Dedicated to her because I love her stories so much, especially "Hundred Days With Her" Basahin niyo rin po. :)
Kasweetan po ang Chapter na ito. So, sana langgamin kayo. pag tyagaan niyo na. Baliw lang talaga si author e. Hahahaha! Enjoy reading :)))))))
._____. ._____. ._____. ._____. ._____. ._____.
Chapter XI : Tayo lang. Walang Iba :)
(Still Steven’s POV)
Lumipas ang isang lingo at wala namang nangyayaring di maganda sa amin ni Mae. I prefer to call her Mae, rather than Danica, kasi I want when I’m the one who calls her it’s somehow special because I’m the only one who calls her in her 2nd name.
Masaya ako sa piling niya. Walang masayadong problema. Minsan nga I had a moment na, sobrang pissed off ako. Kasi, Dad gave me lots of things to do for the company. Imagine I’m just a college student pero ang dami ng nakaataw na mga bagay sa akin. E, pagod ako noon wala pang pahinga kasi tinapos ko yung thesis ko. Imagine niyo ha, kayo pagod sa pag-iisip tapos mag iisip ka nanaman? Isn’t it annoying?
But then, buti na lang nandiyan siya sa tabi ko. Busangot akong pumunta sa bahay nila kasi I need her to comfort me. Kaya ayun di ako nabigo.
**Here’s the scene**
“Oh, Bakit ka naman nakabusangot diyan? Problema?” Nag aalalang tanong niya sa akin ng makapunta kami sa sala nila.
“E, paano super busy na nga sa school si Daddy dumagdag pa.” Reklamong sagot ko sa kanya.
“Drei, easy. Sa sobrang busy mo. Nakalimutan muna na mahalaga ang araw ngayon.” Nakangiti ngunit malungkot ang tono ng boses niya.
“Ano bang meron ngayon?” Nagtatakang tanong ko sa kanya.
“Wala.” Maikling sagot niya sa akin at pumunta na sa kusina may gagawin daw siya e.
Naupo lang ako doon at nagtitingin sa mga photo album na nakalagay doon. Nang mahagip ng tingin ko ang kalendaryo na nakasabit sa likod ng pintuan nila.
“July 03, 20** – My Birthday :)”
Ang tanga ko lang nakalimutan ko yung araw niya.
Nagulat naman ako ng may tumawag sa akin sa telopono.
I thought I was late nung nalaman ko na birthday niya ngayon, kaso I was lucky, Lucky enough to have her in my life. Anobeyyy! Nagiging cheesy na ko. Kabanas lang. pero ayos lang basta kay Mae lang at wala ng iba.
“D-drei. Ano ba. May ginagawa ako.”
“Okay lang yan. Gusto ko lang yakapin ka ng sobra. Gusto ko akin ka lang. Wala ng iba.”
“Hindi naman talaga tayo maghihiwalay e. Kung hindi ka makikipaghiwalay.” Malungkot na tugon niya.
“At bakit ko naman gagawin yon?” Malambing na tanong ko sa kanya.
“Kasi, ngayon palang busy kana. Paano pag tumagal tagal pa tayo. Ayokong dumagdag sa mga problema mo. Ngayon pa na stress ka.”
“Mae, basta ikaw ang kasama ko, hinding hindi ako mapapagod. Tatandaan mo walanag pwedeng sumira ng relationship natin ngayon. Tayo lang ang iintindihin mo. Tayo at wala ng iba.”
“Drei ah. Sumusobra kana sa kacheesihan.” Pabirong sagot niyta sa akin.
Kahit papaano nakita ko naman siyang ngumiti at namula sa sinabi ko.
“Sus, kung alam ko lang kilig na kilig ka naman niyan?” Lalo pa siyang namula sa sinabi ko. Ang cute talga ng babaeng ito. Bakit kasi hindi siya ang unang dumatin sa buhay ko para kaagad happy ending na life ko. XD
“Hindi kaya. Corny mo kaya no!”
“Sa’yo lang naman ako ganito. Tsaka ganito talaga pag mahal muna ang isang tao.” Natigilan siyta sa sinabi ko. Hindi ko alam kung bakit.
