Dinner
Jay-jay's POV
Sabog na naman ako! Hindi sa drags kundi sa sobrang pag-iisip. Nag-uumpisa na kasi yung kinakatakutan ko.
Hindi na nagpapasinan yung ibang suportado kay Keifer at Yuri. Meron namang walang paki-alam pero napipilitang makisali sa away.
Ang masama pa nito, nagatungan a yung pag-aaway ng iba. Kagaya ni Kit Mayo. Hindi nga nag-uusap dahil sa issue nila, dumagdag pa yung usapin samin.
Shit lang!
May narinig ako'ng kumatok sa pinto ng kwarto ko. Bumukas yun at iniluwa si Kuya Angelo.
"Jay... Magbihis ka. May pupuntahan tayo." Utos nya sakin.
"Ha?"
"Magbihis ka, mag-dress ka nalang siguro."
Lumabas sya ng kwarto. Hindi ko na natanong kung bakit at para saan. Tumayo ako at nanguha ng damit.
Kahit sobra ang pagtataka ko nagbihis ako. Nag-ayos na rin ako ng buhok. Kayalang hindi ako komportable. Kinuha ko yung sneakers ko at yun ang pinangsamplot ko sa paa.
Ayoko mag-sandals.
Paglabas ko, nakataas agad ang kilay ni Kuya sakin. Naiintindihan ko sya. Kasi nga naman, naka-dress ako tapos sneakers. Malakas kasi ang trip ko sa buhay!
Nahahawa na ko sa mga Ulupong na yun!
"Anu ba yan? Bakit ganyan ayos mo?" Inis na tanung nya sakin.
"Ikaw nagsabi-----"
"Never mind! Male-late na tayo. Tara na!"
Kamot batok ako'ng sumunod sa kaya at sumakay sa kotse.
"Saan ba tayo pupunta?"
Hindi sya sumagot at tahimik lang na nakatingin sa daan. Anu na naman kaya kami? Hindi pa naman namin kasama sila Tito Julz at Tita Gema. Nakabantay pa rin sila kay Aries na nasa ospital.
Unti-unti'ng bumagal yung kotse at pumarada sa harap ng isang magarbong restaurant. Mukang mayayaman lang ang kumakain dito.
At tama nga ako, pinto pa lang kami gusto ko na umuwi ng bahay. Kahit naka-dress ako, obvious na hindi ako bagay dito. Buti pa si Kuya kahit naka-semi formal bagay-bagay dito. Kahit kaya nakapang-taong-grasa sya, pasok pa rin sya sa banga.
"Kuya, aanu ba----" Mukang hindi ko na kailangang magtanung. Mula sa pwesto namin, kita'ng kita ko si Yuri at ang magulang nya.
Pakshit!
"We're having a dinner date with Yuri and his parents." Sabi ni Kuya at naglakad palapit sa table kung nasan sila Yuri.
Nakasunod lang ako kay Kuya kahit sa totoo lang parang ayaw ng humakbang ng mga paa ko.
"They're here." Sabi nung Mama ni Yuri at agad na lumapit sakin para makipag-beso-beso.
"Sorry... Nalate kami." Sabi ni Kuya habang nakikipag-batian sa Papa ni Yuri.
Pagkatapos makipag-batian, nagulat nalang ako ng lumapit si Yuri sakin. Nakangiti na parang walang nangyari. Humalik sya sa pisngi ko at medyo napalayo pa ko sa pagkabigla.
Ngumiti sya sakin at hinatak palapit sa upuan. Tinulungan nya kong maka-upo ng maayos. Tinignan ko sya na puno ng pagtataka.
Kasi naman... Parang walang nangyari!
"...kamusta si Aries? Sana hindi malala yung nangyari sakin." Sabi nung Mama ni Yuri kay Kuya.
"He's okay now. Matagal ng sakit ni Aries yun. Nabigla lang yung katawan nya kaya nahirapan syang huminga ulit." Paliwanag nya.
Matagal?
Wala ako'ng clue na matagal ng may sakit si Aries. Wala naman kasing mababakas sa itsura nya.
"That's good to here. Anyways lets talk about the upcoming wedding."
Haru! Jusmio...
Eto na po kami. Sasabak na naman ako sa gera.
