It has been months at hindi nyo ko masisi kung hindi ko parin sya nakakalimutan.
" Aren't you going to talk to him? Ayan na sya oh. Nagbabalik."
"For what?! Nakakapikon sya. Oo na. Aaminin ko na. Umasa ako at hanggang ngayon gusto ko parin siya."
"Oh yun naman pala eh. Bakit nagpapakipot ka pa? Sige ka pag sya di nagparamdam ulit-"
"Edi hindi siya magparamdam. Mawala na sya kung gusto niya." Sigaw ko kay Enia sa kabilang linya. Kumuha ako ng fries at kinain. It's almost 11 in the evening at pagka umaga lunes.
"Alam mo, walang patutunguhan yan pagpapakipot at pagtatampo-tampohan mong yan."
"Ewan tulog na ko. Bye." I ended the call and opened the screenshot Enia sent me. Nakakainis.
*pop*
Facebook Notification.
I clicked the friend request button. Napataas ang kilay ko nang makitang inadd ako ni William.
Seryoso?
Accept. Delete.
Sus. Next week na lang. Sabihin atat akong makipag friends.
Sinarado ko ang laptop at agad na niligpit yung kinainan ko.
"This summer. Uuwi ako. I'll try to talk din kay mama kung papayag syang dito na lang ako sa Pilipinas mag-aral."
"Talaga?" Ang saya ko kapag nangyari yun.
"Oo. Para naman katulad ng last summer buong araw tayong magkausap at sabay ding matulog. Di tulad ngayon, problema yung oras. Di na nga tayo nag-uusap masyado kasi iba yung time-zone natin. Wag kang mag-alala. Malapit na."
My smile widen. Di nya man aminin pero alam kong parehong special ang tingin namin sa isa't-isa. I've been crushing on him since the day he tweeted me.
Two years. Ganun ka tagal kaming nag-uusap through social media and phone calls kapag nasa Pilipinas sya.
Oo. Di dapat akong magtiwala sa taong di ko pa nakikilala ng personal pero iba sya. Ramdam ko ang kabaitan at pagiging totoo niya.
We only see each other on screen. We skype and facebook video call.
Masamang bang sabihing in love sa taong nakilala mo lang sa social media?
Hindi lang naman ako siguro ako nagkakaganito. Atsaka our parents both knows that we talked a lot. Actually dahil sa amin kaya naging magkasosyo sila dad at parents nya sa negosyo. It's just that, we don't meet personally pa, only our parents because of business.
Nakakainis din naman kasi yung summer ko was spent with trainings sa kung ano-ano o di kaya nauubos na because of responsibilities at school. And he's busy of his family in Manila too. So hanggang social media lang talaga kami.
Napagdesisyonan kong matulog na lang since wala namang kwenta kung mag-iisip pa ko sa kanya.
Nakahiga na ko nang may naalala ako.
"Congrats."
Ano naman kayang droga ang nahithit ng William na yun. Hindi naman ako nanalo sa lotto. Baliw talaga.
Since di naman ako makatulog I checked my Facebook notification and feeds.
*pop*
WWHAAAAT?! Akooo? Imemessage si William? Wth!
Walangyang Vice to oh. Okay so I have no choice but to accept his friend request. Pero pwede naman sigurong bukas na lang sa skul?
Pero self, baka makalimutan nyang dalhin! I confirm mo na!
Ghad! Yung pride ko, naapakan! Sheet!
Without thinking a million times I quickly accepted his friend request. Demn. 5 min. Imemessage ko sya. Sheet talaga.
Oh? Stalker din aah,he liked my status posted days ago.
And what the hell
Is he Serious?
I post a lyrics "when you're gone, the pieces of my heart are missing too 🎶🎤" then when I scroll down. He uploaded a picture with the caption "Your missing piece." -.- seriously?
2 AM na pala. I decided to PM him na lang since ground floor lang yung pride ko at hindi tower. Tsss.
Okay. Seen ang lola nyo. Bahala ka nga jan.
Binuksan ko muli ang ang picture na sinend ni Enias It's a screenshot of him. Posting his new disply icon in twitter.
I hate him. I opened my Twitter app and tweeted something, pampawala ng sakit ng loob.
*ting*
My heart skipped a beat. Omygash! Is this real?! He. He tweeted me! tinext ko agad si Enia pero hindi sya nagreply tulog na siguro. Di ko alam kung ano na ba talaga ang mararamdaman ko, basta alam ko nagtatampo ako.
"So another type of sampling.."
"Are you okay?" Kinapa ni Andrea yung noo ko.
"I'm fine kulang sa tulog. " nginitian ko sya't binalik na ang pansin sa Research teacher namin. Ang sakit ng ulo ko. Di na ko pinatulog kakaisip kay Troy.
"Matulog ka na lang muna, kapag na pansin ka ni mam, sasabihin ko na lang na masama ang pakiramdam mo." nginitian ko sya't dumukdok na sa table. Ang sakit tagala, hayy sa susunod matutulog na ko ng maaga.
"Anong nangyari kay Avi?" rinig kong tanong ni Pia na nakaupo sa likuran ko.
