The magazine...magazine...walang hiya ka
" The magazine? Talaga?" Sabi ko.
" Yes, Eveningale. The brilliant idea that will promote me to level 5 at para ma recognize ng school ang genius ni Junior" Sabi nya.
" Ano? ...Sorry medyo naguguluhan ako sa mundo na to" Sabi ko.
" As expected sa mga gullible na tao katulad mo " Sabi nya. " Sa tingin mo, bakit kaya kita niligawan?" Sabi nya. " Simple, Eveningale iiiiiiiis competition, what is she up to? Is there better way to find out? Be friends with her? make her fall in love with me? Haha, madali lang pala" Sabi nya.
Ano? Bakit ganito nangyayare gusto ko na magpalamon sa lupa. Sa utak ko nasampal ko na sya ilang beses na, nasapak ko na sya Pero mga simtomas na naramdaman ko, nanikip dibdib ko at ang sakit ng lalamunan ko kakapigil umiyak.
" Okay lang yan, Better luck next time for level 5 eveningale and thank you" Hinawakan nya mukha ko, he winked at me then he walked away.
Ginamit nya lang ako.
-
Einstein's POV
" Code blue sa room 304 Yang kailangan ka daw doon" Sabi saakin ni Sheila.
Dumiretso na ako sa room na yun, I grabbed a pair of clean gloves for precaution. I performed CPR, I was pumping the heart next to the nurse attendant who was in charge of ambubagging. pagkatapos ng team leader at ng Clinical Instructor ko.
Nag improve ang heartbeat sa ECG, after ko pumalit si Romel, isa pang lalake na kagrupo ko. And after that, Pinatigil na kami mag CPR and the doctor announced the time of death, nag flat line na sa ECG ang heart.
We gave time for the family to grieve, I went back to the lounge para magpahibga saglit bago balikan ang mga patients assigned saakin.
Paglabas ko sa Nurse's station, sa labas ng room ng patient ko may umiiyak na bata, apo ata sya ng patient sa 304.
Nag kuha muna ako sa tissue sa tray namin sa loob ng nurse's station, tumakbo ako pabalik sa bata.
Binigyan ko sya ng tissue, " Iiyak mo lang yan palangga" Sabi ko sa batang lalake, kinuha nya ang tissue saakin at pinampunas nya sa luha nya, hinimas ko likod nya at umiiyak padin sya. Lola ko...Sabi nya.
Paglabas ng Lolo nya sa kwarto, Tumakbo sya papunta doon at niyakap nya lolo nya, At lalong lumakas pag iyak nya.
Bumalik na ako sa mga pasyente ko para kunin ang vital signs nila for 10 p.m. , at nag plot ako sa chart and notes.
-
At the end of the duty, nagbihis ako ng damit dahil kakain muna ako bago dumiretso ako kay Daddy ( Lolo ko).
I checked my phone and read the text messages, nag text si Noreen. Kuya may duty ka diba?
Hindi ko pa natutupad ang deal namin about the magazine.
-
Noreen's POV
Is there a better way to find out? be friends with her? make her fall in love with me? Nag echo sa utak ko mga sinabi nya, dagdag pa si Balm. Na double whammy ako, di ko alam bakit wala ako masabi medyo namatay ako doon. Ang dami kong gusto sabihin di ko masabi, medyo napuno ako ngayon at kailangan ko na mag hanap ng papel at ballpen.
Pero, sorry silang dalawa di ako marunong sumuko kaya eto ako, nakatanga sa labas ng hospital na pina dudutyhan ni kuya Ezra, umaasa na lalabas sya dito at papayag sya na picturan ko sya, kahit isa lang. Masabi ko lang ba na sya ang nasa cover, pang laban kay Balm.
Medyo na dedepress na ako pero pasalamat kay kuya N, tinuruan nya ako na habang may oras may pag asa. Naiiyak ako, pero pinipigilan ko.
mag aalas onse na, medyo nabubulok na ako dito sa labas at hindi ko maintindihan nararamdaman ko, parang na drain na ako at ang daming tumatakbo sa utak ko, di ko na alam gagawin ko.
