Inner Pain
Jay-jay's POV
Parehong-pareho kayo ni Ella.
Parang sirang plaka na pauli-ulit sa utak ko yung mga salita'ng sinabi nya. Sobrang sakit!
Paasa.
Mahigpit ang yakap sakin ni Keifer. Hindi sya nagsasalita at hinahayaan lang nya ko.
Para akong bata na humahagulgol sa iyak. Basa na ang braso at balikat nya ng luha at sipon ko.
"You can't blame Yuri..." Sabi nya habang patuloy sa pagyakap sakin. "...he was hurt, again."
"A-alam ko... P-pero sobrang s-sakit lang kasi."
Hindi yun ang intensyon ko. Wala naman talaga kong balak na paasahin sya. Hindi ko sadya.
Naiintindihan ko naman kung galit na galit sya sakin. Pero hindi ko talaga mapigilang hindi umiyak. Parang may milyo'ng milyo'ng karayom ang sumasaksak sa puso ko.
"Keifer... A-ayaw nyang i-atras ang kasal."
Umalis sya mula sa pagkakayap. Hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko. Kahit sabog sabog ang sipon at luha sa muka ko.... Hinalikan pa rin nya ko.
For a moment nakalimutan ko yung dahilan ng pagiyak ko. Nakalimutan ko din na muka na kong ewan. Ay pota! Lasang sigarilyo at mentos ang bibig ng punyemas. Humiwalay sya sakin at agad akong tinignan ng may pandidiri.
"Yack! Yung sipon mo..."
Agad ko sya'ng hinampas ng malakas pero tinawanan lang nya ko.
"Kingina mo ka!" Inis na sabi ko.
Hinawakan nya ulit ang magkabilang pisngi ko. Sa pagkakataon na to, seryoso nya kong tinignan.
"Don't worry about the wedding. We still have time to think a plan on how we can stop it."
Sisinghot-singhot ako'ng tumango sa kanya. Hinalikan nya ko sa noo. Medyo gumagaan na yung pakiramdam ko.
May kinuha sya sa bulsa nya at inabot sakin ang isang puti'ng panyo.
"Punasan mo na yang sipon mo. Kadiri kana." Sabi nya at tumawa.
Padabog kong kinuha yung panyo at siningahan. Lahat na yata ng natatago sa ilong ko, nilabas ko na, kulang nalang pati utak ko ilabas ko na rin. Pagkatapos mailabas ang saloobin, binalik ko sa kanya yung panyo.
"Salamat."
"Sayo na... Nakakahiya sayo. Baka nabitin kapa sa nilabas mo."
Hinawakan ko nalang yung panyo. Pinaandar ni Keifer yung kotse. Oras na din kasi para umuwi ako.
"Gusto ko ng umuwi." Halos pabulong kong sabi.
Nag-nod lang sya sakin. Tahimik lang ako sa byahe, gustuhin ko mang magsalita, anu naman ang sasabihin ko? My pagkakataon na tinitignan ako ni Keifer, pero hindi ko masuklian yung tingin na yun.
Kahit nabawasan ang bigat na nararamdaman ko, masakit pa rin. Yung mga salita'ng binitawan nya sakin.
Kung tutuusin, deserve ko yun. Ang sakit ng ginawa ko sa kanya. Pinaasa ko lang sya sa wala. Kung alam ko lang na ganito, una pa lang sana hindi na ko umo-o.
Anu kaya'ng ibig nya'ng sabihin sa sinabi nya'ng 'Keifer is not the only one who have ways'? Bigla ko tuloy naalala yung sinabi ni Ci-N tungkol sa kanya.
Ang gulo ng utak ko! Yung ang dami-dami ko ng tanung sa utak ko tapos wala man ako'ng makuhang sagot.
"Jay..." Tawag sakin ni Keifer na kumuha ng atensyon ko.
"Hm?"
"Nakausap ko si Percy."
Huminto ang puso ko. Dahan-dahan akong tumingin kay Keifer na diretso sa daan ang tingin. Eto pang isang gumugulo sa utak ko.
"P-pano?"
