Aşk ne diye vardır ki peki ya aşıklar olmak zorunda mıydı?
Yaşamak için aşk yeterli miydi ki ölümü akıllara bile getirmez olduk...
Aşk bizim için yalnızca sevgiden mi ibaretti ki fazlasını istemedik?
Peki ya ölmek için aşk kafi geliyor muydu ki yaşamayı es geçtik?!.
Son günlerde her bir şiir aşık, dinlediğim tüm besteler aşktan,
Aşktan dem vurmak bu kadar kolaysa aşksız kalanlar ne ile yaşar...
Gündüzün ardından bir gece daha gelecek mi derken,
Geceye ulaştık da gün açınca aşka kavuşacak mıyız bilinmez!..
Seher de yâre ulaşmak aşkın üç harfini yazmaktan bile kolaysa,
Vakit tamama eriştiğinde aşka ne diye teslim olmadık...
Ey gönlümün aşılmaz sanılan dik yamaçları,
Öyle bir vakit gelir ki aşkın deli tayları laftan anlamaz olur,
En uçsuz bucaksız sandığın gönüller tek nefeste açılır da,
Sen bu inadından geçmedikçe aşkın limanında yer bulamazsın...
Varlığım var sanıp aldanma ki yokluk ile bildiğinden şaşma,
Düz yola çıkmaya gayret ederken dar geçitlerde boğulma,
Aşk sandığımız gibi her çiçekten bal almaya benzemez,
Sanki biz aşık mıyız ki her yola revan oluşumuz bundandır...
♣ Ahmet ABA♣