
Naglalakad na kami palabas ng room.
"Bakit?"
"Wala sya nung sunday, at hindi din nakapagcellgroup at cell meeting. Nagkita naman na kami kanina and I ask Him what's the problem. He just said. 'Tinatamad po ako, kuya eh."
"nge? Ganun? Ano ba daw struggle nya?"
"Katamaran. I told him about kay Paul na sinulat yung 'we beat our body' so that we can bring glory to our Father. And syempre binalik ko sya sa love ng Lord at love nya para kay Lord. Kasi nga diba, if you love someone you are willing to give up everything to him or her. Same din kay Lord if we love him we can do whatever He wants us to do. Because we love Him"
"Yeah. Ipagpray mo na lang na mas mahalin nya pa si Lord, kasi the Love for the Lord will...?" Sabay tingin nya sakin.
"Conquers everything."- i said with a smile.
"Yeah, thats right Bro. So no need to worry."
"Im not worried, I know that Everything is in control. Because God is always in control. He is just molding me through my disciple."
"Haha. Yeah that's right! Same here. Yung inaalagaan ko din. Struggle nya nga yung crush nya."-napatawa naman sya ng sarcastic.
"Crush pa lang struggle na?"-i ask her.
"Hahaha. Oo nga eh. Kung crush na struggle na ano pa kaya kung gusto nya na, diba?"
"Hahaha. Nakakatawa talaga yung mga struggles ng mga bata noh?"
"Yeah, and napagdaanan din natin yan."
"Hm.hm. at tingnan mo naman ngayon, dahil nag grow na tayo tinatawanan na lang natin ang level na yan. Kasi graduate na tayo sa struggle na yan. Hehehe"- i said to her.
"Yeah, katamaran sayo noon. At crush naman sakin noon. Hahaha. Ngayon naani ng disciples natin, pero dahil nalagpasan natin... Malalagpasan din nila yan, sigurado!"- she said.
"Ofcourse. What we sow.."i said
"We will reap!" And she said.
nagtawanan kaming dalawa.
And we are here already sa court.
Court?
"Why here?"- i ask her.
"She said she's here. Naglalaro ata."
"Marunong sya?"
"Siguro" and she shrug her shoulder.
Pumasok na kami sa Court and i saw her flipping while making dribbles. And she so good of it.
Is she an athlete?
Malapit na kami sa kanya nung nagfree throw sya. Sakto naman syang tinawag ni Mika.
"Blue!"
Kaya lumingon sya samin. But I watch the ball, and shoot.
Wow. She's good.
Lumapit sya samin at nagtanong pa...
"Ngayon na ba tayo gagawa?" Bago sya uminom.
"Yes, we have to. Para mauna tayo sa defense."-Mika.
I saw the ball rolling, and natetempt akong maglaro muna ngayon.
Pero hindi pwede.
time management. May gagawin pa kami ngayon. kailangan matapos ng maaga, para hindi kami masyado stress.Next time na lang maglaro. Andyan lang naman yan anytime.
"Gusto mong maglaro?"-she ask.
"May gagawin pa tayo. Lets go"- and i smile. Saka umalis.
Umalis na ako, baka kasi di ko sya matanggihan at makapaglaro nga ako. Saka nalang yan.
Unahin muna ang dapat unahin. Ecclesiastes 3:1 there's a right time for everything.
paglaro, laro. Pag-project project. Para may discipline.
"tama yan, Art Joseph!"- i said to myself, i know God is smiling at me.
♥BLUE'S POV♥
We're here.
Sa bahay nila Mika, syempre.
Pumasok na kami at dinilaan ko pa si Manong guard pagpasok namin sa villa.
Kasi di na naman sana ako papasukin nung last time. Hinarangan nya rin ako. Psh.
Buti kasama ko ngayon si Mika kaya nag'blee' ako sa kanya.
Ginagalingan din kasi ni Manong guard. Gusto din manalo eh. Pwe!
Never pa akong natalo no. Psh.
Akin ang korona ngayon manong guard. :P
Bahay nila Mika na.
***Library Office***
While nag-oopen ako ng laptop ko, nakikita ko ang serious face ni Lee, kasi magkaharap kami at nasa kaliwa ko naman si Mika.
Nagse-set sya ng laptop nya. Napakseryoso lang ng face nya. Which is mas lalo nyang ikinagwapo.
"HUWAT?!"-I burst out.
"Okay ka lang blue?"-mika.
Tumingin naman sakin si Lee. And i slap my face. Syempre mahina lang.
"Ah yeah. Ok lang ako. Pwede bang mag cr?"
"Yeah sure. Nasa dulo nun."- turo nya sakin.
Kaya tumakbo agad ako papuntang Cr.
"Ano nangyari dun?"-rinig ko pang sabi ni Mika.
Nakakahiya ka Blue~!!!! >_<°
Walanghiya ka talagang babae ka. Pahamak ka din minsan eh. Ha! sabay sabunot ko sa sarili ko.
"Gwapo mo mukha mo. Wala ka ng kataste taste ngayon, Blue ha. Tandaan mo sa Art ka din nahulog noon. Wag ka ng bumalik dun. Masakit!"
