Lauren's POV
Seeing him vanished into thin air with tears on his eyes is heartbreaking. I sobbed and covered my face with my hand. Bakit ka umiiyak Lauren? 'Di ba, pinaalis mo siya? Pinalayas mo sya at sa sarili pa niyang palasyo! I remember how he cried... he begged.
Parang sinakal ang dibdib ko. He's a man at minsan lamang umiyak ang mga lalaki. They can't even fake it. At si Austin pa na isang hari. He kneeled in front of me while crying. He looked so weak earlier at kanina ko lamang nakita na gano'n ang estado niya. And it pains me a lot.
Pinalis ko ang mga luha na umaalpas sa aking mata. Parang gusto ko magsisi. No, I am really regretting that I pushed him away. Pero kasi... ang sakit. Nasasaktan ako nang sobra at natatakot ako na masaktan pa. But when I remembered what he said, nagsisi ako. Sana pinakinggan ko siya.
He's begging earlier na pakinggan ko siya. Pero hindi ako nakinig. Kasi natatakot ako na baka kung ano ang sabihin niya.
Takot? Takot na naman. Ano bang mangyayari kung lagi kang natatakot, Lauren? Wala, hindi matatapos ang lahat ng ito. I should've listened to him.
Tumayo ako at tinungo ang teresa. Binuksan ko ang pinto at lumabas saka sumandal sa railings. Nagkalat sa baba ang mga kawal at sundalo ni Austin. They are guarding the whole palace. Nasaan na kaya si Austin? I tried to look for him ngunit hindi siya mahanap ng mata ko.
I stiffened when I felt that someone os watching me from afar. Tumindig ang balahibo ko at tila nagkagulo ang sistema ko sa kaba at takot. It's not the comfortable feeling na naidudulot ni Austin. This is creepy one.
I swallowed hard at mabilis na umalis doon. Sinara ko ang pinto ng teresa at siniguradong naka-lock ito. Dahan-dahan akong umupo sa kama at hinaplos ang aking tiyan. Napangiti ako nang maramdaman ang aking anak sa aking tiyan. Ngunit napakunot-noo ako nang maramdaman na tila may kakaiba sa loob. Mas hinaplos ko ito at dahan-dahang nawala iyon. I sighed before lying on the bed. Tinakpan ko ng kumot ang aking katawan.
Hindi maalis sa isip ko si Austin. Nasaan na kaya siya ngayon? Pero sabi naman niya ay babantayan niya ako kaya alam kong nasa tabi-tabi lamang siya. But what he was talking about Asha? Malungkot akong napangiti. Nabanggit na naman niya ang pangalang iyon. Napakahalaga talaga sa kanya ng babaeng iyon. Why I suddenly want to be Asha instead? Argh! Lauren, mali 'yang iniisip mo. 'Di na naman gumagana nang maayos ang utak mo.
Naalala ko tuloy 'yong time na nagpaparamdam sa akin si Clark no'n but I was too slow to understand what he said. Buti ngayon hindi na ako slow at manhid.
Ipinikit ko ang mata. Ngunit naalala ko ang mukha ni Lola lalo na ni Demonique. Napamulat ako muli. May utang pa pala ako sa batang iyon. 'Di ko man lang nalaman kung ano iyong kapalit. Baka magkita pa naman kami no'n. Hahanapin ko na lang siya. Sana ligtas sila ni Lola.
Unti-unting bumigat ang talukap ko. I felt a tingling sensation from the presence of someone inside the room. Napapikit ako at napangiti nang makilala iyon. Gusto kong magmulat ngunit antok na antok na ako. I felt his lips landed on my lips.
Austin...
Pagmulat ng mata ko ay bumungad sa akin ang magulong lugar. Nasa labas ng kwarto ang ilang taga-silbi at tumatangis sila. My forehead creased at mabilis na pumasok sa loob. Magulo rin ang loob ng kwarto. Lahat ay natataranta.
Napasulyap ako sa kama at do'n nakita ang nakaratay na si Asha. Punong-puno ng dugo ang kanyang bestida. May kwintas siyang suot. Pamilyar ito sa akin. Tama! It looks like the necklace that I was wearing no'ng nasa mundo pa ako ng tao! Bakit suot niya iyon?
Nasa gilid ang binata na si Austin. Tila sinakal ang puso ko ng makita siyang tahimik na tumatangis habang hawak ang kamay ni Asha. His face is full of emotions. Pain, misery, anger... he's a total mess.
Lumapit ako lalo at pinagmasdan ang mukha ni Asha. My eyes widened when I saw how pale she is. Last time na nakita ko siya ay 'yong may nagtangkang dumukot sa kanya. Kinagat siya ng mga naka-itim na bampira at sinipsip ang dugo. Naka-itim na bampira... Shit! Sila rin ang humabol sa akin!
