Bu gece fısıldıyor ayrılık zamanını,
Dolunayın mavisinden süzülüyor damlalar,
Gitme zamanı geldi
Ben gidiyorum küçügüm
Bir tek sen vardın işte,
Bir tek sen!
Hiçbirşeyi yerine koyamadığım,
Kimseyle yerini dolduramadigim
Ama ayrılık zamanı geldi mi
Bitmeden, tükenmeden gitmeli,
tadında, en yoğun anında zirvede bırakmalı
Gitmeli bazen…
Daha fazla kırıp dokmeden
Değil mi küçüğüm?
Soruyorum sana;
Bir daha titrermi yüreğim?
Bir daha sevebilirmiyim?
Böyle çılgınca?
Böyle esrarengiz?
Böyle suskun?
Böyle vurgun?
Böyle durgun?
Soruyorum hayata;
Birkez olsun gözlerim degseydi
Bir kez olsun kalp kalbi duysaydi
Bir kez olsun, imkansızlikta kalmasaydi
Bir kez olsun mutlu son yasansaydi
Ve dedi hayat
Eger imkansiza kavuşulsaydı adı aşk olmazdı
Olmadı bütün direnişlere rağmen
Yenildik küçüğüm,
Yenildim küçüğüm…
Sen yarım kaldın
Ben yarım kaldım
Biz bölündük parçalarımıza
Çok sevdim be küçüğüm
Çok…
Ne kadar mesafemiz uzak olsada
O bakışların
O sesin
O ellerin
Bi nefes kadar yakın
Sen söyle küçüğüm,
gitmek bu kadar kolaymi?
Sen hiç bilmedin
Sana titreyen bu yüreği
Ve hiç haberin olmicak
Sadece yürekte bi sancı
Adın geçtikçe satırlarda
Derinden bır sızı
Ben gidiyorum küçüğüm
Hiç olmamış gibi
Seni hiç bilmemis gibi
Hoşça kal küçüğüm.....