Perfect Pleasures (PUBLISHED...

Por grysorange

19M 202K 6.1K

This story is now published under Summit Media's SIZZLE. Available in all leading bookstores and stores natio... Mais

Perfect Pleasures
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
CHAPTER 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
ANNOUNCEMENT
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
The Final Chapter
Epilogue 1
IMPORTANT
Epilogue 2

Chapter 64

227K 2.4K 65
Por grysorange

CHAPTER 64

DYLAN'S POV

"Luis! Ikaw talagang bata ka, gutom ka nanaman no?" Naagaw ni Maxine ang atensyon naming dalawa ni Luis.

Pilit na kinuha sakin ni Maxine si Luis. Inilapag na pala nito si Andrea na ngayon ay nakatitig sakin. Her eyes are much more like her mothers. Ang cute ng batang ito, para talagang little version ni Maxine.

Only that.. gone is her cheerful face, she looks weary now. Seeing her like that makes me want to carry and cuddle her. I was about to do that but she ran and hid behind her mother when she probably realized what I was about to do.

Bahagya akong nanlumo dahil sa para bang ayaw nito sakin.

"I-i am sorry. Andrea's.. she's shy. Mahiyain." Paumanhin ni Maxine.

Lie. She isn't a shy type. She probably got offended for what I did earlier sa kotse. I ignored her pleading, I spoke coldly in front of them. She might have been scared and I feel like a shit for acting that way.

"It's okay. May kwarto sa banding kanan, you could stay there. It might take us an hour to reach the island. Depende sa panahon. I will call you if we're already near. May mga pagkain sa kusina in case na magutom kayo ng mga bata. I will be on deck." Dire-diretso kong sabi sakanya.

Napagpasyahan na nila Maxine na tumungo sa kwarto. I took a deep breath before sailing. Hindi ito ang usual speed ko, it's a bit slower this time. Maaring umabot kami ng isa't kalahating oras o dalawa bago makarating sa isla.

Reason?

I just want to have them alone. Hindi man kami magusap usap, at least alam kong andito sila sa puder ko.

45 mins have passed at makakalahati pa lamang namin ang daan, I've gone slower compared kanina kaya ngayon ay sigurado akong dalawang oras ang aabutin namin sa byahe na to. I have already notified my uncle at shore and even my people at the island. I don't want them to get worried.

Nagugutom na rin ako, pero wala naman akong kasama na pwedeng magtake over dito at wala din akong dalang pagkain.

Crap. Sana kumuha ako ng pagkain sa kusina. I don't want to stop the trip too, mabagal na nga kasi ang pagpapaandar ko tapos ititigil ko pa pansamantala, baka makahalata na sila Maxine.

Speaking of Maxine, nakakain na kaya sila? I hope so, hindi pa sila nagaalmusal eh.

Bahagyang natigil ang pagiisip ko nang makarinig ako ng katok sa pinto. Who could that be?

"Yes?"

"Dylan? Can I come in?" Nagharumentado ang puso ko nang narinig ko ang boses na yon. Crap. Why didn't I expect na sya yung kumatok? Eh wala naman kaming ibang kasama dito!

"S-sure." At narinig ko ang pagbukas ng pinto. Nilingon ko sya ng bahagya. "I-is there something wrong?"

"Ah, wala. You might want to eat. Wala pang kumakain satin kanina and I cooked some breakfast." Nakangiting sabi nito sakin. Naamoy ko bigla ang gamit nitong sabon, nakaligo na sya. Nakabihis na rin ito ng simpleng puting bistida na may manipis na tela at hanggang tuhod nya ang haba nito.

"You guys go ahead. Sa isla na lamang ako." Sagot ko tapos ay bumaling muli sa daan. Lumunok ako upang pigilan ang sarili ko sa kung ano man ang nararamdaman ko.

"Come on, tama na muna yan. Baka mamaya mahimatay ka sa gutom, di ko alam magpatakbo ng yate!" Biro pa nito.

