Scene 4: Ang Pagbalik ni Florante
Mensahero: Ipagapatawad niyo po ang aking pang aabala. may sulat po galing kay Duke Briseo ng Albanya para kay Florante. Narito ang liham:
"Iyan ang katotohan, anak, pumanaw na ang iyong ina. Hindi ko na ito ipinaalam sa iyo noon upang huwag masira ang iyong pag-aaral. Ang iyong Ama, Duke Briseo"
Florante: Wala na ang mahal kong ina, O mahabaging langit!
Anternor: Lakasan mo ang iyong loob, Florante.
Menandro: Nakikiramay ako sa kalungkutan mo, Florante
Narrator: Napatingin sa malayo si Florante na wari ay natatanaw ang larawan ng kanyang ina.....
Florante: Ina, bakit hindi mo na ako hinintay? Hindi ba't sinabi ko sa iyong ako'y magbabalik upang handugan ka ng aking tagumapay?
Menandro: Huwag masayadong malumbay, Florante. Hindi makakatulong sa katawa mo ang kalungkutan.
Florante: Salamat sa iyong paalala Menandro, isa kang dakilang kaibigan
Narrator: Nakaraan pa ng dalawang buwan, dumating ang ikalawang liham ni Duke Briseo.
Florante: Pinauuwi na po ako, mahal kong guro. Nasa daungan na raw po ang sasakyan.
Antenor: Florante sa pag babalik mo sa Albanya ay tandaan mong mayroon kang isang kalaban, ang higanti ni Adolfo ay pakaingatan mo. At kung ikaw ay salubungin ng ngiti, mag ingat ka pero wag kang magpapahalata, lagi mong ihanda ang iyon sandata.
Florante: Samalat po sa iyong paggunita, mahal kong guro. Iyang pala Menandro, di ba sasama ka sa akin?
Menandro: Ang pasiya lamang ng aking amain ang dapat nating hingin.
Narrator: Hindi na hinintay ni Antenor na tanungin siya ng dalawa. Noon din ay pumayag na sumama si Menandro kay Florante, ilang saglit pa sa daungan.
Narrator: Pagkatapos ng mahabang paglalakbay, sila ay nakarating sa Albanya.
Kawal: Duke Briseo narito po ang iyong anak na si Florante
Florante: Ama ko, hindi ko akalain na ganito kapait ang ating pagkikitang muli.
Duke Briseo: anak ko sinubok tayo ng tadhana.
Florante: Marahil nga ama. Ama, may gusto po akong ipakilala sa inyo siya po ang aking kaibigan si Menandro.
Menandro: Ang aking kaliitan ay handang maglingkod a inyo
Duke Briseo: Nabalitaan ko na ang lahat, isa kang tunay na kaibigan, nagtitiwala ako sa iyo Menandro. Bilang araw ay makagaganti rin kami sa iyo.
Kawal: Duke, narito na po ang sugo.
Sugo: Galing na po ako sa palasyo ni Haring Linceo na siyang nagsabi na narito kayo. Aalis na po ako.
Florante: Ano ang sinabi, ama ko?
Duke Briseo: Ito'y galing sa iyong ninuno na siyang Monarko sa Krotona, kailangan niya ang tulong ni Haring Linceo. Nakubkob ng mga kaaway na Moro ang Krotona sa pamumuno ng kilabot na si Heneral...
Florante: Heneral Osmalik!
Menandro: Ano ang pasya niyo, mahal na Duke?