Andito na ako sa labas ng aming bahay
Tahimik, Malamig, Walang tao.
Sinubukan kong buksan ang pinto
Ito ay kandado, ako ay bigo
Ako ay nakaisip ng ibang paraan
Sinubukang sa bintana dumaan
Pero ako ay hindi nito hinayaan
Ito ay nakasara, may rehas pa
Sa pader ako’y napaluhod at naggunita
Hinayaang mapapunta sa aking pantasya
Hinanap dito ang masasayang alaala
Ngunit puro pait at pasakit ang aking nakita
Bakit lahat na lang pinagsaraduhan ako?
Nakikisali na din pati ang puso ko
Mahapdi ito at unti-unting nawawasak
Sa di maipaliwanag na dahilan ako’y nasasadlak
Bakit di mo sinabing may mahal ka ng iba?
Ako ba’y pinaglaruan mo na parang isang tanga?
Oo, masakit, hindi mo ba kita?
Sana ngayon ay masaya ka na
Ako’y bumalik sa tamang pag-iisip
Nag-iisa pa rin sa gabing madilim
Naiwang lugmok at walang pumapansin
Nag-iintay ng saklolo, ngunit walang dumadating