"Masama ang pakiramdam" sagot ni Andrea. Bahala na kung magalit si Mam kanina ko pa gustong matulog.
Naalimpungatan ako ng may humawak sa noo ko't may maliliit na tinig.
"Avi?" unti-unti ko minulat ang mga mata ko't bumangon. Ramdam ko yung pagbigat ng pakiramdam ko. Mukhang hindi nakabuti ang pagtulog ko kanina.
"Bakit?"
"Nilalagnat ka ata. Umuwi ka na lang kaya? Or you want, dalhin kita sa clinic?"
"Avi oh, may gamot ako dito." Binigay ng babae kong classmate yung gamot at napansin kong may iilang lumapit sa amin.
"Gusto mong samahan kita sa clinic Avi?" ani ni Albert na agad namang naghiyawan ang mga kaklase kong lalaki. Mga malisyoso talaga.
"Dude, she's sick ano ba kayo." Natatawang sagot ni Albert sa kanila.
"I'm fine. Itutulog ko lang ulit to tsaka may klase pa tayo ayokong magskip."
They tried to convince me but in the end they just let me stay. Binilhan ako ni Andrea ng cup noodles and after it I tried to take a nap.
"Ay. Andrea, si Wil? kailangan ko pala yung letter di ko pa nakukuha eh."
"Ay ewan. Wag mo nga akong tanungin tungkol sa kanya. Nakakainis iniwan ako kagabi." napairap si Andrea sa tampo niya kay Wil. Baliw talaga yun. Tsk.
I decided to check my messenger. Ichachat ko nlg si Wil. Nakita kong may message si Joanna, napasa na raw ni Wil yung letter namin. Dinoktor siguro ni William yung guardian's signature doon. Tsk.
"Guysss!" malakas na sigaw ng isang kaklase namin.
"Wala yung teachers kasi may meeting sila. Walang pasok!"
Nagsigawan ang lahat at kanya-kanyang tayuan para makaalis. Sumasakit lalo yung ulo ko sa sigawan nila.
"Let's go. Hatid kita sa inyo." Gustohin ko mang umoo, pero ayoko nang maabala si Andrea, alam kong may appointment sya dentist nya ngayon.
Nginitian ko siya't inilingan. "Wag na kaya ko na. Magtataxi na lang ako para di ako mapagod."
Mahaba-habang pilitan pa ang nangyari sa amin ni Andrea. Nahihilo na ko't mainit pa. Naglakad na ko palabas ng school campus. Bakit walang taxi ngayon? Sobrang sama na ng pakiramdam ko para magjeep.
*beep*
Biglang huminto sa gilid ko ang isang itim na vios. At nang bumaba ang bintana ng sasakyan hindi nga ako nagkamali. It's Wil with his rayban on and naka uniform.
"Sakay na." aniya.
"Hindi na magtataxi na lang ako. "
Without a word, bumaba siya at hinila ako papasok sa front seat.
"Ano ba?" sinubukan kong pumiglas pero wala na akong lakas.
"Pinagtitinginan tayo, pumasok ka na." Nilingon ko ang mga tao sa paligid at pinagtitinginan na nga kami. Hindi naman siya mapagkakamalang kidnapper dahil sa gwapo niya.
"Sir, Mam? okay lang po kayo?" Nilapitan kami ni manong guard dahil sa nakita niya.
"Sorry po kuya." sagot ko at agad na pumasok na lang sa sasakyan. Nakakahiya.
"Nako, kayo talagang mga kabataan. Sir, iuwi nyo na po yang girlfriend mo, namumutla eh. May lagnat ata."
"Sige kuya. Salamat." Tinanguan ni William si kuyang guard at agad na pinaandar ang sasakyan. Mas nakakahiya yun.
The whole ride walang may nagsalita sa amin. Talagang nahihilo na ko. Idagdag ko pa tong awkwardness na nararamdaman ko.
"What Phase?" Hindi ko namalayan na papasok na pala kami ng subdivision. Paano nya nalaman and bakit hinayaan lang sya ng guards na pumasok? Stalker ba to?
"My lolo lives here and I saw on your account your address. Wag mong sabihing stalker ako." suplado talaga to.
"Phase D block 1"
Niliko nya ang sasakyan papasok sa block namin. Gusto ko nang humiga kanina pa ko nahihilo.
"Turn right ka then the brown gate."
The car stops right in front of my house, finally! I awkwardly turned to him and said "Thank you. I owe you this. Bye. Ingat ka." then hurriedly unlocking the gate.
Umaalon na talaga yung paningin ko't parang masusuka na. Avi, wait lang 5 seconds na lang makakapasok ka na. Pero saktong pagclick ng knob na open na, biglang nandilim ang paningin ko.
xx
mianhae busy life ;( and nadelete sya so inulit ko ;(
check out my instagram @everlush.ph I'm selling products there po! :) if you're my reader may discount. charot! HAHAH <3 Labyoo!
AND ! YUP! TITLE CHANGED! <3 <3 <3 PROMO! HAHA!
and pinalabas kanina yung teaser sa national TV nakakalokaaa! Parang kasalan talaga eh! <3