“Drei, did I heard it right MAHAL? Mahal muna ako?” Okay, that’s my turn to be dumbfounded. I was taken back by what she said. Mahal ko na nga ba siya?
“It’s okay Drei, kung di’ka makasagot. Nabigla lang kasi ako kaya ko naitanong. Sorry.”
“No need to be sorry. It’s my fault.”
“He-he. Osige. Alis muna yang yakap mo. May gagawin pa ako e.” Sabi niya sa akin.
“By the way may lakad tayo ngayon Mae. Magbihis kana. I will wait for you in the living room. Okay?”
She just nodded to me. Hindi na siya nagtanong. Na-feel ko na malungkot siya. I can sense that it’s my fault. And this time, babawi ako sa kanya.
*****
(Danica’s POV)
Aalis daw kami ngayon ni Steven. I don’t know where we are going, hindi na rin ako nagtanong.
Ewan, but my feelings right now are tangled. I don’t know why. I am not supposed to feel this. But I can’t help it. Nalungkot ako nung di niya nasagot yung tanong ko sa kanya. Alam ko wala akong karapatan. Pero as her GILRFRIEND for now. I think I should. Pero, alam ko naman na I just need to help him get over to that Inna.
Okay, stop the drama. Kailangan kong magbihis ngayon. Kahit na hindi ko alam kung saan kami tutungo.
Nagsuot na nalang ako ng floral dress na color blue na may pink, sandals na kulay pink at belt. Birthday ko naman tama lang naman siguro na ganito suotin ko. Kaya lang. Hindi pala alam ni Drei.
Bumaba na ako. Nakita ko siya na nanood ng TV sa sala. Kaya linapitan ko siya.
“Drei, let’s go?”
Hindi siya sumagot instead. He just look at me from head to toe. Nagandahan yata sa akin ang boyfriend ko? Haha! Feel na feel ko naman na boyfriend ko siya e no? XD
“Y-you look so beautiful.” Nung time na sinabi niya yun. Namula ako. Pero hindi niya ako biniro ar pinagtawanan. Instead He held my hand.
“Tara na! Huwag kang mag-aalala. Ikaw lang :)” Hindi ko masyadong gets yng sinabi niya pero the thought of it. Makes me smile. :))))))
^^^
Nandito kami ngayon sa isang place na hindi ko nanaman alam kung saan. Kung pansin niyo, lagi nalang akong dinadala ng taong to sa mga lugar na hindi ko alam. But surely, I know maganda din dito.
And tama nga ako. Ang ganda dito. Isa siyang garden na may kubo sa gitna. Ang ganda dito pag gabi.
“Bakit mo’ko dinala dito?” Tanong ko sa kanya. Pero hindi ako nakatingin sa kanya. Kung hindi sa buong place. Kasi until now, I’m still amazed kung bakit halos lahat yata ng lugar na magaganda alam niya.
“Kasi, I want you to know how special you are in my heart.”
“You never failed to surprised me. I’m pretty impressed.”
“I’m glad you like it. Let’s sit.” Pinagbukas niya ako ng upuan.
“Thank you.” Sabi ko sa kanya sabay smile.
“It’s my pleasure my Princess.” Ganti naman niya ng smile sa akin. Oh MY! Pwede na kong mahimatay. Ang gawapo niya pag naka smile. Kaya pala halos lahat ng girl type siya. XD
May mga nag serve sa aming pagkain. Lahat masasarap. Tapos habang kumakain pa kami may mga violins pa. Ang sweet ng ambiance ng lugar. I never thought na ito pala yung pupuntahan namin. Akala ko simple place lang siya, but then. Mali ako, itong lalaking to na nasa harapan ko ngayon. He never failed to make me smile every day.
Tapos na kaming kumain ng bigla siyang tumayo at may nag play na music.
>>Now Playing : If You’re Not The One<<
If you're not the one then why does my soul feel glad today?
If ypu're not the one then why does my hand fit yours this way?
If you're not mine then why does your heart return my call
If you're not mine would I have the strength to stand at all
Nakatingin lang siya sa akin. Palapit ng palapit. Siya mismo yung kumakanta nung song >:)
I'll never know what the future brings
But I know you're here with me now
We'll make it through
And I hope you are the one I share my life with
Kung nakakamatay lang talaga yung smile, malamang namatay na ako dito. XD
I don't want to run away but I van't take it, I don't understand
If I'm not made for you then why does my heart tell me that I am?