"Remember my promise to you? About your father's information?"
Nag-nod ako bilang sagot.
"...I did get his contact number and try to call it. Secretary nya ang sumagot."
Bigla nya'ng hininto ang kotse. Dun ko lang napansin na malapit na kami sa bahay. Hindi ulit sya tumapat kagaya kahapon.
Nilabas nya yung cellphone nya at nagpipindot ng kung anu. Nilapit nya sakin yun at merong nagpa-play na recording.
"Good morning... You're reaching Mr. Mariano's number. May i know who's on the line?" Boses ng isang lalaki.
Mula sa pananalita tunog foreigner, islang na islang kasi sa pag-english. Pero bakit pinaparinig sakin ni Keifer to?
"This is Keifer Watson. Can i speak to Mr. Mariano? This is urgent." Maotoridad ang boses ni Keifer.
Walang sumagot sa kabilang linya. Tahimik, akala ko tapos na. Pero tuloy pa rin yung count down at yung symbol ng play.
May narinig ako'ng parang gumalaw tapos my nagsalita.
"Keifer..." Boses ni Percy.
Inangat ko yung tingin ko kay Keifer pero seryoso sya'ng nakatingin sa phone nya.
"...How are you?....Bro."
Wala ako'ng mabakas na galak sa boses ni Percy. Napaka-seryoso at may halong inis sa boses nya. Medyo may diin din yung pagkakasabi nya ng 'Bro'.
"Who's this?" Mabilis na sagot ni Keifer.
"Oh crap! You're making me cry... Nakalimutan mo na agad ako? Napaka-tagal na ba ng 4 years para makalimutan mo ang namatay mong kaibigan? Oh my heart! I'm in pain!"
Gusto ko'ng mainis sa mga pinag-sasabi nya. Hindi ko kasi alam kung nagpapatawa ba sya o ng-iinis lang.
"Percy?"
"Finally! I thought you'll never remember my very handsome voice."
"What the hell?! I have no time for your shit! I need to speak to Mr. Mariano. Now!" Halata ang inis sa boses ni Keifer.
Bigla nalang tumawa si Percy. Kahit ako nakaramdam na rin ng inis sa ginagawa nya. Parang pinaglalaruan nya si Keifer... o kami.
"Mark Keifer Watson... Wala kang pinagbago. Pala-utos ka pa rin. Thinking that you're still the King?"
"Percy..."
"Keifer..." Ginaya nya yung tono ng boses ni Keifer. "...You are already talking to Mr. Mariano." Bahagya sya'ng tumawa.
Asar!
"Tatay ni Jay-jay ang tinutukoy ko. Hindi ikaw."
Tumigil si Percy sa pagtawa. Kahit recording lang, nakaramdam ako ng tensyon sa pagitan nilang dalawa.
"Why do you need to talk to him? Andito naman ako. I'm also a Mariano."
"Shit! Percy! What the hell is your problem?! I need to talk to him! Jay-jay need her father!" Galit na sabi ni Keifer. Kahit ako siguro mapipikon na rin sa mga pinagsasabi nya.
"Don't shout Bro! Hindi mo sya pwedeng kausapin. Kahit sumigaw ka pa dyan."
May narinig akong tumunog na bagay at may nagsalita na hindi ko maintindihan.
"...I have to go. Don't worry, malapit na kaming bumalik dyan and when we do... babawiin namin sa inyo si Jay-jay. From you and from Angelo."
Natapos ang recording at isa lang ang pumapasok sa isip ko.
Wala akong naintindihan.
Anu na naman to?! Nalilito na ko!
"A-anu'ng babawiin?! Hindi ko maintindihan yung sinasabi nya!" Inis na sabi ko.
Tinabi ni Keifer ang phone nya. "Kahit ako naguguluhan din. Nag-uumpisa na kong mainis sa ginagawa nya."
Napahawak nalang ako sa ulo ko. Anu kaba talaga?! Sino kaba sa buhay ko?! Anu bang kailangan mo sakin?!
Percy Mariano?!
"Mukang wala tayong magagawa kundi maghintay."