Biglang nag vibrate ang phone ko, at nakita ko na lumabas na mga student nurse at inabangan ko na sya.
Di ko na chineck phone ko, at tinawag ko na sya, naka civilian sya. First ko sya makita na naka simple lang na sweater at jeans.
" Kuya Ezraaaaaa" Sabi ko, Payakap na ako pero iniwasan nya ako.
" Madumi ako!" Sabi nya sabay patong ng arms nya sa chest nya, akala mo naman inabuso ko sya. " Ano ginagawa mo ditong bata ka?" Sabi nya sabay check sa watch nya " 11 na! Nandito ka sa labas mag isa! Ano ginagawa mo dito" Sabi nya.
" Ang OA mo naman Kuya, hinintay kita kasi na double whammy ako ngayong araw at medyo namamatay na ako, kaya please pwede ba picturan kita kahit isa lang? " Sabi ko.
"Picturan? Ngayon na mismo?" Tanong nya.
" Uhh...hindi naman, Sama sana ako sayo pauwi tapos picturan kita sa white na wall sa labas ng condo mo, okay lang ba?" Tanong ko. " At tsaka kuyaaaaa!" Kinuha ko braso nya at napatigil ako sa firmness ng muscles nya, Binitawan ko sya. " Kuya"
" Bakit?" Tanong nya.
" Si Junior, ninakaw nya idea ko at inalam nya lang pala plano ko...kaya nya ako niligawan..." Sabi ko.
" Ginawa nya yun? Sabi ko naman sayo, I know boys pero pabayaan mo na sya, wag ka magsimangot dyan. Hindi bagay sayo" Sabi nya.
Pero oo nakasimangot ako, kanina pa dahil nast-stress na din ako, sinubukan kong ngumiti pagkasabi nya.
" Hindi kasi ako uuwi sa bahay, Doon ako uuwi sa Lolo ko" Sabi nya.
" Sama ako!!" Sabi ko.
" Uh...Wag na, bukas nalang" Sabi nya.
" Ehhh, sige na po, aalis lang ako agad pleaaase" Sabi ko. I was begging, begging really bad. I used my puppy eyes and pouty lips at palabasin nadin luha ko.
"Sige na nga! Dala ko motor ko ngayon" Sabi nya.
"Yeyyy!" Sabi ko ,napahawak ako ulit sa braso nya pero binitawan ko din agad. So fiiiiiirmmmmmmmmm....
-
Umangkas ako sa motor nya at nag drive through kami, and yes i bought my comforts food....nilibre nya pala ako ulit haha. So burger, plus LAAAAARGE fries and Ice cream and yes, I felt happy and I was smiling like a crazy person upon the sight of food.
Dumiretso kami sa bahay ng Lolo nya and yes, It's really a house, it's not that far from school, and sa isang subdivision sya at may sariling guard ang Lolo nya.
" Goodevening po sir at maam" Sabi nung Guard.
" Goodevening po " Sabi ko, tumango naman si Kuya Ezra.
Tinanggal namin sapatos namin sa labas ng malaking door, it was big, fit for the mansion. The mansion was cream in color at may mga stones sa wall, Pagpasok namin, nakaoff ang mga ilaw at sinindihan nya to.
Pagkasindi nya, ang una kong napansin ay ang mga signs, Front door...kitchen ay may mga label ang mga bagay door knob, vase, television.
" Kuya, bakit may nga label at arrows?" Sabi ko.
" We're slowing the process of alzheimer's disease" Sabi nya saakin.
Alzheimer's?
" Para hindi nya makalimutan ang mga bagay at tao ng mabilis...Check ko lang si Daddy , dito ka muna " Sabi nya.
Chineck ko ang Sala nila, It has a chandelier hanging ,it was beautiful , mga nakasabit na mga diamond, i smiled by the sight of it's beauty, naupo ako sa maganda nilang sofa, it has vintage prints at ang smooth ng surface ng wood , I can tell that it's expensive.