Damn. How could she act all so natural habang ako ay di malaman kung paanong self control ang gagawin ko upang mapigilan lang ang sarili ko sa gusto kong mangyari!

"Alright. Mauna ka na sa kusina, magaayos muna ako." Kontrolado kong sabi. When she left, I let out a great sigh. Damn her! Isn't she aware of what I feel towards her?! Gahibla na lamang ang natitira kong self control!

After putting everything on stand by, I went to my room that is adjoined here in the control area. Madali akong naligo at nagbihis.

Pagkapunta ko sa kusina, tumambad sakin si Maxine na naghahain ng pagkain habang si Luis naman ay inaalalayang umupo si Andrea. Nilapitan ko sila at binuhat si Andrea bago kumuha ng dalawang magkapatong na upuan.

"Here you go, princess. You are so small para sa upuan na iyon." When I looked at her, I saw how amazed she was.

"Thank you po!" Masaya pang sabi nito sakin at hinalikan ako sa pisngi.

"Papa ako din!" Sigaw ni Luis habang hinihila ako. Gaya ng kay Andrea, ginawa ko rin iyon kay Luis.

"Nakakahiya naman sa tito Dylan nyo!" I looked at Maxine at gaya ng dati, lagi itong parang mahihimatay anytime. Why is she always like that pag malapit ako sa mga anak nya?

"Hey, are you okay?" Nagaalalang tanong ko dito.

"H-ha? O-oo naman! Let's eat?" Yaya nito tapos ay umupo na.

MAXINE'S POV

Never in a hundred years na naisip ko na maari pang mangyari samin to. Dati puro imaginations lang na makumpleto kami pero heto, magkakasama na kaming kumakain ngayon. Yun nga lang, they don't have any idea na talagang isa kaming kumpletong pamilya.

Matapos kumain ay dali daling nagtungo pabalik ng kwarto ang kambal marahil ay para maglaro. Mabuti rin iyon para makapaligpit na ko ng pinagkainan namin.

"Here, let me help you." Bahagya akong nagulat nang nagprisinta si Dylan.

"H-ha? Wag na! I can do it. Simple lang naman ito."

"No, tulungan na kita. You already prepared food, dapat nga ako na dito. Fair share, you know." Nakangiti nitong sabi.

Yan nanaman sya, flashing his sexy grin. I let him do whatever, hinayaan ko itong tumulong sakin. Patapos na kami nang naisipian kong magtanong.

"Nabanggit mo kanina yung sa isla.." I started

"Ah, yes. That is mine kaya wala tayong kasama dun."

"But for how long are we going to hide?"

He sighed. "I don't know, perhaps hanggang sa mahuli ang mga gumawa noon sayo."

"What? No! We have to be back in San Juan after next week!" Natataranta kong sabi. Damn! I can't live with him with the kids sa mahabang panahon. I just can't!

What he did next really surprised me. Ni hindi ko nga namalayan kung paanong ganun sya kabalis na nakarating sa pwesto ko and now nakasandal na ko sa ref.

"Dammit, Maxine! Why can't you even pretend that you're happy to be with me?! Kasi ako, that's what I fcking feel!" Sabi nito habang nakatitig lamang sa mata ko.

I felt my heart beat faster. And hell, I even felt butterflies in my tummy! Para bang nakuryente ang buong katawan ko kaya naman ngayon gising na gising ang sistema ko. He just said he is happy to be with me!

"D-dylan.." kung anong idudugtong ko ay hindi ko alam.

"And I am trying real hard not to kiss you but then here you are, ever so tempting. Maxine, I'm sorry but I can't keep myself away from you." And with that, he claimed my lips.

Shocked, yes, I was shocked, but feeling his lips onto mine made me weak. I gave up. I was lost with his kisses that's why I gave in.

I kissed him as passionately as he kissed me. I gave my heart out, sa puntong iyon, puso ko ang kumokontrol sa bawat halik na binibigay ko. I didn't realized I teared up because of the overwhelming feeling he kept on giving me.

Pakiramdam ko, we were just feeling the same.

"Please, Maxine. Kahit ngayon lang. Even just for a week, be mine." He whispered when he ended our kiss.