"Gusto sana namin na next year nalang ang kasal, but Otosan don't want to. Kaya hihintayin nalang naming mag-birthday si Jay-jay."
Sumasakit ang ulo ko. Birthday ko? Joke ba yun? Ilang buwan nalang birthday ko na. ILANG BUWAN NALANG!
"Jay-jay?" Tawag sakin ni Kuya.
Napansin siguro nya na naka-yuko ako. Hindi ko kaya'ng tumingin kay Yuri at sa pamilya nya.
"P-po?"
"Kelan mo gusto'ng pumili ng gown?"
Kelan? Gown pang-patay ba yan? Ngayon na sana kung okay lang.
"Okay lang kahit kelan." Halos pabulong kong sagot.
"That's great! Sasamahan kita sa pagpili." Buong ngiti'ng sabi ng Mama nya.
Ngumiti din ako sa kanya. Napansin ko yung titig ni Kuya sakin. Makahulugan kasi yun.
Umiwas ako ng tingin sa kanya pero napatingin naman ako kay Yuri. Wala pa rin akong nababakas na kahit anung galit o inis sa kanya.
Bakit ka ganyan?
Dapat galit sya sakin. Dapat hindi nya ko pansinin. Hindi dapat nya ko nilalapitan. Bakit?
Bigla nalang sya'ng tumingin sakin at ngumiti ulit. Tuloy-tuloy lang ang pag-uusap nila.
"Kailangan na rin nating paturuan ng Nihongo si Jay-jay para hindi na sya mahirapan pagpunta ng Japan."
Nanginig bigla ang tuhod ko sa narinig ko. Pupunta ng Japan? Bakit ako pupunta sa Japan? Aanu ako don?
Harakiri!
"Are you okay?" Tanung sakin ni Yuri.
Nag-nod lang ako pero mukang hindi sya naniwala dun.
"Samahan ko lang po si Jay-jay magpahangin sa labas." Paalam nya at inalalayan akong makatayo.
Hinatak nya ko hanggang sa gilid ng restaurant. Meron silang mga bench dun at parang mini garden. Naupo ako at pinatong ang siko sa tuhod. Ginamit ko din yung kamay ko pang-takip sa muka ko.
"Wag mo naman ipakita sa kanila na ayaw mo'ng magpakasal sakin." Sabi ni Yuri na nakatayo sa tapat ko.
Tinaas ko yung tingin ko sa kanya. Yan yung Yuri'ng kanina ko pa hinahanap.
"Hindi ko maiwasan. Lalu na nung ngumiti ka sakin at pinaramdam na parang walang nangyari." Inis na sabi ko. "...kung galit ka ipakita mo!"
Huminga sya ng malalim. "I can't. I can't be mad at you or hate you."
Taka ko sya'ng tinignan. Anung 'can't'? Sinaktan ko sya. Dapat magalit sya sakin.
Naupo sya sa harap ko at ginamit na pang-suporta ang isa'ng tuhod. Halos magkapantay na kami.
"...Ganun kita kamahal. Kahit anu'ng panloloko mo sakin. Kahit ganu mo ko saktan. Hindi'ng hindi ko kaya na magalit sayo. Oo... nasigawan kita nung una pero naisip kong mali yun and apologize for that."
Apologize?! Sabog kaba?!
Kusa nalang bumagsak ang luha ko ng hindi ko namamalayan. Parang may kung anung sumasakal sakin.
"Wag mo naman ako'ng pahirapan ng ganito." Pakiusap ko. "...H-hindi ko deserve to. Hindi ko deserve yung pagmamahal mo."
Hinawakan nya yung pisngi ko at pinunasan yung luha ko gamit ang hinalalaki nya.
"Siguro nga, hindi. Pero ikaw yung mahal ko. Ikaw yung minahal ko. Kaya kahit hindi mo deserve, ibibigay ko pa rin sayo."
Tumigil kana...
"Yuri... Please... Tama na."
Ngumiti sya sakin. "I will not stop. Not now." Inalis nya yung kamay nya sa pisngi ko at tumayo. "...Mali pala ako. I'm not defeated by Keifer. I actually won."
Dahan-dahan ako'ng tumayo at tumingin sa kanya.