Is there any way that I can stay in your arms?
Lumapit siya sa akin. At inalok ang kanyang kamay.
“Will you dance with me My Princess?”
I just smile at him and gave my hand.
If I don't need you then why am I crying on my bed?
If I don't need you then why does your name resound in my head?
If you're not the one then why does this distance maim my life?
If you're not for me then why do I dream of you as my wife?
Habang nagsasayaw kami. Ang saya ko. Never ko pa tong naramdaman kahit doon sa hinayupak kong ex. Pero, parang kamukha niya yung ugali ni….
I don't know why yuu're so far away
But I know that this much is true
We'll make it through
And I hope you are the one I share my life with
And I wish that you could be the one I die with
And I pray in you're the one I build my home with
I hope I love you all my life
I don't want to run away but I can't take it, I don't understand
If I'm not made for you why does my heart teel me that I am
Is there any way that I can stay in your arms?
'Cause I miss you, body and soul so strong that it takes my breath away
And I breathe you into my heart and pray for the strength to stand today
'Cause I love you whether it's wrong or right
And though I can't be with you tonight
You know my heart is bu your side
Kinanta niya para sa akin yung part na yun. Nakak relax ang boses niya. Grabe. I think I'm in heaven like now. God, is really giving me blessings right now.
I don't want to run but I can't take it, I don't understand
If I'm not made for you then why does my heart tell me that I am
Is there any way that I could stay in your arms
Nagsayaw lang kami hanggang matapos yung kanta.
“Drei, thank you.” Sabi ko sa kanya ng nakasmile.
“Para saan?”
“For making me happy this day.” Sagot ko naman sa kanya.
“You don’t need to thank me. I’m the one thanking you and making you feel special this day is my…Let’s say my job, Happy Birthday My Beautiful Princess :)”
“I-I thought you forgort?” Paiyak na tanong ko sa kanya.
“Ako makakalimot? Haha :) Pero yeah. I forgot about it, pero luckily I remember it again. Nga pala may bibigay ako sa’yo.”
Then, nilabas niya yung necklace na heart na may wings basta ang cute.
(the picture of it @ the side)
“Talikod ka isusuot ko sa’yo.” Nakangiting sabi niya.
Tumalikod ako. At nung nakita kong naisuot na niya sa akin. Ang cute nung kwintas. Sobra.
“Thank you. Thank you ng sobra sobra Drei.”
“You’re welcome My. P.”
(P = Princess)
Sa sobrang tuwa ko sa kanya. Yinakap ko siya. I don’t know but I’m overwhelmed right now. Sobrang sobrang saya ko.
“Je vous aime. Nous et rien d'autre. Je ne peux pas promettre de ne pas vous blesser. Mais, c'est la moindre chose que je ferai.” Sabi niya ng nakayakapo parin ako sa kanya.
(I like you. Tayo lang at wala ng iba. I can't promise not hurt you. Pero, that's the thing I will least do.)
I understand every word He said. Kasi, I’m studying French and it my favorite subject.
“je vous remercie.” Sabi pa niya.
(thank you)
“Drei, you don’t know how happy I am today. With you.” Sabi ko sa kanya.
“J'ai finalement évolué..
Nous et rien d'autre. L'engagement soit. “
"Je vous aime"
Doon sa huling word na sinabi niya ako pinaka natuwa.
Sobra sobrang kasiyahan ang nararamdaman ko ngayon. Umaapaw.
~~~~~~~~
I google niyo na nalang po yung mga words. Haha. Pero sasabihin ko din sila sa next update. Kaya don’t worry. You will know their meaning soon. Haha :)
Sorry po pala kung ngayon lang nakapag update. Busy-busihan lang po kasi ako sa crush ko. Este sa school. Pero, magbabakasyon na kami kaya makakapag update na ako ng medyo mabilis bilis. Haha XD
Basahin niyo po. Para ito sa lahat.
Comment and Like :) <3
And be a fan rin po :*