Tinignan ko sya. "Napapagod na kong maghintay."
Hinawakan nya ang kamay ko. Malapit-lapit na kong maiyak dahil sa sobrang inis kay Percy. Bwisit!
Yung isang kamay naman nya ay humawak sa pisngi ko. "Kaunting tiis Jay."
Nag-nod ako at nagpilit ngumiti. Yun lang naman kasi ang magagawa ko. Minsan na kong naki-usap kay David para sabihin sa kanya na wag ng magpapakita sakin.
Akala ko matatakot sya at gagawa ng paraan para maka-usap ako, pero hindi nya ginawa. Hindi tuloy ako sigurado kung sinabi nga ni David yun sa kanya.
Hinalikan ako ni Keifer sa noo. Tumingin ako sa maya nya at bigla nalang akong napatingin sa gate ng bahay. Bumukas yung gate at lumabas si....shit!
"Si Kuya Angelo..." Sabi ko at agad na yumuko.
Muntik pa kong mauntog sa kambyo.
Bahagya kong inangat yung tingin ko kay Keifer na natataranta sa pagtaas at baba ng binata.
"Andyan pa sya?!" Tanung ko.
"O-oo... Shit! Nagulat ako sayo. Kung anu nalang napindot ko." Sagot nya sakin habang natatawa.
Natawa na rin ako. Hanep kasi! Bigla-bigla nalang lumalabas ng bahay. Ang lakas ng trip nya. Bahagya ko sya'ng sinilip at wala naman sya'ng ginagawa. Nakatayo lang sya at patingin-tingin sa paligid.
Eh anu yun?!
Eto ang problema: kung hindi sya aalis o papasok sa loob bahay. Hindi ako makakababa sa kotse ni Keifer. Makikita nya ko mula sa pwesto ng kotse.
"Hindi ako makakababa... Makikita nya ko." May halong pagmamaka-awa sa boses ko.
Bigla nalang pinaandar ni Keifer yung kotse. Gusto ko sana sya'ng harapin pero hindi ako makaka-alis mula sa pagkaka-uyo.
"Aanu tayo?" Tanung ko.
"Ililipat ko sa kanto nyo. Dun ka bumaba."
Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi nya. Sandali kami'ng umandar at huminto din agad.
Tinaas ko yung ulo ko. Nasa kanto na kami at nagmadali ako'ng buksan ang pinto pero bigla nalang ako'ng hinawakan ni Keifer sa braso.
Tinignan ko sya at pansin ko ang pagtitig nya sa harapan ng kotse. Tinignan ko din yun at halos huminto ang puso ko ng makita ko si Aries.
Pakshit!
Titig na titig sya samin. Kita ko rin ang pagkuyom ng kamao nya.
"S-si Aries... Bababa na ko."
Akala ko bibitawan na nya ko pero lalong humigpit ang hawak nya sakin. Hinarap nya ko at ngumiti.
"Bak----" hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng bigla nya kong halikan sa pisngi.
Ay... Pisngi lang?
"Ingat ka. I love you Jay until scientist find the end of the universe."
Ako? Tameme! Wala ako sa sarili na nag-nod sa sinabi nya. Kasi naman... Kinginames!
"...Anu sagot mo?" Tanung nya sakin.
"A-anu... I love----Ay palaka!"
Bigla nalang kinalampag ni Aries yung bintana ng kotse. Galit ang tingin nya sakin. Wala akong nagawa kundi kumalas sa hawak ni Keifer at nagmadali sa pagbaba.
"Dito pa talaga kayo naglandian." Sabi nya habang tinutunaw ako sa titig nya.
Naglakad sya palayo. Sandali akong tumingin kay Keifer at nagpaalam na. Naglakad na rin ako pabalik sa bahay kasunod lang nya. Akala ko mag-aaway sila at magkakagulo.
Pagdating sa loob, buti nalang at busy si Kuya Angelo. Dumiretso ako sa kwarto ko at bumungad ang Ci-N.
All smile ang Gago!
Tumataas baba pa ang kilay nya sakin. Ang creepy nya tignan.