" Tulog sya" Sabi ni kuyz ezra na nakapajama na, galing sya sa isang kwarto padiretso.
" Ahh... kuya, kaninong bahay to?" Tanong ko, napansin ko kasi ang malaking portrait na may picture ng Dean ng College of Nursing at isang lalake at tatlong babae.
" Lola ko, Mother and Father ng Mom ko, sya ang nasa gitna" Sabi nya, He sat on the carpet at hinanda nya pagkain namin.
" Nasaan na sya ngayon?" Tanong ko.
" She's gone...she passed away when I was thirteen years old" Sabi ko.
" Sorry to hear that" Sabi ko. Dapat di nalang ako nagtanong nalungkot tuloy sya.
" Don't be, no one wanted that to happen at para na din ma end ang sufferings nya" Sabi nya.
" Nurse din sya?" Tanong ko.
He nodded. " Kain ka na " Sabi nya saakin, Kumain nadin tuloy ako. "Kaya ka ba nag nursing?" Tanong ko.
" Yes and isa pang rason...ayoko hayaan na wala akong magagawa para iligtas o alagaan ang tao na importante saakin" Sabi nya, his expression was dead serious at kitang kita mo ang passion sa kanya, halos saksakin na ako ng determination nya.
" My mom would do the same " Sabi nya.
" Ibig sabihin...hindi mo nanay si Francine Yang?" Tanong ko.
"Yep...She's the one my dad married pero nanay ko daw talaga minahal nya. Pero di nya pinakasalan kasi mas pinili nya ang pera...so, ayun" Sabi nya.
May mga hinanakit din pala eto sya, mas malala pa siguro saakin.
" Pero hindi ko yun gagayahin, never. I won't marry the person that I don't love in exchange for money, power and honor" dagdag nya.
"Grabe po pala mga pangayayare sayo" Sabi ko.
" Yes, pero ang mga events na nangyayare sa buhay natin, nandyan na talaga yan ang macocontrol mo lang ay kung paano mo sila haharapin" Sabi nya.
Tama sya, Saan nya kaya napupulot mga bagay na to.
" Ahh, Kuya, Bakit ka nga po dito umuwi ulit?" Tanong ko.
" Yung Lola ko, Nasa Malaysia for three days para sa isang conference and sabihin ko sana sayo, na bukas ko nalang tutuparin ang photoshoot. Yung tita ko, yung bunso nurse din sya duty nya ngayon, sila ni manang nagbabantay kay daddy in case he becomes disoriented or baka madulas sya o madapa, any accidents and to supply his needs " Sabi nya.
Ang bait naman ng lalake na to, he does care.
" Ahh, Haha sorry kuya sa istorbo ha...pagod ka na nga eh halata" Sabi ko.
" Kaya nga, napakain tuloy ako ng comfort food" Sabi nya. " Ikaw, Lagi kang kumakain ng comfort food, alagaan mo nga sarili mo"
" Sorry naman, ang sarap kasi and it brings me joy" Sabi ko, mas stricto pa sya sa kuya ko.
" It damages your body and sa dulo hindi na joy ibibigay nya " Sabi nya. " Kaya dapat minsan lang" Dagdag nya.
" Si Balm kumakain ng comfort food?" Tanong nya.
" I've never seen her eat anything unhealthy" He smiled.
" Ideal girl mo siguro sya" Sabi ko.
" I don't have one" Sabi nya.
" Huh? Eh paano yun? kahit itsura? ugali? " Tanong nya.
" Nope, Kasi kapag may gusto kang isang bagay sa tao na yun, hindi ba pwede na pag nawala yun? Hindi mo na din sya gusto?" Sabi nya.
Ahhh....Oo nga noh.
" Kaya, it's better not to have one, Ikaw? syempre meron ka? " Sabi nya.
Nag iling ako pero sa totoo lang meron syempre.
" Kuya, okay ka lang ba? pansin ko parang...is something bothering you?" Tanong ko.
" Wala naman, pagod lang ako " Sabi nya.
" Is it balm? Is it your lolo or...school?" Tanong ko.