"...Maybe your heart belongs to him but physically you belong to me. Ako ang makakasama mo at hindi sya. Ako ang panalo at akin ka."
Ngumiti ulit sya kagaya ng ngiti'ng pinapakita nya kanina pa. Lumakad sya pabalik sa loob ng restaurant. Naiwan ako'ng wala sa sarili.
Napaupo ulit ako sa bench dala ng panlalambot ng tuhod. Ilang beses kong pinupunasan ang luha ko. Pero tuwing iisipin ko at tatangkain na tumayo para pumasok ulit sa loob, nakikipag-unahan yung luha ko.
Asar naman...
May ilang minuto pa kong nag-stay sa pwesto ko. Naririnig ko yung cellphone ko sa bulsa ng dress na suot ko. Alam kong tinatawagan na ko ni Kuya.
"Jay?"
Tinignan ko yung tumawag sakin. Taka ko sya'ng pinagmasdan dahil na rin sa medyo madilim na paligid. Akala ko nung una si Keifer pero merong sya'ng suot na salamin.
Keigan!
Meron sya'ng kasama'ng babae na pamilyar sakin.
"A-anung ginagawa nyo dito?" Tanung ko habang inaayos ang sarili ko.
"We're going to celebrate my girlfriend's birthday here." Humarap sya sa kasama nya at bahagya'ng hinatak palapit sa kanya. "...This is Elixera Fediricos, my girlfriend."
Ngumiti sya sakin at inabot ang kamay nya. Kinuha ko yun at nakipag-shake hands. Naalala ko na! Sya yung bestfriend ni Blaster, yung nasa picture sa cellphone nya.
Mas maganda sya sa personal. Kaya pala nag-aagawan tong dalawa. Kung lalaki lang ako, makiki-agaw din ako.
Kahit medyo madilim, kita ko yung kinis ng kutis. Mala-perlas, nahiya yung kutis ko'ng mala-kristal. Mahabang kulot ang buhok at mapula yung pisngi. Gusto ko din ng Rosy cheeks. Halos pantay na kami kahit obvious na mas bata sya.
Nakakahiya itsura mo Jay!
"Anu nga pa lang ginagawa mo dito? Bakit mag-isa ka?" Tanung nya sakin.
"A-anu... K-kasi----" bigla nalang tumunog yung cellphone nya. Sinenyasan nya ko ng isa sa daliri at bahagya'ng lumayo samin.
Habang hinihintay na matapos si Keigan sa kausap, hindi maalis yung tingin ko sa girlfriend nya.
May pagkakataon na titingin sya sakin at ngingiti ng nakakailang. Nakakahiya kasi yung ginagawa kong pagtitig sa kanya. Hindi ko matiis ih!
Bigla nalang tumunog yung cellphone nya. Kinuha nya yun sa bag na dala nya at kita'ng kita ko ang picture ni Blaster at may nakalagay na Calling...
Nataranta sya sa pagpatay ng phone at binalik yun sa bag nya. Tumingin sa side ni Keigan pero muka'ng hindi naman nya napansin. Kagat labi sya'ng humarap sakin at para'ng merong gusto'ng sabihin.
"I-ikaw po si Jay-jay... Tama?" Tanung nya sakin.
Nag-nod naman ako.
"K-kasi... B-baka pwedeng..."
Alam kong gusto nya'ng sabihin. Ayaw nya'ng makarating kay Keigan na tumawag si Blaster sa kanya. Ngumiti ako sa kanya at nagsenyas ng zipper sa bibig.
Tatahimik lang ako. Baka magkagulo o mag-away sila kung magsasalita pa ko.
"Happy birthday..." Sabi ko.
"Thank you po." Sabi nya at ngumiti sakin ng makahulugan.
Tapos ng makipag-usap si Keigan at lumapit sya samin.
"Andyan na daw si Kuya sa loob. Tara na?" Tanung ni Keigan kay Elixera.
Kuya?
Si Keifer! Bigla nalang ako'ng na-excite sa hindi ko maintindihan na dahilan. Dahil na rin siguro sa nangyari kanina, gusto ko din sya makausap. Nauna pa ko kila Keigan na pumasok sa loob at paglapit ko sa table namin, andun sya at.....
May kasama'ng babae.
++Don't forget to Vote, Comment and Share. 😉 ++