For the first time in two years, I'm gonna do what I really wanted to do.

I claimed Dylan's lips and said. "Yes."

Napatingin kaming tatlo ng kambal sa pintuan nang kumatok si Dylan. "Pwede pumasok?" Pagpapaalam pa nito.

"Papa pasok ka!" Excited na sabi ni Andrea. Kung kaninang umaga ay parang natakot pa si Amdrea sa ama nya, ngayon ay halatang sabik na sabik na ito sakanya.

At gaya ng inaasahan, iniluwa ng pinto ang isang Dylan na napakatikas. He really looks like he's one of a hell god! And I just want to kiss him the whole day and make love with him. Namula ang pisngi ko at agaran kong iwinaglit sa isip ko ang bagay na iyon.

"Hi, you guys ready? We're here." Nakangiting sabi nito sakin bago tuluyang pumasok sa kwarto at binuhat si Andrea pati ang nakita nitong baby's handbag. He looks like a hot father! Damn!

Tumambad sakin ang isang malawak na bahay sa gitna ng isla. Literal na breathtaking ang isla pero ang bahay? It made the place even more perfect!

Nilibot kami ni Dylan sa bahay, meron itong limang kwarto, nakilala ko din ang mag-asawang katiwala ng bahay. Biniro pa nga nila ako na sa wakas daw ay naiuwi na ako ni Dylan at napakita na nya ang sorpresa nito saking isla para sana sa araw ng kasal namin. Gustuhin ko mang kiligin pero hindi ko nagawa.

Bakit nga naman ako kikiligin? Dinala lang ako ni Dylan dito upang malayo sa panganib, kay Monica talaga ang lugar na to. Bisita lang ako dito.

I smiled bitterly. Hindi na lamang ako nagbigay ng komento sa sinabi nilang iyon. Mabuti na lamang at si Dylan ay naunang naglakad kasama ng mga bata kaya hindi nya iyon narinig. I don't want to spoil our mood right now.

Gaya nga ng sabi ni Dylan, I am his and he is mine exclusively kahit habang andito lang kami sa isla.

Dahil halos tanghalian na nang dumating kami sa isla, Manang Delia (yung katiwala) prepared us our lunch already. Sabay sabay kaming lahat kumain maging si Manang Delia at ang asawa nitong si Manong Delfin.

Matapos iyon ay nagkayayaan kaming magpunta sa baybayin, shempre naligo din kaming apat sa dagat. Kung hindi lang complicated ang sitwasyon ay masasabi kong perpektong pamilya na kami ngayon.

Bandang 9pm pa lamang ay napatulog ko na ang kambal, hindi naman ako nahirapang gawin iyon sapagkat alam kong pagod sila. Pero ako.. namamahay ata ako kaya naman napagdesisyunan kong lumabas muna sana upang maglakad lakad sa baybayin.

Pero saktong paglabas ko ng kwarto ay ang paglabas din ni Dylan.

"Can't sleep?" Aniya habang naglalakad papalapit sakin.

Heto nanaman ako, nagwawala nanaman ang puso ko. "Y-yea. Magpapahangin s-sana ako."

"Great. Samahan kita? Balak ko din sana eh." Sabi nito sabay hila sa kamay ko.

We were silently walking hand in hand along the shore as the cold wind kissed my skin.

"I didn't know may isla ka pala." Pag-uumpisa ko ng topic.

"Kabibili ko lang two years ago." Sagot nito.

"Ah, bakit?"

"For someone." Matipid na sagot nito habang pinisil nito ng madiin ang kamay ko.

I pushed all the bad vibes away. Nagsisi ako at tinanong ko pa iyon. Of course he bought the island for someone, of course he did that for Monica. Malamang ay regalo nya to para kay Monica sa honeymoon nila.

Honeymoon nila. Shit! The thought of them kissing under the moonlight, sharing one bed, touching each other's skin, shouting and moaning each other's names makes me want to strangle them both.