" Haha, bakit ba lagi nasasama si balm eh ni minsan hindi sya dumaan sa isipan ko. Si daddy? Okay naman sya. School...kanina sa hospital nag CPR ako at naisip ko na... kakayanin ko ba maging doctor at ako ang mag dedeclare ng time of death...kaya ko ba yung mga responsibilities na yun" Sabi nya.
" Kaya ahh! Naniniwala ako sayo, magaling ka naman tsaka matulungin... nga pala! Hindi ko ba naisip na papayag ka ng ganun? Yung agad agad, bait mo naman" Sabi ko.
" Hindi ba ganun din gagawin ng Kuya mo?Sabi ko naman kasi sayo I'll be your kuya" Sabi nya.
" Ahh " Sabi ko. " Actually kung si kuya N yan may pang aasar pa syang gagawin pero salamat" Sabi ko
" No problem " He smiled, he rarely smiles tuloy nabibilang ko kung ilang beses sya ngumingiti tuwing nagkikita kami.
mga apat palang.
-
Author' s POV
Bawat salita ni Noreen ,nakangiti sya punong puno sya ng energy and positiveness di tuloy maalis sa isip ni Ezra kung paano nya nakukuhang ngumiti samantalang marami syang naranasan at marami nang nawala sa buhay nya.
" Paano mo..." Napapigil si Ezra sa pagsalita nung ngumiti ulit si Noreen nung nakuha nya attention neto. " Wala wala " Napangiti din sya kasi hindi nya mapigilan. I'm actually smiling Naisip ni Ezra.
Mabigat na mga mata ni ezra, dahil sa pagod at dahil lagpas na din ang oras ng pagtulog nya. Napansin naman eto ni Noreen at naisip din naman nya na naabala nya na si Ezra, lagi naman na ata simula nung araw na na assign sya kay Ezra.
" Kuya...antok ka na ba?" Tanong ni Noreen na nahihiya.
" Oo, kaso kailangan kong bantayan si daddy baka bigla sya lumabas at ma disorient" Sabi ni Ezra, na nakapinta na ang kaantukan at pagod sa mukha nya.
" Ahh..." Sabi ni Noreen na hinabol ng tingin ang Ezra ma nahiga sa kabilang sofa. Pagod talaga sya Naisip ni noreen, napatingin sya sa laptop nya sa isang blank na page, madami pa naman syang itytype.
" Paano mo nakukuha ngumiti, hindi ka ba napapagod" Sabi ni Ezra sa paghiga nya, nagulat ang noreen na inakala magiging silent na sila.
Napangiti ang noreen at napatingin kay ezra, tinignan din sya ni ezra Nakangiti nanaman sya naisip ni ezra.
" Hindi naman nakakapagod ngumiti ahh, at tsaka minsan ang tao kapag malungkot sila kailangan mo ngumiti para sa kanila para maging masaya sila" Sabi nya. " Sabi ni Mommy, tignan mo kami ni kuya masayahin kami" dagdag ni Noreen.
" Oo nga, napansin ko nga..." Sabi ni Ezra, tumingin na sya sa ceiling at bumalik na din si noreen sa laptop nya.
" Ahh, Kuya magpahinga ka po muna, Ako nalang magbantay tapos kapag lumabas man sya gisingin lang kita, Okay ba?" Sabi ni Noreen ng nakangiti sa kanya.
Tinignan sya ni Ezra, Pero umiwas agad eto ng tingin tuloy nawala ngiti kay noreen, Allergic ba ito sya sa kasiyahan?
" Kapag sobrang saya mo laging may kapalit na kalungkutan...sobra pa minsan kaya kung ako sayo ayoko maging masaya masyado " Sabi ni Ezra bigla. "Gisingin mo ako after one hour, wag ka na din magpuyat mauubos dugo mo " Sabi ni Ezra, tinalikuran nya si Noreen at natulog na sya.
" Okay po..." Sabi ni Noreen.
-
Noreen's POV
Ang kasiyahan may kapalit na kalungkutan...
Kaya ba allergic sya maging masaya?