Masakit.
Tama. Masakit.
Lumabas na ako sa cr nung maayos ng mood ko.
"Start na tayo!"- Sabi ni Mika.
"Total kayo naman talaga ang magaling sa Math. Haha. Kayo na muna bahala sa estamating sa finances natin. Ok? And ako naman gagawa muna sa buod ng production."
Tumingin sakin si Lee. Tiningnan ko din sya. Sabay irap ng mata ko.
Hmp! Oo na gwapo ka na. Pero di kita type no! Pwe!
Napansin kong napailing sya sa ginawa ko.
"What?"- i ask him in a high tone.
and He face me with a question look.
"May poblema ka ba sakin ha?"- naiinis na naman kasi ako sa kanya eh. Lam mo yun! Kumukulo dugo ko. Tss!
"I didnt do anything."-inosente nyang sabi.
"Oh come on. Your shaking your head awhile ago."
"Yeah? Because your so annoying?"
"What?!" I burst out again!
Tumingin sya kay Mika and i saw mika glaring at him.
"Sinasabi ko na nga ba. Your so mean!"
Bigla ulit syang napailing. Well im teasing him. I just want to see who he really is.
"Stop that. Im sorry for that action."- He said. And bumalik na sa ginagawa nya.
"What?.... Just that?"
"blue? Lets go back to work. Kung ganyan kayo wala tayong matatapos ngayon." Sabi ni Mika, nakahawak pa sya sa braso ko.
Inalis ko yung kamay nya sa braso ko.
"Tss. Wag ako pigilan mo, yang pinsan mong maldito. Sya kausapin mo. Tss."
Nakakainis sya!
Bumalik na ako sa trabaho ko.
"Titingin-tingin tapos pag nairapan iiling-iling. Tapos ako pa ang annoying? Patayin kaya kita ng malaman mo ang annoying. Tsk."
Pansin kong napatingin silang dalawa sakin dahil sa sinabi kong papatayin ko sila.
"Bakit?!" I glare to the two of them.
Bigla silang bumalik sa ginagawa nila.
Huh. Mga takot!
Tumayo si Lee.
"Kukunin ko lang ang snacks natin." Sabi nya na hindi nakatingin samin.
"Ay. Maupo ka na Joseph, ako na lang ang kukuha." Akmang tatayo na rin si Mika.
"Wala ba kayong katulong at kayo talaga ang kukuha?" Sabi ko sa kanila.
"Hindi porket may katulong, sila lahat gagawa. Para saan ang kamay at paa mo kung iaasa mo sa kanila lahat?"-seryosong sabi ni Lee sakin. And this time nakatingin na sya ng seryoso sakin.
"Duh~! Kaya nga katulong eh, sila magseserve sa mga amuhan nila."
I said sarcastically. You know He's pissing me off!
He chuckled.
"Haha. Kaya nga katulong eh. Kasi katulong kung sakaling di mo na kaya ginagawa mo. Ngayon ano pa silbi mo kung may katulong ka lang din naman. We're not like you Miss Emperial." Saka sya umalis.
"Wow. Im so speechless."
Grabe sya! Bes! Ginalingan nya rin! Kainis sya!
"Ok ka lang Blue?"-Mika sat beside me and tap my back.
"Pikon na ba sya?" I ask her with a smile.
"Huh?"-pagtataka nya.
"Hehehe. You know. Napipikon ako sa kanya, kaya dapat sya mapikon rin. Lagi kasi syang nakangiti lang eh. And it makes me angry."
Totoo naman. Dapat kung malungkot ako, wala syang karapatan na lumigaya rin.
"Ah~ Dont do that again Blue. Alam kong mahaba ang pasensya ni Joseph. Pero ikaw ang concern ko. Your attitude, looks like you're bringing people down."
"What do you mean?" Seryoso kong tanong sa kanya.
"One day you will understand. Just listen to me... hindi sa lahat ng pagkakataon na gusto mong gawin ang isang bagay ay gagawin mo, may mga pagkakataon na kailangan mo rin isipin kung makakapanakit ka ba ng damdamin ng ibang tao o hindi."
"Im not bringing people down, i just dont like him."
"See. Just because you dont like him, you are hurting him. Stop doing that, hindi bagay sayo. I know that you are a good person. But you are just hiding the true you, because you are afraid of being hurt."- she said seriously.
"Stop it. Wala kang alam."
"Then listen. Stop teasing Him. Ok?" She tap my shoulder.
Every touch of her... feels like the touch of someone that I've long for. I want to cry. But not now.
"Ok fine. Im not the one who yelled, first. Hmp!"-sabi ko na lang.
Bumalik na ako sa ginagawa ko.
Am i too much? Hindi pa nga eh. Napakasensitive lang naman talaga nila! Psh!
Maya-maya pa dumating na si Lee. Wearing his good aura. As if nahihimasmasan na sya.
Tumingin sya sakin at ngumiti.
Aurghh~! Nakakainis sya. Ang bilis nyang mag-adjust! Grrr~!
****End of Chapter 18****