And what the hell! Naiisip ko pa lamang na dito nila sa isla gagawin iyon, I.. I.. uhh.. nadedemonyo na ko! And I don't really care what's gonna happen next.

The only thing I know is that I want to claim what is rightfully mine, kahit ngayon lang.

Binitawan ko ang pagkakahawak ko sa kamay ni Dylan na naging dahilan ng pagtingin nya sakin. I grabbed his head and claimed his mouth. Surely he was taken aback but I didn't stop from kissing him. Pinagpatuloy ko ang paghalik ko sakanya hanggang sa bumigay na rin sya. He hugged me by the waist and pulled me closer to him. I already felt his arousal poking at my tummy.

He feels the same way!

"Love me." I said in between our kisses. He lift me up the ground. I embraced my legs on his hips as we continued to kiss passionately.

Hindi ko alam kung paano kami nakapasok dito sa kwarto, basta ang alam ko lang ay nilapag na nya ako sa malambot nyang kama.

He started taking his clothes off habang hinahalikan ako. When he was already fully naked, he started removing my clothes.

Pinahiga nya ako sa kama. Unti unting bumaba ang halik nito sa leeg ko patungo sa dibdib. Kung kanina lamang ay nakasuot pa sakin ang undies ko, ngayon ay hubad na hubad na ako. I saw desire in his eyes as it roamed around my body.

"You are still as perfect as ever, Maxine."

After a long while, ngayon ko na lamang sya naramdaman and it was damn perfect.

"Ah, Dylan!" I moaned.

"You're still my sweet girl." Ni hindi ko halos alam kung saan banda ko ibabaling ang ulo ko. I savored the moment until I felt that something is finally building up inside me.

"Oooh, Dylan!" I cried even more.

Ganun ganun na lamang ang kabaliwang naramdaman ko nang ipasok ni Dylan ang kanyang daliri. He started playing with me. Minute by minute, he went faster. "Come on, sweetheart, let it go." He said before kissing my womanhood again.

And with that, I came.

He landed on top of me and kissed me fully on my lips. I got to taste myself but I didn't mind.

"More?" He playfully asked.

"Uhm hmm." I said.

He positioned himself again but even before he could enter me, his phone rang. I thought he was gonna ignore it but he didn't. Sabagay, baka nga naman emergency call.

I let him take his phone na nasa bedside table lang naman and even before he could answer the call, I grabbed it from him.

I read Monica's name on the screen.

Damn. His fiancee's calling!

But what the hell, he is mine right now. I'd worry about the consequences later on. I looked at Dylan and let him see how I turned off his phone. "When you are with me, you are mine completely."

And with that, dali dali ko syang hinila at dinaganan sa kama. I immediately grabbed his hardness as I pushed myself against him, making me now feel the same sensation I've felt two years ago.

"Oh, shit, Maxine!" He groaned. Napangisi ako habang nakapikit dahil sa reaksyon nito.

Pero laking gulat ko na lamang nang bigla nyang pagbaliktarin ang pwesto namin.

"And you are just equally mine." Bulong nito sa tenga ko bago nagsimulang gumalaw.

First was a slow phase pero habang tumatagal ay bumibilis ang galaw nito. He moved dearly, sinundan ng katawan ko ang bawat galaw nya and it made me realize that our bodies were really made for each other.

As the familiar sensation stared to build up in me, my tears fell because I realized that after a long time, I am once again lost within this perfect pleasures.

Continuar a ler

Também vai Gostar

His Revenge Por Era Lee

Ficção geral

6M 18.1K 6
353K 10.2K 31
Sapat na ba ang salitang MAGKAPATID tayo kahit hindi talaga tayo magkapatid para layuan kita? Kailangan kong lumayo para hindi ka na madamay pa. Hind...
4.1M 128K 56
Raynesha Deanise Samaniego or Ysha loves the freedom too much. Kaya naman nang mawala ang kalayaan sa kanya ay ganoon na lang ang kanyang paninibago...
Secretly Loving You Por Pinky

Ficção Adolescente

11.1M 160K 41
Tigers #3 Adrian Buenavista