"Kamusta naman ang pag-uusap nyo?" Tanung nya sakin.
Akala ko nawala na sa isip nya yun. O baka kanina pa nya binabanggit pero lutang ako? May diin talaga sa salitang 'pag-uusap'.
"A-ayos lang." Sagot ko habang kumukuha ng damit.
"Jay... Alam kong gwapo ako at mabilis ma-fall sakin ang mga babae." Sabi nya na nagpataas sa kilay ko. "...pero hindi mo naman kailangan sabihin kay Keifer na ako yung gusto mo."
Hanu daw?!
Kung pwede lang humiwalay sakin ang kilay ko para tumaas pa ng husto, malamang nakarating na sa langit to.
"I love Ci-N daw... Ahihihi..."
Napapangiwi nalang talaga ako. Ang lakas ng sapak nya. Obvious naman na hindi para sa kanya yung 'I love you' kagabi.
Kinuha ko yung unan at buong lakas na binato sa kanya. Kayalang, bata'ng kumag talaga sya. Sinalo lang nya yun at tinawanan ako ng nakakainis.
"Bwisit ka!" Sigaw ko at buong lakas na tumalon palapit sa kanya.
Pinaghahampas ko sya ng unan. Tawa lang naman sya ng tawa. Nang mawala ang unan, sinabunutan ko sya ng sinabunutan.
"Aray! Aray!" Sigaw nya.
Impakto!
"Help! Si Jay-jay... Papatayin ako! Help!"
Lalo akong nainis sa ginagawa nya. Pinaghahampas ko rin sya kaya hinarang nya ang mga braso nya. Nakakuha ako ng pagkakataon, agad kong kinurot ang bilbil nya dahilan para sumigaw sya ng malakas.
"Shiiiiiiiitttttt! Ugh!"
"Gago ka kasi!" Sabi ko at nag-uumpisa ng matawa sa reaksyon nya.
Nakakuha ako ng instant kapatid kay Ci-N. Kahit madalas nya kong alilain at asarin, mas masarap naman sya kasama.
Binitiwan ko sya at pinanood habang namamalipit sa sakit. Tinignan nya ko ng seryoso, akala ko magagalit sya pero bigla nalang syang ngumiti ng nakakaloko.
"Inggit ka sa bilbil ko no?"
"Kapal mo! Meron din ako nyan."
"Bakit ka nangungurot ng bilbil ng may bilbil?" Bawi nya sakin.
"Sira-ulo!"
"Jay-jay inggitera!"
Hinampas ko sya ng malakas hinarang pa rin niya ang mga braso sa katawan.
"Pag-ako, nawalan ng bilbil." Banta nya.
"Oh Ano? Hindi ka mawawalan ng bilbil at ang takaw mo!"
"Sige nga... Kurutin ko rin bilbil mo, tignan natin kung hindi mawala-----ARAY!"
Malakas na suntok sa braso ang binigay ko sa kanya. Pati bilbil ko pag-iinitan niya.
"Kumag ka! Wag ka na nga nagdi-didikit kay Keifer."
"Ayyiieeeehhhh... Namimiss nya----"
Pareho kaming napahinto ng bumukas ang pinto ng kwarto at bumungad si Kuya Angelo na nakataas ang kilay samin.
N-narinig kaya nya?
"Ci-N..." Sabi nya na nagpabilis sa tibok ng puso ko. "...Your Mother is on the line." Sabay turo sa labas ng kwarto.
Nawala ang kaba ko pero napalitan naman yun ng pangamba para kay Ci-N. Malungkot ang mata nya'ng tumingin sakin bago tuluya'ng tumayo.
Lumabas sya ng kwarto at agad naman ako'ng sumunod. Hawak pa nya ang cord ng telepono na para bang gusto nya'ng hugutin yun.
Binaba nya ang tawag matapos ang ilang minuto nilang pag-uusap.
"B-bakit daw?" Tanung ko.
Yumuko sya. "O-okay na daw yung condo unit ko."
++Don't forget to Vote, Comment and Share. 😉 ++