Kaya pala pamilyar sila! Bakit naman nila ako hinabol!? Akala ba nila ako si Asha, eh ang layo namin sa isa't-isa. Gold haired kaya si Asha samantalang ako brownish black. Mga bobo 'yon ah!
"M-mahal na hari... wala na si Lady Asha.." saad ng isa sa mga doktor na naroon. My eyes widened more in shock. Wala na ang mamula-mula niyang balat. Putla na ito.
Napagawi ang tingin ko kay Austin. Tattoos became visible on his skin. Ang mata niya ay naging pula. It is so red that it became almost dark.
He started to become violent. Hinagis niya ang mga gamit na naroon. At hindi niya napigilan ay sinakal niya ang nagsabi ng masamang balitang iyon.
"What.Did.You.Say!?" he growled. Tila may kasabay siyang halimaw sa pagsasalita.
Napaiyak ang kawawang doktor at hindi nakapagsalita dahil sa takot. I gasped when he threw her away against the wall causing it to be totally damaged. Nasira ito at nabutas dahilan para mapunta sa kabilang kwarto ang doktora. Lahat ng nasa loob ay napaatras. I felt tears escaped from my eyes.
Ang sakit panoorin na galit at nasasaktan si Austin. He is in raged. Ang sakit sobra na nasasaktan siya para sa iba. Napahawak ako sa dibdib ko.
"No! Asha will never leave me! Asha, sweetheart!" Unti-unti siyang nanghina at lumapit kay Asha na walang buhay sa kama. Binuhat niya ito at inilagay sa kandungan. Mahigpit niya itong niyakap at lumuluhang hinalikan nang paulit-ulit sa noo.
Sumakit ang ulo ko at nahilo. My eyes began to blur. I shut my eyes tightly.
Pagbukas ng aking mata, lahat ng bampira na nasa loob ng isang hall ay nakakulay itim na damit. Lahat ay malungkot ang mukha. Naglakad ako sa aisle at sa may unahan, nakita ko ang pamilyar niyang bulto.
Nang makalapit ay pinagmasdan ko siyang tulala habang nakadungaw sa babaeng nakahiga sa tila kama na nasa gitna. Napakaganda ng disenyo nito at halatang masusing ginawa. At ang bangkay ni Asha ay nakaratay. Nasa tiyan niya ang magkasiklop na palad at nasa ilalim nito ang tatlong pulang rosas. Napakaganda niyang pagmasdan at tila natutulog lamang.
Maayos ang nakalugay na ginto niyang buhok. Suot niya ang kulay pulang bestida na hanggang ilalim ng tuhod. She is still gorgeous as always. Ngunit ang masakit para sa kanila ay hindi na nila makikita pa ang ngiti nito. Kahit kailan.
May lumapit kay Austin na isang kawal.
"Oras na... mahal na hari," saad nito.
Nasa mukha niya ang pagtutol. Umalpas ang luha sa kanyang mata.
He dipped down and caressed her cheeks lovingly. Titig na titig siya rito at walang pakialam sa paligid.
"Baby... I love you so much," bulong niya at nilapatan ito ng halik sa labi. Tumuwid siya ng pagtayo at pinanood ang unti-unting paglitaw ng salamin para takpan ang bangkay ng minamahal. Unti-unting bumaba ang hinihigaan niya. Palalim sa hukay.
Austin clenched his fist as he watched her. Muling tumakas ang luha mula sa kanyang mata. Mariin siyang pumikit at tinalikuran ito. Nahihirapan siyang panoorin ito.
Napakunot ang noo ko nang tumahimik nang sobra ang buong paligid. Ganoon din si Austin.
Nilibot ko ang tingin at natulala sa nakita. Tila nakatigil ang oras. Everyone was frozen on their spot except kay Austin at sa babaeng nasa may tarangkahan. My eyes widened when I recognized her.
"Mama..."
Tila nabigla rin siya sa nangyari. Nagawi ang tingin nila sa pwesto ni Asha na natigil din ang pagbaba sa hukay.
In a snap kapwa nasa harap na sila nito. Sumunod din ako at nakitang kumikislap ang buong katawan ni Asha.
"Anong nangyayari, mahal na hari?" tanong ni Mama.
Umiling si Austin. "I don't know..." he uttered.
"They are after her life..."
Nanigas ako nang marinig ang malamyos na boses na iyon. It has a soothing effect.
Nilibot ko ang tingin ngunit walang kahit anong nasa paligid maliban kina Austin. Mukhang sila ay ganoon din.
"There are bunches of creatures that the aim is to kill her. Because I made a future where there will be no place for them. Asha, my daughter will be the root of the creatures that will fight the evilness in your world. And you Austin... will help her to make this world as peaceful as I want."
"Goddess..." bulong ni Mama.
"At dahil hindi nila titigilan si Asha... I want you to bring her on the human realm. With new identity... new face, but the same heart."
******
Supladdict<3